زاخارووا به اسپوتنیک: کی یف تنها در ظاهر تمایل به صلح دارد

می دانید، با قضاوت در جلسه عمومی مجمع اقتصاد شرق که سه ساعت به طول انجامید، به نظر من موضوع اصلی، البته تغییرات ژئوپلیتیکی است که فقط به صورت تئوری در حال وقوع نیستند، بلکه دارای خطوط کلی هستند. و ما می بینیم که چگونه گفتگوها در مورد اینکه چگونه جهان باید عادلانه تر باشد در عمل اجرا می شود. این هم افزایی متناظری است که توسط گروه بیست نشان داده شده است، نه تسلط گروه هفت در گروه بیست، نه فریادهای پایتخت های جهان، در رابطه با به قول خودشان در حال توسعه، نمی دانم چه نوع فرمول بندی هایی خواهند داشت. اما هم افزایی واقعی و کلمه ای که توسط همان انجمن بریکس، همان کشورهای در حال توسعه در انجمن G20 بیان شده است.این یعنی گسترش بریکس، دلارزدایی، گذار به پرداخت با ارزهای ملی است، نه به عنوان یک جبهه، بلکه به عنوان راهی برای خروج از بحران های بی پایان ایالات متحده. ایجاد می کند. این موضوع دستور کار اصلی امروز است. البته در این زمینه، تماس های دوجانبه بسیار مهم است. و وضعیت شبه جزیره کره البته برای امنیت و ثبات در منطقه اهمیت حیاتی دارد.

بله، البته، همانطور که قبلاً انجام دادیم، به طور مستمر و هم از طریق مجاری باز و علنی کردن آن و هم از مجاری دیپلماتیک، عدم پذیرش مشارکت در این گونه فعالیت ها را به لندن منتقل می کنیم. اجازه دهید یادآوری کنم که همان چیزی که در غرب آن را "معامله غلات" می نامند، برای ما ابتکار دریای سیاه، تقریباً یک سال پیش به حالت تعلیق درآمد. همانطور که به یاد دارید، دلیل آن دقیقاً همان خرابکاری ها و حملات تروریستی بود که با مشارکت انگلیس علیه کشتی های روسیه انجام شد. بریتانیا مستقیماً در این امر دخالت داشت. دقیقاً به همین دلیل است که ما آن را یک جنگ ترکیبی علیه کشورمان می نامیم. دقیقاً به همین دلیل است که ما اوکراین را منحصراً یک ابزار می نامیم و هیچ تردیدی در این زمینه نداریم. و البته این بار نه صرفاً استدلال ما، بلکه نکوهش و تقاضای توقف این گونه فعالیت‌ها به پایتخت بریتانیا منتقل خواهد شد. این راه را انتخاب کردند. این جاده اصلی آنهاست. مسیر جنگ ترکیبی، مسیر نابودی کامل. این چنین فعالیت های افراطی پنهانی، اساساً تروریستی و حمایت های پنهان از تروریسم جهانی و از رژیم تروریستی کی یف است.

پوتین گفت که اگر در مقطعی تصمیم بگیرید که بهای تمام قتل هایی که دستور دادید را نپردازید، من این را به قول خودم می گویم، در این صورت شهروندان اوکراین، پناهندگان در اروپا به گوشه رینگ رانده شده و موجب مشکلات عدیده ای برای خود اروپا خواهد شد. بسیار ساده به نظر می رسد، آنها نمایندگان رژیم کی یف در خاک کشورهای اتحادیه اروپایی و ناتو هستند. در واقع، آن‌طور که زلنسکی می‌گوید، آنها صرفاً نوعی بمب ساعتی خواهند بود که در هر لحظه ضروری یا غیرضروری امکان عمل کردن را دارند.

