https://spnfa.ir/20231003/چه-کشورهایی-گره-گشای-مشکلات-اقتصادی-طالبان-خواهند-بود--17977970.html
چه کشورهایی گره گشای مشکلات اقتصادی طالبان خواهند بود؟
چه کشورهایی گره گشای مشکلات اقتصادی طالبان خواهند بود؟
اسپوتنیک ایران
افغانستان با داشتن بیش از ۱۲۰۰میدان معدنی یکی از کشورهای غنی به لحاظ منابع معدنی است. 03.10.2023, اسپوتنیک ایران
2023-10-03T14:28+0330
2023-10-03T14:28+0330
2023-10-03T14:28+0330
گزارش و تحلیل
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/226/90/2269067_0:50:1010:618_1920x0_80_0_0_6d8859af08d90dfff08e27dcf9999917.jpg
افغانستان با داشتن بیش از ۱۲۰۰میدان معدنی یکی از کشورهای غنی به لحاظ منابع معدنی است. براساس برآوردها، ثروت معدنی این کشور ۳تریلیون دلار و شامل منابعی مانند طلا، کرومیت، مس، آهن، سرب، روی، زغال‌سنگ، گاز طبیعی، نفت، سنگ‌های قیمتی، لیتیوم، تالک و عناصر مختلف خاکی کمیاب است.به گزارش اسپوتنیک به نقل از دنیای اقتصاد- دولت افغانستان با درک پتانسیل تحول آفرینی که این منابع می‌تواند برای اقتصاد افغانستان داشته باشد، به دنبال راه‌های مختلفی برای توسعه آنها بوده است. در ۳۱ اوت، مقام‌های دولت افغانستان هفت قرارداد معدنی را با شرکت‌های داخلی و بین المللی امضا کردند. این قراردادهای تاریخی مستلزم تعهدات بلند مدت ۵ تا ۳۰سال است. این پروژه‌ها شامل توسعه چهار بلوک آهن در هرات، یک بلوک سرب و روی در غور، ذخایر طلا در تخار و منابع مس "عینک دو" می‌شود. شرکت‌های مشارکت کننده قرار است در سه‌دهه آینده بیش از ۶میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کنند. فرزاد رمضانی بونش در گفتگو با اسپوتنیک به این مسئله می پردازد که چه کشورهایی آماده مشارکت در بهره برداری از معادن افغانستان هستند و طبق چه شرایطی این اقدام صورت خواهد گرفت.فرزاد رمضانی می گوید، اگر بخواهیم دقیق پاسخ بدهیم باید بگم از حدود ده سال گذشته بحث هایی در مورد مشارکت بازیگران مختلف بویژه چینی ها برای برداشت از معادن افغانستان وجود داشته است. حضور چین، هند، ایران و بازیگران دیگری مثل آمریکا نیز مد نظر دولت جمهوری اسلامی افعانستان بوده است.اما اکنون با نوع کنشگری که طالبان در قبل از تابستان ۲۰۰۱ در افغانستان داشت و سبب نا امنی های بسیاری در برداشت معادن مختلفی مثل آهن، مس، برنج و غیره ... شده بود، بنابراین عملا بسیاری از پروژه ها متوقف و یا با چالش های امنیتی گسترده ای روبه رو شده بودند.در همان سالها بحث های مشارکت بیشتر ایران در برداشت از معادن افغانستان و طرح های مختلفی مد نظر هر دو دولت بود و حتی به نوعی مذاکرات و گفتگوهای مختلفی در جریان بود، اما با حضور طالبان در راس قدرت و اینکه در سطح بین المللی طالبان را به عنوان دولت رسمی به رسمیت نشناختند، بحث سرمایه گذاری در معادن افغانستان به نوعی با سرنوشت دولت طالبان گره خورده است.وی در ادامه افزود، در این زمینه به نظر می رسد با وجود تمایل گسترده ای که طالبان برای افزایش درآمدهای مالی، فروش و برداشت از معادن گرانقیمت که بین یک تا چهار تریلیون دلار ارزش گذاری شده است، دارد، این تمایل نیز وجود دارد که روسیه، چین، هند، ایران و سایر بازیگران عملا بتوانند به برداشت های مختلف معادن افغانستان کمک کنند و به نوعی وابستگی افغانستان به کمک های بین المللی و ایالات متحده را کم کنند.