آیا آمریکا 15 سال پس از بحران اعتباری سال 2008 به سمت یک بحران جدید پیش می رود؟
© Sputnik / Vladimir Fedorenko
اشتراک
دکتر جک راسموس، اقتصاددان و نویسنده، دیوید تاویل از بنیانگذاران ProChain Capital و تاد هورویتز، استراتژیست ارشد بازار BubbaTrading.com، ادعاهای دولت ایالات متحده آمریکا در مورد رونق اقتصادی را زیر سوال بردند.
به گزارش اسپوتنیک، این سه کارشناس می گویند ، ممکن است ایالات متحده 15 سال پس از بحران مالی 2008 که کشور را تکان داد، دوباره در مسیر یک بحران اقتصادی قرار گیرد.
غول مالی جهانی Lehman Brothers در روز 15 سپتامبر 2008، پس از گذشت بیش از 150 سال از تأسیس خود ، اعلام ورشکستگی کرد. این اولین قربانی عمده سقوط بازار وام های مسکن در ایالات متحده بود.
اولین هشدار درباره وقوع بحران اعتباری یک سال قبل از آن بود که موسسه بانکی "نورترن راک"، وام‌دهنده وام مسکن منطقه‌ای کوچک بریتانیا، به دلیل داشتن مدل کسب‌وکار مبتنی بر اوراق بهادار که به‌طور خطرناکی به استفاده بیش از حد از وام ها می پردازد، برای حمایت از نقدینگی خود به بانک انگلستان مراجعه کرد.
سیاستمداران و اقتصاددانان اصرار داشتند که فروپاشی نورترن راک یکباره بوده و در رابطه با آن بحران گسترده تری که یک سال بعد جهان را تحت تاثیر قرار خواهد داد، پیش بینی نمی شود.
کمک‌های مالی عظیمی که توسط مالیات دهندگان به بانک‌ها انجام می‌شد که "بسیار بزرگنر از آن تلقی می‌شدند که به ورشکستگی بانکی منجر شود، با اقدامات ریاضتی دولت همراه بود که هزینه‌های اجتماعی را کاهش داد و باعث وقوع ناآرامی ها در غرب شد.
دکتر جک راسموس، اقتصاددان، به اسپوتنیک گفت که پاسخ دولت به بحران‌ها این است که با یک دست بدهیم و با دست دیگر بگیریم و مردم را به فقر برگردانیم.
راسموس گفت: "در طول بحران کووید و قرنطینه، برنامه‌های خاصی و به عبارت دیگر برنامه‌های اجتماعی برای جلوگیری از فروپاشی کامل کشور ایجاد شد. اما این برنامه های اجتماعی لغو شد. هنگامی که به نظر می رسید اقتصاد در حال بازگشایی است، دموکرات ها [در ایالات متحده] شروع به تغییر راستای هزینه ها از برنامه های اجتماعی به یارانه دادن به شرکت ها برای سرمایه گذاری کردند.
این برنامه های اجتماعی شامل مراقبت از کودکان بود که بیشترین سهم را در پایان دادن به فقر داشت، اما تنها شش ماه به طول انجامید. و وقتی آنها این کار را کردند، مردم دوباره به فقر افتادند."
او خاطرنشان کرد که باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین، پس از بحران 2008-2009 نیز از همین تدبیر استفاده کرد.
راسموس گفت: "اوباما 787 میلیارد دلار برای این کمک هزینه کرد و دو سال بعد با جمهوری‌خواهان توافق کرد که هزینه‌های برنامه‌ها، آموزش و هر چیز دیگر را بیش از یک تریلیون دلار کاهش دهد." بنابراین در زمان بحران، با یک دست می دهند و وقتی بحران تمام شد، آن را پس می گیرند."
این تحلیلگر افزود: "این دقیقاً همان کاری است که بایدن انجام داد. این بار آنها بیش از 2 تریلیون دلار برای این برنامه های اجتماعی هزینه کردند: بیکاری، مزایا و چک، مراقبت از کودکان و غیره، 2 تریلیون دلار." اما سپس در سال 2022 آن را بستند. نانسی پلوسی رئیس سابق مجلس نمایندگان و بایدن [نامزد سابق دموکرات ریاست جمهوری] سندرز را مسخره کردند و لایحه Build Back Better را از بین بردند که این برنامه ها را ادامه می داد.
