ارتش آمریکا قصد دارد «کارخانه های بوت ها» را برای آانالیز شبکه های اجتماعی و تأثیر گذاری بر کاربران در سراسر جهان و از جمله در روسیه و ایران ایجاد کند.
در این رابطه، فرماندهی اطلاعات و امنیت ارتش ایالات متحده، مناقصه باز در رابطه با ساخت نرم افزاری که بتواند به تحلیل و آنالیز رنگ و سایه احساساتی در شبکه های اجتماعی روسیه و ایران و کره شمالی بپردازد، در سایت خود منتشر کرده است. این نرم افزار باید به بررسی پیام ها با حفظ لحن اصلی آنها بپردازد. قرار است «کارخانه بوت»ها پیام ها را مورد نظارت قرار بدهد، به مطالعه عبارات و اصطلاحات محاوره ای، تعیین تفاوت در تلفظ و واژه های عامیانه دست بزند. بدین ترتیب ارتش آمریکا می تواند از بوت ها برای تعیین اینکه آیا پیام کاربر منفی است یا مثبت و یا بی تفاوت استفاده کند. این امر امکانی برای آمریکا فراهم می سازد تا بر اساس داده ها، بفهمد آیا می تواند بر کاربران گروه های مشخصی تأثیر بگذارد یا خیر.
در چنین شرایطی کاربران روسیه و ایران چطور می توانند در مقابل حملات بوت های آمریکایی در امان بمانند؟ آیا «کارخانه بوت» های آمریکایی می تواند به هدف خود برسد- تأثیرگذاری بر گروه مشخصی از کاربران شبکه های اجتماعی به زبان روسی
میخائیل فریبن، متخصص امنیت سایبری و کارشناس مرکز انفورماتیک-تحلیل اورال متذکر شد که انجام چنین کاری برای آمریکا آسان نخواهد بود. زیرا مکانیزم ساخت «کارخانه بوت ها» فوق العاده پیچیده است. از اینرو در مرحله اول، آمریکا نمی تواند به نتیجه دلخواه دست یابد.مقابله به آن دست کم با «اقدامات مشابه» ممکن خواهد بود.
وی گفت:
«در سال 2010، با مطالعه شبکه مصنوعی نرون ها، متوجه شدم که عیوب آنها — کمبود عاملان با کیفیت زبانی است که بتواند بطور صحیح به زبان های مختلف حرف بزند. هم اکنون مطابق با اعلامیه های آمریکا، ایالات متحده از چنین چیزی برخوردار شده است. اما در اینجا باید به یک نکته دیگر توجه شود: در کشورهایی که در این لیست جا گرفته اند، عاملان زبانی، از نظر ساختار زبانی متفاوت هستند. همین امر مسأله را دشوارتر می سازد. در واقع ان یک پروژه دیگر است. در سال 2010 عاملان زبانی کارایی برای زبان انگلیسی وجود داشت. اما ساخت چیزی مشابه آن برای زبان روسی غیرممکن بود که از نظر ساختار زبانی بمراتب پیچیده تر است.
شایان ذکر است که نه تنها پیام های منطقی بر خوانندگان تفاسیر تأثیرگذار است بلکه مضمون احساسی آنها. از اینرو از نظر تئوری ، سیستم مورد نظر آمریکا، می تواند هدفی را که در مقابل آن قرار گرفته است اجرا کند، آنهم بطور موثر و خوب. اما موضوع اصلی عملی کردن این پروژه است. در ابتدا کارایی هر نوع سیستمی بد خواهد بود.زیرا « شبکه نرونی» باید توسط ناقل زبان مورد مطالعه قرار بگیرد. سیستم آموزش قوی وجود دارد که می تواند فقط در صورتی موفق باشد که پارامترها درست تعیین شده باشند.
از اینرو در مرحله اول، سیستم نامبرده کارا نخواهد بود. اما در آینده ممکن است موثر باشد اگر با آن مقابله نشود. اما از چه راهی می توان این کار را انجام داد؟ دو گزینه وجود دارد.
باید متذکر شد که کاربر بسختی می تواند در مقابل این نوع حملات از خود دفاع کرد. از نظر هر نوع مبارزه انفورماتیک، «حمله» 10 بارارزانتر از «دفاع» است. از اینرو باید به این گزینه توجه کرد- راه اندازی سیستم مشابهی در روسیه تا بتواند کار سیستم آمریکایی را بیفایده سازد. یعنی ما «کارخانه بوت» های خود را می سازیم تا به از بین بردن بوت های آمریکایی بپردازد.
