در زمان جنگ جهانی دوم، هیتلر تقریباً در تمام قاره اروپا از صنعت و منابع انسانی استفاده می کرد. این صنعت که توسط فاشیست ها برای اجرای جنگ بازسازی شد، مؤثر بود. منابع تجهیزات، سلاح ها و مواد جنگی موجود در دست آلمان تقریباً بی انتها و بی کران بودند و کیفیت آن بالا بود.
آمریکا حتی قبل از پایان جنگ جهانی دوم شكار تحقیقات و دستاوردهای علمی آلمان را آغاز كرد. در نوامبر سال 1944، کمیته مشترک روسای ستادهای آمریكا، (Joint Chiefs of Staff, JCS) كمیته اطلاعات صنعتی و فنی را با هدف "جستجوی فن آوری های مفید برای اقتصاد آمریكایی پس از جنگ" تشکیل داد، تنها یك سوکمیته شامل 380 متخصص بود كه منافع 17 شركت آمریكایی را تامین می كرد.
با این حال، برای آمریکایی ها در اختیار داشتن اسناد و نقشه های بهترین روشها برای مطالعه و ایجاد سلاح کافی نبود. دفتر خدمات استراتژیک ایالات متحده (سلف سازمان سیا ) عملیات مخفی ". پرده" Overcast را برای انتقال دانشمندان، مهندسین و سایر متخصصان آلمان نازی مغلوب به ایالات متحده آمریكا انجام داد. یکی از اهداف آن جلوگیری از ورود فن آوری های جدید به اتحاد شوروی بود.
این عملیات 6 ژوئیه سال 1945 آغاز شد، هنگامی که یک یادداشت محرمانه از کمیته مشترک روسای ستاد ها با عنوان "استفاده از متخصصان آلمان در علم و صنعت ایالات متحده" منتشر شد. در ابتدا، سرویس اطلاعاتی ارتش جی 2 مسئولیت آن را بر عهده داشت. چند ماه بعد، اجرای آن به آژانس اطلاعاتی مشترک واگذار شد كه در سال 1945 به عنوان سو كمیته اطلاعاتی مشترک (Joint Intelligence Objectives Agency, JIOA) کمیته مشترک روسای ستادها (Joint Intelligence Committee, JIC) ایجاد شد.
هری ترومن رئیس جمهور ایالات متحده، از روند رسمی انتقال متخصصان از آلمان تا اوت 1945 را ممانعت کرد. وی تأکید نمود که انتقال متخصصان آلمانی دارای گذشته نازی به آمریکا ممنوع است. تقریباً تمام فعالان آینده این عملیات در این دسته قرار گرفتند، بنابراین آژانس اطلاعاتی ایالات متحده شروع به طراحی مجدد زندگینامه های متخصصان آلمانی کرد و همه این روابط را با نازیسم از بین برد و برخی از دانشمندان به افراد جدیدی تبدیل شدند. اکنون آنها طبق اسناد به عنوان "قربانیان نازیسم" معرفی شده اند.
اما رسانه های آمریکایی از این عملیات مطلع شدند و بلافاصله این برنامه را "واردات جنایتکاران نازی" نامیدند. برای جلوگیری از افشا و گسترش تبلیغات در مطبوعات، در مارس 1946 این عملیات به Paperclip "گیره کاغذ" تغییر نام شد. به این دلیل چنین نامگذاری شد که زندگی نامه های جدید و تمیز متخصصان آلمانی با گیره های کاغذی چسبانده شد.
در ابتدا، به عنوان بخشی از عملیات Overcast ، قرار بود بیش از 350 متخصص به ایالات متحده منتقل شود. در سال 1946 ، JIOA اصرار داشت كه برنامه گسترش داده شود و تابعیت آمریكا به هزار دانشمند و متخصص آلمانی و اتریشی داده شود. پرزیدنت ترومن طرح JIOA را در سپتامبر 1946 تصویب کرد.
در طی چند سال ، بیش از 1500 دانشمند آلمانی (فیزیکدانان ، شیمی دانان ، پزشکان) ، مهندسین و تکنسین ها از طریق برنامه Overcast / Paperclip به ایالات متحده منتقل شدند. به طور خاص، آنها تحقیقات در زمینه سلاح های شیمیایی، استفاده از مواد روانگردان در هنگام شکنجه و اکتشافات فضایی انجام دادند. پنتاگون رهبری این برنامه ها را به آنها واگذار کرد، که آنها تأثیر زیادی بر روی آنها گذاشتند.
در اوایل ماه مه 1945 ، وِرنر فون براون، به همراه بیشتر کارمندان خود، تسلیم مقامات نظامی ایالات متحده شد و کلیه اسناد و مدارک فنی وی-2 و پروژه های دیگر، از جمله موشک آینده دارA-9 / A-10 ، و همچنین نمونه های معتبر و تجهیزات تست به همراه داشت. سپس گروه فون براون به Fort Bliss (تگزاس، ایالات متحده آمریکا) منتقل شد، که در نزدیکی مستقیم سایت آزمایش موشکی White Sands در ایالت همسایه نیومکزیکو واقع شده است.
این مکان ها را باید مهد برنامه موشکی آمریکا دانست.
در طول 15 سال آینده، ورنر فون براون در نیروهای مسلح ایالات متحده مشغول به کار شد و موشک های بالستیک هدایت شونده وی 2 را ایجاد کرد. او پرتاب آنها را در سایت آزمایش White Sands به عنوان بخشی از پروژه هرمس نظارت کرد.
در سال 1955 ، ورنر فون براون تابعیت آمریکا را دریافت کرد. وی علاوه بر پروژه های کاملاً نظامی، توسعه موشک های اساسی فضایی را هدایت کرد، از موشک حامل Jupiter-S برای اولین ماهواره آمریکایی گرفته تا سترن 5 که خدمه آپولو 11 در داخل آن به ماه رفت.
فون براون اولین مدیر مرکز پرواز فضایی مارشال شد، به عنوان معاون مدیر ناسا و رئیس مرکز فضایی کیپ کاناورال خدمت کرد.
جالب اینجاست که اداره تحقیقات ویژه وزارت دادگستری آمریکا که رفت و آمد پرسنل بلندپایه نظامی نازی در سراسر جهان را رصد کرد، از عملیات انتقال نازی های آلمان به آمریکا اطلاعی نداشت.
