https://spnfa.ir/20230824/چگونه-ایران-می-تواند-از-مزایای-عضویت-در-بریکس-بهره-ببرد-17453163.html
چگونه ایران می تواند از مزایای عضویت در بریکس بهره ببرد؟
چگونه ایران می تواند از مزایای عضویت در بریکس بهره ببرد؟
امروز ایران رسما عضو گروه بریکس "هم" شد و یک بار دیگر ثابت شد که تحریم های ایالات متحده آمریکا و متحدین این کشور نتوانسته اند آنگونه که می خواستند ایران را به... 24.08.2023, اسپوتنیک ایران
2023-08-24T14:54+0430
2023-08-24T14:54+0430
2023-08-25T09:53+0430
سیاسی
ایران
نشست بریکس
بریکس
/html/head/meta[@name='og:title']/@content
/html/head/meta[@name='og:description']/@content
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/08/19/17461883_0:67:1280:787_1920x0_80_0_0_8cbf44e05f2a97fa5715e0cb7f59fd95.jpg
حتی شاید بگوییم بر عکس، امروزه این ایالات متحده و متحدین اش هستند که دارند کم کم توسط کشورهای دیگر جهان به سمت دیگر می روند و کشورهای جهان به سمت و سوی تعامل جدا از آمریکا و متحدین اش می روند.البته اینکه کشوری، حتی ایالات متحده آمریکا، در جهان منزوی شود مساله مطلوبی نیست و کلا هیچ کشوری نباید منزوی شود و هیچ کشور و یا مجموعه ای نباید بر اساس سلایق خودشان تصمیم بگیرند کشوری را تحریم و یا محاصره اقتصادی ویاحتی نظامی کنند، فراموش نکنید همین مساله به صورت تاریخی موجبات راه افتادن جنگ جهانی اول و دوم و ده ها جنگ دیگر در تاریخ شده.به هر حال نمی خواهم خیلی وارد بحث های تاریخی شوم ولی سازمان ملل تشکیل شد تا دیگر چنین شرایطی پیش نیاید و یک نظم نوین جهانی ایجاد شود و همچنین مبنای توافق برتون وودز این بود که دلار آمریکا به عنوان ارز مرجع جهانی با پشتوانه طلا استفاده شود و ایالات متحده آمریکا در آن توافق متعهد شد که از دلار به هیچ وجه برای منافع سیاسی و یا حتی اقتصادی خود استفاده نکند.ولی متاسفانه ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم وارد جنگ های عدیده ای شد که کمر اقتصاد آمریکا را شکست و موجبات نزدیک شدن آمریکا به ورشکستگی اقتصادی را فراهم کرد و در نهایت آمریکایی ها برای اینکه از ورشکستگی اقتصادی نجات پیدا کنند آمدند و زیر توافق برتون وودز زدند و بعد از آن کم کم دلار به عنوان ابزار تروریسم اقتصادی سیاستمداران آمریکا بر علیه دیگر کشورهای غیر همسو با سیاست های این کشور تبدیل شد.افراط سیاست مداران آمریکا در سوء استفاده از دلار و تحریمهای اقتصادی بر علیه دیگر کشورها و امتناع آنها به تمکین به تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل و همچنین تحمیل قوانین داخلی خود بر علیه جامعه جهانی و همچنین تحمیل نظرات خود با استفاده از قدرت نظامی و اشغال چندین کشور مستقل عضو سازمان ملل وهمچنین مشارکت آنها در به هم زدن نظم سیاسی کشورهای دیگر بر خلاف خواسته مردم این کشورها و بر خلاف رویه دمکراتیک انتخاباتی و... موجب آن شده که کشورهای جهان دیگر به نظم قبلی اعتماد نداشته باشند و به فکر نظم جدیدی باشند.