https://spnfa.ir/20230310/اژدها-وارد-می-شود-14949096.html
اژدها وارد می شود
اژدها وارد می شود
اسپوتنیک ایران
شاید اعلان توافق ایران و عربستان سعودی برای بازگرداندن ارتباطات فیما بین و آن هم با میانجیگری چین برای بسیاری شکه کننده بود ولی برای کارشناسان خبره نه. 10.03.2023, اسپوتنیک ایران
2023-03-10T23:28+0330
2023-03-10T23:28+0330
2023-03-10T23:28+0330
گزارش و تحلیل
چین
ایران
عربستان سعودی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/425/06/4250699_0:0:3000:1688_1920x0_80_0_0_7a5aab3fa8523ebe5f1ef609a3ab7127.jpg
حدود یک ماه پیش بود که مقاله ای در اسپوتنیک با عنوان "چرا دشمنان ایران ناراحت سفر رئیسی به پکن هستند"، نوشتم : "چینی ها خیلی امیدوار هستند بتوانند میان ایران و عربستان سعودی میانجیگری کنند و اختلافاتی را که کشورهای غربی در منطقه خاورمیانه کاشته اند به شکلی حل وفصل کنند".برخی این عبارت را به انتقاد گرفتند که چین چه کاره است و این عبارت از کجا آمده، اما به هر حال تحلیلگران سیاسی بین المللی معمولا دوستانی دارند که از طریق آنها در جریان بعضی امور قرار می گیرند ولی نمی توانند منابع خود را بسوزانند، وگر نه نمی توانند تحلیلگر سیاسی در سطح بین المللی باشند.مضاف بر اینها، و شاید بشود گفت مهم تر از اینها، تحلیلگران باید معادلات بین المللی را بشناسند تا بتوانند اینها را به هم ربط دهند.امروزه آمریکایی ها با بیش از 800 پایگاه نظامی خود در خارج آمریکا تقریبا تمام تنگه ها و مسیرهای تجاری جهان را تحت کنترل دارند و هر لحظه که اراده کنند می توانند راه تجارت دشمنان خود را تهدید کنند و یا ببندند و این مساله برای چین یک مساله حیاتی به حساب می آید.اگر به هر دلیلی چینی ها با آمریکایی ها درگیر شوند علاوه بر اینکه چندین ترلیون دلار از اموالشان گروی اوراق قرضه بانک مرکزی آمریکا و حسابهایشان در بانک های آمریکایی است تجارتشان هم گروی عبور کشتی هایشان از مسیرهایی که آمریکایی ها بر آن کنترل دارد می باشند.طی سالهای اخیر هم که دیدیم آمریکایی ها و متحدین شان به نقش سابق خود به عنوان دزدان دریایی ولی با تیپ و ظاهر جدید برگشته اند و از هیچ رفتاری در مصادره وتوقیف اموال کشورهای رقیبشان دریغ نکردند از محاصره های اقتصادی کوبا و عراق و لیبی و کره شمالی و ونزولا و... بگیرید تا اوج آنها در توقیف و مصادره اموال روسیه و مردم روسیه در غرب.خوب در چنین شرایطی چینی ها و البته دیگر کشورها متوجه هستند که همان اتفاقاتی که برای روسیه به عنوان یک عضو دائم شورای امنیت رخ داد ممکن است برای چین هم رخ دهد و به این دلیل آنها باید راهکارهای دیگری برای خود پیدا کنند.در مورد پولهایشان شاید بتوانند به روش های مختلف با خارج کردن حد اکثری آنها از آمریکا و کشورهای غربی ضرر خود را به حد اقل برسانند اما در مورد مسیر ها فقط یک مسیر مطمئن برای چین وجود دارد و آن مسیر غرب آسیا است.مسیری که اصولا باید از ایران بگذرد و نه از راه دیگری.آمریکایی ها طی چند دهه اخیر به هر ترتیبی بود تلاش کردند راه ایران را برای چین ببندند و چینی ها را وادار کنند تا از مسیرهای جایگزین مثل دریای خزر – آذربایجان و ترکیه و یا از مسیر عربستان سعودی – اردن – اسرائیل به عنوان مسیر جایگزین جاده ابریشم استفاده کنند.