https://spnfa.ir/20230806/6-آگوست-سالروز-حمله-اتمی-آمریکا-به-هیروشیما-17170309.html
6 آگوست؛ سالروز حمله اتمی آمریکا به هیروشیما
6 آگوست؛ سالروز حمله اتمی آمریکا به هیروشیما
اسپوتنیک ایران
به گزارش اسپوتنیک، روز 6 آگوست در جهان، روز هیروشیما و "روز جهانی منع سلاح های هسته ای" نامگذاری شده است. در چنین روزی در سال 1945 هواپیماهای آمریکایی شهر... 06.08.2023, اسپوتنیک ایران
2023-08-06T10:30+0430
2023-08-06T10:30+0430
2023-08-06T10:30+0430
اسپوتنیک توضیح می دهد
آمریکا
ژاپن
سلاح اتمی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/08/05/17171469_0:0:3097:1742_1920x0_80_0_0_9c90888fb0ee22f21ef4be53a7638782.jpg
به گزارش اسپوتنیک، روز 6 آگوست در جهان، روز هیروشیما و "روز جهانی منع سلاح های هسته ای" نامگذاری شده است. در چنین روزی در سال 1945 هواپیماهای آمریکایی شهر هیروشیما ژاپن را بمباران کردند. آماده سازی برای استفاده جنگی از بمب اتمی در تابستان 1944 آغاز شد.در طول ماه می تا ژوئن 1945، گروه هوانوردی ترکیبی 509 آمریکا وارد جزیره تینیان در جزایر ماریانا در اقیانوس آرام شد. در 25 ژوئیه 1945، رئیس جمهور ایالات متحده، هری ترومن، دستور بمباران یکی از اهداف زیر را تصویب کرد: هیروشیما، کیوتو، کوکورا، نیگاتا یا ناکازاکی.در 6 آگوست 1945، سه هواپیمای شناسایی هواشناسی در جلوی هواپیمای حامل B-29 Enola Gay ("Enola Gay") به فرماندهی سرهنگ پل تیبتس وارد مناطق تعیین شده شدند. در فاصله شش تا هفت کیلومتری هواپیمای حامل، یک هواپیما با تجهیزاتی پارامترهای یک انفجار هسته ای را ثبت می کرد و یک بمب افکن 70 کیلومتر دورتر پرواز می کرد تا از نتایج انفجار عکس بگیرد.یک ساعت قبل از بمباران، شبکه ای از رادارهای هشدار زودهنگام ژاپنی نزدیک شدن چندین هواپیما را ثبت کردند، اما به دلیل تعداد کم آنها، هشدار حمله هوایی اعلام شده در هیروشیما به زودی لغو شد.در ساعت 08:15 پس از هدف گیری تصویری از ارتفاع 10000 متری، بمب اتمی " پسر کوچک" با شارژ اورانیوم که معادل تی ان تی آن حدود 20000 تن بود بر روی هیروشیما پرتاب شد. این بمب در ارتفاع 600 متری منفجر شد. آتش سوزی ها در شعاع چهار کیلومتری مرکز انفجار برای ساعات زیادی ادامه داشت. . در مساحتی به وسعت 12 کیلومتر مربع، ساختمان ها به طور کامل ویران شدند، از 90000 خانه 62000 خانه ویران شد.در 9 آگوست، در ساعت 11:01 صبح، خدمه هواپیمای حامل بمب اتمی "مرد چاق" را با بار پلوتونیوم (معادل تی ان تی 20000 تن) روی ناکازاکی انداختند. ناهمواری زمین و انحراف کانون انفجار به میزان دو کیلومتر از نقطه مورد نظر (مرکز شهر) تا حدودی از تلفات و تخریب کاست. بیش از 50٪ از قربانیان دچار سوختگی شدند، تا 30٪ از موج ضربه آسیب دیدند، 20٪ در معرض تشعشعات نافذ قرار گرفتند. آتش سوزی بیشتر ساختمان ها را ویران کرد. به طور مستقیم در اثر انفجار دو بمب، حدود 220 هزار شهروند ژاپنی جان خود را از دست دادند و بیش از 200 هزار نفر به دلیل دوزهای کشنده تشعشع جان باختند.بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی تنها نمونه در تاریخ بشر از استفاده نظامی از سلاح های هسته ای است.از نقطه نظر نظامی، بمباران دو شهر صلح آمیز ژاپن غیرقابل توضیح بود، زیرا پیروزی بر ژاپن نظامی، متحد آلمان نازی، عمدتاً با شکست میلیونی ارتش کوانتونگ توسط نیروهای شوروی تضمین شد.