https://spnfa.ir/20230425/اهمیت-کریدور-شمال-جنوب-موانع-و-راهکارها-15680909.html
اهمیت کریدور شمال-جنوب؛ موانع و راهکارها
اهمیت کریدور شمال-جنوب؛ موانع و راهکارها
اسپوتنیک ایران
تکمیل کریدور شمال-جنوب یکی از مهمترین محورهای گفتگوهای ایران و روسیه در سالهای اخیر، به ویژه در ماههای گذشته بوده است. 25.04.2023, اسپوتنیک ایران
2023-04-25T10:45+0430
2023-04-25T10:45+0430
2023-04-25T10:45+0430
نگاه ویژه اسپوتنیک
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/378/90/3789056_0:117:3433:2048_1920x0_80_0_0_c89c5c4cf23d1f4ee99eda35b2c43deb.jpg
در سالهای اخیر به نظر میرسید تحولات سیاسی و ژئوپولتیک در جهان به تقویت تلاش های شرکای کریدور شمال –جنوب (INSTC) برای فعالتر کردن آن منجر شود.اما با وجود تلاش های صورت گرفته در سال های گذشته، همچنان بخش هایی از این کریدور ناتمام مانده است. با این حال انتظار میرود با اراده تهران و مسکو، تکمیل این بخش ها سرعت بیشتری بگیرد. به نظر میرسد زمان آن رسیده است که ابتکارهای جدید دیگری برای تکمیل کریدور ارائه شود. اما این تلاش نیز مستلزم اراده بیشتر تهران و مسکو است.اراده تهران و مسکوتکمیل کریدور شمال-جنوب یکی از مهمترین محورهای گفتگوهای ایران و روسیه در سالهای اخیر، به ویژه در ماههای گذشته بوده است. این موضوع یکی از محورهای مذاکرات مقامات تهران و مسکو در جریان دیدار اخیر ایگور لویتیندستیار ویژه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه از ایران بود. در سفر دیماه گذشته آقای لویتین به ایران نیز دو کشور توافق کردند که بخش باقیمانده از این کریدور راهبردی یعنی بخش رشت به آستارا، با سرمایهگذاری مستقیم روسیه احداث شود. لویتین در ماه فروردین نیز در جریان دیدار با وزیر راه و شهرسازی و دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران درباره آخرین وضعیت توافق های انجام شده درباره کریدور شمال-جنوب مذاکره داشت. این در حالی است که در دهه اخیر، ایران و روسیه در یادداشت تفاهمهای مختلف درباره تکمیل این خط ریلی توافقهای متعدد داشته اند اما تاکنون اجرایی نشده است.کریدور حملونقل بینالمللی شمال-جنوب پس از جنگ اوکراین و در جریان تحول نظم جهانی و تحولات ژئوپلتیک از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. در حال حاضر حجم بیشتری از تجارت میان هند و روسیه از طریق ایران انجام میشود. به همین ترتیب انتظار میرود شرکای کریدور اراده جدیتری برای تکمیل و توسعه آن داشته و به افزایش جایگاه این کریدور در مبادلات تجاری منطقهای و بینالمللی کمک کنند.ابعاد و گستره کریدوراولین بار موافقتنامه بین دولتی راجع به کریدور (دالان) حمل و نقل بینالمللی شمال – جنوب در سال 1379 در سن پترزبورگ روسیه به امضای وزیران حملونقل چهار کشور ایران، هند، روسیه و عمان رسید. ابتدا هدف این کریدور ترانزیتی، اتصال اروپای شمالی به جنوب شرق آسیا بود. این موافقتنامه تا سال 1395 در همین حد باقی ماند. در سال 1395 با همکاری روسیه، توافق احداث راه آهن رشت و آستارا میان ایران و آذربایجان به امضا رسید که با وجود ارتباط ریلی آذربایجان و روسیه به معنای برقراری اتصال بین سه کشور و شکلگیری کریدور