تجربیات مشترکی که روسیه و چین و ایران باید تبادل کنند
اشتراک
ایران و روسیه و چین امروزه باید متوجه باشند که هر کدام خصوصیت هایی دارند که با آن به مقابله با سلطه طلبی آمریکا برخواسته اند ولی طرف آنها امروزه کل کشورهای غربی هستند و به تنهایی نمی توانند با کل غرب به مبارزه بپردازند و تنها راه برای اینکه بتوانند در مقابل غرب بایستند این است که همه توانمندی های خود را با هم به اشتراک بگذارند.
هفت دهه است ایرانی ها با تحریم های آمریکا دست وپنجه نرم می کنند وهنوز کمر خم نکرده اند.
اشتباه نمی گویم، هفت دهه و نه چهار دهه ای که برخی تصور می کنند.
چون اولین تحریم های رسمی آمریکا و انگلیس زمانی بر ایرانی ها وضع شد که ایرانی ها صنعت نفت خود را ملی کردند.
یعنی زمان دولت دکتر مصدق.
علیرغم سرنگونی آن دولت وعلیرغم اینکه بعدها شاه که متحد نزدیک غرب در منطقه به حساب می آمد در قدرت بود، اما آمریکایی ها و انگلیسی ها تحریم های خود بر علیه ایران را لغو نکردند بلکه فقط تعلیق کردند.
بهانه آنها برای خودداری از لغو تحریم ها هم این بود که وضع کنندگان تحریم ها هیچ چهارچوبی برای لغو آن تعیین نکرده بودند و تنها راه لغو آن تحریم ها رای گیری در کنگره آمریکا بود که خوب به دلیل تنش های سیاسی در آمریکا همیشه این مساله پشت گوش انداخته می شد و مسئولین آمریکایی همیشه به ایرانی ها می گفتند که چه کار دارید این ماجرا را برهم بزنید، ما که آن را اجرا نمی کنیم.
این مساله هم در خاطرات امیر اسد الله علم و هم در خاطرات هویدا ذکر شده است.
اما بعدها که در ایران انقلاب شد همین تحریم ها دوباره زنده شد.
عملا این تحریم ها به ساختار سیاسی حاکم بر ایران ربط نداشت بلکه تحریم هایی بود که بر علیه ملت ایران وضع شده بود که هر زمانی نیاز باشد دوباره برقرار گردد.
ولی ایرانی ها تجربه بسیار ارزشمندی را از این جریان آموخته بودند.
مخصوصا که پس از ملی شدن صنعت نفت در ایران معروف است که مصدق به آمریکا رفت وبیش از یک ماه آنجا اقامت داشت (42 روز) و با بسیاری از مقامات دولت و کنگره آمریکا ملاقات داشت و امیدوار بود که این لابی گری ها منجر به آن شود که ایران و آمریکا با هم تعامل کنند اما در نهایت وقتی به ایران بازگشت دید آنها در همان زمانی که با او نشست و برخواست داشتند طرح کودتا و سرنگونی او را تهیه می کردند.
با توجه به این سابقه، ایرانی ها ازهمان ابتدا متوجه شدند که باید برای اینکه انقلابشان پایدار باشد پای آمریکا را از ایران کوتاه کنند.
دوما مساله ای که ایرانی ها متوجه آن بودند این بود که کوتاه کردن پای آمریکایی ها فقط با اخراج دیپلمات های آنها از این کشور نیست بلکه با نابودی نفوذ سیستماتیک آنها در اقتصادی ایران می باشد.
در آن زمان بیش از 70 هزار مستشار آمریکایی در ایران مشغول به کار بودند که بسیاری تصور می کردند با خروجشان کلیه زیربناهای اقتصادی ایرانی ها فرو خواهد پاشید. اما ایرانی ها موفق شدند پس از اخراج مستشاران آمریکایی و اروپایی از ایران کار آنها را خود انجام دهند و با توجه به تمام سختی هایی که متحمل شدند، موفق شدند کاری کنند که وابستگی شان به آمریکا و غرب به صفر برسد.
در واقع تحریم های بعدی که آمریکایی ها بر علیه ملت ایران وضع کردند هم بیشتر به همین دلیل بود.
یعنی آنها متوجه شده بودند ایرانی ها توان جایگزینی کارشناسان آنها را دارند و به همین دلیل تلاش کردند از کانال های مختلف راه دسترسی ایران به فناوری های نوین را ببندند.
گویند عدو شود سبب خیر.
ایرانی ها هم مجبور شدند به توانمندی خودشان اعتماد کنند و در این راستا هر چه نیاز دارند را خود تولید کنند.
نباید تصور کرد که از همان ابتدا تولیدات ایرانی در حد اعلا و یا مشابه غربی خود بودند اما باید متوجه بود که کالای اولیه ای که توسط غربی ها تولید شده بود هم کیفیت کالای ایرانی را نداشت.
البته خب ایران هم ضربه زیاد خورد، مخصوصا مردم ایران سختی های بسیاری را تحمل کردند، ولی به هر بد بختی که بود ایرانی ها موفق شدند فناوری تولید بسیاری از کالاهای استراتژیک را پیدا کنند و خود آنها را تولید کنند.
