پتر اول ، برگزاری جشن سال نو را به روس ها پیشنهاد داد. او در سال 1699 فرمانی را صادر نمود که بر طبق آن تمامی ساکنین کشور باید درشب اول ژانویه هر سال آغاز سال نو را جشن می گرفتند. جشن و گردش هفت روز ادامه داشت و هر شب پشت دیوارهای کرملین از توپ ها شلیک می کردند و در کاخ های خصوصی اجازه داشتند با اسلحه های کوچکتر تیر هوایی پرتاب کنند. در آن زمان رسم بر این بود که کاج ها را با عروسک های چوبی ، آجیل و شیرینی های رنگارنگ تزئین می کردند. تمامی نوآوری ها از همسایگان اروپایی گرفته شده بود.
بابا سرما
بابا سرما ی روسی ، نمونه ی تغییر یافته ی بابانوئل آمریکایی است. بابا سرمای روسی یک دستیار دارد ، دختری که از برف ساخته شده و نامش اسنگورچکاست (دختر برفی). هر ساله با آغاز ماه دسامبر ، جفت بابا سرما و دختر برفی به مراسم های مختلف سال نو که در کودکستانها ، میدان ها ، مدرسه ها و فرهنگسراها برگزار می شوند می روند. بچه ها طبق معمول به دور کاج زیبا و مزین می چرخند، شعر و ترانه می خوانند و از بابا سرما هدیه های خود را می گیرند.
امروزه چه کاری در سال نو پسندیده است؟
سال نو را در کنار خانواده ، در بین خویشاوندان و افراد نزدیک جشن می گیرند. کل ماه دسامبر زمان آماده شدن برای جشن سال نو و روز اصلی 31 دسامبر است. در این روز مردم سعی می کنند تمامی کارهای ناتمامشان را به پایان برسانند ، قرض هایشان را بدهند ، خانه را مرتب کرده و کاج را تزئین کنند. تصور می شود که اگر کارهای سال گذشته ناتمام بماند ، نشان خوبی برای ورود به سال جدید نیست. " هر طور که به دیدن سال نو بروی همانطور هم آن را سپری می کنی" ، این از معروفترین ضرب المثل هاییست که بین مردم رایج است. در بسیاری از خانه ها تزئین کاج ها ، سنت هر ساله ای است که معمولا کل خانواده با هم این کار را انجام می دهند.
شب سال نو
با خداحافظی از سال گذشته به پیشواز سال جدید می روند. معمولا ساعت 22.00 میز چیده می شود و مهمان ها لباس های جشن خود را پوشیده اند. افراد دور میز درباره ی حوادث سال سپری شده حرف می زنند ، نتیجه گیری کرده و برای همدیگر موفقیت های بیشتر و فتح قله های جدید را آرزو می کنند.
دقیقا ساعت 00.00 ناقوس ها به صدا در می آیند. این صداها با بازشدن بطری های شامپاین و طلب آرزوها در دل همراه است. خوب است معتقد باشید ، آرزویی که در آن لحظه در دل خواسته اید حتما برآورده می شود. برخی در زمان به صدا در آمدن ناقوس کلیساها آرزویشان را روی برگ کاغذی می نویسند و آتش می زنند و خاکستر آنرا در جام شامپاینشان می ریزند. به عقیده ی برخی از مردم ، این کار احتمال برآورده شدن آرزو را بیشتر می کند. از تمامی پنجره ها ی خانه ها صدای آتش بازی ، فریادهای شادی و تبریکات شنیده می شود.
خیلی ها به خیابان می روند و آتش بازی به راه می اندازند ، در میدان ها ترانه و شعر می خوانند و به همدیگر تبریک می گویند. هر کسی که درمراسم سال نو خوابش ببرد ، کل سال تنبل و خواب آلود خواهد بود ، به همین دلیل مردم تا سرحد ممکن شادی می کنند و صبح به خانه هایشان بازمی گردند.
