در عین حال امکان همکاری و وجود یک نوع توافقات میان عربستان و پاکستان بعید به نظر نمی رسد. "واسیلی کاشین" کارشناس مرکز تحلیل استراتژی و فناوری ها مقاله اختصاصی برای اسپوتنیک تهیه کرده و در این باره نوشت: "پیشنهاد خرید سلاح هسته ای مانند هر جنس در سوپرمارکت امکان پذیر به نظر نمی رسد" وی در ادامه توضیح داد:
چاشنی هسته ای جنس معمولی قابل خرید نیست و آنرا نمی توان برای ذخیره انبار کرد. این دستگاه فنی پیچیده نیازمند به شرایط حاص نگهداری و سرویس منظم است. این گفته در مورد چاشنی های آمریکا و روسیه نیز صدق می کند که در این رشته به ارتفاعات معیینی رسیدند. شرایط نگهداری برای چاشنی های ساده تر احتمالا موجود در دست پاکستان باید از این هم سخت تر باشد. برای سرویس دادن چاشنی هسته ای باید از زیربنا و کادر مربوطه برخوردار بود و آماده سازی آنها وقت طولانی و پول می خواهد.
بعلاوه مدت نگهداری این چاشنی ها اکیدا محدود است. به این خاطر هر قدرت هسته ای به داشتن چرخه کامل تولید مستقل این چاشنی ها علاقمند است. جمهوری های سابق شوروی همانا به این خاطر به سهولت از سلاح هسته منصرف شدند که پس از فروپاشی شوروی بدست آنها افتاده بود زیرا واحد های تولید سلاح هسته ای در خاک روسیه باقی مانده و سلاح هسته ای موجود در دست دیگر جمهوری ها در نهایت به آهن پاره رادیوآکتیو خطرناکی تبدیل می شد.
بدین طریق اگر عربستان تصمیم بگیرد قدرت هسته ای شود لازم خواهد داشت واحد تولید سلاح هسته ای خود را بسازد. حتی اگر پاکستان فناوری مورد نیاز را به ریاض تحویل دهد مساله آماده سازی کادر های ملی برای پیاده کردن برنامه هسته ای خود در برابر عربستان قرار خواهد گرفت. ولی تربیت کادر های ملی هیچ گاه جنبه قوی عبستان نبود و در آن پادشاهی کار های سرویس تکنیکی از جمله ساز و برگ نظامی همواره خارجی ها انجام می دادند. لازم است که فقط کارشناسان درجه عالی واحد تولید سلاح هسته ای را سرویس دهند.
موضوع حمل سلاح هسته ای به رسیدگی خاصی نیاز دارد. عربستان سعودی دارای یگان های موشکی راهبردی مجهز به موشک های کهنه چینی بالیستیک برد متوسط دی اف- 3 است. همچنین شایع شد که سعودی ها از چین بیش از 21 موشک مدرن دی اف — 21 خریداری کردند ولی بعید است که این اطلاع موثق باشد.
طرحریزی کلاهک هسته ای ویژه موشک های بالیستیک یک پروژه پیچیده جداگانه ای است. احتمالا کلاهک های طراحی شده در پاکستان زیاد با موشک های چینی جور نمی آید. سعودی ها بایستی موشک های بالیستیک را از پاکستان می گرفتند و تنها در این صورت کلاهک های جنگی مطابق فباوری پاکستانی بروی آن موشک ها نصب می شدند.
کلا این داستان، عجیب و نه چندان موثق به نظر می رسد. شاید مطلب سر تلاش متناوب سعودی ها به جلب توجه جهانیان به پیامد های احتمالی منفی معامله آمریکا و ایران در باره برنامه هسته ای آن کشور باشد. ولی جا دارد گفته شود که این تلاش موفق از آب در نیامده است.