با بمباران شهرهای صلح آمیز، ایالات متحده بیش از هر چیز اهداف سیاسی را دنبال کرد. قصد داشت تا با نشان دادن قدرت خود و با نظر گرفتن سلاح های اتمی به عنوان ابزار اصلی ارعاب مردم برتری استراتژیک خود را تامین کند.در 6 آگوست 1955 اولین کنفرانس بین المللی منع سلاح های اتمی و هیدروژنی در هیروشیما برگزار شد. در سال 1985، اقیانوس آرام جنوبی به عنوان منطقه عاری از سلاح هسته ای (معاهده راروتونگا) اعلام شد. روز هیروشیما توسط جامعه جهانی به عنوان روز جهانی منع سلاح های هسته ای نامیده شده است.هر ساله در ژاپن راهپیمایی صلح با شعار "نه به جنگ و سلاح هسته ای!" برگزار می شود. راهپیمایان در 13 مسیری که تمامی 47 استان کشور را به هم متصل می کند، بیش از 10000 کیلومتر را طی می کنند و در روز 6 آگوست به راهپیمایی خود در پارک صلح هیروشیما، واقع در اطراف مرکز انفجار اتمی، پایان می دهند. بیش از 70 بنای یادبود این فاجعه در این پارک نصب شده است.به عنوان یادآوری ابدی از آن رویدادها، "گنبد اتمی" (گنبد گنباکو) یگانه ساختاری است که در محل انفجار اولین بمب اتمی در 6 آگوست 1945 باقی مانده است. در گذشته، این ساختمان مرکز نمایشگاهی اتاق بازرگانی و صنعت هیروشیما بود و ضد زلزله ساخته شده بود بنابراین حتی پس از یک حمله اتمی، قسمتی از آن باقی ماند، اگرچه تنها 160 متر از مرکز انفجار فاصله داشت. در سال 1996، گنبد گنباکو به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شد.بخشی از پارک موزه یادبود صلح است که وسایل شخصی قربانیان و دیگر شواهد انفجار اتمی را به نمایش می گذارد. داخل بنای تاریخی یک تخته سنگ آهک و زیر آن تابوت با نام مردگان قرار دارد. روی گور دسته جمعی این جمله نوشته شده است: "خوب بخواب، اشتباه دیگر تکرار نمی شود."هر ساله لیست قربانیان اضافه می شود، تا 6 آگوست 2022، تعداد قربانیان 333907 نفر بود.یکی دیگر از بناهای معروف، بنای یادبود صلح کودکان است.این بنای یادبود به یاد دختر ژاپنی ساداکو ساساکی که بر اثر سرطان خون درگذشت، ساخته شد. ساداکو ساساکی در کودکی در معرض بمب اتمی قرار گرفت.ده سال بعد، او به سرطان خون مبتلا شد و سلامتی او به آرامی در بیمارستان بدتر شد. ساداکو اعتقاد داشت که هزار درنای کاغذی می تواند به بهبودی او کمک کند. در پایان، ساداکوی 12 ساله در 25 اکتبر 1955 در حالی که خانواده‌اش به دور او حلقه زده بودند، به خواب ابدی فرو رفت. او توانسته بود 644 درنا بسازد. همکلاسی‌هایش 356 درنای کاغذی دیگر ساختند تا تعدادشان با درناهای ساداکو به هزار رسید. بعد، همه آنها را به همراه ساداکو به خاک سپردند.سه زنگ صلح در پارک وجود دارد. کوچکترین آنها در موزه نگهداری می شود و فقط در مراسم بزرگداشت مورد استفاده قرار می گیرد. زنگ برج ساعت صلح هر روز صبح ساعت 8:15 صبح، دقیقاً زمانی که بمب پرتاب شد، به صدا در می آید.زنگ صلح آیینی در سال 1964 نصب شد. این زنگ نقشه‌ای از زمین را بدون مرزهای دولتی به تصویر می کشد که نماد یک انسانیت واحد است. در محلی که مهاجم ضربه می زند، نماد اتم به تصویر کشیده شده است، به طوری که هر ضربه به زنگ بیانگر قصد خلاصی جهان از خطر نابودی هسته ای است. نوشته روی زنگ حاوی نقل قولی از سقراط است: "خودت را بشناس".