به گفته یکی از دوستان عالیرتبه چینی ام اگر مسیر های جایگزین جوابگو بود قطعا تا به صورت تاریخی از این مسیر ها استفاده می شد.همچنین چینی ها به خوبی می دانند مسیرهای جایگزین هر دو تحت کنترل آمریکا است و متحدین آمریکا هر لحظه آمریکا اراده کند می توانند این مسیر ها را ببندند و چین را خفه کنند و تنها مسیری که قابل اعتماد است مسیری است که ایران و متحدین ایران ارائه می دهند.مسیر اصلی جاده ابریشم از ایران – عراق و سوریه ولبنان تا به دریای مدیترانه می گذرد و همه هم به خوبی می دانند که این بهترین مسیر است.ایران هم بی دلیل سالها با تمام توان و امکانات نایستاده و هزینه نکرده تا این مسیر را باز کند و اجازه ندهد آمریکایی ها بر آن تسلط یابند.همین که آمریکایی ها و اسرائیلی ها هر از گاهی چند کامیون را در مرزهای عراق و سوریه معروف به بوکمال به بهانه های مختلف بمباران می کنند هم نشان می دهد که چه قدر اینها ناراحت هستند این مسیر باز و امن بماند.البته در صورتی که این مسیر به عنوان مسیر اصلی تلقی گردد موقعیت ژئوپولیتیک ایران به گونه ای تغییر پیدا می کند که کل معادلات جهانی وابسته به ایران می شود.چون امروزه مسیر شمال به جنوب هم از ایران می گذرد وپس از توطئه ای که آمریکایی ها و متحدانشان بر علیه روسیه در شرق اروپا پیاده کردند امروزه به یکی از اصلی ترین مسیر های امن برای تجارت شمال به جنوب تبدیل شده.آمریکایی ها ابتدا تلاش کردند با ورود نظامی و هزینه بیش از 7500 ملیارد دلار این مسیر را ببندند، ولی ایرانی ها موفق شدند همه این نقشه های آمریکایی ها را خنثی کنند.در مرحله بعدی آمریکایی ها از طریق کاشت فتنه میان مسلمانان ورود کردند وخوب کلیدی ترین راهکار برایشان ایجاد فتنه میان ایران و عربستان سعودی بود.با وجود این فتنه عملا کشورهای منطقه همه دچار جنگ ها و اختلافات واسطه ای میان این دو کشور می شوند وعملا بی ثباتی در این کشورها امنیت مسیر را به خطر می اندازد.وقتی آقای شی جین پینگ به عربستان سعودی سفر کرد و با رهبران کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و برخی رهبران دیگر کشورهای عربی ملاقات کرد مقاله ای نوشتم و در آن تاکید کردم که "هدف چین از این سفر ورود به حیاط خلوت آمریکا بود"، در آن زمان بسیاری تحت تاثیر فضای ایجاد شده درباره بیانیه های پایانی بودند ولی مهم تر آن بود که چین موفق شده بود به این حوزه ورود کند، و بسیاری متوجه این ورود چین نبودند.امروزه عرب ها هم از اتحاد دیرینه خود با غربی ها ناراضی هستند و آنها نیز دلواپس آینده هستند که آمریکا می خواهد چه بلایی سر آنها بیاورد، آیا قرار است همان بلایی که سر متحدان اروپایی خود امروزه آورده سر آنها بیاورد؟به هر حال شرایط اروپا امروزه نمونه بسیار روشنی برای اینها می باشد که آمریکایی ها به هیچ وجه برایشان مهم نیست چه بلایی سر متحدانشان می آید و در نهایت فقط آمریکا مهم است.با به قدرت رسیدن تندروهای افراطی در اسرائیل به قدرت هر روز این بیم وجود دارد که ممکن است یک ماجراجویی اسرائیل و یا آمریکا کل منطقه را به آتش بکشد و هر آنچه عربها طی دهه ها ساخته اند را نابود کند چون اسرائیلی ها به دنبال آن هستند تا با سربازهای آمریکایی و شهروندان عرب به جنگ ایران بروند.