در طول یک ماه 191 کشور چشم انداز تحقق بخشیدن به قرار داد بسته شده در 1970 را بررسی کرند. توافق پایانی حاصل نشد. طرف ها نتوانستند در باره مجاز نبودن استقرار سلاح هسته ای در خاور نزدیک به توافق برسند.
قرار بود این سند اصول رژیم عدم گسترش در طول 5 سال را پایه ریزی کند. ولی آمریکا تصویب آنرا عقیم گذاشت. در چرکنویس این توافقنامه آمده بود که بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد وظیفه دارد تا مارس 2016 در باره تبدیل خاور نزدیک به منطقه خالی از سلاح هسته ای کنفرانس ترتیب دهد.
مطابق طرح پیشنهادی قرار بود این کنفرانس صرف نظر از شرکت اسراییل در آن برگزار شده و بدون دستور روز از پیش تعین شده و بررسی مسایل امنیت منطقه ای برگزار شود. هر دو بند از طرف اسراییل پیشنهاد شده بودند.
خانم "روز گوته مولر" معاون وزیر خارجه آمریکا در امور کنترل تسلیحات هسته ای طی سخنانی در برابر شرکت کنندگان کنفرانس اعلام کرد: ما در طول کل روند بحث ها صریحا می فهماندیم که اجازه نخواهیم داد که برخی کشور ها از آن کنفرانس برای مقاصد خود استفاده کرده و سعی کنند به اهداف مشخص خود برسند. وی اشاره نکرد که منظورش کدام کشور ها بود. ولی ناظران گفتند که مطلب سر مصر و پاره ای از کشور های عربی بود. انگلیس و کانادا هم به دیدگاه آمریکا پیوسته و هاشم بدر معاون وزیر امور خارجه مصر آنها را به عدم توانایی در دسترسی به توافق متهم کرده و روز آخر کنفرانس را "روز غمگین برای ان پی تی" نامید.
بان کی مون ابراز تاسف کرد که کشور ها نتوانستند "اختلافات خود در مورد خلع سلاح آینده را رفع کرده و به نظریه جدید مربوط به تبدیل خاور نزدیک به حوزه عاری از سلاح هسته ای و دیگر انواع سلاح های کشتار جمعی برسند".
لازم به یادآوری است که تصمیم برپایی کنفرانس در باره تبدیل خاور نزدیک به منطقه عاری از سلاح هسته ای در کنفرانس قبلی 2010 گرفته شد. قرار بود در کنفرانس سال 2012 این موضوع بررسی شود ولی آن کنفرانس برگزار نشد. از همان ابتدا ایده کنفرانس دستخوش انتقاد شدید از سوی اسراییل شد که یگانه قدرت هسته ای خاور نزدیک محسوب می شود.
دیپلمات ها تمایل نمایندگان مصر به تمرکز توجه جهانیان به اسراییل را محکوم کرده و به برنامه هسته ای ایران اشاره کرده و آن را خطر عمده برای ان پی تی می نامند. ولی تهران در باره جنبه صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای خود صحبت می کند. نماینده ایران نبود تصمیمگیری در کنفرانس را مربوط به "منافع یک کشور نامید که عضو ان پی نی نیست لیکن امنیت منطقه را از طریق پیشرفت دادن امکان های هسته ای خود به خطر می اندازد". منظور وی اسراییل بود. این کشور به ان پی تی نپیوسته و در کنفرانس امسال بعنوان ناظر حضور داشت.
تل آویو از نتایج کنفرانس راضی بود. نخست وزیر بنیامین نتانیاهو از آمریکا بخاطر دفاع از منافع اسراییلی سپاسگذاری کرد. این ژست نتانیاهو نشانه اولین علامت گرم شدن روابط آمریکا و اسراییل در طول زمان دراز است.
ولادیمیر سوتنیکوف کارمند ارشد علمی انستیتو شرق شناسی آکادمی علوم روسیه در مصاحبه با روزنامه "نزاویسیمایا گازتا" گفت: به نظرم نبود توافق در مورد ان پی تی در کنفرانس نیو یورک بر امنیت هسته ای در جهان تاثیری نخواهد گذاشت و مسایل حاد در دیدار نزدیک سران در مورد امنیت هسته ای در 2016 بررسی خواهند شد.
این کارشناس معتقد است که رسیدن به توافق هسته ای نهایی با ایران که قرار است 10 ژوئن حاصل شود ثابت خواهد کرد که رژیم ان پی تی در جهان کنونی جنبه مبرم دارد و 10 سال تعویق اندازی آن به بشریت شانس خواهد داد که آنرا ثمربخش تر سازد. به نظر سوتنیکوف رژیم کنونی ان پی تی موجب گسترش سلاح هسته ای در کشور های خاور نزدیک در سال های نود نشده. در آن سال ها پاکستان آزمایش زیرزمینی بمب هسته ای خود را انجام داد و به کشور های عضو باشگاه هسته ای پیوست. منتقدان بیم آن داشتند که در خاور نزدیک موج گسترش سلاح هسته ای پدید آید ولی به برکت وجود ان پی تی این حادثه رخ نداد.