در سمت عقب آینه ای وجود دارد تا کسانی که به زنگ نگاه می کنند بتوانند به طور نمادین به قلب خود نگاه کنند. این بنای تاریخی از همه بازدیدکنندگان پارک دعوت می کند تا هنگام عبور از کنار آن، زنگ را به صدا درآورند.پس از آن، فهرست افرادی که در اثر انفجار هسته ای در سال گذشته جان خود را از دست داده اند در بنای یادبود قرار می گیرد.در سال 2010، رویدادهای بزرگداشت سالگرد بمباران اتمی برای اولین بار در تاریخ با حضور نماینده ایالات متحده، جان روس سفیر ایالات متحده در ژاپن و بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد برگزار شد.در همان سال، برندگان جایزه صلح نوبل، فردریک ویلم دی کلرک، مرید کوریگان مگوایر، محمد البرادعی، جودی ویلیامز، شیرین عبادی و چهاردهمین دالایی لاما از مجموعه یادبود هیروشیما بازدید کردند.در سال 2012، کلیفتون ترومن دانیل، نوه رئیس جمهور سابق آمریکا، هری ترومن، در مراسم بزرگداشت هیروشیما شرکت کرد.در 11 آوریل 2016، در آستانه اجلاس G7 در ژاپن، وزرای خارجه ژاپن، آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و کانادا به قربانیان بمباران هسته ای امریکا در سال 1945 در پارک صلح ادای احترام کردند. از جمله شرکت کنندگان در این مراسم، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا بود که به عنوان اولین وزیر خارجه آمریکا در 70 سال گذشته به هیروشیما سفر کرد.در 27 می 2016، باراک اوباما، رئیس جمهور آن زمان ایالات متحده، برای اولین بار از هیروشیما بازدید کرد و در یادبود قربانیان بمباران اتمی در پارک صلح گل گذاشت.او از جهان خواست تا سلاح های هسته ای را کنار بگذارد. با این حال، رهبر آمریکا هرگز بابت بمباران اتمی شهرهای ژاپن عذرخواهی نکرد.
https://spnfa.ir/20230521/نخست-وزیر-ژاپن-در-سخنان-خود-نامی-از-عامل-بمباران-هیروشیما-نیاورد-16121928.html
https://spnfa.ir/20230805/مروری-برمعاهده-منع-آزمایش-های-سلاح-هسته-ای-17155776.html
https://spnfa.ir/20230522/زاخارووا-ایالات-متحده-در-تخریب-هیروشیما-و-آرتیوموفسک-دست-داشته-است-16124822.html
https://spnfa.ir/20230517/کاخ-سفید-بایدن-از-بمباران-اتمی-هیروشیما-عذرخواهی-نخواهد-کرد-16060800.html
ژاپن
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
آمریکا, ژاپن, سلاح اتمی
به گزارش اسپوتنیک، روز 6 آگوست در جهان، روز هیروشیما و "روز جهانی منع سلاح های هسته ای" نامگذاری شده است. در چنین روزی در سال 1945 هواپیماهای آمریکایی شهر هیروشیما ژاپن را بمباران کردند. آماده سازی برای استفاده جنگی از بمب اتمی در تابستان 1944 آغاز شد.
در طول ماه می تا ژوئن 1945، گروه هوانوردی ترکیبی 509 آمریکا وارد جزیره تینیان در جزایر ماریانا در اقیانوس آرام شد. در 25 ژوئیه 1945، رئیس جمهور ایالات متحده، هری ترومن، دستور بمباران یکی از اهداف زیر را تصویب کرد: هیروشیما، کیوتو، کوکورا، نیگاتا یا ناکازاکی.
در 6 آگوست 1945، سه هواپیمای شناسایی هواشناسی در جلوی هواپیمای حامل B-29 Enola Gay ("Enola Gay") به فرماندهی سرهنگ پل تیبتس وارد مناطق تعیین شده شدند. در فاصله شش تا هفت کیلومتری هواپیمای حامل، یک هواپیما با تجهیزاتی پارامترهای یک انفجار هسته ای را ثبت می کرد و یک بمب افکن 70 کیلومتر دورتر پرواز می کرد تا از نتایج انفجار عکس بگیرد.
