کارلا اورتیز هنرپیشه بولیوییایی که در فیلم مستندی از جنگ در سوریه ایفای نقش کرد، به اسپوتنیک در مورد تناقص رسانه های غربی در پوشش جنگ سوریه توضیحاتی داد.
کارلا اورتیز هنرپیشه اهل بولیوی، جهت فیلمبرداری یک فیلم مستند در نقش زنان درجنگ سوریه، ماه مارس 2016 به سوریه رفت و پس از هشت ماه، به کشور خود بازگشت و درک او از جهان همانند سابق نبود.
وی هفتاد و پنج درصد از مناطق تحت حمایت دولت سوریه را بازدید کرد؛ از مناطق تحت کنترل دولت سوریه، مناطق آزاد شده، و برخی از مناطق تحت کنترل مخالفان. اوهمچنین با برخی مخالفان و حامیان دولت نیز گفتگوهایی انجام داد.
در آخرین سفر اوبه سوریه، گروه فیلمبرداری به شهر حلب رفت تا از مناطق ویران شده فیلمبرداری کنند و سفر آنان مصادف با روزهای آزادی این شهر بود.
اشتباه غرب این است که گمان می کند که نام خاورمیانه با جنگ گره خورده و در این منطقه هیچگاه روی خوش صلح را نخواهد دید و برای حل این مسئله هیچ گزینه ای وجود ندارد. فراموش کردیم که قدرتهای بزرگ همواره به فکر مسائل سیاسی و اقتصادی خود هستند.
این چنین به نظر می رسد که رسانه تبلیغاتی برای مقاصد خوب و بد را آغاز کرده اند. من هیچگاه در مکانهایی که کشتاری اتفاق می افتاده هیچ نماینده ای را از رسانه های غربی ندیدم. در تمام شش جبهه جنگ سوریه، که من در آنجا حضور داشتم و مناطق شرقی حلب، به جزء نمایندگان خبری " Russia Today" شخص دیگری را ندیدم. پس چگونه می توانند جنگ را پوشش داده و یا آزادی حلب را اعلام کنند وقتیکه آنان در این روزها در آنجا حضور نداشتند؟ من در درگیری ها بوده ام و می توانم در مورد آن صحبت کنم، اما آنها از کجا گزارش خود را تهیه می کنند ؟
- مردم سوریه را چگونه توصیف می کنید؟
سوری ها بی نهایت مرز و بوم خود را دوست دارند. افراط گرایان خارجی به داخل این کشور نفوذ کرده اند، به صورتی که امروزه مشخص نیست سوری های واقعی چه کسانی هستند. من در آنجا دوستان مسیحی و مسلمان و سنی و شیعه را مشاهده کردم. مردم سوریه، مردم صلح طلبی هستند و اولین موردی که در آشنایی با مردم سوریه جلب توجه می کند، از شما بخاطر وضعیت کشور که به این صورت درآمده عذرخواهی می کنند. تنها چیزی که آنها می خواهند "صلح" است و میخواهند که هر چه زودتر جنگ به پایان برسد. در این کشور نه چندان بزرگ، شانزده ارتش از کشورهای مختلف دنیا حضور دارد، و این دیگر یک جنگ داخلی به حساب نمی آید. رسانه ها فراموش کرده اند که در این کشور روسیه، ایران، آمریکا، ترکیه، عربستان، فرانسه، انگلیس و همچنین 47 گروه افراطی که حدود 40 گروه از آنان تروریست محسوب می شوند، حضور دارند.
کارا اضافه می کند، اشتباه ما در ان است که به خواسته های مرد سوریه گوش نمی دهیم و به سوری هایی که سالها پیش کشور خود را ترک کرده اند گوش می دهیم و دیگر به آنچه در این کشور رخ می دهد گوش فرا نمی دهیم. من انکار نمی کنم که رئیس جمهور سوریه مردم را تحت نظر قرار می داده. من در آن زمان در سوریه نبودم، آنها را باور دارم اما طی شش ساله همه چیز تعقیر کرده. مردم به قربانیان تروریست و جنگ تبدیل شدند. آنها خواستار جلوگیری از تخریب کشور خود و کشتن کودکان آنان می باشند.