مسلما برجام مسبب فرصتهای فراوانی در زمینههای اقتصاد و سیاست بوده و موقعیت ایده آل ایران، از سبک زندگی معطوف به مصرف گرایی مردم گرفته تا موقعیت استراتژیک ژئوپولتیک در خاورمیانه، کشورهای دیگر را به سرمایه گذاری در ایران ترغیب میکند، سرمایه گذاری اقتصادی و سیاسی.
12 سال تحریم و محروم بودن از فرصت تعامل استاندارد اقتصادی و سیاسی با جامعه جهانی بی شک هر کشوری را به زانو در میآورد، ولی ایران حداقل در ویترین جهانی از این قاعده مستثنی بود و این مهم دلایل فراوانی داشته که منجمله میتوان به داشتن حامیانی قدرتمند از لحاظ اقتصادی و سیاسی اشاره کرد.
در دوران تحریم، روسیه کشوری بود که با وجود عدم یکسانی و تطبیق کامل اهداف و استراتژی هایش با ایران، اهدافش همسو با برنامههای ایران بوده و این مسئله به همراهی آنها منجر و به حمایت مسکو از تهران در مقاطع و زمینههای مختلف ختم شده بود.
در سالهای اخیر با توجه به عملکرد نظامی و سیاسی ایران و در مقابل آن عملکرد عربستان و ترکیه در مسائل خاورمیانه علی الخصوص مسئله سوریه، یمن، داعش و…، ایران خود را به بازیگری استراتژیک در منطقه خاورمیانه تبدیل کرده و حالا که تحریمها برداشته شده و از فشارهای بین المللی اقتصادی و سیاسی علیه ایران نیز کاسته شده است، مسلما بر نقش استراتژیک ایران افزوده خواهد شد. طبیعتا روسیه در نیل به این مهم ایران را یاری کرده، از همسویی در درگیریهای سوریه تا به تاخیر انداختن صدور قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل.
تمام این موارد مسکو را به دوستی قابل اعتماد برای تهران تبدیل کرده است. دوستی صمیمی، با معیارهای اقتصادی، سیاسی و نظامی تراز اول جهانی.
در سالهای اخیر با توجه به عملکرد نظامی و سیاسی ایران و در مقابل آن عملکرد عربستان و ترکیه در مسائل خاورمیانه علی الخصوص مسئله سوریه، یمن، داعش و…، ایران خود را به بازیگری استراتژیک در منطقه خاورمیانه تبدیل کرده و حالا که تحریمها برداشته شده و از فشارهای بین المللی اقتصادی و سیاسی علیه ایران نیز کاسته شده است، مسلما بر نقش استراتژیک ایران افزوده خواهد شد. طبیعتا روسیه در نیل به این مهم ایران را یاری کرده، از همسویی در درگیریهای سوریه تا به تاخیر انداختن صدور قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل.
تمام این موارد مسکو را به دوستی قابل اعتماد برای تهران تبدیل کرده است. دوستی صمیمی، با معیارهای اقتصادی، سیاسی و نظامی تراز اول جهانی.
لغو تحریمها و اجرای برجام به معنای شروع رابطه استاندارد میان ایران و غرب است ولی با وجود باز شدن رابطه اقتصادی و سیاسی با اروپا و ایالات متحده، ایران نمیتواند به شیوه خطرپذیر، سیاستهایش را برنامه ریزی کرده و تمام دارایی سیاسیاش را روی گزینه غرب سرمایه گذاری کند زیرا پس از انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال 2016 برجام بسیار شکننده خواهد بود و ایران این موضوع را به خوبی میداند. از این روی ایران باز هم به کشوری گرایش خواهد داشت که گزینه بهتر و کم خطرتری برای سرمایه گذاری سیاسیست، یعنی روسیه.
از سوی دیگر تحریمهای علیه ایران بیش از این که به ضرر ایران بوده باشند، به سود دیگر کشورهای خاورمیانه بوده و فرصتی ایده آل در جهت مانور دادن و پررنگ شدن در ابعاد اقتصادی و سیاسی در اختیار دیگر کشورها گذاشته بود، که لغو آنها به معنای بازگشت ایران به جایگاه سابق و افول سایر کشورهای منطقه است. ایران نمیخواهد این فرصت را با ریسک اعتماد به دولتهای غربی که آنها را دشمن میخوانده به چالش تبدیل کند.
ایران شاید نگاه اقتصادی خود را از شرق به غرب برگرداند ولی در بعد سیاسی با درصد احتمال بالا همچنان در مسکو به سرمایه گذاری سیاسی خواهد پرداخت.
از سوی دیگر تحریمهای علیه ایران بیش از این که به ضرر ایران بوده باشند، به سود دیگر کشورهای خاورمیانه بوده و فرصتی ایده آل در جهت مانور دادن و پررنگ شدن در ابعاد اقتصادی و سیاسی در اختیار دیگر کشورها گذاشته بود، که لغو آنها به معنای بازگشت ایران به جایگاه سابق و افول سایر کشورهای منطقه است. ایران نمیخواهد این فرصت را با ریسک اعتماد به دولتهای غربی که آنها را دشمن میخوانده به چالش تبدیل کند.
ایران شاید نگاه اقتصادی خود را از شرق به غرب برگرداند ولی در بعد سیاسی با درصد احتمال بالا همچنان در مسکو به سرمایه گذاری سیاسی خواهد پرداخت.