یک ساعت قبل از بمباران، شبکه ای از رادارهای هشدار زودهنگام ژاپنی نزدیک شدن چندین هواپیما را ثبت کردند، اما به دلیل تعداد کم آنها، هشدار حمله هوایی اعلام شده در هیروشیما به زودی لغو شد.
در ساعت 08:15 پس از هدف گیری تصویری از ارتفاع 10000 متری، بمب اتمی " پسر کوچک" با شارژ اورانیوم که معادل تی ان تی آن حدود 20000 تن بود بر روی هیروشیما پرتاب شد. این بمب در ارتفاع 600 متری منفجر شد. آتش سوزی ها در شعاع چهار کیلومتری مرکز انفجار برای ساعات زیادی ادامه داشت. . در مساحتی به وسعت 12 کیلومتر مربع، ساختمان ها به طور کامل ویران شدند، از 90000 خانه 62000 خانه ویران شد.
در 9 آگوست، در ساعت 11:01 صبح، خدمه هواپیمای حامل بمب اتمی "مرد چاق" را با بار پلوتونیوم (معادل تی ان تی 20000 تن) روی ناکازاکی انداختند. ناهمواری زمین و انحراف کانون انفجار به میزان دو کیلومتر از نقطه مورد نظر (مرکز شهر) تا حدودی از تلفات و تخریب کاست. بیش از 50٪ از قربانیان دچار سوختگی شدند، تا 30٪ از موج ضربه آسیب دیدند، 20٪ در معرض تشعشعات نافذ قرار گرفتند. آتش سوزی بیشتر ساختمان ها را ویران کرد.
به طور مستقیم در اثر انفجار دو بمب، حدود 220 هزار شهروند ژاپنی جان خود را از دست دادند و بیش از 200 هزار نفر به دلیل دوزهای کشنده تشعشع جان باختند.
بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی تنها نمونه در تاریخ بشر از استفاده نظامی از سلاح های هسته ای است.
از نقطه نظر نظامی، بمباران دو شهر صلح آمیز ژاپن غیرقابل توضیح بود، زیرا پیروزی بر ژاپن نظامی، متحد آلمان نازی، عمدتاً با شکست میلیونی ارتش کوانتونگ توسط نیروهای شوروی تضمین شد.
با بمباران شهرهای صلح آمیز، ایالات متحده بیش از هر چیز اهداف سیاسی را دنبال کرد. قصد داشت تا با نشان دادن قدرت خود و با نظر گرفتن سلاح های اتمی به عنوان ابزار اصلی ارعاب مردم برتری استراتژیک خود را تامین کند.
در 6 آگوست 1955 اولین کنفرانس بین المللی منع سلاح های اتمی و هیدروژنی در هیروشیما برگزار شد. در سال 1985، اقیانوس آرام جنوبی به عنوان منطقه عاری از سلاح هسته ای (معاهده راروتونگا) اعلام شد. روز هیروشیما توسط جامعه جهانی به عنوان روز جهانی منع سلاح های هسته ای نامیده شده است.
هر ساله در ژاپن راهپیمایی صلح با شعار "نه به جنگ و سلاح هسته ای!" برگزار می شود. راهپیمایان در 13 مسیری که تمامی 47 استان کشور را به هم متصل می کند، بیش از 10000 کیلومتر را طی می کنند و در روز 6 آگوست به راهپیمایی خود در پارک صلح هیروشیما، واقع در اطراف مرکز انفجار اتمی، پایان می دهند. بیش از 70 بنای یادبود این فاجعه در این پارک نصب شده است.
به عنوان یادآوری ابدی از آن رویدادها، "گنبد اتمی" (گنبد گنباکو) یگانه ساختاری است که در محل انفجار اولین بمب اتمی در 6 آگوست 1945 باقی مانده است. در گذشته، این ساختمان مرکز نمایشگاهی اتاق بازرگانی و صنعت هیروشیما بود و ضد زلزله ساخته شده بود بنابراین حتی پس از یک حمله اتمی، قسمتی از آن باقی ماند، اگرچه تنها 160 متر از مرکز انفجار فاصله داشت. در سال 1996، گنبد گنباکو به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شد.
بخشی از پارک موزه یادبود صلح است که وسایل شخصی قربانیان و دیگر شواهد انفجار اتمی را به نمایش می گذارد. داخل بنای تاریخی یک تخته سنگ آهک و زیر آن تابوت با نام مردگان قرار دارد. روی گور دسته جمعی این جمله نوشته شده است: "خوب بخواب، اشتباه دیگر تکرار نمی شود."