طبیعتا ایران هم هیچ تمایلی ندارد اجازه دهد اهداف آمریکا و اسرائیل محقق شود و به هر ترتیبی است تلاش می کند تا توطئه های آنها را خنثی کند.نمی توان گفت همه چیز وفق مراد ایران و یا عربستان سعودی هست، به هر حال اختلافات این دو کشور اختلافات دیرینه ای است که ابعاد مختلفی دارد اما این بدین معنا نیست که دو کشور همسایه باید با هم دشمن باشند.این دو کشور قرن ها با هم همسایه بودند و خواهند بود و مجبور هستند با هم دیگر بسازند چون هیج کدام قرار نیست خانه اش را عوض کند.طی سالهای اخیر تماس های متعددی میان ایران و عربستان به صورت مستقیم و یا واسطه ای از طریق عمان وعراق وقطر و کویت و... وجود داشت ولی خوب در بسیاری از این موارد عامل موثر آمریکایی و اسرائیلی هم حضور داشت و تلاش بر این بود که این میانجیگری ها نتیجه بخش نباشد.تا اینکه چین تصمیم گرفت ورود کند و در واقع ورود چین با استقبال هر دو طرف ایرانی و سعودی مواجه شد.رهبر چین در سفر خود به عربستان سعودی موافقت سعودی ها درباره این میانجیگری را دریافت کرد و در سفر آقای رئیسی موافقت ایران را و بلافاصله وارد جریان شد تا سریع کار را تمام کند.اژدهای چینی که قبلا تلاش داشت که وارد اختلافات سیاسی بین المللی نشود و مبنای سیاست اش فقط بر اساس سیاست اقتصادی باشد اینبار از دروازه های بزرگ خاورمیانه به سیاست بین المللی ورود کرده تا نشان دهد توان بازکردن گره های بزرگی را دارد.برای چین خیلی مهم است که مسیر غرب آسیا امن باشد و امنیت این مسیر با مصالحه ایران و عربستان سعودی محقق می شود.ولی خوب آمریکایی ها هم دلایل خود را برای پذیرش این مصالحه دارند.گو اینکه آمریکایی ها در اظهارات خود خیلی محطاطانه به این ماجرا اشاره کردند اما آنهایی که در پستوهای سیاسی آشنا دارند می دانند که چین تلاش دارد همچنین برای بازکردن گره برجام نیز ورود کند و آمریکایی ها هم در این زمینه چراغ سبز نشان داده اند و دو مساله ای که برای برجام گره ایجاد کرده بود یکی بحث اختلافات ایران و آژانس بین المللی انرژی هسته ای بود که با سفر آقای گروسی به تهران احتمال باز شدن آن میسر شد و دیگری اختلافات ایران و عربستان سعودی بود که موجبات ایجاد فضای مخالفت با برجام در میان برخی عربها را ایجاد کرده بود.البته کاملا هم مشخص است اسرائیلیها بسیار از این ماجرا ناراحت هستند و ناراحتی خود را مخفی نمی کنند ولی به هر حال این ماجرا یک موفقیت بزرگ برای دیپلماسی ایران به حساب می آید که توانسته در اوج فشارها دو سد بزرگ را بشکند و همه برگه هایی که طی چند سال اخیر اسرائیلیها روی آن کار کرده بودند را برگرداند و به یکباره برگه های برنده خود را رو کند.والبته شکست بسیار بزرگ برای دیپلماسی اسرائیل که چند سالی است تلاش کرده جبهه عربی عبری بر علیه ایران ایجاد کند.در پایان باید گفت نباید از مساله شکست اسرائیل در این ماجرا به راحتی عبور کرد بلکه باید متوجه بود که این ماجرا می تواند موجب آن شود که اسرائیلی ها دست به کارهای غیر منتظره بزنند تا بلکه موجبات به هم ریختن معادلات را ایجاد کنند و در این راستا امروزه بیش از پیش ایران و عربستان سعودی باید حواسشان را جمع توطئه های احتمالی اسرائیل باشند.