حتی بدتر، زلنسکی در سخنرانی در اسکار یا جشنواره کن یا در سن رمو گفت: باج گیری زمانی است که پول می دهید. وقتی مردی با استتار وارد شد و گفت که به پول و حمایت سیاسی نیاز دارم. و اکنون این یک برنامه کاملاً واضح برای شروع فعالیت های تروریستی است. فعالیت تروریستی فقط مربوط به انفجار و خرابکاری نیست که از طریق آتش زدن و غیره انجام می شود. فعالیت تروریستی و اتفاقاً بخش مهمی از آن خرابکاری اطلاعاتی است. این یک جنگ اطلاعاتی است، این یک تأثیر روانی بر اهداف است. و حتی وقتی صحبت از گزینه خشونت آمیز ارتکاب یک اقدام تروریستی می شود، مؤلفه روانی بسیار مهم است. ما می بینیم که این چقدر شبیه فعالیت های همان القاعده یا داعش، سازمان های ممنوعه، بن لادن یا افرادی است که راه او را تکرار کردند.

حملات تروریستی در حال حاضر سراسر اروپا را فرا گرفته است. به یاد داشته باشید که چگونه به تعطیلات سال نو یا رویدادهای دسته جمعی حمله شد. چه کسی این همه کار را کرد؟ چه کسی پشت این ماجرا بود؟ این بیان آنهاست: تروریست های میانه رو که آنها را هم تغذیه کردند و یک بار به مناطق منتقل کردند و سپس برگشتند.

اما اینجا وضعیت بدتر است. اکنون پناهندگان اوکراینی، همچنان سلاح هایی خواهند داشت که توسط کشورهای غربی، در درجه اول اتحادیه اروپا، و با نقض تعهدات صادراتی آنها برای جابجایی تسلیحات ارائه شده است. زیرا این یک سال و نیم گذشته بازارهای سیاه را پر کرده است. اینها افرادی هستند که سلاح های واقعی خواهند داشت، نه سلاح های دست ساز، نه کوکتل مولوتف، نه کمربندهای انتحاری ساخته شده روی زانو، سلاح های دست ساز، بلکه سلاح های واقعی. و علاوه بر این، خیلی نامحدود هستند، زیرا به قدری دزدیده شده یا به اوکراین نرسیده است که به نظر من، حتی به ذهن کسی هم نمی رسد که انبارها کجا هستند.

هیچ کس دیگر نمی تواند بدون لبخندی غم انگیز و طعنه آمیز در این مورد بحث کند. ببینید، این دوگانگی مطلق دیپلماسی آمریکایی است و این رفتار شرم آور و ناپسند است. من حتی نمی دانم آنها چگونه در چشمان مردم خود نگاه می کنند. از این گذشته، آنها به معنای واقعی کلمه یک سال و نیم را صرف فریاد زدن کردند که فقط "میدان نبرد"، "بدون مذاکره"، اوکراین آماده نیست، یا جهان آماده نیست، یا شرایط برای روند مذاکرات آماده نیست. آیا این بلینکن نبود که این را گفت؟

فکر می کنم آنها چنین عباراتی را بیان می کنند تا به نظر برسد که آنها در حال تلاش برای صلح در پس زمینه هستند. یعنی فرمول‌های پوچ متشکل از تناقضات، مانند فرمول صلح زلنسکی که چیزی از صلح نمی‌گوید، فقط درباره سناریوهای قدرت و غیره صحبت می‌کند، اما اسمش "فرمول صلح" است، پدید خواهند آمد. با فرمول‌بندی‌هایی مانند اوکراین برای صلح آماده است و فقط نیاز دارد که روسیه در مورد آن بگوید و آن را پیشنهاد دهد.

- اگر رومانی واقعاً نگران کل اوضاع بود، احتمالاً تا حدودی متفاوت رفتار می کرد. به اوضاع مولداوی دامن نمی زدند. در فضای منطقه خود دست به اقدامات تحریک آمیز نمی زنند، از رژیم زلنسکی که هیچ کاری جز تضعیف ثبات و امنیت در منطقه انجام نمی دهد، حمایت سیاسی و مالی نمی کردند. آنها احتمالاً با توجه به اینکه واقعاً نگران هستند، در مورد همه این نکات ظریف و در مورد توسعه اوضاع در ارتباط با تشدید بحرانی که در آن مشارکت دارند فکر می کردند. این چیست؟ نوعی مسخره بازی، یک تحریک، هر دو، نوعی توطئه سیاسی، نمی‌دانم و نمی‌خواهم بدانم، زیرا ربطی به تمایل رومانی برای تثبیت وضعیت یا جلوگیری از بدترین سناریو ندارد.

