https://spnfa.ir/20251212/برف-وبوران-شادی-در-راه-ایران--26940267.html
برف وبوران شادی در راه ایران ؟!
برف وبوران شادی در راه ایران ؟!
اسپوتنیک ایران
شاید بتوان گفت مردم ایران تنها مردمانی در جهان هستند که امروزه از بابت آمدن برف و بوران شدید سمت کشورشان خوشحال می باشند. 12.12.2025, اسپوتنیک ایران
2025-12-12T17:54+0330
2025-12-12T17:54+0330
2025-12-12T17:54+0330
گزارش و تحلیل
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e8/01/0b/19298609_0:67:1280:787_1920x0_80_0_0_290800ac88e5b92a76344d1c4da6d32d.jpg
حتی برخی بر آوردها از اینکه احتمالا ایران با پدیده ال نینو مواجه شود هم وجود دارد.ایران کشوری است که سالها با خشکسالی شدید مواجه بوده و عملا به قول آقای پزشکیان نه روی زمین پشت سد ها و نه زیر زمین در چاه ها دیگر آبی مانده بوده.گو اینکه احتمالا این برف و بوران نتواند کمبود های چند دهه ای کشور را جبران کند اما حد اقل ممکن است بتواند بخش هایی از سفره های آبی زیر زمینی و همچنین سد ها را پر کند.هنوز مشکل اصلی یعنی مصرف غیر اصولی آب سر جای خودش است و حتی اگر امروزه با بارور سازی ابرها توسط سپاه پاسداران و نیروهای مسلح ایران موفق شده اند فضای آبی کشور را به صورت مقطعی تغییر دهند و کاری کنند مقداری امید به نجات آبی کشور ایجاد شود اما واقعیت امر این است که ما نیاز داریم اقداماتی برای مقابله با تغییرات اقلیمی جهانی انجام دهیم و هر چه قدر دیرتر این اقدامات را انجام دهیم ضرر بیشتری خواهیم دید و شاید کار به جایی برسد که دیگر دیر باشد.علیرغم اینکه ممکن است بحث هزینه در پروژه های زیر بنایی شاید بسیار سنگین باشد اما متخصصین می دانند پروژه های زیر بنایی پروژه هایی هستند که اگر ما امروز شروع کنیم ده تا بیست سال دیگر نتیجه خواهد داد ولی اگر امروز شروع نکنیم ده تا بیست سال دیگر مجبوریم تاوان آن را بدهیم.به عنوان مثال می گویم پروژه های ایجاد نیروگاه های برق که باید ده سال پیش شروع می شد تا الأن نیروگاه ها آماده بهره برداری باشد اگر همان ده سال پیش متوقف نشده بود امروز کشور با مشکل کمبود برق مواجه نبود و چه بسا حتی می توانست صادرات برق هم داشته باشد و درآمد های هنگفتی را کسب کند ولی چون ده سال قبل این پروژه ها متوقف شد امروز کشور با کمبود برق و انرژی مواجه هست.همین را بگیرید و تا آخرش بروید.حالا امروزه ما نیاز داریم که پروژه هایی مانند ایران رود را کلید بزنیم، پروژه های عظیمی که شمال تا جنوب کشور را با کانال آبی متصل می کند و می تواند موجب ایجاد تغییرات اقلیمی مثبت برای کل کشور شود و کشور را از کشوری خشک و بیابانی به کشوری مرطوب و سر سبز تبدیل کند و طبق همه بر آوردها این پروژه میتواند خیلی راحت هزینه های خود را از طریق ترانزیت تامین کند و حتی بسیاری از کشورها حاضر هستند در پروژه سرمایه گذاری کنند و ما نیاز نداشته باشیم که خودمان خیلی هزینه کنیم.یا اینکه پروژه محدود سازی کشاورزی دیمی و وادار کردن کشاورزان به کشاورزی مدرن.این کار شاید اصلی ترین کاری باشد که باید انجام دهیم و دیگر وقت آن رسیده که به هر قیمتی شده جلوی کشاورزی دیمی گرفته شود.همچنین باید جلوی تولید محصولاتی که موجب مصرف بالای آب و بدون برگشت می باشد گرفته شود.یکی دیگر از نکاتی که بد نیست به آن اشاره کرد این است که امروزه متاسفانه هیچ قانون مقبولی برای حفاظت از سنگ و خاک و محیط زیست کشور وجود ندارد و سود جویان با برداشت های بی رویه سنگ و خاک ایران و صادر کردن آن به کشورهای دیگر و همچنین قطع کردن درختان و تخریب محیط زیست در نابودی آنچه مربوط به کل ملت است قدم بر می دارند.