https://spnfa.ir/20230310/توافقنامه-عادی-سازی-روابط-ایران-و-عربستان---ناقوس-مرگ-یکه-تازی-آمریکا-در-منطقه-به-صدا-در-آمد-14948090.html
https://spnfa.ir/20230219/فرصت-های-پیش-رو-در-روابط-ایران-و-چین-14670007.html
https://spnfa.ir/20221212/تشریح-مقام-سعودی-از-آنچه-عربستان-با-چین-توافق-کرده-است-13767219.html
چین
عربستان سعودی
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
چین, ایران , عربستان سعودی
چین, ایران , عربستان سعودی
اژدها وارد می شود
شاید اعلان توافق ایران و عربستان سعودی برای بازگرداندن ارتباطات فیما بین و آن هم با میانجیگری چین برای بسیاری شکه کننده بود ولی برای کارشناسان خبره نه.
حدود یک ماه پیش بود که مقاله ای در اسپوتنیک با عنوان "چرا دشمنان ایران ناراحت سفر رئیسی به پکن هستند"، نوشتم : "چینی ها خیلی امیدوار هستند بتوانند میان ایران و عربستان سعودی میانجیگری کنند و اختلافاتی را که کشورهای غربی در منطقه خاورمیانه کاشته اند به شکلی حل وفصل کنند".
برخی این عبارت را به انتقاد گرفتند که چین چه کاره است و این عبارت از کجا آمده، اما به هر حال تحلیلگران سیاسی بین المللی معمولا دوستانی دارند که از طریق آنها در جریان بعضی امور قرار می گیرند ولی نمی توانند منابع خود را بسوزانند، وگر نه نمی توانند تحلیلگر سیاسی در سطح بین المللی باشند.
مضاف بر اینها، و شاید بشود گفت مهم تر از اینها، تحلیلگران باید معادلات بین المللی را بشناسند تا بتوانند اینها را به هم ربط دهند.
امروزه آمریکایی ها با بیش از 800 پایگاه نظامی خود در خارج آمریکا تقریبا تمام تنگه ها و مسیرهای تجاری جهان را تحت کنترل دارند و هر لحظه که اراده کنند می توانند راه تجارت دشمنان خود را تهدید کنند و یا ببندند و این مساله برای چین یک مساله حیاتی به حساب می آید.
اگر به هر دلیلی چینی ها با آمریکایی ها درگیر شوند علاوه بر اینکه چندین ترلیون دلار از اموالشان گروی اوراق قرضه بانک مرکزی آمریکا و حسابهایشان در بانک های آمریکایی است تجارتشان هم گروی عبور کشتی هایشان از مسیرهایی که آمریکایی ها بر آن کنترل دارد می باشند.
طی سالهای اخیر هم که دیدیم آمریکایی ها و متحدین شان به نقش سابق خود به عنوان دزدان دریایی ولی با تیپ و ظاهر جدید برگشته اند و از هیچ رفتاری در مصادره وتوقیف اموال کشورهای رقیبشان دریغ نکردند از محاصره های اقتصادی کوبا و عراق و لیبی و کره شمالی و ونزولا و... بگیرید تا اوج آنها در توقیف و مصادره اموال روسیه و مردم روسیه در غرب.
خوب در چنین شرایطی چینی ها و البته دیگر کشورها متوجه هستند که همان اتفاقاتی که برای روسیه به عنوان یک عضو دائم شورای امنیت رخ داد ممکن است برای چین هم رخ دهد و به این دلیل آنها باید راهکارهای دیگری برای خود پیدا کنند.
در مورد پولهایشان شاید بتوانند به روش های مختلف با خارج کردن حد اکثری آنها از آمریکا و کشورهای غربی ضرر خود را به حد اقل برسانند اما در مورد مسیر ها فقط یک مسیر مطمئن برای چین وجود دارد و آن مسیر غرب آسیا است.
مسیری که اصولا باید از ایران بگذرد و نه از راه دیگری.
آمریکایی ها طی چند دهه اخیر به هر ترتیبی بود تلاش کردند راه ایران را برای چین ببندند و چینی ها را وادار کنند تا از مسیرهای جایگزین مثل دریای خزر – آذربایجان و ترکیه و یا از مسیر عربستان سعودی – اردن – اسرائیل به عنوان مسیر جایگزین جاده ابریشم استفاده کنند.