شمال و جنوب روسیه-جمهوری آذربایجان-ایران بود که به عنوان بخشی از توافقنامه 1379 نیز محسوب میشد. اما در دهه اخیر این کریدور با 3 شاخه فعال غربی، شرقی و میانی، به طول 7200 کیلومتر معرفی میشود. کشورهای روسیه، ایران، جمهوری آذربایجان، هند، عمان، ترکمنستان، ازبکستان از شرکای کریدور شمال جنوب محسوب میشوند. اخیرا نام ارمنستان و قزاقستان نیز به این فهرست افزوده میشود. این در حالی است که حتی میتوان گفت کریدور شمال-جنوب این ظرفیت را دارد که به شبکه پیچیده و گسترهتر از تعداد بیشتری از کشورها در امتداد خلیج فارس و آفریقا نیز تبدیل شود. در واقع می توان نام قطر، امارات متحده عربی و عربستان و تا کشورهای ساحلی آفریقا را هم به این فهرست افزود. این کریدور قابلیت تبدیل به یک نهاد و اتصال به ابتکارهای حمل و نقلی دیگر را هم دارد.موانع موجودموانع موجود در مسیر کریدور شمال-جنوب سیاسی و زیرساختی است. به نظر می رسد هر دو قابل حل است. در بعد سیاسی، هر چند مناقشه جمهوری آذربایجان و ارمنستان با ایجاد موانع سیاسی برای مدت کوتاهی تردیدهایی درباره امکان ادامه این کریدور ایجاد کرد، اما ابتکارهای بعدی نشان داد این کریدور از مسیرهای دیگر قادر به ادامه حرکت خود است. در همین حال یکی از مهمترین موانع تکمیل کریدور شمال-جنوب به ویژه در کانالهای غربی، تامین مالی و تکمیل راه ریلی ۱۶۲ کیلومتری رشت و آستارا بوده است. سرمایه گذاری روسیه در این زیرساخت باعث افزایش ظرفیت کریدور و افزایش جایگاه آن در کریدورهای منطقهای و بینالمللی میشود که در درجه اول دسترسی روسیه به بازار شرق آسیا و جنوب خلیج فارس را فراهم میکند.برای ایران نیز این کریدور، علاوه بر افزایش مزیتهای ژئواکونومیک، به معنای دسترسی به بازارهای شهری در امتداد رودخانه ولگا و همچنین بازار آسیای مرکزی و شرق دریای سیاه خواهد بود. در این راستا در یک سال گذشته ایران با سهیم شدن در بندر سالیانکای روسیه و سرمایه گذاری برای تجهیز و نوسازی این بندر، تلاش کرده است قدمی در جهت توسعه زیرساخت های کریدور شمال-جنوب داشته باشد. سالیانکا در بین بنادر واقع در منطقه اقتصادی آستراخان روسیه بیشترین فعالیت و تردد حمل بار را دارد و یک قطب راهبردی تجارت دریایی بین روسیه و ایران بهشمار میرود.ظرفیت و مزایای کریدورتکمیل و توسعه کریدور شمال-جنوب نه تنها به تجارت منطقهای کشورهای عضو کمک خواهد کرد، بلکه میتواند به افزایش حجم روابط دوجانبه این کشورها نیز کمک کند. در واقع این کریدور به افزایش حجم روابط تجاری ایران و روسیه نیز کمک خواهد کرد. تجارت متقابل ایران و روسیه در سال گذشته نزدیک 5 میلیارد دلار بوده و پیش بینی میشود با توافق های جدید در سال جدید حداقل 20 درصد افزایش داشته باشد.تقویت تجارت دوجانبه از طریق کریدور شمال-جنوب می تواند به تقویت اتحادیه اوراسیا نیز منجر شود. از سال 2019، توافق موقت منطقه آزاد تجاری بین ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا با محوریت روسیه حاصل شده است. قرار بود این قرارداد سال گذشته منقضی شود، اما این توافق تا سال 2025 و تا زمان اجرایی شدن توافق جدید در مورد رژیم تجارت آزاد دائمی تمدید شد. مذاکرات در چارچوب افزایش ظرفیت این توافق جریان دارد و توافقات در چارچوب کریدور شمال-جنوب با ابتکارهای جدید در چارچوب اتحادیه اوراسیا نیز قابل ترکیب است.