https://spnfa.ir/20230905/آیا-نیم-میلیون-کشته-و-زخمی-کافی-نیست-بدیهی-است-که-نه-17600556.html
آیا نیم میلیون کشته و زخمی کافی نیست؟ بدیهی است که نه
آیا نیم میلیون کشته و زخمی کافی نیست؟ بدیهی است که نه
اسپوتنیک ایران
ایالات متحده باید در استراتژی "تا آخرین اوکراینی" تجدید نظر کند. 05.09.2023, اسپوتنیک ایران
2023-09-05T20:56+0430
2023-09-05T20:56+0430
2023-09-05T20:56+0430
گزارش و تحلیل
سیاسی
آمریکا
اوکراین
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/09/05/17600542_0:0:3073:1728_1920x0_80_0_0_3a995c2d14098ae0ed79654179d52d63.jpg
اسپوتنیک،چکیده مقاله داگلاس مک کینون دستیار ویژه سابق امور سیاسی و ارتباطات پنتاگون منتشره در"هیل"، ایالات متحده آمریکا مورد توجه شما قرار می دهد: دولت آمریکا تخمین می زند که طرف های درگیری کنونی در اوکراین در مجموع حدود 500 هزار کشته و زخمی از دست داده اند. آمار واقعی بدون شک بسیار بیشتر است و هزاران غیرنظامی کشته شده و میلیون ها پناهنده، اصلاً در نظر گرفته نمی شوند.در گذشته، اکثر چپ ها با چنین درگیری های وحشتناکی مخالف بودند. به عنوان مثال، آنها در مارس 2003 از جرج دبلیو بوش به دلیل حمله آمریکا به عراق برای سرنگونی صدام حسین "بد کار" انتقاد کردند. کارشناسان و "متخصصان" مرتبط با بوش هیچ ریسک و خطری نداشتند. آنها و فرزندانشان در ارتش خدمت نکردند و قرار نبود در نبردهای آینده شرکت کنند. بسیاری از این "متخصصان" در دفاتر مجلل هزاران مایل دورتر از عراق نشسته بودند، زندگی ممتاز و مرفه آنها چنان ادامه داشت که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. اما تاریخ هزینه آن جنگ را برای ایالات متحده به یاد دارد: 4500 سرباز آمریکایی کشته، 32000 زخمی، تلفات غیرنظامی - از 100 تا 400 هزار غیرنظامی (بسته به تحقیقات) و خاورمیانه هنوز تا به امروز بی ثبات است.آیا ممکن بود از جنگ آمریکا با عراق جلوگیری کرد؟ قطعا بله. آیا می شد زندگی بیشتر این افراد را نجات داد؟ بله. آیا ممکن بود در ماه‌های اول از درگیری در اوکراین جلوگیری شود یا حتی در مورد آتش بس مذاکره شود؟ بعضی ها اینطور فکر می کنند. آیا استراتژی مبارزه "تا آخرین فرد اوکراینی" با در نظر گرفتن داده های اخیر در مورد تلفات در حال حاضر تجدید نظر می شود؟متأسفانه اکنون بسیاری - چه چپ و چه راست (نومحافظه کاران مبارز) - به کسانی که سیاست ایالات متحده در اوکراین را زیر سوال می برند، صدها هزار جان بی گناه از دست رفته را به یاد می آورند و در مورد خطر جنگ جهانی سوم هشدار می دهند، برچسب "عروسک کرملین" می زنند.باید گفت کسانی که کشور را به سمت درگیری های مسلحانه سوق می دهند تقریباً همگی از طبقه ممتاز هستند. کسانی که در آن درگیری ها جان خود را از دست می دهند به پایین ترین قشر تعلق دارند: آنها یا به صورت اجباری یا قراردادی (تا زندگی بهتری برای خود و خانواده خود تامین کنند)به جبهه می روند.امروز باید نظر ویوک راماسوامی را جدا از نظر حزب در نظر گرفت. مارک تیسن، سخنرانی نویس پیشین جورج دبلیو بوش و ستون نویس واشنگتن پست، موضع راماسوامی در مورد اوکراین را "اصلا بی پایه و اساس" خواند.با این وجود، واضح است که میلیون ها آمریکایی نه تنها در مورد لزوم یک جنگ بی پایان دیگر تردید دارند، بلکه از کشتار صدها هزار نفر که همین چند ماه پیش قصد داشتند زندگی کنند، شغلی بسازند، بچه‌ها را بزرگ کنند و از نوه‌هایشان مراقبت کنند، منزجر شده اند.شاید حامیان ادامه درگیری روسیه و اوکراین، با برخورداری از یک زندگی مجلل وامتیازات، به ما بگویند که آیا یک میلیون کشته و زخمی برای تهیه و اجرای یک استراتژی جدید کافی خواهد بود؟
https://spnfa.ir/20230202/روسیه-ادامه-جنگ-تا-آخرین-اوکراینی-را-نمی-خواهد-14462875.html
https://spnfa.ir/20230904/بدون-حمایت-آمریکا-پروژه-ای-به-نام-اوکراین-شکست-خواهد-خورد-17588390.html
اوکراین
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
سیاسی, آمریکا, اوکراین
آیا نیم میلیون کشته و زخمی کافی نیست؟ بدیهی است که نه
ایالات متحده باید در استراتژی "تا آخرین اوکراینی" تجدید نظر کند.
