ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه 30 ژوئن در فرمان خود بخشی از محدودیت‌های وضع شده نسبت به ترکیه را لغو کرد.
روزنامه تایمز مالی در مقاله خود نوشت که ترکیه قصد دارد استراتژی خود را در سوریه عوض کند و می‌خواهد از حمایت مستقیم گروه‌های مسلحی خودداری کند که با دولت بشار اسد رئیس جمهوری آن کشور مقابله می کنند. از این به بعد سرکوب شدن حنبش کرد ها و مبارزه با داعش هدف آنکارا خواهد بود.
پس از چند سال تخریب پیمان ها و کاهش تجارت و رشد حملات تروریستی، آنکارا خود را منزوی در صحنه بین‌المللی احساس می‌کند و در یک زمان در داخل کشور با جنبش کردها و داعش مبارزه می کند.
«آندره کوشکین» کارشناس در امور سیاسی، رئیس کرسی سیاست شناسی و اجتماع شناسی دانشگاه اقتصاد پلخانوف روسیه این دیدگاه را قبول کرده چنین گفت:
«ترکیه در حال حاضر بیشتر نگران مسایل اقتصادی است. از قرار معلوم آن وضعی که رشته گردشگری ترکیه در آن قرار گرفته کاری کرده تا اردغان دست‌اندرکار شده و به شدت به برقراری مناسبات دوستانه بپردازد. امروز ما شاهد هستیم که نود درصد از گردشگران روسی که هر فصل استراحت به ترکیه می رفتند الان در آنجا نیستند. ترکه به این سفر ها علاقمند است. ترکیه همچنین به تحویل محصولات کشاورزی به کشور ما علاقمند است. کار های ساختمانی ترکیه در روسیه با موفیت پیشرفت میکرد و سود گزافی به آن کشور می آورد».
این محقق افزود:
ولی هنوز هم بین مسکو و آنکارا برخی اختلاف نظرها در مورد مبارزه با تروریسم حفظ می شود.
به عقیده «سرگئی دروژیلوفسکی» دکتر علوم تاریخ، استاد کرسی شرق شناسی انستیتوی مناسبات بین‌المللی مسکو، مساله «دولت اسلامی» ممکن نیست بدون تعامل بین‌المللی وسعی حل شود. وی اشاره کرد:
«مساله سوریه — مشکل بین‌المللی است. در آنجا «دولت اسلامی» وجود دارد که یک سیستم ساختاری جدی مربوط به محافل بازرگانی و مذهبی جهانی و پول‌های گزاف می باشد. سرکوب کردن این ساختار فقط با تشریک مساعی امکان‌پذیر است. مطلب نه تنها سر بشار اسد مطلب سر آن است که چنان سازمانی ظاهر شده که اگر جهان مساعی خود را در مقابله با آن متحد نکند وقت مدیدی به موجودیت خود ادامه خواهد داد. این داعش است و غرب و ترکیه و دیگران باید برای نابود ساری آن متحد شوند».
به نظر دروژیلوفسکی ترکیه و روسیه دارای امکانات جهت حل این مساله می باشند. نقش آنکارا در حل بحران سوریه همچنین بسته به وضع جغرافیایی آن است و برای مبارزه با داعش متحد شدن نیروهای همه کشور های هم‌مرز سوریه و عراق ضرورت دارد.
یک سلسله مسایل حل نشده دیگر هم باقی می ماند. بسته نبودن مرز ترکیه و مساله کرد ها از جمله آنها است. کوشکین نیز به این مسایل عطف توجه کرده می‌گوید: «آنها مربوط به منافع منطقه ای هستند. مبارزه آنکارا با حزب کارگران کردستان که ترکیه آنرا تروریستی می داند. تمایل به خنثی سازی کرد های سوری که دارند فعالانه با داعش مبارزه می کنند. ترکیه در عین حال مایل نیست که نیروی مسلح کرد های سوریه به واحد های مستقلی تبدیل شوند تا در آینده بتوانند یک نوع دولتمداری و خودمختاری را تشکیل دهند. و رژیم بشار اسد که دشمن شماره یک محسوب می‌شود ممکن نیست به این آسانی از طرح ها زدوده شود.
با این همه دروژیلوفسکی حدس می‌زند که نزدیکی روسیه و ترکیه باز هم یک گام کوچک به پیش است، «گامی به سوی آن است که این مساله نیز حل شود».
