این ماجرا وقتی به اوج خود رسید که خبری مبنی بر تشکر وزیر انرژی ایالات متحده از روسیه و عربستان سعودی و امارات و دیگر کشورها در راستای همکاری جهت پوشش کاهش عرضه نفت در بازار های جهانی بر اثر تحریم ایران مطرح شد.
خود همین ماجرا نشان می دهد که چقدر این روزها ایالات متحده مستأصل شده که دست به مطرح کردن چنین سناریوهایی می زند.
اولا که کارشناسان نفتی همه می دانند تولید نفت در روسیه بر عکس کشورهای دیگر مانند عربستان سعودی یا امارات و یا حتی ایران دولتی نمی باشد که بر اثر تصمیمات دولت ویا وزارت انرژی روسیه کاهش یا افزایش یابد بلکه تولید نفت در این کشور توسط شرکت های خصوصی و یا نیمه خصوصی انجام می شود که بر اثر عرضه و تقاضا اقدام به استخراج نفت می نمایند.
معمولا نیز همه ساله وقتی فصل تابستان نزدیک می شود استخراج نفت به نسبت کاهش می یابد، چون خریداران کمتری برای آن وجود دارد، و در مقابل وقتی که فصل زمستان نزدیک می شود تقاضای نفت بیشتر می شود و بالطبع استخراج نفت بیشتر می باشد.
و در حال حاضر هم فصل تقاضاهای زمستانی روی بازار تاثیر گذاشته.
با توجه به حجم تولید نفت روسیه مقدار دویست هزار بشکه ناچیز به حساب می آید و میتوان به عنوان پاسخ به افزایش تقاضای بازار به آن نگاه کرد وهیچ ربطی به ماجرای تحریم نفتی ایران ندارد مخصوصا که مشتریان نفت روسیه کاملا با مشتریان نفت ایران متفاوت هستند.
دوم اینکه روسیه همانند ایران در تحریم به سر می برد و در اکثر موارد با ایران به دلیل منافع مشترک همراه می باشد و اگر بنا باشد که بتواند کاری انجام دهد تا در مقابل تحریم های ظالمانه آمریکا بر علیه ایران بایستد قطعا این کار را از روی بغض به ایالات متحده هم که شده انجام می دهد.
سوم اینکه از همان ابتدا هم ایالات متحده از کشورهای عرب حوزه خلیج فارس تقاضا کرد تا کمبود احتمالی نفت ایران را جبران کنند چون مطمئن بود روسیه با ایالات متحده همراهی نخواهد کرد وایالات متحده وهمپیمانانش تلاش کردند تولید نفت خود را افزایش دهند تا این کمبود احتمالی را جبران کنند، که علیرغم همه تلاش های آنها هنوز امکان تامین مقدار نفت احتمالی مورد نیاز بازار جهان در صورت خروج نفت ایران از بازار تامین نشده.
چهارم اینکه بسیاری از خریداران نفت ایران از هرس رفتارهای آمریکا هم که شده حاضر نیستند خرید نفت ایران را قطع کنند و به همین دلیل امکان رساندن صادرات نفت ایران به صفر (أنگونه که ادعای آمریکایی ها است) تقریبا محال می باشد.
پنجم اینکه طبق اخبار درز کرده، اتحادیه اروپا به زودی یک بسته پیشنهادی به ایران ارائه خواهد داد که طی آن قرار است اتحادیه اروپا خرید حد اقل یک ملیون بشکه نفت ایران را تضمین کند و کانال های بانکی مطمئن جهت تحویل پول ها به ایران راه بیاندازد و قطعا در این صورت ایران چیزی حدود نیمی از تولیدات نفت خود را به صورت تضمینی به فروش خواهد رساند، این در حالی است که طبق توافق های انجام شده میان ایران و روسیه قرار شده روسیه، علیرغم اینکه خود بزرگترین تولید کننده نفت جهان است، حجم زیادی از نفت ایران را خریداری کند و همچنین قرار شده چین و هند وژاپن وکره جنوبی، که بزرگترین خریداران نفت ایران می باشند، نیز خرید نفت ایران را ادامه دهند و مشخص است ناکامی ایالات متحده در همراه کردن کشورهای جهان با سیاست های ترامپیسم منجر به آن شده که آنها از ابزار رسانه ای برای تحت تاثیر قرار دادن روابط ایران و روسیه استفاده کنند.
بديهى است که در این شرایط باید همه هشیار باشند و توجه داشته باشند که هدف نهایی ایالات متحده تخریب روابط صمیمی ایران و روسیه است و حتی تعریف ایالات متحده از یک ماجرا در این راستا می باشد.