به همین دلیل هم می باشد که امروزه می بینیم حتی کشورهایی که ایالات متحده آنها را متحد استراتژیک خود معرفی می کند مانند عربستان سعودی و امارات عربی متحده و مصر عضو بریکس شده اند و بیش از 20 کشور دیگر که عمدتا تا همین چند صباح پیش متحد آمریکا و یا جزو متحدین آمریکا به حساب می آمدند تقاضای عضویت در بریکس را داده اند وبسیاری دیگر تلاش دارند که از ذیل چتر آمریکا خارج شوند.در حالی که آمریکا برای تهدید کشورهای عرب حوزه خلیج فارس ( رسما اعلام کرده اند که این نیروها برای مقابله با ایران حضور دارند اما واقعیت امر این است که اینها بیشتر برای تهدید کشورهای عربی اعزام شده اند ونه ایران) اقدام به ارسال نیرو به منطقه خلیج فارس نمونه می بینیم که کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات به سرعت تلاش دارند از فرصت بین المللی به وجود آمده بهره ببرند و وارد تشکل های جدید شوند و دیگر مانند قبل زیر بار دستورات آمریکا در زمینه پایین آوردن قیمت نفت و یا قطع همکاری با چین و روسیه و ایران نمی روند.حال این شرایط بین المللی شرایطی را ایجاد کرده که یک فرصت طلایی در اختیار ایران قرار گرفته تا با بهره بردن از آن بتواند یک خیز اقتصادی بزرگ بردارد.باید بگوییم عضویت ایران در گروه بریکس در کنار عضویت آن در گروه شانگهای و تفاهم نامه های همکاری طولانی مدت آن با کشورهای مختلف مخصوصا چین و روسیه در کنار موقعیت ژئوپولیتیک ایران و امکانات خدادادی زیر زمینی و انسانی که ایران از آن بهره می برد این شرایط را برای ایران فراهم می کند تا ایران بتواند به رشد و شکوفایی اقتصادی بسیار سریعی نایل آید.جای تاسف دارد که بسیاری انتقادات به مدیریت درون ایران مخصوصا سیستم اداری و دولتی در بسیاری از این اتاق فکر ها مطرح می شود که برخی واقعا صحیح است و برخی دیگر از روی غرض ورزی می باشد.اما می توان گفت چند نکته که تقریبا همه روی آن متفق القول هستند و خوب واقعیتی است که باید به آن اذعان داشت به شرح ذیل می باشند و به نظر من اگر ایران بخواهد از عضویت در مجامع بین المللی مانند بریکس و شانگهای بهره ببرد باید روی حل اینها فکر کند وچاره ای برایشان باندیشند:1 – بحث فساد اداری سیستماتیک موجود در کشور که به شدت در ساختار دولتی ریشه دوانده.2 – بحث استفاده از مدیران نا کارآمد و یا غیر متخصص در مشاغل تخصصی مخصوصا در زمینه های اقتصادی.3 – نبود سیاست اقتصادی واحد و فساد اقتصادی بسیار گسترده که از محدوده فساد فردی خارج شده و به سمت فساد مافیایی تبدیل شده.4 – نبود قیمت ارز واحد برای تعامل کشورهای جهان با ایران، این نکته شاید یکی از مسایل بسیار مهم برای تبادلات ایران با دیگر کشورها می باشد مخصوصا که امروزه مثلا کشورهای عضو بریکس تمایل دارند با ارزهای محلی با هم تعامل کنند و اولین مشکلی که با ایران با آن برخورد می کنند وجود هفت یا هشت قیمت ارز که تفاوت های فاحش با هم دارند می باشد، در واقع به همین دلیل هم می باشد که سیستم های بانکی کشورهایی که تمایل دارند با ایران متصل باشند هنوز نمی توانند با ایران تعامل کنند و تاجری که میخواهد کار صادرات و واردات انجام دهد نمی داند پول خود را چگونه می تواند از ایران خارج کند و یا کالای خود را با چه قیمتی می تواند در ایران به فروش برساند و سرمایه گذار هم علاوه بر اینکه تضمینی