اسپوتنیک - وزارت خزانهداری آمریکا شامگاه پنجشنبه به وقت ایران اعلام کرد نام زندان ارومیه، زندان عادلآباد شیراز، زندان وکیلآباد مشهد و شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز به فهرست نهادهای تحت تحریم دفتر کنترل داراییهای خارجی (اوفک) که از نهادهای زیرمجموعه این وزارتخانه به شمار میرود، افزوده شده است.
بر اساس بیانیه وزارت خزانهداری آمریکا که روی تارنمای این وزارتخانه قرار گرفت، نام محمد ساداتی، قاضی دادگاه انقلاب شیراز و محمد سلطانی، قاضی دادگاه انقلاب مشهد نیز به فهرست اشخاص تحت تحریم اوفک اضافه شد.
اسپوتنیک در این زمینه با علیرضا رضاخواه، تحلیلگر مسائل بین الملل، کارشناس ارشد در مطالعات آمریکا و استاد دانشگاه همکلام شده است.
اسپوتنیک: با توجه به اینکه میان زندانهای ایران و ایالات متحده تعاملی وجود ندارد، این تحریمها به چه هدف و منظوری اعمال میشود؟
آقای ترامپ در آستانه انتخابات ایالات متحده به شدت نیازمند نشان دادن موفقیت دولت خود در حوزه سیاست خارجی است و یکی از برنامههای ایشان این بوده است که با طرحی به نام فشار حداکثری، ایران را به پای میز مذاکرات بیاورند. طبیعتا این طرح به نتیجه نرسیده و اهدافی که در این راستا تحت عنوان تغییر رفتار یا تغییر رژیم در ایران دنبال میشد، هیچکدام اتفاق نیفتاده است. دونالد ترامپ در قبال این شکست میخواهد نشان دهد که با یک فشار مضاعف در حال انجام این کار است فلذا به رفتار غیر عاقلانه و تحریمهای بینتیجه که بتواند برد تبلیغاتی در آمریکا داشته باشد، روی آورده است.
زندانهای ایران تعاملی با آمریکا و فعالیت اقتصادی ندارند و اینگونه رفتارها را ما دیپلماسی عبث مینامیم. رویکرد دیپلماسی آقای ترامپ در قبال جمهوری اسلامی را باید یک نوع دیپلماسی پوچ نام گذاشت. نتیجه این دیپلماسی نیز رفتارهای غیرعاقلانه است و این تحریمها را کاملا میتوان در این چارچوب تفسیر کرد، اما شاید آقای ترامپ بتواند در حوزه داخلی برای لابیهای ضد ایرانی داخل آمریکا این موضوع را خرج کند.
اسپوتنیک: تحریم زندانهای ایران آیا تاثیری در تبادل زندانیان میان دو کشور خواهد گذاشت؟
بخشی از بحث تبادل زندانیان میان دو کشور مربوط به دستگاه دیپلماسی و بخش دیگر به دستگاه قضایی باز میگردد اما جمهوری اسلامی اگر قرار باشد تبادل را انجام دهد در این فضا طبیعی است که قوه قضاییه سختگیریهای جدیتری را حتی در صورت حاصل شدن توافق توسط وزارت خارجه، اعمال خواهد کرد. ما سه قوه مستقل در جمهوری اسلامی داریم و طبیعی است که اگر دولت بعضا میتوانسته است چانه زنیهایی را انجام دهد و تعاملاتی را در راستا دیپلماسی با قوه قضاییه داشته باشد، اکنون سختگیریها از سوی دستگاه قضایی ایران بیشتر خواهد شد.
تحریم دو قاضی ایران توسط ایالات متحده را چگونه ارزیابی میفرمایید؟
تحریم افراد بعید میدانم تاثیر جدی داشته باشد؛ این سیاست را آمریکاییها از زمان آقای اوباما دنبال میکنند. در کتاب هنر تحریمها، نگاهی از درون میدان نوشته ریچارد نفیو نیز توضیح داده شده است که چگونه آمریکاییها در زمان اوباما به دنبال فشار روی مردم و ایجاد آشوب در ایران بودند که در زمان ریاست جمهوری ایشان به نتیجه نرسید.
تحریم افراد مانند تحریم یک قاضی و اینکه فکر کنیم این قاضی یک سری حسابها در سوئیس دارد و یا در برج ترامپ واحدی دارد و پس از اعمال تحریم از سوی آمریکا به مشکل برمیخورد، نه اینگونه نیست. پیش از این نیز دیدیم که بعضا مسئولان عالی رتبه جمهوری اسلامی نیز تحریم شدهاند اما این موضوع تاثیری در سیاستهای این افراد و رسیدن آنها به اهدافشان نداشته است.