اولین پیوند سر انسان احتمالا در دسامبر سال 2017 میلادی انجام خواهد شد. سرجیو کاناوِرو جراح ایتالیایی که مبتکر این عمل است آن را انجام خواهد داد. همانطور که « سپوتنیک» گزارش داد این عمل ممکن است روی والری سپیریدونوف، برنامه نویس روس که از یک بیماری لاعلاج رنج می برد انجام شود و جین سیاپین جراح چینی ممکن است دستیار جراح ایتالیایی باشد.
جین سیاپین 53 ساله رئیس مرکز میکرو جراحی دانشگاه پزشکی خاربین است. در سال 1996 میلادی در مرکز میکرو جراحی « لوئیس ویل» کار میکرد. پژوهش ها و آزمایش های ماقبل کلینیکی در پیوند بافت های زنده به انجام رساند. در سال 1998 میلادی او به همراه گروهی از متخصصان در « لوئیس ویل» ثابت کرد که پیوند بافت های کامپوزیت انجام پذیر است. متخصصان جوش خوردن درازمدت بافت پیوندی در خوک در زمینه درمان سه گانه تضعیف کننده ایمنی بدن را معرفی کردند. تا کنون، گروه جین در دانشگاه پزشکی خاربین حدود هزار عمل جراحی در پیوند سر در موش ها به انجام رسانده است. برای نخستین بار در سال 2013 او توانست سر یک موش را به موش دیگر پیوند بزند.
جین سیاپین در مصاحبه با « سپوتینک چاینیز» در باره این رویداد غلو نمی کند.
« در واقع ما هنوز با کاناوِرو موضوع عمل پیوند سر بر بیمار روس را بررسی نکردیم. همکاری ما فعلا به شرکت مشترک در کنفرانس چندی پیش علمی خلاصه می شود که توسط دانشگاه پزشکی خاربین در چین برگزار شد. در سمپوزیموی در آمریکا با کاناوِرو ملاقاتی داشتیم و در آنزمان در باره امکان انجام پژوهش های آزمایشی ماقبل کلینیکی صحبت کردیم. اما بطور مشخص در باره انجام عمل روی بیمار روس صحبت نشد. بعلاوه زمان مشخص و محل انجام عمل نیز معین نشده است. من والری سپیریدونوف را وقتی در آمریکا بودم دیدم اما مسائل مرتبط با عمل جراحی را بررسی نکردم. زیرا من خودم هنوز بطور نهایی تصمیم نگرفتم که آیا این عمل را انجام خواهم داد یا نه. فعلا مشغول تحقیقات بنیادی علمی هستیم. در فرایند کارها، ما مهارت های عملی کسب کردیم. زیرا از نظر مقیاس، پیوند سر با پیوند هیچ یک از اعضای دیگر بدن قابل مقایسه نیست! من حتی نمی دانم این عمل چند ساعت طول خواهد کشید و آیا اصلا انجام چنین عملی ممکن است. هم اکنون ما فقط در مرحله پژوهش های علمی قرار داریم».
به گفته پزشک چینی، موفقیت در چنین عملی یک جهش بزرگ در تاریخ پزشکی خواهد بود که انگیزه نیرومندی برای تکامل عرصه های مختلف علم طب خواهد بود. اگر در باره تکامل انسان صحبت شود، چنین عملی امکان نجات زندگی بیمارانی را که در مرز مرگ قرار دارند را فراهم خواهد ساخت. بیمار از امکان تئوریک برای ادامه زندگی برخوردار می شود. اکنون فاقد نتایج عملی هستیم ولی از نظر تئوریک این کار ممکن است.
« عمل جراحی پیوند سر یک بخش کاملا جدید طب است، زیرا تا کنون توسط هیچ کس روی هیچ بیماری انجام نشده است. ما تجربه ای در این زمینه نداریم. اگر از نقطه نظر پزشکی صحبت شود، سر انسان عضوی حاوی سیستم پیچیده سازماندهی است. در این عرصه، من و همکارانم 20 سال است که تحقیقاتی به انجام می رسانیم. به عنوان مثال مسأله رد سیستم ایمنی بدن. اواخر قرن گذشته، روش های مختلف درمان را در این جهت طراحی کردیم. طی 16-15 سال گذشته تجربیات بزرگ کلینیکی در درمان جامع سیستم ایمنی اندوخته شده است که تأثیر خوبی دارد. روش درمان رد سیستم ایمنی ما در کلینیک ها مورد استفاده قرار می گیرد و انجام موفق عمل های جراحی پیوند اعضا از جمله پیوند صورت را ممکن می سازد. ما عملا مقابله با فرایند های رد سیستم ایمنی را آموختیم. جنبه های مختلف مسأله رد سیستم ایمنی را مطالعه کردیم از جمله ریسک های مابعد عمل جراحی. تمام این تحقیقات کمک بزرگی برای رشته پیوند اعضاست».
افکار اجتماعی و متخصصان نظر متفاوتی نسبت به امکان عمل پیوند سر ابراز می کنند. تعدادی معتقدند که انجام این عمل اصولا ممکن است ولی به موفقیت آن باور ندارند و بعضی ها این عمل را یک ماجراجویی می نامند. جین سیاپین جراح چینی در رابطه با انتقاد از انجام این عمل گفت: «در جامعه معاصر همیشه بحث هایی در باره تحقیقات پیشرفته در می گیرد. بحث در باره این موضوعات در جامعه عالی است، هر کسی باید نظر خود را بیان کند. جستجوی مشترک راه حل همیشه خوب است. ما بنوبه خود از جنبه علمی بحث می کنیم. نهایتا می توانیم به این تصمیم برسیم که آیا اصلا نیازی به انجام چنین عملی هست؟ به نظر من، این یک دیدگاه جدید پزشکی است. شخص بیمار خواهان انجام چنین عملی است و فعلا در هیچ کشور جهان نمی توان جان بیماران مبتلا به بیماری آتروفی عضلانی نخاع را نجات داد. از نقطه نظر تئوری برای درمان این بیماری باید هم عمل جراحی انجام شود و هم از روش های درمانی بهره گرفت که ما سعی می کنیم آنها را بیاموزیم. یادگیری این روش ها اهمیت زیادی برای بشریت خواهد داشت».
