زمان اجرای بازی «پوکمون گو» توسط کاربران اطلاعاتی از قبیل موقعیت های مکانی، مسیر پیموده شده بین موقعیت های مختلف، زمان حضور در هر موقعیت و مدت زمان سپری شده در هر یک از آنها، تمام تصاویری که در هر لحظه با دوربین گوشی مشاهده شده و مجموعه ای از سایر اطلاعات در سرورهای شرکت سازنده ذخیره می شود. این حجم از اطلاعات مربوط به میلیون ها نفر در کشورهای جهان می تواند یک بانک اطلاعاتی کامل برای نهادهای جاسوسی آمریکا محسوب می شود. خبرگزاری اسپوتنیک در زمینه بازی «پوکمون گو» در ایران به گفتگو با مهندس حمید مایلی- طراح و تحلیلگر سیستم های نرم افزاری پرداخت.
این بازی تلفیقی از واقعیت و دنیای مجازی می باشد، به این ترتیب که تصویر موجودی تخیلی را به صورت مجازی روی فضای واقعی که توسط دوربین تلفن همراه در حال ضبظ می باشد به تصویر می کشد. به عنوان مثال ممکن است فردی که پیگیر بازی می باشد روی میز اتاق خود موجودی تخیلی را ببیند که باید از طریق توپهایی که در اختیار دارد موجود مجازی را شکار نماید. هرچقدر که تعداد شکار بیشتر باشد امتیاز و رنک فرد بالاتر می رود و در نتیجه در پروسه بازی یکسری امتیازات کسب می شود.
«پوکمون گو» توسط شرکت آمریکایی نیانتیک (Niantic) در سال ۲۰۱۶ و در پلت‌فرم‌های آی‌اواس و اندروید با همکاری شرکت شناخته شده نینتندو (Nintendo) ژاپن طراحی و منتشر شده‌است. البته لازم به ذکر است که ایده این بازی ایده جدید نبوده و تلفیق چندیدن بازی می باشد. بازی که ما حین انجام آن مجبور باشیم در محیط راه برویم قبلا هم بوده، اما حرکت کردن در فضای شهری و روئیت تصاویر به صورت تقریبا زنده روی صفحه تلفن همراه این بازی را خاص نمود.
ایرانیها نیز این بازی را می¬شناسند و اتفاقا بین جوانهایی که به اصطلاح «خوره بازی» هستند بسیار رواج پیدا کرده است. منتها تا پنجشنبه هفته گذشته امکان بازی نداشتند چون هم از طرف کمپانی سازنده وهم از طرف دولت ایران این بازی قدغن بود. مدیرعامل بنیاد ملی بازیهای رایانه ای طبق مذاکراتی که با کمپانی سازنده بازی داشتند دو شراط را قائل شده بودند: یکی به دلیل جابه جا شدن حجم بالای داده ها (data) طی فرایند بازی سرورها حتما باید در داخل ایران باشند، دیگری مکانهایی که موجودات تخیلی روئیت می شوند و کاربران از آن فیلم می گیرند باید توسط کشور ایران تعیین گردد تا موارد امنیتی رعایت گردد. در بازی هم «جی پی اس» وهم «جی پی آر اس» متصل است و همزمان دوربین هم در حال فیلمبرداری می¬باشد، از سویی به سادگی می توان با ارسال تعداد زیاد پوکمون به برخی نواحی خاص حجم بالایی فیلم و تصاویر ضبط شده از طریق کاربران تهیه شود و طبیعتا ممکن است گاهی از اماکنی فیلم برداری شود که مجاز نباشد. ضمنا هنوز در برخی کشورها مانند چین این بازی ممنون است و در این شرایط باید از ابزاری که آی پی فرد را تغییر می دهد و فیلتر شکن استفاده شود در نتیجه روند بازی و سرعت مشاهده عروسکها کاهش می یابد.
اما این روزها از سوی کمپانی اعلام شده که بازی در ایران راه اندازی شده اما طبق نظرات کاربران این بازی مشخص ایت که هنوز امکان بازی آزاد ایجاد نشده است و حتی سایت خود بازی فیلتر می باشد. این احتمال هم وجود دارد که احتمالا کمپانی سایت بازی را باز کرده اما چون شروط ایران را نپذیرفتند این بار از سوی ایران فیلتر شده است.
- پوکمون وحمله انسانهای زامبی
پوکمون اولین بازی نیست که برای کاربران خود ایجاد اعتیاد می نماید و بازیهای از قبیل «تراوین» یا «کلش آو کلنز» بسیار اعتیادزا بوده و حتی موردی در آسیای شرقی وجود داشت که به دلیل بی وقفه بازی کردن منجر به مرگ کاربر از شدت گرسنگی در
— ضرورت بومی سازی بازیهای کامپیوتری
اکنون چندسالی است که در بازار ایران شاهد بازیهای کامپیوتری هستیم که بومی و یا به عبارتی توسط ایرانی ها طراحی و تولید شده است، منتها به صورت منسجم یا دانشگاهی رشته ای در این زمینه وجود داشته باشد فکر می کنم که هنوز راه نیافتاده است. دانشگاه فردوسی مشهد به گفته مدیرگروه رشته مهندسی کامپیوتر، به کمک اساتید توانمند و دانشجویانی که علاقمند به این عرصه هستند درحال راه اندازی کرسی رشته تحصیلی طراحی بازیهای رایانه ای است که مباحث مربوط به بازی سازی را در دست اجرا دارند و از مهر امسال کلاسها آغاز می شوند. دانشگاه شهید بهشتی هم یکسری دوره هایی آموزش بازی سازی برگزار می کنند وسایت و لابراتورهای بازی(گیم) در اختیار دارند. سال 92 هم دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه علم و صنعت به همراه تعداد دیگری دانشگاه اقدام به برگزاری دوره های آموزش بازی سازی مخصوص دانشجویان رشته کامپیوتر نمودند و صحبتهایی نیز مبنی بر راه اندازی رشته بازی سازی در مقطع ارشد و مجزا از رشته کامپیوتر مانند گرافیک کامپیوتری صورت گرفته است. البته عملی ترین اقدامات فعلا توسط دانشگاه شهید بهشتی صورت گرفته است که روز شنبه دومین همایش خود در این زمینه را برگزار نمود.
در خصوص جذاب بودن نمونه بومی بازیهای رایانه ای اگر بر اساس مشاهدات شخصی و نظر اطرافیان بخواهم قضاوت کنم، باید بگویم خیر و چندان جذاب نبوده است. ما بازیهای مختلفی در ایران داشتیم، به عنوان نمونه بازیهای که فرد به صورت مستقل درست کرده، و با گرافیک ساده و مخصوص موبایل بوده و تولید این قبیل بازیها زمان زیادی نمی برد. بازیهای خوب و با گرافیک قابل قبول نیز وجود داشته که البته قابل مقایسه با بهترین بازیها نیست اما به هر حال مانند بازی «شتاب در شهر» گرافیک خوبی داشتند. در حال حاضر شرکتهای زیادی هستند که زیر نظر بنیاد ملی نخبگان در حال فعالیت می باشند و طبق ادعای خودشان از موضوع تا گرافیک بازی توسط متخصصان داخلی طراحی شده است، شرکتهایی هم هستند که بازیهای خارجی را تغییر داده و از آن استفاده می کنند. آنچه مهم است اینکه اکنون به صورت منسجم تر و سازمان یافته تری نسبت به گذشته به طراحی بازیهای بومی پرداخته می شود، اگرچه متاسفانه هنوز جذابیت کافی را ندارد.