برای سرمایه گذاری اش ندارد به دلیل وجود همین مشکل تعدد قیمت ارز وتغییرات شدید در آن نمی تواند روی سرمایه گذاری خود در ایران حساب باز کند.5 – طبیعتا وجود اختلافات سیاسی وتنش های لا ینحل با آمریکا وغرب که موجبات وضع تحریم های خاص بر علیه بخش هایی از اقتصاد ایران شده.6 – نبود شفافیت در بسیاری تعاملات اقتصادی داخل ایران و نبود زمینه روشن برای ورود سرمایه خارجی به تعاملات اقتصادی.7 – نبود قوانین تشویق کننده و تضمین کننده سرمایه گذاری داخلی وخارجی در ایران.8 – بی ثباتی در قوانین و مقررات تجاری و اقتصادی کشور.9 – نبود عوارض گمرکی و قوانین مالیاتی ثابت و شفاف و واحد.10 – وجود امتیازات خاص برای برخی موسسات واشخاص و ... که موجبات به هم خوردن رقابت می گردد.11 – چابک نبودن سیستم اداری ایران و ضعف در ایجاد قوانین و مقررات به روز برای شرایط نوین پس از ورود ایران به مجامع بین المللی، قوانین و مقرراتی که باید بر اساس شرایط نوین به سرعت وضع شوند تا ایران بتواند به سرعت از حضور اش در این مجامع بهره ببرد.حتی در یکی از کنفرانس های بین المللی یکی از پژوهشگران مطالعه ای را مطرح کرده بود که ثابت می کرد با توجه به قوانین فعلی موجود در ایران بسیاری از مشکلات اقتصادی ایران مرتبط با تحریم نیست بلکه مرتبط با همین قوانین ومقررات داخلی اقتصادی می باشد.12 – نبود ثبات در همکاری های سیاسی و اقتصادی با دیگر کشورها ویا ثبات تصمیم گیری درباره پروژه های داخلی ویا همکاری با پیمانکاران داخلی و خارجی.یک جناح سیاسی به قدرت می رسد که به غرب علاقه دارد و همه قرارداد ها با شرق را لغو می کند (همین اتفاق بعد از توافق هسته ای سال 2015 برای بسیاری شرکت های چینی رخ داد) یا اینکه بر عکس جناح سیاسی دیگری میآید و به دنبال تشویق کشورهای شرق به حضور در ایران است و مثلا دولتی می آید وتصمیم میگیرد چندین طرح عمرانی اجرا کند (مثلا طرح مسکن مهر) به یکباره دولتی دیگر می آید و تصمیم می گیرد همه طرح ها را متوقف کند وقرارداد پیمانکاران را معلق کند.توجه داشته باشید که در این مورد بحث این نیست که پروژه ای درست یا غلط است، بحث در این است که کشورها معمولا تعهداتی در قبال پیمانکاران دارند که باید به آن پایبند باشند تا پیمانکار سرمایه گذاری کند و مطمئن باشد که سرمایه و سود سرمایه اش تضمین شده است اما بارها رخ داده که در ایران پیمانکارانی سرمایه گذاری می کنند و به یکباره دولت جدیدی می آید و تصمیم می گیرد پروژه را متوقف یا لغو کند و ضرر و زیان پیمانکار پس از چندین سال دوندگی با ارزشی به مراتب کمتر از ارزش سرمایه گذاری (با توجه به تغییر فاحش در نرخ ارز و قیمت کالا و خواب سرمایه و...) پرداخت می شود و بسیاری از پیمانکاران داخلی و خارجی که در ایران سرمایه گذاری کرده اند در نهایت به همین دلیل یا ضرر های سنگین کرده اند یا حتی ورشکسته شده اند و بدیهی است که بقیه سرمایه گذاران مخصوصا خارجی ها وقتی چنین شرایطی را می بینند ریسک سرمایه گذاری در ایران را نمی کنند.13 – ایجاد قوانین و مقرراتی که موجبات فرار سرمایه و سرمایه داران از کشور می شود و موجبات فرار سرمایه را فراهم می کند.