امکان ابتکارهای جدیداز دهه گذشته دیپلماسی اقتصادی روسیه دارای اولویتهای ژئوپولتیک بوده است. در طرف دیگر نیز، دیپلماسی اقتصادی ایران در سال های اخیر متمرکز بر اولویت های ژئوپولتیک شده است. هند نیز به عنوان شریک دیگر کریدور مزبور به همین ترتیب رویکرد ژئوپلتیک دارد. کریدور شمال-جنوب این ظرفیت را دارد ژئواکونومی همه کشورهای عضو را تقویت و اهداف ژئوپلتیک را تسهیل کند. این کریدور در حال حاضر بطور محدود استفاده میشود اما ظرفیت قابل توجهی برای گسترش در ابعاد شمالی-جنوبی -جنوب شرقی و جنوب غربی دارد. در واقع سرمایهگذاری زیرساختی در این کریدور کم فایده نیست. به نظر میرسد فعال شدن دیپلماسی اقتصادی کشورهای عضو کریدور شمال-جنوب میتواند به ابتکارهای جدید نرم افزری و سخت افزاری برای تکمیل و توسعه کریدور کمک کند. سرمایه گذاری مشترک، یا دعوت از بازیگران جدید، جذب سرمایه بیشتر دولتی و خصوصی، شناسایی ظرفیت زیرساختهای موجود و یا امکان ایجاد زیرساختهای جدید و... می تواند از ابتکارهای جدید برای استفاده بیشتر از کریدور شمال-جنوب باشد.
https://spnfa.ir/20230418/آمادگی-صندوق-توسعه-حمل-و-نقل-برای-تامین-مالی-کریدور-شمال-جنوب-در-ایران-15566646.html
https://spnfa.ir/20230221/توسعه-کریدور-شمال-جنوب-فرصتی-برای-روابط-با-ایران-است-14698611.html
https://spnfa.ir/20230421/همکاری-روسیه-با-قزاقستان-ترکمنستان-در-کریدور-شمال-جنوب-15620985.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
عباس اصلانی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/02/12/14669862_122:0:958:836_100x100_80_0_0_54ea0874f1c9b9dc33a8d7f17297f0b9.jpg
عباس اصلانی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/02/12/14669862_122:0:958:836_100x100_80_0_0_54ea0874f1c9b9dc33a8d7f17297f0b9.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/378/90/3789056_267:0:2998:2048_1920x0_80_0_0_8853485f3405a9f11660bad4684ae22d.jpgاسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
عباس اصلانی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/02/12/14669862_122:0:958:836_100x100_80_0_0_54ea0874f1c9b9dc33a8d7f17297f0b9.jpg
سیاسی
اهمیت کریدور شمال-جنوب؛ موانع و راهکارها
عباس اصلانی
کارشناس مسائل سیاسی خارجی ایران و دارای دکتری در رشته مطالعات آمریکا از دانشگاه تهران
تکمیل کریدور شمال-جنوب یکی از مهمترین محورهای گفتگوهای ایران و روسیه در سالهای اخیر، به ویژه در ماههای گذشته بوده است.
در سالهای اخیر به نظر میرسید تحولات سیاسی و ژئوپولتیک در جهان به تقویت تلاش های شرکای کریدور شمال –جنوب (INSTC) برای فعالتر کردن آن منجر شود.اما با وجود تلاش های صورت گرفته در سال های گذشته، همچنان بخش هایی از این کریدور ناتمام مانده است. با این حال انتظار میرود با اراده تهران و مسکو، تکمیل این بخش ها سرعت بیشتری بگیرد. به نظر میرسد زمان آن رسیده است که ابتکارهای جدید دیگری برای تکمیل کریدور ارائه شود. اما این تلاش نیز مستلزم اراده بیشتر تهران و مسکو است.
