کلا حذف این چهار صفر شاید از نظر عملی تاثیری بر شرایط پولی ایران نداشته باشد و بعد از آن مثلا ایرانی ها می توانند خوشحال باشند که مثلا یک دلار معادل یک تومان است، اما بحثی که اینجا مطرح است این می باشد که آیا قرار است حذف این چهار صفر در شرایطی انجام گردد که تورم واقعی در ایران مهار شده و یا اینکه تورم قرار است به همین شکل ادامه یابد و حذف این چهار صفر فقط برای تسهیل پذیرش ذهنی ادامه تورم خواهد بود.
مثلا آلمان پس از جنگ جهانی دوم با چنین مشکلی مواجه بود و در نهایت مجبور شد چند صفر از مارک آلمان حذف کند تا تبادل پول میان مردم راحت تر باشد ، اما از زمانی که صفر ها حذف شد تا زمانی که پول ملی آلمان به یورو تبدیل شد ارزش مارک آلمان ثابت ماند.
همین ماجرا در مورد ترکیه نیز صدق می کند.
بله برخی شاید هنوز به یاد دارند، زمانی ارزش دلار چند ملیون لیر شده بود و خوب تبادلات مالی در ترکیه مشکل بود و در نهایت دولت ترکیه تصمیم گرفت صفر ها را حذف کند تا مردم راحت تر به تبادلات مالی بپردازند.
البته، ترکیه اول شرایط ثبات اقتصادی را فراهم کرد و بعد اقدام به حذف چندین صفر از روی پول ملی اش نمود.
هلند نیز در دهه های 1960 میلادی با مشکل مشابهی مواجه شد و مدیران دولت وقت هلند با تصور اینکه رفاه برای مردم خود ایجاد خواهند کرد، درآمد های ناشی از کشف گاز طبیعی در این کشور را بی حساب کتاب وارد اقتصاد کردند و صنعت را نابود ساختند و بیشتر هلندی ها به سمت واردات روی آوردند، مساله ای که در نهایت منجر به سقوط ارزش پول ملی به دلیل نبود تولید گردید و دولت هلند مجبور شد در نهایت برای مهار این تورم افسار گسیخته از وارد کردن پول گاز به اقتصاد ملی خودداری کند و پس از چند سال فشار بر مردم وقتی که اقتصاد به حالت ثبات رسید آنوقت چند صفر را نیز از پول ملی خود حذف کند تا تبادلات مالی راحت تر گردد.
این ماجرا در نهایت به بیماری هلندی معروف شد.
امروزه ما در ایران نیز با این بیماری هلندی مواجه هستیم.
هم دشمن می تواند به راحتی با جلوگیری از خرید نفت ما برای ما مشکل بسازد و هم اینکه خودمان درگیر فساد های آنچنانی شده ایم، چون پول راحت به دست می آید و راحت هم از دست می رود.
یکی از مثالهایی که امروزه در جهان بسیار آشکار است ونزولا می باشد که با مشکلاتی مشابه مشکلات اقتصاد ایران مواجه است و می بینیم که بزرگترین صادر کننده نفت آمریکای لاتین امروزه با مشکلات اقتصادی عدیده مواجه است و چند بار مجبور شده صفر ها را از پول ملی خود حذف کند.
شاید بتوان گفت امروزه بحث حذف چند صفر از روی پول ملی ایران بیش از اینکه یک بحث کارشناسی باشد یک ضرورت است چون دیگر تبادلات مالی در ایران بسیار مشکل شده و ارقام مالی آنقدر بزرگ شده اند که مردم دچار مشکل گشته اند اما نباید این ماجرا بهانه ای شود برای پذیرش شرایط تورمی موجود و تورم ومشکلات اقتصادی بخواهد به همین شکل ادامه یابد.
مساله ای که در ایران امروز بسیار عادی شده این است که مثلا مردم امسال چیزی را بخرند و مطمئن باشند که سال دیگر این چیز گران تر خواهد بود.
اجاره و قیمت منازل سال به سال باید افزایش یابد.
اگر هم قیمتی بالا رفت دیگر پایین آمدنی در کار نباشد.
قطعا شما از هر ایرانی ای سوال کنید به شما خواهد گفت که ترجیح می دهد حقوق اش سال به سال اضافه نشود ولی قیمت ها هم ثابت باشد چون آن افزایش حقوق هنوز به دست کارمند نرسیده چاله اش توسط تورم کنده شده.
سوالی که امروزه همه مردم مطرح می کنند این است که اقتصاد دانان و مدیران اقتصادی چه قدمی برای ثبات اقتصادی و حل مشکلات اقتصادی مملکت برداشته اند و چه کار می خواهند انجا دهند تا روند رو به رشد تورم جایی متوقف گردد؟
احتمالا هم تحریم ها یک عطای خدادادی باشد تا مدیران دولتی مجبور شوند برای اقتصاد بدون نفت برنامه ریزی کنند، اینکه آنها بتوانند از این فرصت استفاده کنند یا نه چیز دیگری است.