در حالی که قوانین شرعی و اسلامی تضمین کننده سرمایه مشروع افراد هستند اما می بینیم در ایران به یکباره قوانین و مقرراتی تصویب می گردد که با این اصل شرعی و اسلامی در تناقض می باشد و حتی برخی شخصیت های سیاسی مدام از مصادره اموال ثروتمندان و کسب و کارهای موفق صحبت می کنند که موجب فرار سرمایه و سرمایه دار می شود.کم سواد ترین افراد هم به خوبی می دانند که یک کشور برای رشد خود نیاز به جذب سرمایه دارها و سرمایه گذاری و همچنین نخبگان در همه عرصه ها می باشد، این در حالی است که امروزه در ایران شرایطی ایجاد شده که موجبات فرار تجار و کاسبان موفق و نخبگان شود و همین بس کافی است که یک نگاهی به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس داشته باشیم تا متوجه شویم اینها با ایجاد زمینه حضور ایرانی های موفق از سرمایه دار تا نخبگان در خاکشان چه قدر از سرمایه دارها و نخبگان ما بهره می برند و ما چه قدر ضرر می کنیم، نمی خواهم سمت کشورهای اروپایی و یا آمریکا و کانادا بروم چون آنجا دیگر مساله فرار نخبگان اقتصادی و علمی ما بسیار وحشتناک است.اینکه کشوری جمعیت زیادی داشته باشد این کشور نمی تواند قدرتمند شود وگرنه امروزه باید چین و هند قدرتمند ترین کشورهای جهان می بودند.این نخبگان اقتصادی و علمی وفکری هستند که اقتدار سیاسی واقتصادی و... به کشوری می دهند.چین و هند از زمانی شروع به رشد کردند که به فکر تغییر قوانین و مقررات خود افتادند و به فکر آن افتادند تا شرایطی ایجاد کنند که نخبگان و سرمایه دارهایشان و همچنین نخبگان و سرمایه دارهای کشورهای دیگر به این کشورها بروند و در این کشورها سرمایه گذاری کنند.امروزه چین هنوز رسما یک کشور کمونیستی به حساب می آید و هنوز قوانین و مقررات کمونیستی در این کشور حاکم می باشد، همین چند دهه پیش تولید ناخالص ملی چین یک چهارم ایران بود و چین برای سیر کردن شکم مردم خود مشکل داشت.البته همین رویه توسط کشورهایی مانند سنگاپور وحتی تایوان و مالزی و تایلند و ویتنام و... قبل تر اتخاذ شده بود و امروزه اینها موفق شده اند رشد اقتصادی چشم گیری داشته باشند.به نظر می رسد اگر ایران می خواهد هر چه سریعتر از شرایط حضور در مجامع بین المللی بهره ببرد و بر تحریم ها فائق آید باید به سرعت به سمت اصلاح قوانین و مقررات داخلی خود و همچنین مبارزه با فساد و تضمین سرمایه و تامین شرایط حضور نخبگان و سرمایه داران ایرانی درون کشور برود.
https://spnfa.ir/20230824/تهران-عضویت-ایران-در-بریکس-را-موفقیت-استراتژیک-خواند-17446723.html
https://spnfa.ir/20230824/رهبران-بریکس-زمان-استفاده-از-ارزهای-ملی-فرا-رسیده-است-17445899.html
ایران
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2023
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
سیاسی, ایران, نشست بریکس, بریکس
سیاسی, ایران, نشست بریکس, بریکس
چگونه ایران می تواند از مزایای عضویت در بریکس بهره ببرد؟
14:54 24.08.2023 (بروز رسانی شده: 09:53 25.08.2023) امروز ایران رسما عضو گروه بریکس "هم" شد و یک بار دیگر ثابت شد که تحریم های ایالات متحده آمریکا و متحدین این کشور نتوانسته اند آنگونه که می خواستند ایران را به انزوا بکشانند.
