https://spnfa.ir/20251217/آیا-نداری-عنف-را-توجیه-می-کند-27021766.html
آیا نداری عنف را توجیه می کند؟
آیا نداری عنف را توجیه می کند؟
اسپوتنیک ایران
امروز داشتم یک سری اخبار را ورق می زدم در رسانه های اجتماعی به فیلمی برخورد کردم که دو موتور سوار با استفاده از شمشیر اقدام به سرقت کرده بودند و بازداشت شده... 17.12.2025, اسپوتنیک ایران
2025-12-17T13:29+0330
2025-12-17T13:29+0330
2025-12-17T13:29+0330
گزارش و تحلیل
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/209/85/2098559_0:5:1920:1085_1920x0_80_0_0_64cd64a9158ae1c1a16e116bb0b846b7.jpg
وی نوشته بود: " به دلیل فقر و تهی دستی و مشکلات اقتصادی و گشنگی و نداری و ناتوانی جوانان برای ازدواج و... جوانان دست به این کارها می زنند".البته تحلیل شخصی بنده بر این است که منتشر کننده مطلب جزو همان مجموعه های زرد که توسط برخی برای جذب مخاطب و یا حتی فضا سازی ایجاد می کنند است.هیچ دلیل و بهانه ای نمی تواند سرقت از مردم را توجیه کند آن هم سرقت به عنف.متاسفانه قوانین و ارفاق هایی که در قوانین وجود دارد این روزها فضا را برای اینها بسیار باز کرده در حالی که در بسیاری از کشورها برخورد با سارقین و آن هم سارقین به عنف بدون هیچ ارفاقی و با شدت انجام می شود تا امنیت جامعه برقرار گردد.در برخی کشورهای همجوار خودمان از بحث قطع کردن دست سارقین تا گردن زدن سارق به عنف انجام می شود.برخی در کشور بحث نبود زندان کافی و یا هزینه های نگهداری از زندانیان را بهانه ای برای ارفاق به برخی مجرمین می کنند اما متاسفانه همین مساله موجب آن شده که اینها خیالشان راحت باشد که می روند زندان و سریع به بهانه های مختلف از زندان آزاد می شوند و دوباره به سمت دزدی روی می آورند.در واقع این امر برای برخی به شغل مورد علاقه تبدیل شده و بحث فقر و تنگ دستی و... نیست بحث تن پروری و بی عاری است.آنکه توان جسمانی لازم برای انجام چنین کاری را دارد می تواند برود کارگری کند و حد اقل دستمزد کارگر بنا در حال حاضر حدود 1.5 ملیون تومان در روز است، یعنی طرف می تواند ماهی حدود چهل ملیون تومان (با احتساب یک روز تعطیلی در هفته) در آمد داشته باشد.اگر هم اینقدر کار نبود قطعا این همه مهاجر از افغانستان به ایران نمی آمدند تا با همین مبلغ کارگری کنند.نمی گویم این مبلغ زیاد است اما علیرغم همه گرانی ها و هزینه ها با این پول و مقداری قناعت می تواند خرج خودش را در بیاورد.به نظر می رسد نیاز داریم قوانین و مقررات خودمان را تعدیل کنیم نه اینکه ارفاق بیشتر در برخورد با اینها نشان دهیم.به عنوان مثال می گویم، در بسیاری از کشورها امروزه زندان مفتی وجود ندارد و زندانی ها باید کار کنند، برخی کشورها که حتی زندانیان را وادار به کارهای شاقه می کنند، یعنی مثلا در جاهایی که می خواهند در جاهای صعب العبور و یا بد آب و هوا جاده بزنند و یا پروژه اجرا کنند زندانی ها را به کار می گیرند و یا در برخی شرایط زندانی ها کارهای یدی مثل خیاطی و یا کارهای صنعنی و... انجام می دهند.این ماجرا هم می تواند به عنوان تنبیه تلقی شود هم اینکه می توان مثلا در آمدی را برای زندانیان از بابت این کار در نظر گرفت تا اگر خانواده ای داشته باشند خرج آنها تامین شود و یا اینکه پس انداز شود و پس از آزادی آنها به عنوان سرمایه در اختیارشان قرار گیرد تا بروند دنبال کار و کسب.البته ما در ایران هم چنین پروژه هایی داشتیم، نمی دانم هنوز هم اجرا می شود یا نه اما به هر حال حتی به نظر می رسد سطح نوع سختی کارهایی که انجام می شود نیز باید به نوعی متفاوت باشد، یعنی بنا به توانمندی افراد از یک سو و نوع جرمشان از سوی دیگر مشاغل راحت تر تا سخت تر تعیین شود و آنهایی که جرم های سنگین تر مثل اخاذی و زورگیری و... انجام می دهند مجبور شوند که کارهای بسیار سخت تر انجام دهند.