اما به نظر میرسد که موانع بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد. باید گفت در یک ماه گذشته تلاش طالبان برای امضا قرارداد با شرکت های خارجی برای برداشت معادن به شدت افزایش پیدا کرده و دلیل اصلی تلاش طالبان تا حدی برای پیدا کردن بودجه های مختلف تامین، تسلیحات، تثبیت بهتره شرایط اقتصادی و شرایط ناگوار انسانی در افغانستان و همچنین شناساندن بیشتر خود در عرصه بین المللی است.در این زمینه به نظر می رسد که طالبان مذاکرات بیشتری را با دولت های خارجی انجام داده و حتی طی یکی دو سال گذشته از برخی معادن مثل زغال سنگ به پاکستان صادرات نیز انجام می شد و اینطور که به نظر می رسید چینی ها بیشترین تمایل را برای سرمایه گذاری در لتیوم و معادن دیگری مثل مس و غیره دارند.رمضانی در خصوص حضور ایران در این پروژه ها گفت: در مورد مشارکت ایران نیز از قرار معلوم برخی سهامداران با دولت طالبان قراردادهایی امضاء شده است، اما اینکه تا چه اندازه به مرحله اجرا برسد و در واقع از موانع امنیتی و غیره گذر کند و وارد فاز اجرایی شود هنوز چشم انداز مشخصی نمی بینیم.رمضانی بونش در پایان خاطر نشان کرد، بحث مهم دیگر این است که هنوز در حوزه منطقه و بین المللی حکومت طالبان به عنوان حکومت رسمی افغانستان و دولت ملی به رسمیت پذیرفته نشده و یکی از عوامل اصلی در زمینه سرمایه گذاران خارجی برای استخراج معادن نیز همین عامل می تواند باشد.
https://spnfa.ir/20230929/تلاش-کشورهای-غربی-برای-کاهش-همکاری-کشورهای-منطقه-درارتباط-با-افغانستان-ویدئو-17933922.html
https://spnfa.ir/20230929/درخواست-ایران-برای-کمک-همه-کشورهای-همسایه-به-افغانستان-17931283.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
سیاسی
چه کشورهایی گره گشای مشکلات اقتصادی طالبان خواهند بود؟
افغانستان با داشتن بیش از ۱۲۰۰میدان معدنی یکی از کشورهای غنی به لحاظ منابع معدنی است.
افغانستان با داشتن بیش از ۱۲۰۰میدان معدنی یکی از کشورهای غنی به لحاظ منابع معدنی است. براساس برآوردها، ثروت معدنی این کشور ۳تریلیون دلار و شامل منابعی مانند طلا، کرومیت، مس، آهن، سرب، روی، زغال‌سنگ، گاز طبیعی، نفت، سنگ‌های قیمتی، لیتیوم، تالک و عناصر مختلف خاکی کمیاب است.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از دنیای اقتصاد- دولت افغانستان با درک پتانسیل تحول آفرینی که این منابع می‌تواند برای اقتصاد افغانستان داشته باشد، به دنبال راه‌های مختلفی برای توسعه آنها بوده است. در ۳۱ اوت، مقام‌های دولت افغانستان هفت قرارداد معدنی را با شرکت‌های داخلی و بین المللی امضا کردند. این قراردادهای تاریخی مستلزم تعهدات بلند مدت ۵ تا ۳۰سال است. این پروژه‌ها شامل توسعه چهار بلوک آهن در هرات، یک بلوک سرب و روی در غور، ذخایر طلا در تخار و منابع مس "عینک دو" می‌شود. شرکت‌های مشارکت کننده قرار است در سه‌دهه آینده بیش از ۶میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کنند. فرزاد رمضانی بونش در گفتگو با اسپوتنیک به این مسئله می پردازد که چه کشورهایی آماده مشارکت در بهره برداری از معادن افغانستان هستند و طبق چه شرایطی این اقدام صورت خواهد گرفت.