حتی شاید بگوییم بر عکس، امروزه این ایالات متحده و متحدین اش هستند که دارند کم کم توسط کشورهای دیگر جهان به سمت دیگر می روند و کشورهای جهان به سمت و سوی تعامل جدا از آمریکا و متحدین اش می روند.
البته اینکه کشوری، حتی ایالات متحده آمریکا، در جهان منزوی شود مساله مطلوبی نیست و کلا هیچ کشوری نباید منزوی شود و هیچ کشور و یا مجموعه ای نباید بر اساس سلایق خودشان تصمیم بگیرند کشوری را تحریم و یا محاصره اقتصادی ویاحتی نظامی کنند، فراموش نکنید همین مساله به صورت تاریخی موجبات راه افتادن جنگ جهانی اول و دوم و ده ها جنگ دیگر در تاریخ شده.
اگر تاریخ را ورق بزنید می بینید که دلیل اصلی راه افتادن جنگ های جهانی اول و دوم این بود که تعدادی کشور استعماری اروپایی بر منابع خدادادی جهان تسلط داشتند واز شرایط استعماری خود نهایت سوء استفاده را می کردند و برخی قدرت های اقتصادی نوظهور می خواستند در عرصه اقتصادی جهانی حضور پیدا کنند اما کشورهای استعماری فضای فعالیت آنها را بستند.
به هر حال نمی خواهم خیلی وارد بحث های تاریخی شوم ولی سازمان ملل تشکیل شد تا دیگر چنین شرایطی پیش نیاید و یک نظم نوین جهانی ایجاد شود و همچنین مبنای توافق برتون وودز این بود که دلار آمریکا به عنوان ارز مرجع جهانی با پشتوانه طلا استفاده شود و ایالات متحده آمریکا در آن توافق متعهد شد که از دلار به هیچ وجه برای منافع سیاسی و یا حتی اقتصادی خود استفاده نکند.
ولی متاسفانه ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم وارد جنگ های عدیده ای شد که کمر اقتصاد آمریکا را شکست و موجبات نزدیک شدن آمریکا به ورشکستگی اقتصادی را فراهم کرد و در نهایت آمریکایی ها برای اینکه از ورشکستگی اقتصادی نجات پیدا کنند آمدند و زیر توافق برتون وودز زدند و بعد از آن کم کم دلار به عنوان ابزار تروریسم اقتصادی سیاستمداران آمریکا بر علیه دیگر کشورهای غیر همسو با سیاست های این کشور تبدیل شد.
افراط سیاست مداران آمریکا در سوء استفاده از دلار و تحریمهای اقتصادی بر علیه دیگر کشورها و امتناع آنها به تمکین به تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل و همچنین تحمیل قوانین داخلی خود بر علیه جامعه جهانی و همچنین تحمیل نظرات خود با استفاده از قدرت نظامی و اشغال چندین کشور مستقل عضو سازمان ملل وهمچنین مشارکت آنها در به هم زدن نظم سیاسی کشورهای دیگر بر خلاف خواسته مردم این کشورها و بر خلاف رویه دمکراتیک انتخاباتی و... موجب آن شده که کشورهای جهان دیگر به نظم قبلی اعتماد نداشته باشند و به فکر نظم جدیدی باشند.
به همین دلیل هم می باشد که امروزه می بینیم حتی کشورهایی که ایالات متحده آنها را متحد استراتژیک خود معرفی می کند مانند عربستان سعودی و امارات عربی متحده و مصر عضو بریکس شده اند و بیش از 20 کشور دیگر که عمدتا تا همین چند صباح پیش متحد آمریکا و یا جزو متحدین آمریکا به حساب می آمدند تقاضای عضویت در بریکس را داده اند وبسیاری دیگر تلاش دارند که از ذیل چتر آمریکا خارج شوند.