بدیگر سخن می توان «بوت» ها را به این شکل تحت نظر داشت».
محمد رضا ازلی هم موسس وبسیات تکراسا معتقد است که حملات « بوت» های آمریکایی تأثیرچندانی بر کاربران ایرانی نخواهد داشت، زیرا در ایران یکسری از شبکه های اجتماعی فیلتر شده اند و اکثر ایرانی ها از تلگرام استفاده می کنند که از سطح بالای حفاظت و رمزنگاری برخوردار است.
کارشناس ارشد آی تی و امنیت اطلاعات ایران که خواست نامش فاش نشود در خصوص این قبیل ترفند های آمریکا به «اسپوتنیک» گفت:
در وهله اول باید شبکه های اجتماعی را بررسی کرد و دلایل و اهداف شکل گیری آن ها را بررسی کرد.
فرهنگ محبوب قرن بیست و یکم به یکی از بزرگترین ترس های تاریخ بشر تبدیل شده است.
صنعت فیلمی که به طور فعال در حال تهیه تصاویری از آینده وحشتناک که در آن مردم با جنگ و حشیانه و نا برابر خود با خلقت خود مبارزه می کنند. ذهن مصنوعی که به شکل های مختلف به بردگی بشر می پردازد.
از نقطه نظر علمی، هوش مصنوعی یک شبکه عصبی هوشمند است که به یک پایگاه داده بزرگ و دائمی و با قابلیت به روز سازی تمامی اشیاء و ورودی های موجود و روابط بین آنها در دنیا نیاز دارد. در این راستا متخصصان قادر به ایجاد یک شبکه عصبی برای مدت زمان طولانی هستند، اما سوال اینجا بود از کجا و چگونه اطلاعات و دیتاهای لازم را جمع آوری کرد و همیشه به روز رسانی نمود هرگز از طریق منابع انسانی صورت پذیر نبود.
تلاش های ناموفق برای ایجاد این پایگاه داده برای چندین دهه ادامه داشته است، تا زمانی که فیس بوک پروژه ای که از عمق دانشگاه هاروارد و با همکاری پنتاگون ظاهر شود.
در دسامبر 2011، فیس بوک شبکه اجتماعی رسما بیش از 850 میلیون کاربر ثبت نام را اعلام کرد.
فقط فکر می کنم: تقریبا یک میلیارد نفر از مردم هر روز هزاران پیام دیگر را در فیس بوک می فرستند.
در طول سال، کاربران شبکه های اجتماعی همه موضوعات ممکن را مورد بحث قرار داده اند.
هر روز مردم در فیس بوک هزاران اطلاعات، نوشته های متن، عکس ها و ویدیو ها را به صورت داوطلبانه بارگزاری می کنند. و حتی خصوصیات شخصیت خود را با لبخند بر روی حالت احساسی شان نشان می دهند.
ما به طور داوطلبانه در شبکه های اجتماعی همه چیز را درباره خودمان در اختیار قرار می دهیم، و یک ماکت دیجیتال کامل از خودمان می سازیم. و این اطلاعات توسط جامعه شناسان و روانشناسان بررسی و برای آینده بشریت تصمیم گیری می شود. حال با دانستن این موضوع که هدف صفحه های اجتماعی چیست، بهتر می توان برای موضوعات پیرامون آن بحث نمود. این موضوع خیلی دور از انتظار نیست که با گذر زمان نوع نیاز ها و عمق اطلاعات برای آنالیز های جامعه شناسی آینده عمیق تر شود و برای این منظور روبات هایی هوشمندی را طراحی کنیم که این اطلاعات بشری را درست آزمایی و بررسی و همچنین استخراج کند. در این راستا دولت ها برای کم کردن آثار و عواقب احتمالی اقداماتی انجام می دهند اعم از فرهنگ سازی و رواج دادن شبکه ها (صفحات) اجتماعی بومی در کشور ها و حداقل از خروج دادها جلوگیری شود و همچنین فیلترینگ که روشی سنتی که در خیلی از کشور ها اعمال می شود و هنوز کارا است و اقدامات تکنیکی و استراتژیکی دیگر که با توجه به سطح امنیتی قابل صحبت نمی باشد.
