طرح ابتدایی آمریکا مبنی بر این بود که بیش از 65 کشور اسلامی را بر علیه ایران بسیج کنند و عربستان سعودی میزبان آنها بود.
در این ماجرا عربستان سعودی وادار شد ملیاردها دلار هزینه کند و پرزیدنت ترامپ با رقص شمشیر در ریاض سعودی ها را دلخوش کرد که رهبری این ائتلاف را به آنها خواهد سپرد.
این ماجرا نشان داد که آمریکایی ها بخوبی نقطه ضعف سعودی ها را در یافته اند و انگشت روی آن گذاشته اند، رهبری کشورهای اسلامی.
پس از ملیاردها دلار هزینه سر به زنگاه هیچ کدام از این کشورهایی که رهبرانشان در ریاض جمع شده بودند حاضر نشدند تحت پرچم عربستان سعودی قرار گیرند و هر کدام به بهانه ای از همکاری با عربستان سر باز زدند.
شاید برخی هنوز به یاد داشته باشند که عربستان سعودی زمان حمله به یمن یک لیست بلند بالایی از بیش از شصت کشور اسلامی را به عنوان متحد خود در حمله به یمن ارائه داد و مدعی شد که رهبر همه این کشورها در این عملیات است اما پای کار فقط خود عربستان و امارات عربی متحده باقی ماندند و امارات هم به دنبال منافع خود در این ماجرا بود و هیچگاه تحت وصایت عربستان قرار نگرفت.
زمانی هم که ترامپ به ریاض سفر کرد و مدعی جمع کردن 65 کشور اسلامی بر علیه ایران شد هنوز به آمریکا باز نگشته بود اختلافات میان این کشورها بروز کرد و یکی یکی اعلام کردند که کاری با چنین ائتلافی ندارند وفقط برای صرف شام و فالوده خوردن با پادشاه عربستان و رئیس جمهوری ایالات متحده به ریاض سفر کرده اند.
البته ایالات متحده کشورهای عربی حوزه خلیج فارس را وادار کرد چیزی حدود 400 ملیارد دلار اسلحه خریداری کنند تا سلاح های مورد نیاز این ائتلاف را تامین کنند.
جدیدا هم ایالات متحده پا پیش گذاشته تا این بار به جای ائتلاف 65 کشوری ائتلافی کوچکتر تشکیل دهد که کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به اضافه اردن و مصر در آن عضو باشند ویک ناتوی عربی بر علیه ایران تشکیل دهند.
معلوم است که باز هم آمریکایی ها در صدد هستند سر برخی کشورهای عربی را گرم کنند و آنها را وادار کنند تسلیحات بیشتری را از ایالات متحده خریداری کنند چون بسیار ساده لوحانه است باور کنیم اصلا امکان شکل گیری چنین ناتویی وجود دارد.
اختلافات فیما بین عربستان و امارات و بحرین و مصر از یکسو و قطر از سوی دیگر هنوز حل و فصل نشده.
اختلافاتی که خلق الساعه نمی باشد و چند قرن است میان قبایل و عشایر شبه جزیره عربستان وجود دارد.
کویت پس از جنگ با عراق تلاش کرده همیشه خود را دور از جنگ و درگیری نگاه دارد و با همه همسایگان رابطه نسبتا مسالمت آمیز داشته باشد.
مصر که لیدر جریان ملی گرایی عرب است به هیچ وجه حاضر نیست تحت فرماندهی عربستان سعودی قرار گیرد و شاید بسیاری ندانند که مردم مصر چه قدر نسبت به رهبران کشورهای عرب حوزه خلیج فارس کینه دارند و باور دارند که اینان اموال اعراب را نابود کرده اند.
اردنی ها هم تفاوت زیادی با مصری ها ندارند و آنها نیز کینه تاریخی ای نسبت به اعراب حوزه خلیج فارس دارند.
در مورد عمان هم همه می دانند که روابط بسیار تاریخی و صمیمی ای با ایران دارد و هیچ وقت حاضر نخواهد بود این روابط را به روابط دشمنانه تبدیل کند.
پس معلوم نیست این ناتویی که ایالات متحده امید به تشکیل آن دارند بر چه پایه و ستونی استوار می باشد که می خواهد بر علیه ایران قد علم کند.
شاید بهتر است این کشورها بیشتر به فکر ایجاد رابطه صمیمی ودوستانه ای با ایران باشند تا اینکه بخواهند به دنبال ایجاد ائتلاف هایی دشمنانه که موجب افزایش تنش در منطقه می گردد باشند، اینان بهتر است از خواب و خیال بیرون بیایند و با واقعیت های منطقه و جهان روبرو شوند واینقدر خود را بازیچه ایالات متحده قرار ندهند.
