این دیدار در حکم ادامه مذاکرات چهارجانبه ماه دسامبر سال گذشته بود. در آن زمان روسیه، ارمنستان، ایران و گرجستان یادداشت مشترکی را امضا کردند. این سند ارتقاء سطح اداره جریان های متقابل نیروی برق، امنیت و اطمینان بخشی سیستم‌های انرژی را در نظر دارد. در چارچوب این یادداشت برپایی یک سلسله اقدام ها با هدف ایجاد کریدور نیروی برق شمال — جنوب برنامه‌ریزی شده که امکان خواهد داد این کریدور وارد سیستم‌های انرژتیک اتحادیه اقتصادی اوراسیا و اتحادیه اروپا شود
به عقیده «دمیتری لوکاشوف» تحلیلگر شرکت «آی اف سی مارکتس» پیاده کردن این پروژه نیروی برق برای همه شرکت کنندگان آن سودآور است. وی چنین گفت:
«تولید نیروی برق در قفقاز جنوبی جنبه فصلی دارد. در آنجا تعداد زیاد نیروگاه های برق آبی کار می‌کند که عمدتا در تابستان برق تولید می‌کنند و به راحتی می‌توانند آنرا به ایران صادر کنند و در زمستان هنگامی که مقدار برق تولید شده کافی نیست ارمنستان و گرجستان می‌توانند آنرا در روسیه تهیه کنند. یعنی اینکه به حساب این جنبه فصلی می‌توان جریان های خوب برق را تأمین کرد و این کار برای همه شرکا سود آور است. بعلاوه این امر اهمیت دارد که این پروژه از صفر شروع نمی شود. تاسیسات زیربنایی مربوطه هم اینک ساخته شده است. به این خاطر فقط لازم است که خطوط کنونی ناقل برق تکمیل شده و یک تعداد از سامانه های جدید احداث گردد».
این کارشناس بر آن است که احتمال نمی‌رود که در جریان ساخت کریدور برق شمال- جنوب مشکلات اقتصادی خاصی بروز کنند و مشکلات سیاسی ممکنه می‌توان بر اساس ملاحظات عملی رفع کرد. لوکاشوف گفت:
«بر همه روشن است که این معامله سودآور بوده و درآمد بازرگانی ببار خواهد آورد. وقتی که در یک کشور مازاد تولید برق مشاهده می‌شود فروش آن به همسایگانی که با کمبود برق دست به گریبان هستند منفعت دارد. اگر اینطور نشود برق تولید می‌شود ولی به مصرف نمی‌رسد و سود به دست نمی‌آید، در حالیکه هر کشوری که باشد صرف نظر از حوادث سیایس مایل است جنس بفروشد و سود بدست بیاورد. من مطمئم ام که در این پروژه «روحیه سالم سرمایه داری» بر همه اختلافات ممکنه تفوق خواهد یافت و همه چیز ساخته شده و انجام خواهد گرفت».
به عقیده کارشناس روس اجرای این پروژه به نفع همه شرکت کنندگان آن است. لوکاشوف گفت:
«در قفقاز جنوبی و در کشور ما مازاد نیروی برق هست. سال گذشته آن‌ها 15 درصد برق را از روسیه وارد کردند. روسیه به افزایش این صادرات علاقمند است. ارمنستان و گرجستان نیز این علاقمندی را دارا می باشد. ایران بعنوان کشور خریدار می‌توانست ظرفیت‌های خود را بسازد و به حساب گاز نیازمندی خود به برق را رفع کند. ولی برای این کار به سرمایه‌گذاری های اضافی احتیاج دارد که حالا آنرا در اختیار ندارد و عجالتا خرید برق از خارج برای تهران سودآورتر است».