تکمیل کریدور شمال-جنوب یکی از مهمترین محورهای گفتگوهای ایران و روسیه در سالهای اخیر، به ویژه در ماههای گذشته بوده است. این موضوع یکی از محورهای مذاکرات مقامات تهران و مسکو در جریان دیدار اخیر ایگور لویتیندستیار ویژه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه از ایران بود. در سفر دیماه گذشته آقای لویتین به ایران نیز دو کشور توافق کردند که بخش باقیمانده از این کریدور راهبردی یعنی بخش رشت به آستارا، با سرمایهگذاری مستقیم روسیه احداث شود. لویتین در ماه فروردین نیز در جریان دیدار با وزیر راه و شهرسازی و دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران درباره آخرین وضعیت توافق های انجام شده درباره کریدور شمال-جنوب مذاکره داشت. این در حالی است که در دهه اخیر، ایران و روسیه در یادداشت تفاهمهای مختلف درباره تکمیل این خط ریلی توافقهای متعدد داشته اند اما تاکنون اجرایی نشده است.
کریدور حملونقل بینالمللی شمال-جنوب پس از جنگ اوکراین و در جریان تحول نظم جهانی و تحولات ژئوپلتیک از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. در حال حاضر حجم بیشتری از تجارت میان هند و روسیه از طریق ایران انجام میشود. به همین ترتیب انتظار میرود شرکای کریدور اراده جدیتری برای تکمیل و توسعه آن داشته و به افزایش جایگاه این کریدور در مبادلات تجاری منطقهای و بینالمللی کمک کنند.
اولین بار موافقتنامه بین دولتی راجع به کریدور (دالان) حمل و نقل بینالمللی شمال – جنوب در سال 1379 در سن پترزبورگ روسیه به امضای وزیران حملونقل چهار کشور ایران، هند، روسیه و عمان رسید. ابتدا هدف این کریدور ترانزیتی، اتصال اروپای شمالی به جنوب شرق آسیا بود. این موافقتنامه تا سال 1395 در همین حد باقی ماند. در سال 1395 با همکاری روسیه، توافق احداث راه آهن رشت و آستارا میان ایران و آذربایجان به امضا رسید که با وجود ارتباط ریلی آذربایجان و روسیه به معنای برقراری اتصال بین سه کشور و شکلگیری کریدور شمال و جنوب روسیه-جمهوری آذربایجان-ایران بود که به عنوان بخشی از توافقنامه 1379 نیز محسوب میشد. اما در دهه اخیر این کریدور با 3 شاخه فعال غربی، شرقی و میانی، به طول 7200 کیلومتر معرفی میشود. کشورهای روسیه، ایران، جمهوری آذربایجان، هند، عمان، ترکمنستان، ازبکستان از شرکای کریدور شمال جنوب محسوب میشوند. اخیرا نام ارمنستان و قزاقستان نیز به این فهرست افزوده میشود. این در حالی است که حتی میتوان گفت کریدور شمال-جنوب این ظرفیت را دارد که به شبکه پیچیده و گسترهتر از تعداد بیشتری از کشورها در امتداد خلیج فارس و آفریقا نیز تبدیل شود. در واقع می توان نام قطر، امارات متحده عربی و عربستان و تا کشورهای ساحلی آفریقا را هم به این فهرست افزود. این کریدور قابلیت تبدیل به یک نهاد و اتصال به ابتکارهای حمل و نقلی دیگر را هم دارد.
موانع موجود در مسیر کریدور شمال-جنوب سیاسی و زیرساختی است. به نظر می رسد هر دو قابل حل است. در بعد سیاسی، هر چند مناقشه جمهوری آذربایجان و ارمنستان با ایجاد موانع سیاسی برای مدت کوتاهی تردیدهایی درباره امکان ادامه این کریدور ایجاد کرد، اما ابتکارهای بعدی نشان داد این کریدور از مسیرهای دیگر قادر به ادامه حرکت خود است. در همین حال یکی از مهمترین موانع تکمیل کریدور شمال-جنوب به ویژه در کانالهای غربی، تامین مالی و تکمیل راه ریلی ۱۶۲ کیلومتری رشت و آستارا بوده است. سرمایه گذاری روسیه در این زیرساخت باعث افزایش ظرفیت کریدور و افزایش جایگاه آن در کریدورهای منطقهای و بینالمللی میشود که در درجه اول دسترسی روسیه به بازار شرق آسیا و جنوب خلیج فارس را فراهم میکند.
