در این هنگام نماینده رسمی وزارت خارجه چین اعلام کرد که چین آزادی کشتیرانی مطابق حقوق بینالمللی در دریای جنوبی چین را محترم می شمارد ولی قطعاً با تلاشهای تهدید به چین و کشورهای این حوزه مخالفت می کند. آنتون تسویتوف محقق مرکز تحقیقات استراتژیک در این باره صحبت میکند که حضور ناو هواپیمابر کارل وینسون در آن دریا بر موقعیت در منطقه و مناسبات چین و آمریکا چه تأثیری خواهد گذاشت
در حال حاضر تحکیم روابط آمریکا با دوستان و شرکای آسیایی برای واشنگتن بسیار اهمیت دارد. علایم نامشخص واشنگتن در مورد سیاست آینده در این حوزه نگرانی معیین در منطقه را بوجود آوردند. قرار بود که جیمز ماتیس وزیر دفاع در دیدار از ژاپن و کره جنوبی به متحدین خود الهام بخشد. ولی او در سخنان خود در باره سیاست در دریای جنوبی چین دوباره در باره حق کشتیرانی آزاد در آبهای این دریا مانند دولت پیشین حرف زد.
ولی در راهرو های وزارت دفاع آمریکا به چیزهای بیشتر کنایه کردند. از سال 2015 تا کنون نیروی دریایی آمریکا چهار دفعه از این دریا رد شد. واکنش سخت پکن واشنگتن را وادار کرد که با احتیاط بیشتر اقدام کند. حالا نظامیان ممکن است به دونالد ترامپ مراجعه کنند که برای چنین عملیاتی مجوز بدهد.
و نکته سوم این است که در روز های اخیر چین لایحه قانونی تکمیل شده در باره امنیت وسایل حمل و نقل در دریا را منتشر کرد. این سند به ناوچه خارجی دستور میدهد فقط با اسکرت کشتیهای چینی از آبهایی رد شوند که چین آن را مال خود می داند. بعلاوه چین خواهد توانست به صلاحیتدید خود ورود به برخی نواحی آبی خود را ببندد که آنها را بخشی از اراضی خود می داند.
به عبارت دیگر آمریکا و چین تلاش میکنند مرز های جدید و «خط های جدید قرمز را» برای خود مشخص کنند. در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما نرخی «خط های قرمز» غیر رسمی مشخص شدند و طرفین سعی میکردند از آنها عبور نکنند. در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ برای بازنگری معاملا شرایط پدید آمده و نقطه جدید توازن منوط به موضع ترامپ در مساله کره و درجه حمایت از ژاپن و سیاست بازرگانی دولت جدید آمریکا خواهد بود.
اغلب در بیشتر موارد کشور های کوچک شرق آسیا ممکن است قربانی این فرایند شوند. آلکساندر گابویف محقق روس دقیقاً گفته است که بعید است که مقررات جدید عبور از آبهای چینی در برابر ناوگان آمریکا مانع ایجاد کند ولی وضع کشتیهای ویتنامی و فیلیپینی را دشوار خواهد کرد. از این رو ریسک قدرتهای بزرگ در این بازی طغیان کشور های کوچک است که با دیدن ضرر به خود خواه نا خواه میتوانند به تیره کردن موقعیت متوسل شوند.