اسپوتنیک،چکیده مقاله داگلاس مک کینون دستیار ویژه سابق امور سیاسی و ارتباطات پنتاگون منتشره در"هیل"، ایالات متحده آمریکا مورد توجه شما قرار می دهد: دولت آمریکا تخمین می زند که طرف های درگیری کنونی در اوکراین در مجموع حدود 500 هزار کشته و زخمی از دست داده اند. آمار واقعی بدون شک بسیار بیشتر است و هزاران غیرنظامی کشته شده و میلیون ها پناهنده، اصلاً در نظر گرفته نمی شوند.
در گذشته، اکثر چپ ها با چنین درگیری های وحشتناکی مخالف بودند. به عنوان مثال، آنها در مارس 2003 از جرج دبلیو بوش به دلیل حمله آمریکا به عراق برای سرنگونی صدام حسین "بد کار" انتقاد کردند. کارشناسان و "متخصصان" مرتبط با بوش هیچ ریسک و خطری نداشتند. آنها و فرزندانشان در ارتش خدمت نکردند و قرار نبود در نبردهای آینده شرکت کنند. بسیاری از این "متخصصان" در دفاتر مجلل هزاران مایل دورتر از عراق نشسته بودند، زندگی ممتاز و مرفه آنها چنان ادامه داشت که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. اما تاریخ هزینه آن جنگ را برای ایالات متحده به یاد دارد: 4500 سرباز آمریکایی کشته، 32000 زخمی، تلفات غیرنظامی - از 100 تا 400 هزار غیرنظامی (بسته به تحقیقات) و خاورمیانه هنوز تا به امروز بی ثبات است.
آیا ممکن بود از جنگ آمریکا با عراق جلوگیری کرد؟ قطعا بله. آیا می شد زندگی بیشتر این افراد را نجات داد؟ بله. آیا ممکن بود در ماه‌های اول از درگیری در اوکراین جلوگیری شود یا حتی در مورد آتش بس مذاکره شود؟ بعضی ها اینطور فکر می کنند. آیا استراتژی مبارزه "تا آخرین فرد اوکراینی" با در نظر گرفتن داده های اخیر در مورد تلفات در حال حاضر تجدید نظر می شود؟
متأسفانه اکنون بسیاری - چه چپ و چه راست (نومحافظه کاران مبارز) - به کسانی که سیاست ایالات متحده در اوکراین را زیر سوال می برند، صدها هزار جان بی گناه از دست رفته را به یاد می آورند و در مورد خطر جنگ جهانی سوم هشدار می دهند، برچسب "عروسک کرملین" می زنند.
باید گفت کسانی که کشور را به سمت درگیری های مسلحانه سوق می دهند تقریباً همگی از طبقه ممتاز هستند. کسانی که در آن درگیری ها جان خود را از دست می دهند به پایین ترین قشر تعلق دارند: آنها یا به صورت اجباری یا قراردادی (تا زندگی بهتری برای خود و خانواده خود تامین کنند)به جبهه می روند.
از روزهای اول، یکی از صداهای اصلی که به طور مداوم خواستار صلح از طریق مذاکره در اوکراین بود، نامزد دموکرات ریاست جمهوری رابرت کندی جونیور بود. وی در رابطه با آخرین آمار تلفات در ایکس (توئیتر سابق) پست زیر را منتشر کرد: "نیم میلیون سرباز کشته و زخمی در اوکراین. آیا این درگیری نیابتی برای "تضعیف پوتین"، ارزش خون آنها و بودجه دولتی ما را داشت؟ کندی در ماه مه این درگیری را "خشن ترین درگیری از زمان جنگ جهانی دوم" نامید.
از طرف جمهوری خواهان، تاجر 38 ساله، ویوک راماسوامی، عقل سلیم را نشان می دهد. او موضع خود در قبال درگیری در اوکراین را در ستونی برای "محافظه کار آمریکایی" تشریح کرد و در بخشی نوشت:"یک معامله خوب مستلزم آن است که همه طرف ها از آن سود ببرند. برای این منظور، من کنترل روسیه بر سرزمین‌هایی را که ارتش روسیه تصرف کرده است، می پذیرم و قول می‌دهم در ازای خروج روسیه از اتحاد نظامی خود با چین، از نامزدی اوکراین برای ناتو جلوگیری کنم. تحریم ها را برداشته و روسیه را به بازار جهانی باز می گردم. بنابراین، من روسیه را به عنوان وزنه تعادل استراتژیک در برابر طرح های چین در شرق آسیا تحسین خواهم کرد".
امروز باید نظر ویوک راماسوامی را جدا از نظر حزب در نظر گرفت. مارک تیسن، سخنرانی نویس پیشین جورج دبلیو بوش و ستون نویس واشنگتن پست، موضع راماسوامی در مورد اوکراین را "اصلا بی پایه و اساس" خواند.
با این وجود، واضح است که میلیون ها آمریکایی نه تنها در مورد لزوم یک جنگ بی پایان دیگر تردید دارند، بلکه از کشتار صدها هزار نفر که همین چند ماه پیش قصد داشتند زندگی کنند، شغلی بسازند، بچه‌ها را بزرگ کنند و از نوه‌هایشان مراقبت کنند، منزجر شده اند.
شاید حامیان ادامه درگیری روسیه و اوکراین، با برخورداری از یک زندگی مجلل وامتیازات، به ما بگویند که آیا یک میلیون کشته و زخمی برای تهیه و اجرای یک استراتژی جدید کافی خواهد بود؟