برای ایران نیز این کریدور، علاوه بر افزایش مزیتهای ژئواکونومیک، به معنای دسترسی به بازارهای شهری در امتداد رودخانه ولگا و همچنین بازار آسیای مرکزی و شرق دریای سیاه خواهد بود. در این راستا در یک سال گذشته ایران با سهیم شدن در بندر سالیانکای روسیه و سرمایه گذاری برای تجهیز و نوسازی این بندر، تلاش کرده است قدمی در جهت توسعه زیرساخت های کریدور شمال-جنوب داشته باشد. سالیانکا در بین بنادر واقع در منطقه اقتصادی آستراخان روسیه بیشترین فعالیت و تردد حمل بار را دارد و یک قطب راهبردی تجارت دریایی بین روسیه و ایران بهشمار میرود.
تکمیل و توسعه کریدور شمال-جنوب نه تنها به تجارت منطقهای کشورهای عضو کمک خواهد کرد، بلکه میتواند به افزایش حجم روابط دوجانبه این کشورها نیز کمک کند. در واقع این کریدور به افزایش حجم روابط تجاری ایران و روسیه نیز کمک خواهد کرد. تجارت متقابل ایران و روسیه در سال گذشته نزدیک 5 میلیارد دلار بوده و پیش بینی میشود با توافق های جدید در سال جدید حداقل 20 درصد افزایش داشته باشد.
تقویت تجارت دوجانبه از طریق کریدور شمال-جنوب می تواند به تقویت اتحادیه اوراسیا نیز منجر شود. از سال 2019، توافق موقت منطقه آزاد تجاری بین ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا با محوریت روسیه حاصل شده است. قرار بود این قرارداد سال گذشته منقضی شود، اما این توافق تا سال 2025 و تا زمان اجرایی شدن توافق جدید در مورد رژیم تجارت آزاد دائمی تمدید شد. مذاکرات در چارچوب افزایش ظرفیت این توافق جریان دارد و توافقات در چارچوب کریدور شمال-جنوب با ابتکارهای جدید در چارچوب اتحادیه اوراسیا نیز قابل ترکیب است.
از دهه گذشته دیپلماسی اقتصادی روسیه دارای اولویتهای ژئوپولتیک بوده است. در طرف دیگر نیز، دیپلماسی اقتصادی ایران در سال های اخیر متمرکز بر اولویت های ژئوپولتیک شده است. هند نیز به عنوان شریک دیگر کریدور مزبور به همین ترتیب رویکرد ژئوپلتیک دارد. کریدور شمال-جنوب این ظرفیت را دارد ژئواکونومی همه کشورهای عضو را تقویت و اهداف ژئوپلتیک را تسهیل کند. این کریدور در حال حاضر بطور محدود استفاده میشود اما ظرفیت قابل توجهی برای گسترش در ابعاد شمالی-جنوبی -جنوب شرقی و جنوب غربی دارد. در واقع سرمایهگذاری زیرساختی در این کریدور کم فایده نیست. به نظر میرسد فعال شدن دیپلماسی اقتصادی کشورهای عضو کریدور شمال-جنوب میتواند به ابتکارهای جدید نرم افزری و سخت افزاری برای تکمیل و توسعه کریدور کمک کند. سرمایه گذاری مشترک، یا دعوت از بازیگران جدید، جذب سرمایه بیشتر دولتی و خصوصی، شناسایی ظرفیت زیرساختهای موجود و یا امکان ایجاد زیرساختهای جدید و... می تواند از ابتکارهای جدید برای استفاده بیشتر از کریدور شمال-جنوب باشد.