اس- 300 علیه اسرائیل: پیروزی از آن کیست؟

اسپوتنیک به نقل از نشریه آمریکایی نشنال اینترست: براساس تصاویر حاصل شده از ماهواره Eros-B اسرائیل، سامانه روسی S-300 در سوریه به حال آماده باش جنگی درآمده است. سه سامانه پدافند هوایی S-300 همینکه در اکتبر 2018 به مصیاف سوریه وارد شدند توسط ماهواره شرکت ImageSat International در حالت عمودی عکس برداری شدند. از چهار سامانه تنها یکی با تور خاکی رنگ استتار شده است.

در شرح این تصویر گفته می شود: تنش های موجود در منطقه و حالت عمودی سیستم های موشکی ضد هوایی نشان دهنده افزایش موقعیت ضربتی و آماده باش جنگی در این حوزه است. لازم به تذکر است که با توجه به تصویر ماهواره ای، ممکن نیست دقیقا گفته شود که حالت سامانه چهارم استتار شده چگونه است.

این تغییرات کسی را شگفت زده نکرد، زیرا کرملین به طور علنی S-300 را به سوریه منتقل کرد، پس از آنکه یک هواپیمای شناسایی روسی بر اثر عملیات تحریک آمیز جنگنده های F-16 اسرائیل، توسط نیروی دفاع هوایی سوریه ساقط شد. با این حال، دو سوال مطرح می شود: چرا استقرار این سامانه برای روسیه چنان وقتگیر شد و چرا این کار را الآن انجام داد؟ ساده ترین پاسخ این است که ارتش سوریه باید آموزش دیده شود که چگونه S-300 را هدایت کند. با این حال، کاملا ممکن است، در این مورد یک عامل جدی تر — احتیاط استراتژیک مسکو مطرح است.

فرستادن S-300 روسیه عمدتا یک اقدام جهت حل و فصل اختلاف است. سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، گفت: "ما بر آن هستیم که اجرای این اقدامات، سرهای گرم را سرد خواهد کرد و آنها را از اقدامات نابخردانه و توام با خطر نسبت به نیروهای ما بر حذر دارد. شاید فرماندهی استراتژیک روسیه امیدوار بود که از حملات هوایی جدید اسرائیل می شد از طریق انتقال S-300 به سوریه جلوگیری کرد و لازم نبود آنها را مستقر کرد تا از افزایش ریسک درگیری جلوگیری شود.

تمام این امیدها به دلیل موج جدیدی از حملات اسرائیل علیه تاسیسات ایران در فرودگاه بین المللی دمشق نقش بر آب شد که احتمالا آخرین دلیلی بود که باعث شد کرملین چند هفته پس از ورود S-300 به سوریه، آنها را بحال آماده باش در آورد. وضعیتی که در آن روسیه خود را می بیند بر اثر گزارشات اسرائیل دشوارتر شده است. آنها نوشتند که سیستم های دفاع هوایی Pantsir-S1 و Buk-M2E ساخته شده در روسیه، وظیفه خود را انجام ندادند و نتوانستند حمله جنگنده های اسرائیلی F-16 را دفع کنند. اسرائیلی ها چند ویدیو را منتشر کرده اند که گویا نشان می دهند که چگونه Pantsir-S1 در جریان حملات هوائی نیروی هوایی اسرائیل آسیب دیده است.

S-300 PMU-2، که قادر است تا 36 هدف هوایی را در شعاع 200 کیلومتری بزند، به نظر می رسد، سیستمی بسیار خطرناک تر از Pantsir و Buk است. PMU-2 یک نسخه به روز شده از S-300 برای صادرات است، که قادر است از دامنه گسترده تری از اهداف هوایی، از جمله موشکهای بالستیک متوسط، رهگیر کند.

با در نظر داشت اینکه چه مشکلات برای نیروی هوایی اسرائیل ازS-200 مدل قبلیS-300 در گذشته بود، به حال آماده باش در آوردن S-300 کنونی به معنای یک تهدید جدی به جنگنده های اسرائیلی در غرب سوریه است که نیروهای بشاراسد در آنجا متمرکز شدند.

روسیه پیشتر دو سامانه پیشرفته S-400 را به شمال غرب سوریه منتقل کرده است، اما این مدل های غیر صادراتی است که به طور انحصاری برای دفاع از تاسیسات روسیه فرستاده شده است. سیستم S-300 در مقایسه با آنها، تهدیدی بسیار خطرناک تری برای نیروی هوایی اسرائیل است، زیرا آنها توسط پرسنل ارتش سوریه هدایت خواهند شد.

روس ها مایل به همکاری با اسرائیل در روند حل بحران سوریه بودند. سفیر روسیه در اسرائیل، آناتولی ویکتوروف، در مصاحبه با رسانه های روسی گفت که اسرائیلی ها نگران هستند که ارتشیان سوریه ممکن است در استفاده از سیستم های S-300 عدم خویستنداری از خود نشان دهد. او گفت: اسراییلی ها بیش از همه از قرار گرفتن این سامانه های روسی در دست نظامیان سوریه می ترسند.

استقرار S-300، احتمالا، تلاش روسیه است تا بر اسرائیل در چارچوب مذاکرات مربوط به حل و فصل اختلافات سوریه که در ماه فوریه در مسکو برگزار می شود، تاثیر بگذارد.