تیغ عمل جراحی زیبایی بر صورت نوجوانان
© Fotolia / DragonImages
اشتراک
نه تنها والدنیم با عمل جراحی بینی من مخالف نبودند، بلکه مادرم من را به زور برای انجام جراحی راضی کرد.
به گزارش اسپوتنیک، در حال حاضر تمایل به عمل جراحی زیبایی در بین نوجوانان زیر سن قانونی ۱۸ سال روز به روز در حال افزایش است، تا جائیکه طبق اعلام جامعه جراحان این عدد تا سن ۱۴ سال و در برخی موارد کمتر از آن نیز کاهش یافته است.
به دخترک قول می دهم که نامی از او نبرم، با خنده می گوید نمی خواهم در تاریخ ثبت شود که من دماغ بزرگی داشتم و برای اینکه همکلاسی هایم من را مسخره نکنند مادرم من را به زور به تیغ جراحی سپرد.
دختر نوجوان در ادامه می گوید، در واقع من أصلا متوجه نبودم که بینی بزرگی دارم، تا اینکه مادرم توجه من را به این موضوع جلب کرد. مادرم دائما می گفت اگر بینی ات را کوچک نکنی دوستان و همکلاسی هایت مسخره ات می کنند و بزرگتر که شوی هیچ پسری تو را نمی پسندد. من اولش خیلی می ترسیدم، فکر می کردم که اگر بروم اتاق عمل حتما می میرم، یا اینکه ممکن است بینی من خراب شود و من خیلی زشتر بشوم. اما کم کم پذیرفتم و گفتم احتمالا حق با مادرم است، دوستانم هم خیلی استقبال کردند، همه می گفتند خوش به حالت و ای کاش مادر ما هم به اجبار ما را برای جراحی می برد. بعد از این ترسم ریخت و عمل کردم، وقتی جراحی کردم ۱۵ ساله بودم.
دختر در ادامه گفت، من که جراحی کردم خیلی از دوستانم بعد از من عمل کردند، انگار که چشم روی هم چشمی داشته باشیم و یا اینکه آنها هم دلشان می خواست که بینی بی عیب و نقص و فانتزی داشته باشند. دختر می گوید حالا از جراحی زیبایی یه طورهایی خوشم آمده و قصد دارم بزرگتر که شدم رنگ چشمم را بصورت دائمی عوض کنم.
محیا قدوسی کارشناس روانشناسی درباره علل گرایش نوجوانان به عمل زیبایی به اسپوتنیک گفت، اکنون که پلتفرم هایی مثل اینستاگرام و تیک تاک و امثال آن آزادانه در اختیار نوجوانان قرار دارد و استانداردهای زیبایی در واقع چیزی است که نوجوانان در این شبکه های اجتماعی می بینندممکن است برای انطباق با استانداردهای زیبایی اجتماعی احساس فشار کنند، و میل طبیعی این سنین آنها را به دنبال جراحی پلاستیک برای تغییر ظاهر خود سوق دهد.
از سویی نوجوانانی که از ظاهر فیزیکی خود ناراضی هستند، ممکن است به جراحی پلاستیک به عنوان راهی برای افزایش اعتماد به نفس و بهبود عزت نفس خود روی آورند.
وی در ادامه افزود، پدیده ای در میان نوجوانان وجود دارد که به آن " Bullying" یا قلدری کردن می گویند، قلدری رفتاری پرخاشگرانه و رایج است؛ این یعنی کلام و اقدام پرخاشگرانه تکرارشونده فردی با دیگری، در این فرایند یک فرد به صورت مداوم توسط فرد یا گروهی که از او قوی‌ترند، مورد آزار قرار می‌گیرد. در این وضعیت معمولا نوجوانی که از نقصی ظاهری برخوردار است احتمالا بیشتر مودر آزار و اذیت قرار می گیرد. حالا وقتی نوجوانی هدف آزار و اذیت یا تمسخر در مورد ظاهر خود قرار گیرد، می تواند باعث شود که جراحی پلاستیک را راهی برای تغییر ویژگی های فیزیکی خود و جلوگیری از آزار بیشتر بداند.