این آب و خاک و محیط زیست جنگل و درخت مال ما نیست که بخواهیم آن را از بین ببریم، اینها مال خدا و نسل های بعدی ما است.در همین کشورهای همجوار ایران مانند هند و پاکستان شما اگر اندازه یک جعبه کوچک خاک بردارید و بخواهید از کشور خارج کند با حکم اعدام مواجه می شوید در حالی که در حال حاضر کوه ها را در ایران می کنند و سنگ های آن را به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس صادر می کنند و خاک حاصل خیز کشور را لنج لنج بار می زنند و میفرستند آنور آب تا با آن برج سازی کنند و به ما فخر بفروشند و بر خاک ما ادعا داشته باشند.آیا می دانید که آهن وسیمان سد هایی که شرکت های ترکیه ای و آمریکایی در افغانستان روی رودخانه هیرمند ایجاد کردند از ایران رفته و با همان آهن و سیمان سد هایی را ساخته اند که آب مردم ما را با آن قطع کنند.این جمله آخر را گفتم نا نمونه ای باشد بر اینکه وقتی سنگ و خاک کشور، خاکی که چند ده هزار سال نیاز است تا برگردد، را بی حساب کتاب صادر بدانید در نهایت همه ما از آن آسیب می بینیم.امروز به برخی مناطق کشور سفر کنید می بینید برخی سودجویان کوه های بلند که می توانست سد دفاعی برای حمله ریز گرد ها و همچنین دشمنان به این کشور باشد را نابود کرده اند و به عنوان سنگ زینتی صادر کرده اند.درخت های جنگل ها را قطع کرده اند و اخیرا نیز معلوم شده که حتی جنگل های هیرکانی را برخی عمدا آتش زده اند تا احتمالا فضایی باز کنند تا پروژه خاصی را برای خود در آن فضا احداث کنند.در نهایت هم چون ضعف قوانین داریم جریمه ای می شوند که اصلا با کاری که کرده اند قابل مقایسه نیست.
https://spnfa.ir/20251209/26879837.html
https://spnfa.ir/20251117/26522370.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
برف وبوران شادی در راه ایران ؟!
شاید بتوان گفت مردم ایران تنها مردمانی در جهان هستند که امروزه از بابت آمدن برف و بوران شدید سمت کشورشان خوشحال می باشند.
حتی برخی بر آوردها از اینکه احتمالا ایران با پدیده ال نینو مواجه شود هم وجود دارد.
ایران کشوری است که سالها با خشکسالی شدید مواجه بوده و عملا به قول آقای پزشکیان نه روی زمین پشت سد ها و نه زیر زمین در چاه ها دیگر آبی مانده بوده.
گو اینکه احتمالا این برف و بوران نتواند کمبود های چند دهه ای کشور را جبران کند اما حد اقل ممکن است بتواند بخش هایی از سفره های آبی زیر زمینی و همچنین سد ها را پر کند.
هنوز مشکل اصلی یعنی مصرف غیر اصولی آب سر جای خودش است و حتی اگر امروزه با بارور سازی ابرها توسط سپاه پاسداران و نیروهای مسلح ایران موفق شده اند فضای آبی کشور را به صورت مقطعی تغییر دهند و کاری کنند مقداری امید به نجات آبی کشور ایجاد شود اما واقعیت امر این است که ما نیاز داریم اقداماتی برای مقابله با تغییرات اقلیمی جهانی انجام دهیم و هر چه قدر دیرتر این اقدامات را انجام دهیم ضرر بیشتری خواهیم دید و شاید کار به جایی برسد که دیگر دیر باشد.
علیرغم اینکه ممکن است بحث هزینه در پروژه های زیر بنایی شاید بسیار سنگین باشد اما متخصصین می دانند پروژه های زیر بنایی پروژه هایی هستند که اگر ما امروز شروع کنیم ده تا بیست سال دیگر نتیجه خواهد داد ولی اگر امروز شروع نکنیم ده تا بیست سال دیگر مجبوریم تاوان آن را بدهیم.