در حالی که آمریکا برای تهدید کشورهای عرب حوزه خلیج فارس ( رسما اعلام کرده اند که این نیروها برای مقابله با ایران حضور دارند اما واقعیت امر این است که اینها بیشتر برای تهدید کشورهای عربی اعزام شده اند ونه ایران) اقدام به ارسال نیرو به منطقه خلیج فارس نمونه می بینیم که کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات به سرعت تلاش دارند از فرصت بین المللی به وجود آمده بهره ببرند و وارد تشکل های جدید شوند و دیگر مانند قبل زیر بار دستورات آمریکا در زمینه پایین آوردن قیمت نفت و یا قطع همکاری با چین و روسیه و ایران نمی روند.
حال این شرایط بین المللی شرایطی را ایجاد کرده که یک فرصت طلایی در اختیار ایران قرار گرفته تا با بهره بردن از آن بتواند یک خیز اقتصادی بزرگ بردارد.
باید بگوییم عضویت ایران در گروه بریکس در کنار عضویت آن در گروه شانگهای و تفاهم نامه های همکاری طولانی مدت آن با کشورهای مختلف مخصوصا چین و روسیه در کنار موقعیت ژئوپولیتیک ایران و امکانات خدادادی زیر زمینی و انسانی که ایران از آن بهره می برد این شرایط را برای ایران فراهم می کند تا ایران بتواند به رشد و شکوفایی اقتصادی بسیار سریعی نایل آید.
بنده شخصا در چندین کنفرانس وفروم و جلسات اتاق فکر ها و مراکز مطالعات ی بین المللی شرکت داشته ام و در همه اینها همه کارشناسان بین المللی متفق القول بودند ایران جزو معدود کشورهای جهان به شمار می آید که امکانات بالقوه تبدیل شدن به یک ابر قدرت بین المللی شود.
جای تاسف دارد که بسیاری انتقادات به مدیریت درون ایران مخصوصا سیستم اداری و دولتی در بسیاری از این اتاق فکر ها مطرح می شود که برخی واقعا صحیح است و برخی دیگر از روی غرض ورزی می باشد.
اما می توان گفت چند نکته که تقریبا همه روی آن متفق القول هستند و خوب واقعیتی است که باید به آن اذعان داشت به شرح ذیل می باشند و به نظر من اگر ایران بخواهد از عضویت در مجامع بین المللی مانند بریکس و شانگهای بهره ببرد باید روی حل اینها فکر کند وچاره ای برایشان باندیشند:
1 – بحث فساد اداری سیستماتیک موجود در کشور که به شدت در ساختار دولتی ریشه دوانده.
2 – بحث استفاده از مدیران نا کارآمد و یا غیر متخصص در مشاغل تخصصی مخصوصا در زمینه های اقتصادی.
3 – نبود سیاست اقتصادی واحد و فساد اقتصادی بسیار گسترده که از محدوده فساد فردی خارج شده و به سمت فساد مافیایی تبدیل شده.
4 – نبود قیمت ارز واحد برای تعامل کشورهای جهان با ایران، این نکته شاید یکی از مسایل بسیار مهم برای تبادلات ایران با دیگر کشورها می باشد مخصوصا که امروزه مثلا کشورهای عضو بریکس تمایل دارند با ارزهای محلی با هم تعامل کنند و اولین مشکلی که با ایران با آن برخورد می کنند وجود هفت یا هشت قیمت ارز که تفاوت های فاحش با هم دارند می باشد، در واقع به همین دلیل هم می باشد که سیستم های بانکی کشورهایی که تمایل دارند با ایران متصل باشند هنوز نمی توانند با ایران تعامل کنند و تاجری که میخواهد کار صادرات و واردات انجام دهد نمی داند پول خود را چگونه می تواند از ایران خارج کند و یا کالای خود را با چه قیمتی می تواند در ایران به فروش برساند و سرمایه گذار هم علاوه بر اینکه تضمینی برای سرمایه گذاری اش ندارد به دلیل وجود همین مشکل تعدد قیمت ارز وتغییرات شدید در آن نمی تواند روی سرمایه گذاری خود در ایران حساب باز کند.