به گفته یکی از دوستان عالیرتبه چینی ام اگر مسیر های جایگزین جوابگو بود قطعا تا به صورت تاریخی از این مسیر ها استفاده می شد.
همچنین چینی ها به خوبی می دانند مسیرهای جایگزین هر دو تحت کنترل آمریکا است و متحدین آمریکا هر لحظه آمریکا اراده کند می توانند این مسیر ها را ببندند و چین را خفه کنند و تنها مسیری که قابل اعتماد است مسیری است که ایران و متحدین ایران ارائه می دهند.
مسیر اصلی جاده ابریشم از ایران – عراق و سوریه ولبنان تا به دریای مدیترانه می گذرد و همه هم به خوبی می دانند که این بهترین مسیر است.
ایران هم بی دلیل سالها با تمام توان و امکانات نایستاده و هزینه نکرده تا این مسیر را باز کند و اجازه ندهد آمریکایی ها بر آن تسلط یابند.
همین که آمریکایی ها و اسرائیلی ها هر از گاهی چند کامیون را در مرزهای عراق و سوریه معروف به بوکمال به بهانه های مختلف بمباران می کنند هم نشان می دهد که چه قدر اینها ناراحت هستند این مسیر باز و امن بماند.
البته در صورتی که این مسیر به عنوان مسیر اصلی تلقی گردد موقعیت ژئوپولیتیک ایران به گونه ای تغییر پیدا می کند که کل معادلات جهانی وابسته به ایران می شود.
چون امروزه مسیر شمال به جنوب هم از ایران می گذرد وپس از توطئه ای که آمریکایی ها و متحدانشان بر علیه روسیه در شرق اروپا پیاده کردند امروزه به یکی از اصلی ترین مسیر های امن برای تجارت شمال به جنوب تبدیل شده.
آمریکایی ها ابتدا تلاش کردند با ورود نظامی و هزینه بیش از 7500 ملیارد دلار این مسیر را ببندند، ولی ایرانی ها موفق شدند همه این نقشه های آمریکایی ها را خنثی کنند.
در مرحله بعدی آمریکایی ها از طریق کاشت فتنه میان مسلمانان ورود کردند وخوب کلیدی ترین راهکار برایشان ایجاد فتنه میان ایران و عربستان سعودی بود.
با وجود این فتنه عملا کشورهای منطقه همه دچار جنگ ها و اختلافات واسطه ای میان این دو کشور می شوند وعملا بی ثباتی در این کشورها امنیت مسیر را به خطر می اندازد.
وقتی آقای شی جین پینگ به عربستان سعودی سفر کرد و با رهبران کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و برخی رهبران دیگر کشورهای عربی ملاقات کرد مقاله ای نوشتم و در آن تاکید کردم که "هدف چین از این سفر ورود به حیاط خلوت آمریکا بود"، در آن زمان بسیاری تحت تاثیر فضای ایجاد شده درباره بیانیه های پایانی بودند ولی مهم تر آن بود که چین موفق شده بود به این حوزه ورود کند، و بسیاری متوجه این ورود چین نبودند.
امروزه عرب ها هم از اتحاد دیرینه خود با غربی ها ناراضی هستند و آنها نیز دلواپس آینده هستند که آمریکا می خواهد چه بلایی سر آنها بیاورد، آیا قرار است همان بلایی که سر متحدان اروپایی خود امروزه آورده سر آنها بیاورد؟
به هر حال شرایط اروپا امروزه نمونه بسیار روشنی برای اینها می باشد که آمریکایی ها به هیچ وجه برایشان مهم نیست چه بلایی سر متحدانشان می آید و در نهایت فقط آمریکا مهم است.
با به قدرت رسیدن تندروهای افراطی در اسرائیل به قدرت هر روز این بیم وجود دارد که ممکن است یک ماجراجویی اسرائیل و یا آمریکا کل منطقه را به آتش بکشد و هر آنچه عربها طی دهه ها ساخته اند را نابود کند چون اسرائیلی ها به دنبال آن هستند تا با سربازهای آمریکایی و شهروندان عرب به جنگ ایران بروند.