فرزاد رمضانی می گوید، اگر بخواهیم دقیق پاسخ بدهیم باید بگم از حدود ده سال گذشته بحث هایی در مورد مشارکت بازیگران مختلف بویژه چینی ها برای برداشت از معادن افغانستان وجود داشته است. حضور چین، هند، ایران و بازیگران دیگری مثل آمریکا نیز مد نظر دولت جمهوری اسلامی افعانستان بوده است.
اما اکنون با نوع کنشگری که طالبان در قبل از تابستان ۲۰۰۱ در افغانستان داشت و سبب نا امنی های بسیاری در برداشت معادن مختلفی مثل آهن، مس، برنج و غیره ... شده بود، بنابراین عملا بسیاری از پروژه ها متوقف و یا با چالش های امنیتی گسترده ای روبه رو شده بودند.
در همان سالها بحث های مشارکت بیشتر ایران در برداشت از معادن افغانستان و طرح های مختلفی مد نظر هر دو دولت بود و حتی به نوعی مذاکرات و گفتگوهای مختلفی در جریان بود، اما با حضور طالبان در راس قدرت و اینکه در سطح بین المللی طالبان را به عنوان دولت رسمی به رسمیت نشناختند، بحث سرمایه گذاری در معادن افغانستان به نوعی با سرنوشت دولت طالبان گره خورده است.
وی در ادامه افزود، در این زمینه به نظر می رسد با وجود تمایل گسترده ای که طالبان برای افزایش درآمدهای مالی، فروش و برداشت از معادن گرانقیمت که بین یک تا چهار تریلیون دلار ارزش گذاری شده است، دارد، این تمایل نیز وجود دارد که روسیه، چین، هند، ایران و سایر بازیگران عملا بتوانند به برداشت های مختلف معادن افغانستان کمک کنند و به نوعی وابستگی افغانستان به کمک های بین المللی و ایالات متحده را کم کنند.
اما به نظر میرسد که موانع بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد. باید گفت در یک ماه گذشته تلاش طالبان برای امضا قرارداد با شرکت های خارجی برای برداشت معادن به شدت افزایش پیدا کرده و دلیل اصلی تلاش طالبان تا حدی برای پیدا کردن بودجه های مختلف تامین، تسلیحات، تثبیت بهتره شرایط اقتصادی و شرایط ناگوار انسانی در افغانستان و همچنین شناساندن بیشتر خود در عرصه بین المللی است.
در این زمینه به نظر می رسد که طالبان مذاکرات بیشتری را با دولت های خارجی انجام داده و حتی طی یکی دو سال گذشته از برخی معادن مثل زغال سنگ به پاکستان صادرات نیز انجام می شد و اینطور که به نظر می رسید چینی ها بیشترین تمایل را برای سرمایه گذاری در لتیوم و معادن دیگری مثل مس و غیره دارند.
رمضانی در خصوص حضور ایران در این پروژه ها گفت: در مورد مشارکت ایران نیز از قرار معلوم برخی سهامداران با دولت طالبان قراردادهایی امضاء شده است، اما اینکه تا چه اندازه به مرحله اجرا برسد و در واقع از موانع امنیتی و غیره گذر کند و وارد فاز اجرایی شود هنوز چشم انداز مشخصی نمی بینیم.
رمضانی بونش در پایان خاطر نشان کرد، بحث مهم دیگر این است که هنوز در حوزه منطقه و بین المللی حکومت طالبان به عنوان حکومت رسمی افغانستان و دولت ملی به رسمیت پذیرفته نشده و یکی از عوامل اصلی در زمینه سرمایه گذاران خارجی برای استخراج معادن نیز همین عامل می تواند باشد.
