اسپوتنیک- به نقل از نشریه نشنال اینترست چاپ آمریکا: در ارتباط با تحویل سیستم های S-300 به سوریه، جایی که آنها باید با جنگنده های F-35 مبارزه کنند، بحث ها در باره اثربخشی تکنولوژی رادارگریزی استلس، کاهش نمی یابد. اخیرا رسانه های روسی تکنولوژی استلس را مورد انتقاد قرار دادند و آن را بی معنی نامیدند. آنها گفتند که F-22 رپتور و جنگنده ضربتی F-35 هدف های آسان برای پدافند هوایی معاصر روسیه است. کار به جایی رسید که فرمانده نیروی هوایی روسیه، ژنرال، ایگور مالتسِف، به پورتال خبری "گازتا رو" گفته است که فناوری رادارگریزی آمریکا هذیان است.
اما اگر تکنولوژی استلس چیزی بیش از هذیان نیست، چرا مسکو بی دلیل پول های میلیاردی بر باد می دهد؟ روس ها همچنان هزینه های میلیاردی برای توسعه فن آوری نامرئی بودن و رادارگریزی هواپیماهای PAK FA، PAK DA و موشک های Kh-101 و X-102 را مصرف می کنند. آنها برای تأمین بازدارندگی هسته ای استراتژیک بسیار مهم هستند.
هدایت فروسرخ و اپتیکی فقط در فاصله نسبتا کوتاه فعال است. این بدان معنی است که روس ها مجبور خواهند شد از یک رادار با فرکانس پایین برای هدایت یک موشک مجهز به دستگاه تشخیص هدایت فروسرخ یا اپتیکی به منطقه ای که می تواند در آنجا هدف خود را شناسایی کند استفاده کنند. چنین خواهد بود اگر آنها در راه اندازی چنین سیستمی موفق باشند. با این وجود، تحلیلگران و مقامات نظامی می گویند که برای مقابله با چنین سیستمی، ساده لازم است که تاکتیک عوض شود.
حتی اگر تکنولوژی استلس که در اوایل دهه 90، درست پس از فروپاشی اتحاد شوروی راه اندازی شد، امروز مانند آن دوره موثر نیست، احتمالا مسکو هنوز وسایل موثری برای مقابله با F-22 و F-35 را ندارد. حتی اگر کرملین راهی برای خنثی سازی فناوری آمریکایی را پیدا کرد، مسکو این را برای مخالفان خود در واشنگتن گزارش نخواهد داد. علاوه بر این، دوبرابر غیر مسئولانه خواهد بود اگر مسکو میلیاردها دلار را برای طرح توخالی و ناامید کننده هزینه کند، برای فن آوری که به نظر شان منسوخ و هضیان آمیز باشد. آن هم در شرایط اقتصادی دشوار کنونی.
به این خاطر، این وقعیت که روسیه در PAK FA و PAK DA سرمایه گذاری کرده است، گویای آن است که تکنولوژی استلس کار می کند و فناوری امیدوار کننده است. در غیر این صورت، روسیه چرا این کار را می کرد؟