طبیعتا ایران هم هیچ تمایلی ندارد اجازه دهد اهداف آمریکا و اسرائیل محقق شود و به هر ترتیبی است تلاش می کند تا توطئه های آنها را خنثی کند.
نمی توان گفت همه چیز وفق مراد ایران و یا عربستان سعودی هست، به هر حال اختلافات این دو کشور اختلافات دیرینه ای است که ابعاد مختلفی دارد اما این بدین معنا نیست که دو کشور همسایه باید با هم دشمن باشند.
این دو کشور قرن ها با هم همسایه بودند و خواهند بود و مجبور هستند با هم دیگر بسازند چون هیج کدام قرار نیست خانه اش را عوض کند.
طی سالهای اخیر تماس های متعددی میان ایران و عربستان به صورت مستقیم و یا واسطه ای از طریق عمان وعراق وقطر و کویت و... وجود داشت ولی خوب در بسیاری از این موارد عامل موثر آمریکایی و اسرائیلی هم حضور داشت و تلاش بر این بود که این میانجیگری ها نتیجه بخش نباشد.
تا اینکه چین تصمیم گرفت ورود کند و در واقع ورود چین با استقبال هر دو طرف ایرانی و سعودی مواجه شد.
رهبر چین در سفر خود به عربستان سعودی موافقت سعودی ها درباره این میانجیگری را دریافت کرد و در سفر آقای رئیسی موافقت ایران را و بلافاصله وارد جریان شد تا سریع کار را تمام کند.
اژدهای چینی که قبلا تلاش داشت که وارد اختلافات سیاسی بین المللی نشود و مبنای سیاست اش فقط بر اساس سیاست اقتصادی باشد اینبار از دروازه های بزرگ خاورمیانه به سیاست بین المللی ورود کرده تا نشان دهد توان بازکردن گره های بزرگی را دارد.
برای چین خیلی مهم است که مسیر غرب آسیا امن باشد و امنیت این مسیر با مصالحه ایران و عربستان سعودی محقق می شود.
ولی خوب آمریکایی ها هم دلایل خود را برای پذیرش این مصالحه دارند.
گو اینکه آمریکایی ها در اظهارات خود خیلی محطاطانه به این ماجرا اشاره کردند اما آنهایی که در پستوهای سیاسی آشنا دارند می دانند که چین تلاش دارد همچنین برای بازکردن گره برجام نیز ورود کند و آمریکایی ها هم در این زمینه چراغ سبز نشان داده اند و دو مساله ای که برای برجام گره ایجاد کرده بود یکی بحث اختلافات ایران و آژانس بین المللی انرژی هسته ای بود که با سفر آقای گروسی به تهران احتمال باز شدن آن میسر شد و دیگری اختلافات ایران و عربستان سعودی بود که موجبات ایجاد فضای مخالفت با برجام در میان برخی عربها را ایجاد کرده بود.
البته کاملا هم مشخص است اسرائیلیها بسیار از این ماجرا ناراحت هستند و ناراحتی خود را مخفی نمی کنند ولی به هر حال این ماجرا یک موفقیت بزرگ برای دیپلماسی ایران به حساب می آید که توانسته در اوج فشارها دو سد بزرگ را بشکند و همه برگه هایی که طی چند سال اخیر اسرائیلیها روی آن کار کرده بودند را برگرداند و به یکباره برگه های برنده خود را رو کند.
والبته شکست بسیار بزرگ برای دیپلماسی اسرائیل که چند سالی است تلاش کرده جبهه عربی عبری بر علیه ایران ایجاد کند.
در پایان باید گفت نباید از مساله شکست اسرائیل در این ماجرا به راحتی عبور کرد بلکه باید متوجه بود که این ماجرا می تواند موجب آن شود که اسرائیلی ها دست به کارهای غیر منتظره بزنند تا بلکه موجبات به هم ریختن معادلات را ایجاد کنند و در این راستا امروزه بیش از پیش ایران و عربستان سعودی باید حواسشان را جمع توطئه های احتمالی اسرائیل باشند.
