کشورهای سازمان همکاری های شانگهای با عضویت ایران بی میلی خود به بازی با قواعد غرب را نشان می دهند

گریشانوف تاکید کرد: "کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای عدم تمایل خود برای بازی کردن با قواعد غربی در قالب مقررات تحمیلی واشنگتن و بروکسل و تلاش ها برای منزوی کردن همان ایران و یا بلاروس را به نمایش می گذارند... یعنی اینکه کا با شرکایمان نشان می دهیم که ما دستور العمل دیگری داریم، ما کلیشه های تحمیلی آن ها را مد نظر قرار نمی دهیم... ایران در مرحله مذاکرات پویا با کشورهایی هست که عضو سازمان همکاری های شانگهای نیستند، از جمله با عربستان سعودی. ورود آن به سازمان همکاری های شانگهای اجازه سخن گفتن از گسترش نفوذ این سازمان تا فرای مرزهای قلمرویی که مرزهای کشورهای عضو آن مشخص می کنند، را میدهد... این نمادین است که دقیقا چین بود که صلح تهران و ریاض را که قبلا نمی توان آنرا تصور کرد، سازمان دهی کرد".

آنتون گریشانوف اظهار کرد: "سازمان همکاری های شانگهای- ساختاری است که تا حد زیادی به آینده نگاه می کند، برعکس ناتو که به گذشته و به سمت کلیشه های کهنه شده در مورد لزوم مهار روسیه و سایر مراکز قدرتی که در سایر مناطق جهان شکل گرفته اند، نگاه می کند. ما می بینیم که اینک تلاش ها برای تغییر جهت گیری ها و از جمله به سمت آسیا را شروع می کنند و اظهاراتی رد در خصوص افتتاح دفتر ناتو در توکیو مطرح می کنند. تمامی اینها بر پایه منطق تقابلی بنیان شده اند. این در حالیست که سازمان همکاری های شانگهای بعنوان یک سازمانی شکل گرفت بر همکاری، چشم انداز سازنده ایجاد شد و در مجموع این سازمان در همین مسیر هم توسعه پیدا می کند، بر خلاف ناتو و سایز پیمان های مشابه با محوریت غرب".

وی افزود: "فعلا چنین اهدافی (ایجاد یک بلوک نظامی مشابه ناتو) پیش روی قرار نگرفته اند، با احتساب مشکلاتی که از جمله بین هند و پاکستان و هند و چین وجود دارند. در مرحله کنونی هدف سازمان همکاری های شانگهای- نزدیک کردن مواضع این کشورها می باشد".

گریشانوف تصریح کرد: "حمایت در قالب گفتگوی های تلفنی پرشمار رئیس جمهور روسیه با همکاران از کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای و نه تنها اعضای آن، بلکه رهبران کشورهای به قول معروف اکثریت جهانی، ابراز شد. ما بعید بود که می توانستیم انتظار عکس العمل دیگری را داشته باشیم، بهرحال آنها همگی سیاستمداران طراز بالایی هستند. این کاملا قابل انتظار است، اما مهم است که آنها به وضوح این امر را ابراز کردند، بر خلاف فعالان غربی که ترجیح دادند با برخی پیش بینی ها و استدلالات عجیب صحبت کنند".