قدوسی در ادامه خاطر نشان کرد، رواج شبکه های اجتماعی و نفوذ افراد مشهور می تواند باعث شود که نوجوانان از ظاهر خود احساس ناراضیتی داشته باشند و برای رسیدن به ظاهری خاص به دنبال جراحی پلاستیک باشند. افراد به اصطلاح اینفلوئنسر می توانند تأثیر بسزایی در ایجاد احساسات منفی نسبت به خود در بین نوجوانان داشته باشند. ظهور رسانه های اجتماعی به اینفلوئنسرها بستری برای نمایش زندگی، بدن و دارایی خود داده است و اغلب استانداردهای دست نیافتنی زیبایی و موفقیتی را ترویج میدهند که احتمالا برای بسیاری از افراد دست نیافتنی است. این می تواند منجر به احساس بی کفایتی و عزت نفس پایین در بین نوجوانان شود که خود را با این ایده آل های غیر واقعی مقایسه می کنند.
علاوه بر این، قرار گرفتن مداوم در معرض تصاویر مدیریت‌شده و فیلتر شده در رسانه‌های اجتماعی می‌تواند منجر به احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس در نوجوانان شود، زیرا آنها زندگی خود را با زندگی ظاهراً عالی اینفلوئنسرها مقایسه می‌کنند. این می تواند به توسعه ادراک منفی از خود و درک تحریف شده از واقعیت منجر شود.
وی در ادامه بحث علل تمایل نوجوانان به انجام جراحی می گوید، برخی از نوجوانان ممکن است جراحی پلاستیک را راهی برای ابراز وجود و ایجاد ظاهری که خودشان رضایت دارند، بدانند.آنها ممکن است احساس کنند که تغییر ظاهر خود از طریق جراحی پلاستیک راهی برای هماهنگی بهتر با سبک شخصی و هویت آنهاست. این تمایل برای ابراز وجود بخشی طبیعی از نوجوانی است، زیرا نوجوانان اغلب به دنبال راه هایی برای اثبات فردیت خود و متمایز شدن از همسالان خود هستند.
با این حال، خانواده ها و مدارس باید این آگاهی را به نوجوانان بدهند که قبل از هر تصمیمی، خطرات احتمالی و پیامدهای جراحی پلاستیک را به دقت در نظر بگیرند و اینکه راهکارهای جایگزین برای ابراز وجود، مانند تبحر در یک رشته ورزشی، هنر یا موسیقی روشی سالم تر، ماندگارتر و با افتخارتر است.
طبق آمار دبیر انجمن علمی جراحان پلاستیک و زیبایی ایران علیرضا صابری "از هر ۱۰۰ نفر مراجعه کننده فقط ۳۰ نفر آنها به عمل نیاز دارند و ۳۰ نفر دیگر هیچ احتیاجی به عمل ندارند" و ۴۰ نفر بقیه انتخاب با خودشان است و عمل کردن یا نکردن‌شان به سلیقه شخصی خودشان برمی‌گردد.
محیا قدوسی در پایان گفت، مهم است که پزشک قبل از انجام هر گونه جراحی زیبایی، رشد جسمی و عاطفی نوجوان را در نظر بگیرد. نوجوانان هنوز در حال رشد هستند و بدن آنها در حال تغییر است، بنابراین مهم است که قبل از انجام هرگونه عمل زیبایی صبر کنند تا به بلوغ کامل برسند. علاوه بر این، نوجوانان ممکن است خطرات و اثرات بالقوه درازمدت جراحی زیبایی را به طور کامل درک نکنند، بنابراین یک پزشک مسئول باید پیامدهای اخلاقی انجام چنین روش هایی را بر روی نوجوانان را صادقانه در نظر بگیرند، دهند و فقط در مواقعی که از نظر پزشکی ضروری است و به نفع بیمار است، جراحی زیبایی را روی نوجوانان انجام دهند.