5 – طبیعتا وجود اختلافات سیاسی وتنش های لا ینحل با آمریکا وغرب که موجبات وضع تحریم های خاص بر علیه بخش هایی از اقتصاد ایران شده.
6 – نبود شفافیت در بسیاری تعاملات اقتصادی داخل ایران و نبود زمینه روشن برای ورود سرمایه خارجی به تعاملات اقتصادی.
7 – نبود قوانین تشویق کننده و تضمین کننده سرمایه گذاری داخلی وخارجی در ایران.
8 – بی ثباتی در قوانین و مقررات تجاری و اقتصادی کشور.
9 – نبود عوارض گمرکی و قوانین مالیاتی ثابت و شفاف و واحد.
10 – وجود امتیازات خاص برای برخی موسسات واشخاص و ... که موجبات به هم خوردن رقابت می گردد.
11 – چابک نبودن سیستم اداری ایران و ضعف در ایجاد قوانین و مقررات به روز برای شرایط نوین پس از ورود ایران به مجامع بین المللی، قوانین و مقرراتی که باید بر اساس شرایط نوین به سرعت وضع شوند تا ایران بتواند به سرعت از حضور اش در این مجامع بهره ببرد.
حتی در یکی از کنفرانس های بین المللی یکی از پژوهشگران مطالعه ای را مطرح کرده بود که ثابت می کرد با توجه به قوانین فعلی موجود در ایران بسیاری از مشکلات اقتصادی ایران مرتبط با تحریم نیست بلکه مرتبط با همین قوانین ومقررات داخلی اقتصادی می باشد.
12 – نبود ثبات در همکاری های سیاسی و اقتصادی با دیگر کشورها ویا ثبات تصمیم گیری درباره پروژه های داخلی ویا همکاری با پیمانکاران داخلی و خارجی.
یک جناح سیاسی به قدرت می رسد که به غرب علاقه دارد و همه قرارداد ها با شرق را لغو می کند (همین اتفاق بعد از توافق هسته ای سال 2015 برای بسیاری شرکت های چینی رخ داد) یا اینکه بر عکس جناح سیاسی دیگری میآید و به دنبال تشویق کشورهای شرق به حضور در ایران است و مثلا دولتی می آید وتصمیم میگیرد چندین طرح عمرانی اجرا کند (مثلا طرح مسکن مهر) به یکباره دولتی دیگر می آید و تصمیم می گیرد همه طرح ها را متوقف کند وقرارداد پیمانکاران را معلق کند.
توجه داشته باشید که در این مورد بحث این نیست که پروژه ای درست یا غلط است، بحث در این است که کشورها معمولا تعهداتی در قبال پیمانکاران دارند که باید به آن پایبند باشند تا پیمانکار سرمایه گذاری کند و مطمئن باشد که سرمایه و سود سرمایه اش تضمین شده است اما بارها رخ داده که در ایران پیمانکارانی سرمایه گذاری می کنند و به یکباره دولت جدیدی می آید و تصمیم می گیرد پروژه را متوقف یا لغو کند و ضرر و زیان پیمانکار پس از چندین سال دوندگی با ارزشی به مراتب کمتر از ارزش سرمایه گذاری (با توجه به تغییر فاحش در نرخ ارز و قیمت کالا و خواب سرمایه و...) پرداخت می شود و بسیاری از پیمانکاران داخلی و خارجی که در ایران سرمایه گذاری کرده اند در نهایت به همین دلیل یا ضرر های سنگین کرده اند یا حتی ورشکسته شده اند و بدیهی است که بقیه سرمایه گذاران مخصوصا خارجی ها وقتی چنین شرایطی را می بینند ریسک سرمایه گذاری در ایران را نمی کنند.
