چگونه اروپا با "خطر روسیه" افکار عمومی را مدیریت میکند
چگونه اروپا با "خطر روسیه" افکار عمومی را مدیریت میکند
◻سمیه پسندیده پژوهشگر مسائل بینالملل درباره علت اقدام اروپا نسبت به ترساندن مردم از روسیه و حمله نظامی این کشور به اروپا در گفتوگو با اسپوتنیک اظهار داشت: اگر از لایه نگرانی امنیتی عبور کنیم و بگوییم که به هر حال مفهوم امنیت بخش اجتنابناپذیر نظام بینالملل است، نخستین دلیل برجستهسازی مداوم اروپا نسبت به تهدید روسیه، نیاز سیاسی دولتها به مشروعیتسازی تصمیمات پرهزینه و نامحبوب است.
◻پسندیده در ادامه گفت، اکنون در اروپا مردم شاهد افزایش بودجههای نظامی، کاهش هزینههای رفاهی، بازگشت خدمت سربازی اجباری و تغییر اولویتهای اقتصادی هستند و طبیعتا چنین فضایی بدون وجود یک دشمن فوری و قابلفهم برای افکار عمومی پذیرفتنی نیست.
◻پس چه اتفاقی می افتد؟ روسیه بهعنوان یک تهدید خارجی بزرگ و آشنا، نقش ابزاری پیدا میکند تا رأیدهنده اروپایی قانع شود که این نظامیسازی پروپاگاندا علیه روسیه و بازیگران سیاسی نیست، بلکه یک ضرورت گریز ناپذیر است. در چنین فضایی، ترس یک کارکرد جدی دارد، زیرا ترس، اعتراض اجتماعی را مهار میکند و مخالفت را به بیمسئولیتی امنیتی تقلیل میدهد.
◻وی تصریح کرد، در سوی دیگر این ماجرا، بحران هویت و استقلال راهبردی اروپا در نظم جدید جهانی قرار دارد. اروپا سالها امنیت خود را به چتر حمایتی آمریکا سپرده بود و اکنون، با شکل گرفتن نگاه معاملهگرانه واشنگتن، این چتر دیگر تضمینشده نیست.
◻بنابراين برجستهسازی تهدید روسیه به اروپا اجازه میدهد هم وابستگیاش به ناتو را توجیه کند و هم پروژهی نظامیسازی مستقل را پیش ببرد، بدون آنکه مستقیماً به ناتوانی ساختاری خود اعتراف کند. در واقع، روسیه بهانهای شده برای پوشاندن این واقعیت که اروپا هنوز هم یک بازیگر منطقهای کامل نیست و بدون بحرانسازی امنیتی، انسجام درونی لازم برای حرکت مشترک را ندارد.
◻این پژوهشگر در پايان خاطر نشان کرد، نباید نقش انحراف افکار عمومی از بحرانهای داخلی اروپا را نادیده گرفت. زیرا اروپا اکنون درگیر مسائل جدی همچون رکود اقتصادی، بحران انرژی، مهاجرت، فرسایش طبقه متوسط و بیاعتمادی عمیق به نخبگان سیاسی است.
در چنین شرایطی، تهدید خارجی کارکرد کلاسیک دارد و توجه را از ناکارآمدیهای داخلی منحرف میکند و جامعه را در حالت بسیج دائمی نگه میدارد.
◻بنابراین تأکید مداوم بر خطر روسیه، لزوماً به معنای باور واقعی به جنگ قریبالوقوع نیست، بلکه به طور مشخص تبدیل به ابزاری برای مدیریت بحرانهای داخلی اروپا شده است.
بهویژه آنکه خود روسیه، هم در گفتار رسمی و هم در اولویتهای عملی، بارها نشان داده که تمرکز اصلیاش بر حلوفصل مناقشه اوکراین و تثبیت محیط پیرامونی خود است، نه گشودن جبههای جدید با قارهای که هزینههای آن بهمراتب سنگینتر خواهد بود.
ما را در سایت و تلگرام اسپوتنیک دنبال کنید
