در گزارش روز چهارشنبه انستیو آمریکایی- کره ایی وابسته با مکتب تحقیقات بین المللی دارای چشم انداز در دانشگاه جان هاپکینز در واشنگتن جمهوری دمکراتیک خلق کره در حال مدرنیزه کردن واحد Pyongsan است که هدف آن استخراج و تبدیل اورانیوم خام است و از محصولات آن می توان جهت تولید سلاح هسته ای استفاده کرد. این تحقیق بر اساس تحلیل عکس های بازرگانی اراصی کره شمالی گرفته شده بوسیله ماهواره های فضایی انجام شده است.
"آلکساندر وارانتسوف" رییس شعبه مطالعه کره در انستیتو شرق شناسی آکادمی علوم روسیه به خواهش رادیو "اسپوتنیک" این گزارش را مورد تفسیر قرار داده گفت:
این گزارش موجب پیدایش ارزیابی های گوناگون می شود. در باره آنها باید در زمینه چگونگی مناسبات کلی میان آمریکا و کره شمالی قضاوت کرد که چندان مساعد نبوده و حاکی از آن است که واشنگتن در سال های اخیر سیاست معطوف به خفه کردن کره شمالی بوسیله تحریمات و تعویض رژیم کره شمالی را دنبال کرده و امکان انجام مذاکرات سازنده با آن کشور را نادیده می گیرد. آمریکا پیشنهاد هایی از این نوع را به کره شمالی ارائه می دهد: شما ابتدا خلع سلاح شوید و بعد ما با شما به گفت و گو خواهیم پرداخت. کره شمالی این گونه شرایط را قبول نمی کند. البته باید صحت بودن معلومات در این باره را چک کرد که آیا کره شمالی میزان استخراج اورانیوم را افزایش داده یا خیر؟ در این رابطه این سوال ساده پیش می آید: می توان حجم اورانیوم استخراجی را افزایش داد ولی ظرفیت های تبدیل آن کجا است؟ این ظرفیت های جمهوری دمکراتیک خلق کره برای کارشناسان معلوم است و گمان می کنم که هنوز گسترش نیافته است. پس افزایس استخراج اورانیوم برای چیست؟
گزارش های اخیر در باره افزایش استخراج و تبدیل سنگ های اورانیومی در کره شمالی انسان را وا می دارد که به فکر حوادث اوایل سال های 2000 بیفتد. در آن زمان آمریکا پیونگ یانگ را به پیاده کردن برنامه محرمانه هسته ای متهم کرد و بدین سان روند تبدیل جمهوری دمکراتیک خلق کره به یک کشور شفاف را عقیم گذاشت. "آندره ایوانوف" محقق ارشد انستیتو مناسبات بین المللی مسکو در این باره گفت:
در اوایل سال های 2000 کره شمالی فعالانه با سازمان های بین المللی در چارچوب معامله ای که مطابق آن برنامه هسته ای اش را زیر کنترل شدید آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار داده بود و در عوض سوخت ویژه نیروگاه های حرارتی را تحویل می گرفت و از مساعدت در ساخت نیروگاه اتمی آب سبک برخوردار می شد فعالانه همکاری می کرد. در این زمان پایه گذاری رآکتور ها انجام شد و مرحله بعدی بایستی تحویل رآکتور ها به کره شمالی و مونتاژ آنها می بود. ولی آمریکا ناگهان اعلام کرد که یپونگ یانگ گویا بعلاوه برنامه پلوتونیومی زیر کنترل IAEA دارای برنامه محرمانه غنی سازی اورانیوم است. آمریکا هیچ مدرکی در اثبات این ادعا نداده ولی پس از آنکه پیونگ یانگ همکاری با آژانس اتمی را قطع کرد و دستگاه پلوتونیومی نه اورانیومی را منفجر کرد یک کارمند عالی مقام وزارت خارجه کره جنوبی برایم تعریف کرد که هیچ سندی در اثبات موجودیت برنامه هسته ای نظامی در کره شمالی در دست آمریکا هیچ وقت نبود. با این حال آمریکا ساخت نیروگاه آب سبک در کره شمالی را متوقف کرد که هم آواز طرح هایش مبنی بر خفه کردن اقتصادی کره شمالی بود. لیکن نتوانست آن کشور را مختنق کند ولی آن را به ساخت بمب پلوتونیومی وادار کرد. پیونگ یانگ وقتی دید که تحریمات علیه آن برداشته نمی شود به توسعه برنامه تولید و غنی سازی اورانیوم پرداخت. راستش می دانیم که سطح تغلیظ آن پایین است و این اورانیوم تنها برای پژوهش های علمی و امور پزشکی مناسب است نه برای تولید سلاح هسته ای. آیا انتشار گزارش نامبرده با استناد به دانشگاه جان هاپکینز به معنای آن نیست که کره شمالی در صدد بر آمده به تولید اورانیوم تسلیحاتی بپردازد؟ بعید به نظر می رسد. آنها برای چه این کار را بکنند اگر هم اینک تولید چاشنی های پلوتونیومی قوی تر را راه اندازی کردند؟ از این گذشته برای همه معلوم است که پیونگ یانگ قصد ندارد تولید دستگاه های هسته ای را افزایش دهد: این کشور نمی خواهد به کسی ضربه هسته ای وارد کند چون می داند که در این صورت خودش بلافاصله منهدم خواهد گردید. از این رو بعید نیست که هدف تولید مترسک جدید در باره اورانیوم کره شمالی مانند اقدام اوایل سال های 2000 است که در آن زمان آمریکا می خواست رهبری کره شمالی را بدنام کند که سعی می کرد در کشور خود اصلاحات انجام داده تا کره شمالی بتواند از انزوای بین المللی خارج شود.
خلاصه دانشمندان روسیه بر آن هستند که نباید در انجام نتیجه گیری و متهم کردن کره شمالی به تجاوزگری عجله کرد.