ما خیلی به لحن توهین آمیز شخصی و بی ادبی توجه نکردیم. اما به آنچه آنها بر پایه نادرستی، یا تلاش برای جایگزینی واقعیات شکل گرفته بودند، توجه کردیم. همین موضوع باعث واکنش ما شد و به همین دلیل سفیر ارمنستان به وزارت خارجه دعوت شد. این روسیه نبود که حقوق آذربایجان در قبال قره باغ را به رسمیت شناخت، این رهبری ارمنستان بود که این کار را کرد.

این به آنها، مردم ارمنستان بستگی دارد که تصمیم بگیرند که چگونه به این موضوع واکنش نشان دهند. اما نیازی به سرزنش و انداختن مسئولیت تصمیمات اتخاذ شده در ایروان به گردن روسیه نیست. روسیه هرگز دشمن ارمنستان نبوده و نخواهد بود. ما روح، قلب، قدرت زیادی را در ارمنستان به عنوان یک کشور و حمایت از مردم ارمنی عزیزمان سرمایه گذاری کرده ایم. ما با آنها از طریق تاریخ مشترک و خانواده ها متصل هستیم. چیزی که ما به آن چندفرهنگی و گفت و گوی تمدن ها می گوییم، که نباید به اینجا برسد. من می‌دانم که وقتی چیزی درست نمی‌شود یا اشتباه انجام می شود، راحتتر است تا کسی را مقصر جلوه دهیم، اما در این مورد اینگونه نیست. زیرا این امر می تواند منجر به عواقب فاجعه آمیز شود. این برای ارمنستان خطرناک است.

با توجه به این بیانیه کاملاً عجیب وزارت امور خارجه فرانسه، مایلم برای آنها کمی خلاقیت آرزو کنم. این را از صمیم قلب برای آنها آرزو می کنم، زیرا باید چیز جالب تری ارائه دهند. شورای روزنامه‌نگاران روسیه بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن نسبت به موضع وزارت خارجه فرانسه ابراز حیرت کرد. و گفت که آنها موظف به اعتراف به حقایق هستند که این موضوع ارزیابی ما نیست.

ما توجه خود را به حقایق نگرش طولانی مدت و تحقیرآمیز نسبت به رسانه های روسی جلب کردیم. کاری که آنها در پاریس با همکارانی از اسپوتنیک، ریانووستی و راسیا سیودنیا انجام دادند، افراد کمی تجربه کردند. بگذارید به شما یادآوری کنم که در مورد چه چیزی صحبت می کنیم. این یک محرومیت طولانی مدت از دسترسی به خبرنگاران در کنفرانس های مطبوعاتی برای مکرون و سایرین است. عدم پذیرش به چه معناست؟ دعوت نامه می فرستند، روزنامه نگار اعتبارنامه را می گذراند، می آید، اما از نظر فیزیکی اجازه ورود ندارد. چند نفر بودند و اتفاقاً من این را می‌دانم، اما آن را علنی نکردم، چقدر گفتگوهای شخصی با نمایندگان اسپوتنیک و روسیه امروز انجام شد، و به آنها در مورد "تا این حد حرفه ای نبودن در خصوص پوشش شرایط" گوشزد شده بود. و هنگامی که روزنامه نگاران روسی یا کسانی که در پاریس کار می کردند، برای رسانه های روسی با هیچ سازشی موافقت نکردند، شروع به قلدری کردند.

شواهد مستندی وجود دارد که نشان می‌دهد کاخ الیزه و مقامات فرانسوی سال‌ها در رابطه با رسانه‌های روسی چنین رفتاری داشته‌اند. این، در میان چیزهای دیگر، یک موضوع فراگیر و کلی است، شواهد مستند وجود دارد. احساس تبعیض مطلق براساس ملیت. چراانها نمی توانند حتی یک کلمه متاسفیم را بر زبان بیاورند؟ چون همان نژادپرستی است، حسی درونی که جلوه های مختلفی دارد.