برخی شاید بحث موشک و پهپاد به ذهنشان بیاید اما باید توجه داشت که ده ها مورد دیگر هم هست که ایرانی ها بنا به علاقه و یا حتی اجبار مجبور شدند خود آنها را تولید کنند و در آن موفق شدند.
امروزه بزرگترین مشکل آمریکایی ها با ایرانی ها این است که دیگر هر چه قدر ایران را تحریم کنند باز هم نمی توانند کمر ایران را خم کنند و رفته اند تا از داخل به ایران ضربه بزنند.
امروزه ایرانی ها به عنوان استادان دور زدن تحریم های آمریکا معروف شده اند.
به هر حال بد نیست روسیه و چین هم متوجه این جریان باشند که اعتماد به آمریکا یعنی به گرگ برای حفاظت از گله اعتماد کنید.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی روسها تلاش کردند با باز کردن فضای اقتصادی خود زمینه حضور آمریکایی ها در روسیه را فراهم کنند و به سرعت به کالای آمریکایی وابسته شدند.
به عنوان مثال می گویم، امروزه بسیاری از شهروندان روس گوشی های آمریکایی در دست دارند، یعنی هر لحظه آمریکایی ها تصمیم بگیرند می توانند ارتباطات کل آنها را قطع کنند و همچنین می توانند با سوء استفاده از فناوری های موجود در این گوشی ها از شهروندان روس جاسوسی کنند و ...
هر کس کمترین اطلاعات را از مسائل فنی داشته باشد به خوبی می داند که تولید کنندگان نرم افزار همیشه دربهای پشتی برای نرم افزارهای خود می گذارند که هر وقت بخواهند بتوانند وارد شوند و هر تغییراتی بخواهند در نرم افزاها بدهند.
البته همین ماجرا نسبت به چینی ها هم صدق می کند.
این را مثال زدم تا متوجه شویم چقدر روسیه و چین به تکنولوژی و فناوری غربی وابسته شده اند و با قطع کردن دسترسی آنها به این فناوری ها غربی ها به راحتی می توانند به روسیه و چین ضربه بزنند.
البته وابستگی فقط در حد تجهیزات نیست بلکه حتی می بینیم که مثلا در برخی موارد حتی وابستگی های فرهنگی برای ملت ها ایجاد می شود.
یعنی آمریکایی ها با استفاده از ابزار رسانه ای خود “بهشتی” آنچنانی به جوانان کشورهای دیگر نشان می دهند و این تصور را برای آنها ایجاد می کنند که اگر از سیاست و فرهنگ و تمدن ایده آلی که آمریکایی ها تبعیت کنند آنها نیز وارد بهشت خواهند شد، در حالی که واقعیت امر کاملا متفاوت است.
البته ما در ایران هنوز که هنوز هست در حال ضربه خوردن از آنها هستیم.
در مقابل مثلا مشاهده می کنیم چینی ها با حفظ فرهنگ و تمدن خود به مقابله با آمریکایی ها پرداخته اند و به صورت نسبی در این زمینه موفق بوده اند.
امروزه شما اگر به چین سفر کنید می بینید که بسیاری از مردم چین هنوز به فرهنگ و تمدن خود احترام می گذارند و لباس های سنتی خود را تن می کنند و یا در چین عموما از نرم افزار های چینی استفاده می کنند و نه نرم افزار های غربی.
اما درباره روسیه باید گفت پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق روس ها تصور کردند با همکاری فرهنگی و اقتصادی با غرب می توانند دیوارهای فیما بین را از بین ببرند اما متوجه نبودند که آمریکا وجود روسیه را خطری برای خود می داند و تا زمانی که روسیه نابود و تکه تکه نشود دست بردار نخواهد بود.
در واقع آمریکا هیچ کشور دیگری که پتانسیل رقابت با خود را دارد تحمل نمی کند.
به همین دلیل هم مشاهده می کنیم علیرغم اینکه روس ها بسیار باز با آمریکایی ها و غربی ها رفتار کردند و از رستوران های آمریکایی و نوشابه های آنها گرفته تا کمپانی ها و بانک ها و ... آنها را در کشور خود راه دادند اما آمریکایی ها از همان ابتدا هم قصد همکاری با روسیه را نداشتند و به دنبال فرصت مناسب برای ضربه زدن به ملت روسیه بودند.
بر عکس ایران و چین، روسیه در زمینه مباحث جنگ رسانه ای موفق شد. بسیار موفق عمل کرد ولی مشاهده می کنیم آمریکایی ها و غربی ها با نامردی تلاش دارند که رسانه های روسیه را از میدان خارج کنند.
به نظر می رسد ایران و روسیه و چین امروزه باید متوجه باشند که هر کدام خصوصیت هایی دارند که با آن به مقابله با سلطه طلبی آمریکا برخواسته اند ولی طرف آنها امروزه کل کشورهای غربی هستند و به تنهایی نمی توانند با کل غرب به مبارزه بپردازند و تنها راه برای اینکه بتوانند در مقابل غرب بایستند این است که همه توانمندی های خود را با هم به اشتراک بگذارند.