https://spnfa.ir/20230512/نماینده-کنگره-آمریکا-به-دزدی-لباس-از-فروشگاهی-در-برزیل-اعتراف-کرد-15978662.html
https://spnfa.ir/20200305/دزدی-که-از-سایه-خود-می-ترسد--ویدئو--6052778.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
آیا نداری عنف را توجیه می کند؟
امروز داشتم یک سری اخبار را ورق می زدم در رسانه های اجتماعی به فیلمی برخورد کردم که دو موتور سوار با استفاده از شمشیر اقدام به سرقت کرده بودند و بازداشت شده بودند، مطلب شاید بسیار تکراری شده باشد، اما آنچه توجه بنده را جلب کرد نکته ای بود منتشر کننده مطلب ذیل آن نوشته بود.
وی نوشته بود: " به دلیل فقر و تهی دستی و مشکلات اقتصادی و گشنگی و نداری و ناتوانی جوانان برای ازدواج و... جوانان دست به این کارها می زنند".
البته تحلیل شخصی بنده بر این است که منتشر کننده مطلب جزو همان مجموعه های زرد که توسط برخی برای جذب مخاطب و یا حتی فضا سازی ایجاد می کنند است.
هیچ دلیل و بهانه ای نمی تواند سرقت از مردم را توجیه کند آن هم سرقت به عنف.
متاسفانه قوانین و ارفاق هایی که در قوانین وجود دارد این روزها فضا را برای اینها بسیار باز کرده در حالی که در بسیاری از کشورها برخورد با سارقین و آن هم سارقین به عنف بدون هیچ ارفاقی و با شدت انجام می شود تا امنیت جامعه برقرار گردد.
در برخی کشورهای همجوار خودمان از بحث قطع کردن دست سارقین تا گردن زدن سارق به عنف انجام می شود.
برخی در کشور بحث نبود زندان کافی و یا هزینه های نگهداری از زندانیان را بهانه ای برای ارفاق به برخی مجرمین می کنند اما متاسفانه همین مساله موجب آن شده که اینها خیالشان راحت باشد که می روند زندان و سریع به بهانه های مختلف از زندان آزاد می شوند و دوباره به سمت دزدی روی می آورند.
در واقع این امر برای برخی به شغل مورد علاقه تبدیل شده و بحث فقر و تنگ دستی و... نیست بحث تن پروری و بی عاری است.
آنکه توان جسمانی لازم برای انجام چنین کاری را دارد می تواند برود کارگری کند و حد اقل دستمزد کارگر بنا در حال حاضر حدود 1.5 ملیون تومان در روز است، یعنی طرف می تواند ماهی حدود چهل ملیون تومان (با احتساب یک روز تعطیلی در هفته) در آمد داشته باشد.
اگر هم اینقدر کار نبود قطعا این همه مهاجر از افغانستان به ایران نمی آمدند تا با همین مبلغ کارگری کنند.
نمی گویم این مبلغ زیاد است اما علیرغم همه گرانی ها و هزینه ها با این پول و مقداری قناعت می تواند خرج خودش را در بیاورد.
به نظر می رسد نیاز داریم قوانین و مقررات خودمان را تعدیل کنیم نه اینکه ارفاق بیشتر در برخورد با اینها نشان دهیم.
به عنوان مثال می گویم، در بسیاری از کشورها امروزه زندان مفتی وجود ندارد و زندانی ها باید کار کنند، برخی کشورها که حتی زندانیان را وادار به کارهای شاقه می کنند، یعنی مثلا در جاهایی که می خواهند در جاهای صعب العبور و یا بد آب و هوا جاده بزنند و یا پروژه اجرا کنند زندانی ها را به کار می گیرند و یا در برخی شرایط زندانی ها کارهای یدی مثل خیاطی و یا کارهای صنعنی و... انجام می دهند.
این ماجرا هم می تواند به عنوان تنبیه تلقی شود هم اینکه می توان مثلا در آمدی را برای زندانیان از بابت این کار در نظر گرفت تا اگر خانواده ای داشته باشند خرج آنها تامین شود و یا اینکه پس انداز شود و پس از آزادی آنها به عنوان سرمایه در اختیارشان قرار گیرد تا بروند دنبال کار و کسب.
البته ما در ایران هم چنین پروژه هایی داشتیم، نمی دانم هنوز هم اجرا می شود یا نه اما به هر حال حتی به نظر می رسد سطح نوع سختی کارهایی که انجام می شود نیز باید به نوعی متفاوت باشد، یعنی بنا به توانمندی افراد از یک سو و نوع جرمشان از سوی دیگر مشاغل راحت تر تا سخت تر تعیین شود و آنهایی که جرم های سنگین تر مثل اخاذی و زورگیری و... انجام می دهند مجبور شوند که کارهای بسیار سخت تر انجام دهند.