13 – ایجاد قوانین و مقرراتی که موجبات فرار سرمایه و سرمایه داران از کشور می شود و موجبات فرار سرمایه را فراهم می کند.
در حالی که قوانین شرعی و اسلامی تضمین کننده سرمایه مشروع افراد هستند اما می بینیم در ایران به یکباره قوانین و مقرراتی تصویب می گردد که با این اصل شرعی و اسلامی در تناقض می باشد و حتی برخی شخصیت های سیاسی مدام از مصادره اموال ثروتمندان و کسب و کارهای موفق صحبت می کنند که موجب فرار سرمایه و سرمایه دار می شود.
کم سواد ترین افراد هم به خوبی می دانند که یک کشور برای رشد خود نیاز به جذب سرمایه دارها و سرمایه گذاری و همچنین نخبگان در همه عرصه ها می باشد، این در حالی است که امروزه در ایران شرایطی ایجاد شده که موجبات فرار تجار و کاسبان موفق و نخبگان شود و همین بس کافی است که یک نگاهی به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس داشته باشیم تا متوجه شویم اینها با ایجاد زمینه حضور ایرانی های موفق از سرمایه دار تا نخبگان در خاکشان چه قدر از سرمایه دارها و نخبگان ما بهره می برند و ما چه قدر ضرر می کنیم، نمی خواهم سمت کشورهای اروپایی و یا آمریکا و کانادا بروم چون آنجا دیگر مساله فرار نخبگان اقتصادی و علمی ما بسیار وحشتناک است.
اینکه کشوری جمعیت زیادی داشته باشد این کشور نمی تواند قدرتمند شود وگرنه امروزه باید چین و هند قدرتمند ترین کشورهای جهان می بودند.
این نخبگان اقتصادی و علمی وفکری هستند که اقتدار سیاسی واقتصادی و... به کشوری می دهند.
چین و هند از زمانی شروع به رشد کردند که به فکر تغییر قوانین و مقررات خود افتادند و به فکر آن افتادند تا شرایطی ایجاد کنند که نخبگان و سرمایه دارهایشان و همچنین نخبگان و سرمایه دارهای کشورهای دیگر به این کشورها بروند و در این کشورها سرمایه گذاری کنند.
امروزه چین هنوز رسما یک کشور کمونیستی به حساب می آید و هنوز قوانین و مقررات کمونیستی در این کشور حاکم می باشد، همین چند دهه پیش تولید ناخالص ملی چین یک چهارم ایران بود و چین برای سیر کردن شکم مردم خود مشکل داشت.
چین زمانی توانست رشد کند که رهبران این کشور تصمیم گرفتند با فساد به شدت مبارزه کنند و فساد را در کشور خود ریشه کن کنند و بعد قوانین و مقرراتی را تصویب کردند که علاوه بر حفظ قوانین کمونیستی شان زمینه تضمین حضور سرمایه در کشور وهمچنین قانع کردن نخبگان به بازگشت به این کشور را فراهم کند و بسیاری از نخبگان علمی واقتصادی چین که از این کشور مهاجرت کرده بودند متقاعد شدند که به این کشور برگردند.
البته همین رویه توسط کشورهایی مانند سنگاپور وحتی تایوان و مالزی و تایلند و ویتنام و... قبل تر اتخاذ شده بود و امروزه اینها موفق شده اند رشد اقتصادی چشم گیری داشته باشند.
به نظر می رسد اگر ایران می خواهد هر چه سریعتر از شرایط حضور در مجامع بین المللی بهره ببرد و بر تحریم ها فائق آید باید به سرعت به سمت اصلاح قوانین و مقررات داخلی خود و همچنین مبارزه با فساد و تضمین سرمایه و تامین شرایط حضور نخبگان و سرمایه داران ایرانی درون کشور برود.