هر ساله لیست قربانیان اضافه می شود، تا 6 آگوست 2022، تعداد قربانیان 333907 نفر بود.
یکی دیگر از بناهای معروف، بنای یادبود صلح کودکان است.
این بنای یادبود به یاد دختر ژاپنی ساداکو ساساکی که بر اثر سرطان خون درگذشت، ساخته شد. ساداکو ساساکی در کودکی در معرض بمب اتمی قرار گرفت.
ده سال بعد، او به سرطان خون مبتلا شد و سلامتی او به آرامی در بیمارستان بدتر شد. ساداکو اعتقاد داشت که هزار درنای کاغذی می تواند به بهبودی او کمک کند. در پایان، ساداکوی 12 ساله در 25 اکتبر 1955 در حالی که خانواده‌اش به دور او حلقه زده بودند، به خواب ابدی فرو رفت. او توانسته بود 644 درنا بسازد. همکلاسی‌هایش 356 درنای کاغذی دیگر ساختند تا تعدادشان با درناهای ساداکو به هزار رسید. بعد، همه آنها را به همراه ساداکو به خاک سپردند.
بنای یادبودی در پارک صلح به یاد ساداکو و همه کودکانی که در این انفجار جان باختند، است.
سه زنگ صلح در پارک وجود دارد. کوچکترین آنها در موزه نگهداری می شود و فقط در مراسم بزرگداشت مورد استفاده قرار می گیرد. زنگ برج ساعت صلح هر روز صبح ساعت 8:15 صبح، دقیقاً زمانی که بمب پرتاب شد، به صدا در می آید.
زنگ صلح آیینی در سال 1964 نصب شد. این زنگ نقشه‌ای از زمین را بدون مرزهای دولتی به تصویر می کشد که نماد یک انسانیت واحد است. در محلی که مهاجم ضربه می زند، نماد اتم به تصویر کشیده شده است، به طوری که هر ضربه به زنگ بیانگر قصد خلاصی جهان از خطر نابودی هسته ای است. نوشته روی زنگ حاوی نقل قولی از سقراط است: "خودت را بشناس".
در سمت عقب آینه ای وجود دارد تا کسانی که به زنگ نگاه می کنند بتوانند به طور نمادین به قلب خود نگاه کنند. این بنای تاریخی از همه بازدیدکنندگان پارک دعوت می کند تا هنگام عبور از کنار آن، زنگ را به صدا درآورند.
مراسم روز هیروشیما شامل یک لحظه سکوت، گله های کبوتر، ضربات غم انگیز زنگ یادبود است.
پس از آن، فهرست افرادی که در اثر انفجار هسته ای در سال گذشته جان خود را از دست داده اند در بنای یادبود قرار می گیرد.
در سال 2010، رویدادهای بزرگداشت سالگرد بمباران اتمی برای اولین بار در تاریخ با حضور نماینده ایالات متحده، جان روس سفیر ایالات متحده در ژاپن و بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد برگزار شد.
در همان سال، برندگان جایزه صلح نوبل، فردریک ویلم دی کلرک، مرید کوریگان مگوایر، محمد البرادعی، جودی ویلیامز، شیرین عبادی و چهاردهمین دالایی لاما از مجموعه یادبود هیروشیما بازدید کردند.
در سال 2012، کلیفتون ترومن دانیل، نوه رئیس جمهور سابق آمریکا، هری ترومن، در مراسم بزرگداشت هیروشیما شرکت کرد.
در 11 آوریل 2016، در آستانه اجلاس G7 در ژاپن، وزرای خارجه ژاپن، آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و کانادا به قربانیان بمباران هسته ای امریکا در سال 1945 در پارک صلح ادای احترام کردند. از جمله شرکت کنندگان در این مراسم، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا بود که به عنوان اولین وزیر خارجه آمریکا در 70 سال گذشته به هیروشیما سفر کرد.
در 27 می 2016، باراک اوباما، رئیس جمهور آن زمان ایالات متحده، برای اولین بار از هیروشیما بازدید کرد و در یادبود قربانیان بمباران اتمی در پارک صلح گل گذاشت.
او از جهان خواست تا سلاح های هسته ای را کنار بگذارد. با این حال، رهبر آمریکا هرگز بابت بمباران اتمی شهرهای ژاپن عذرخواهی نکرد.
