تکرار نسل کشی در تاریخ با گرسنگی و تشنگی غزه
© AP Photo / Fatima Shbair
اشتراک
جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرده، "بر اساس اعلام سازمان برنامه جهانی غذا، 100 درصد ساکنان غزه از بحران غذا رنج می‌برند و نمی‌توان غزه را از کرانه باختری جدا کرد، این بخشی از سرزمین‌هایی است که اسرائیل از سال 1967 آنها را اشغال کرده است".
به گزارش اسپوتنیک، در حال حاضر به دلیل بحران غذا و دارو در غزه شاهد ادامه درد و رنجی هستیم که زنان، کودکان و غیرنظامیان بی گناه در این منطقه متحمل می‌شوند. مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا تنها راه حل این مشکل را در تحقق صلح میان دو دولت خواند و 90 درصد از اعضای سازمان ملل، راه حل دو دولتی را تایید می‌کنند. از سوی دیگر "مارتین گریفیث" رئیس امور بشردوستانه سازمان ملل متحد عنوان کرده است که غزه پس از بمباران بی‌امان نیروهای رژیم صهیونیستی علیه نیروهای حماس به منطقه‌ای غیرقابل سکونت تبدیل شده است. گریفیث در بیانیه‌ای عنوان کرده است: سه ماه پس از آغاز حملات ۷ اکتبر غزه اکنون به محل مرگ و ناامیدی تبدیل شده است. وی وضعیت موجود در نوار غزه را ماموریتی غیرممکن در حمایت از بیش از دو میلیون نفر فلسطینی آواره در غزه توصیف نمود و این در حالیست که علاوه بر آتش حملات بی امان اسرائیل به نوار غزه اکنون این منطقه در محاصره قرار دارد و اسرائیل مانع ارسال دارو، مواد غذایی و سایر کمکهای بشر دوستانه به مردم بی پناه این منطقه است.
در حالی که بخش اعظم نوار غزه به ویرانه تبدیل شده و قحطی و گرسنگی حاد و شیوع انواع بیماری‌ها در سراسر غزه موج می زند، صحبت از ادامه حملات اسرائیل به رفح است و چنین رخدادی بی شک فاجعه‌ای وحشتناک رقم خواهد زد و به معنی آن خواهد بود که همین کمکهای محدود انسانی هم دیگر وارد غزه نخواهد شد. اما واکنش جامعه جهانی به وضع موجود چطور می تواند باشد و چرا هیچ نهاد و سازمانی هنوز نتوانسته اقدامی عملی برای حل این بحران انسانی انجام دهد سوالاتی بود که شیرعلی یزدانی کارشناس مسائل بین الملل به اسپوتنیک پاسخ داد.
یزدانی گفت، متاسفانه اسرائیل با استناد به حق حاکمیتی خود این مرزهای را تحت کنترل دارد و تعیین می کند که چه چیزی می‌تواند وارد غزه شود. به همین دلیل است که علیرغم تمام انتقادات تندی که نسبت به این اقدامات به غایت غیر انسانی و فرا وحشیگرانه اسرائیل مبنی بر ممانعت از ورود مواد غذایی و دارویی به غزه می شود اما عملا هیچ کشوری نمی تواند اسرائیل را از رساندن مواد غذایی به مردم غزه باز دارد.
وی افزود، در واقع اسرائیل کنترل مرزها، حریم هوایی و آب های سرزمینی غزه را بصورت کامل در اختیار دارد و به همین دلیل نیز جریان کالاها و مواد غذایی، دارویی و بهداشتی به داخل و خارج غزه را در اختیار گرفته و آن را کاملا محدود نموده، و این در حالیست که درخواست‌های بین‌المللی از اسرائیل برای کاهش محدودیت‌های ارسال کمکهای بشردوستانه به غزه بی پاسخ باقی می ماند.
یزدانی ادامه داد، اگرچه به هر حال علی رغم تمام بی توجهی های اسرائیل به این خواست بین المللی، باز هم جامعه بین المللی می تواند اسرائیل را تحت فشار قرار دهد تا محاصره غزه را بردارد و امکان عبور آزادانه کالاها و افراد را در داخل و خارج از منطقه فراهم کند و قطعا سکوت نکردن اثربخشی خود را خواهد داشت.
شاید در نهایت بهترین راه حل برای حل این بحران مشارکت جامعه بین المللی در گفت و گو و مذاکره با همه طرف های درگیر در مناقشه، از جمله اسرائیل، حماس، و دیگر جناح های فلسطینی، برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز برای بحران غزه باشد، زیرا هیچ کدام از طرفین خواهان عقب نشستن نیستند و حتی ادامه درگیریها احتمالا ورود سایر نیروهای محور مقاومت را به همراه خواهد داشت.
وی گفت، در واقع بهتراست اینطور بگوییم شکستن محاصره غزه اقدام ساده ای نیست، اما به این معنا نیست که جامعه بین الملل دست از تلاش و مذاکره بردارند و شاهد کشته شدن مردم بی دفاع از قحطی و گرسنگی باشند. از سویی راه چاره این مسئله در اخذ رویکردی جامع و چند وجهی است که به چالش‌های سیاسی، انسانی و امنیتی پیش روی منطقه بپردازد و البته مستلزم تعهد و همکاری همه طرف های درگیر و همچنین حمایت جامعه بین المللی است. چاره ای نیست جز اینکه دیدگاه‌های همه طرف‌های درگیر را در نظر بگیرند و به دنبال راه‌حلی مسالمت‌آمیز و عادلانه برای درگیری غزه باشند تا حقوق و کرامت همه مردم ساکن در منطقه احقاق گردد. کمکهای محدودی که به شمال غزه می‌رسد برای جلوگیری از قحطی کافی نیست و این منطقه نیاز فوری به دسترسی سریع و پایدار به کمکهای انسانی دارد. چند روز قبل در رسانه ها اعلام شد که "اسماعیل الثوابته" مدیرکل دفتر رسانه‌ای دولتی در نوار غزه با اشاره به بحران انسانی فجیع در غزه اعلام کرده که در این جا خانواده‌ها به نصف وعده غذایی در 48 ساعت اکتفا می‌کنند و مردم حتی علوفه و غلات هم پیدا نمی‌کنند و رژیم اسرائیل مانع رسیدن کامیون‌های حامل کمک به شمال غزه می‌شود. این آمار و ادعا به معنای واقعی کلمه حکایت از وحشیگری از نوع مدرن دارد که نیازمند اقدام هر چه سریعتر جامعه بین الملل است.