دیوید تاویل به اسپوتنیک گفت که در حالی که فدرال رزرو ایالات متحده در تلاش است تا با افزایش نرخ بهره، یک بحران اعتباری جدید برای کنترل تورم ایجاد کند، این تنها پس از صرف هزینه باقیمانده اعتبارات مشوق در زمان کووید توسط فدرال رزرو، تأثیر خواهد داشت.
تاویل گفت: "زمان می‌برد تا افزایش نرخ‌های فدرال رزرو ادامه یابد و راه خود را در اقتصاد طی کند و فشار کافی بر مصرف‌کنندگان و مصرف‌کنندگان وارد کند تا بتوانند جلوی خود را بگیرند و هزینه‌های خود را کاهش دهند". "شما این را به این واقعیت نسبت می دهید که مصرف کنندگان در نتیجه وجوه مشوق اقتصاد در زمان کووید، پول اضافی زیادی داشتند... مردم از نظر میزان هزینه های خود دیوانه شدند. قدرت خرید آنها باورنکردنی شده بود و بنابراین، این منجر به افزایش قیمت‌ها شد".
اگرچه پرزیدنت جو بایدن موفقیت سیاست‌های به اصطلاح "بایدنومیکس" دولتش را تبلیغ می‌کند، برخی معتقدند رشد اقتصادی به دیوار آجری برخورد می‌کند.
تاویل گفت: پول زیادی در این سیستم سرمایه گذاری شد. حالا باید در اینجا یک عقبگرد وجود داشته باشد و جشن باید پایان یابد. این نمی تواند برای همیشه ادامه یابد، زیرا در این صورت برای دولت فدرال به مشکل تبدیل می شود. اما توازن دولت ما به هم خورده است و بنابراین جشن باید خاتمه یابد."
تاد هورویتز، کارشناس بازار به اسپوتنیک گفت که مشکل اصلی "رسانه های نادرست" است که "اطلاعات نادرست را به شما می دهد و رئیس جمهور با تبلیغات جدید خود به شما می گوید که چه کار بزرگی برای اقتصاد انجام داده است."
وی گفت: تورم رسمی 3.7 درصدی یک شوخی مضحک است و نرخ واقعی تورم حدود 20 درصد است.
هورویتز گفت: "این 3.7 درصد غذا و انرژی را شامل نمی شود و درصد کمی از مصرف غذا و انرژی چهار درصد از کل مصرف را تشکیل می دهد. بنابراین، اگر به من بگویید که یک فرد متوسط تنها چهار درصد از پول خود را صرف غذا و انرژی می کند. من تو را دیوانه می نامم. جدا از موارد اضطراری، هزینه شماره یک ما غذا و انرژی است. باید ماشینت رو بنزین بزنی باید خانه خود را گرم کنید. باید به بچه ها و خانواده خود غذا بدهید."
وی افزود: "قیمت مواد غذایی به افزایش خود ادامه می‌دهد، قیمت نفت خام و گاز همچنان افزایش می‌یابد. بهای گرمایش بیشتر می شود و هزینه‌های نیروی کار هنیز افزایش می‌یابد. ".
تاجران در بازار بخش عمده ای از این تورم را ناشی از مالیات غیر مستقیم ایالتی و فدرال بر سوخت خودرو می دانند و بنابراین آنها قیمت بنزین را افزایش می دهند. دولت درآمد مالیاتی بیشتری از مردم آمریکا دریافت می کند و به همین دلیل است که تورم از کنترل خارج شده است."
او همچنین چشم انداز اقتصادی خوب سیاست کاخ سفید را زیر سوال برد.
هورویتز گفت: "برای من اهمیتی ندارد که کسی چه می گوید، ما در رکود هستیم." اما ما آنطور که آنها دوست دارند باور کنند، رشد نمی کنیم. دولت می گوید ما شغل های جدید پیدا کردیم، اما اعداد و حقایق واقعی این است که ما 514000 شغل را در سال 2023 از دست دادیم. اینها دلایلی حاکی از آن هستند که همه این اعداد دروغ و زباله هستند."