به عنوان مثال می گویم پروژه های ایجاد نیروگاه های برق که باید ده سال پیش شروع می شد تا الأن نیروگاه ها آماده بهره برداری باشد اگر همان ده سال پیش متوقف نشده بود امروز کشور با مشکل کمبود برق مواجه نبود و چه بسا حتی می توانست صادرات برق هم داشته باشد و درآمد های هنگفتی را کسب کند ولی چون ده سال قبل این پروژه ها متوقف شد امروز کشور با کمبود برق و انرژی مواجه هست.
همین را بگیرید و تا آخرش بروید.
حالا امروزه ما نیاز داریم که پروژه هایی مانند ایران رود را کلید بزنیم، پروژه های عظیمی که شمال تا جنوب کشور را با کانال آبی متصل می کند و می تواند موجب ایجاد تغییرات اقلیمی مثبت برای کل کشور شود و کشور را از کشوری خشک و بیابانی به کشوری مرطوب و سر سبز تبدیل کند و طبق همه بر آوردها این پروژه میتواند خیلی راحت هزینه های خود را از طریق ترانزیت تامین کند و حتی بسیاری از کشورها حاضر هستند در پروژه سرمایه گذاری کنند و ما نیاز نداشته باشیم که خودمان خیلی هزینه کنیم.
یا اینکه پروژه محدود سازی کشاورزی دیمی و وادار کردن کشاورزان به کشاورزی مدرن.
این کار شاید اصلی ترین کاری باشد که باید انجام دهیم و دیگر وقت آن رسیده که به هر قیمتی شده جلوی کشاورزی دیمی گرفته شود.
همچنین باید جلوی تولید محصولاتی که موجب مصرف بالای آب و بدون برگشت می باشد گرفته شود.
یکی دیگر از نکاتی که بد نیست به آن اشاره کرد این است که امروزه متاسفانه هیچ قانون مقبولی برای حفاظت از سنگ و خاک و محیط زیست کشور وجود ندارد و سود جویان با برداشت های بی رویه سنگ و خاک ایران و صادر کردن آن به کشورهای دیگر و همچنین قطع کردن درختان و تخریب محیط زیست در نابودی آنچه مربوط به کل ملت است قدم بر می دارند.
این آب و خاک و محیط زیست جنگل و درخت مال ما نیست که بخواهیم آن را از بین ببریم، اینها مال خدا و نسل های بعدی ما است.
در همین کشورهای همجوار ایران مانند هند و پاکستان شما اگر اندازه یک جعبه کوچک خاک بردارید و بخواهید از کشور خارج کند با حکم اعدام مواجه می شوید در حالی که در حال حاضر کوه ها را در ایران می کنند و سنگ های آن را به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس صادر می کنند و خاک حاصل خیز کشور را لنج لنج بار می زنند و میفرستند آنور آب تا با آن برج سازی کنند و به ما فخر بفروشند و بر خاک ما ادعا داشته باشند.
آیا می دانید که آهن وسیمان سد هایی که شرکت های ترکیه ای و آمریکایی در افغانستان روی رودخانه هیرمند ایجاد کردند از ایران رفته و با همان آهن و سیمان سد هایی را ساخته اند که آب مردم ما را با آن قطع کنند.
این جمله آخر را گفتم نا نمونه ای باشد بر اینکه وقتی سنگ و خاک کشور، خاکی که چند ده هزار سال نیاز است تا برگردد، را بی حساب کتاب صادر بدانید در نهایت همه ما از آن آسیب می بینیم.
امروز به برخی مناطق کشور سفر کنید می بینید برخی سودجویان کوه های بلند که می توانست سد دفاعی برای حمله ریز گرد ها و همچنین دشمنان به این کشور باشد را نابود کرده اند و به عنوان سنگ زینتی صادر کرده اند.
درخت های جنگل ها را قطع کرده اند و اخیرا نیز معلوم شده که حتی جنگل های هیرکانی را برخی عمدا آتش زده اند تا احتمالا فضایی باز کنند تا پروژه خاصی را برای خود در آن فضا احداث کنند.
در نهایت هم چون ضعف قوانین داریم جریمه ای می شوند که اصلا با کاری که کرده اند قابل مقایسه نیست.
