در حال حاضر شانس اینکه این تواقات در موقع مقرر یعنی تا آخر سال جاری اجرایی شود و جمهوری های شناخته نشده باز هم در حیطه قوانین کی یف قرار گرفته و ساختار های انتظامی اوکراین کنترل مرز های خود با جمهوری های دونتسک و لوگانسک و روسیه را احیا خواهند کرد بسیار کم است و علایم حاکی از اینکه طرف های درگیر به حصول توافق در باره اصول حل سیاسی نزدیک هستند وجود ندارد.
این امر شایان توجه است که هم مقامات عالی اوکراین و هم نمایندگان رهبری عالی جمهوری های شناخته نشده تقریبا در یک زمان به صحبت کردن در باره از سر گیری احتمالی عملیات جنگی پرداختند. مثلا آرسنی یاتسنیوک نخست وزیر اوکراین شانس حل اختلاف را بسیار بدبینانه ارزیابی کرد. وی در کی یف در مراسم اعطای مدال ها به کارمندان وزارت کشور گفت: "متاسفانه جنگ تمام نشده و تا فرا رسیدن صلح در اوکراین راه دور و درازی است زیرا روسیه نمی خواهد توافقات مینسک را اجرا کند". آلکساندر زاخارچنکو" رییس جمهوری دونتسک به نوبه خود اعلام کرد که او بطور دائم در انتظار از سرگیری عملیات جنگی" بسر می برد، وی در باره "علایم تلویحی" دور جدید اختلاف تعریف کرد.
آقایان زاخارچنکو و "ایگور پلوتنیتسکی" رییس جمهوری لوگانسک گفتند گه آنها آماده اند به سران "گروه نورماندی" (روسیه، فرانسه و آلمان و اوکراین) مراجعه کنند تا به رهبری اوکراین بفهمانند که به عقیده شان این کشور همواره در روند صلح کارشکنی می کنند. به گفته پلوتنیتسکی "اوکراین اصلا نمی خواهد کاری انجام دهد و همیشه دارد دفع الوقت می کند و در حال کتمان سازی و دگرگون سازی چیز ها است".
کمیته امور بین المللی پارلمان اوکراین نیز — رادا از خطر عقیم ماندن روند مینسک ابراز نگرانی کرده و هفته گذشته به پارلمان ها و سازمان های بین المللی مانند مجمع های پارلمانی اروپا و سازمان امنیت و همکاری اروپا و ناتو نامه فرستاد که در آن گفته شده که "این اواخر موقعیت در دونباس به مراتب تیره شده و علت آن موارد فزاینده تیراندازی و تحریکات متعدد از طرف باصطلاح جمهوری های دونتسک و لوگانسک است". به عقیده اعضای پارلمان اوکراین مسکو هم مقصر تیرگی اوضاع است: "روسیه بجای اینکه گروه های ترروریستی زیر فرمان خود را متقاعد سازد تا اسلحه زمین بگذارند، به عملیات در جهت روشن کردن اختلاف ادامه داده و جمهوری های دونتسک و لوگانسک را از نظر سلاح های مدرن و مهمات تامین می کند و به اراضی اوکراین رزمندگان آموزش دیده فرستاده و برای جنگ علیه ملت اوکراین یگان های منظم خود را بکار می برد".
مولفان این نامه از همتایان خود در دیگر کشور ها و سازمان های بین المللی دعوت می کنند بر روسیه تاثیر گذاشته تا به تجاوز پایان داده و به اجرای توافقات مینسک بپردازند.
در این هنگام بسیاری در کی یف معتقد هستند که این موقعیت در درجه اول به ضرر مسکو است. "ویکتور اوکولوف" سیاست شناس اوکراینی نزدیک به دفتر ریاست جمهوری پوروشنکو می گوید: "روسیه که به دستنشاندگان خود فرمان نمی دهد که دونباس را ترک کنند مقدم بر همه به ضرر خودش اقدام می کند و اختلاف جاری در درجه اول دولتمداری روسیه را تهدید می کند نه چنانکه ممکن بود به نظر برسد دولتمداری اوکراین را. جنگ به شهروندان ما کمک کرده که به انسجام برسند و جامعه مدنی ما دارد تحکیم می شود و پیشرفت می کند".
بعید است که در مسکو با این دیدگاه موافقت کنند. مقامات روسیه ترجیح می دهند موضوع اوکراین را با واشنگتن بطور دوجانبه بررسی کنند، مثلا در قالب گریگوری کاراسین — ویکتوریا نولاند و نمی خواهند گروه چهارگانه نورماندی را با جلب آمریکا توسعه دهند. ولی اگر تا آخر سال جاری روند مینسک با بنبست نهایی رویرو شود هیج بعید نیست که طرف های ذیغلاقه مجبور شوند به جستجوی راه حل های غیر معمول بپردازند تا وضع کنونی نیمه منجمد اختلاف باقی بماند و اجازه داده نشود که این احتلاف از انجماد خارج شود.
