https://spnfa.ir/20251211/ایران-بدون-کمک-بین-المللی-سالانه-بیش-از-10-ملیارد-دلار-خرج-پناهندگان-افغان-می-کند-26918605.html

ایران بدون کمک بین المللی سالانه بیش از 10 ملیارد دلار خرج پناهندگان افغان می کند

ایران بدون کمک بین المللی سالانه بیش از 10 ملیارد دلار خرج پناهندگان افغان می کند

اسپوتنیک ایران

منظور از هزینه های مستقیم کمک های دولتی است که دولت ایران معمولا برای پناهندگان تامین می کند و معمولا پناهندگانی که ثبت نام کرده اند می توانند از این کمک ها... 11.12.2025, اسپوتنیک ایران

2025-12-11T14:45+0330

2025-12-11T14:45+0330

2025-12-11T14:45+0330

گزارش و تحلیل

ایران

https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e8/05/0b/20530504_0:1:960:541_1920x0_80_0_0_55e5f95913f7dda966d4cea215dfbc20.jpg

امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران نزد سازمان ملل با اشاره به حضور بیش از 6 میلیون مهاجر افغانستانی در ایران، اعلام کرد: ایران سالانه بیش از 10 میلیارد دلار برای تامین نیازهای آنان هزینه می‌کند، در حالی که با حمایت کافی از سوی جامعه بین‌المللی همراه نبوده است.البته حتی برخی بر آوردها بسیار بیش از این بر آورد آقای ایروانی است و بسیاری این هزینه ها را بسیار بیشتر می دانند چرا که برخی هزینه ها به نوعی هزینه های پنهان می باشد و تعداد افغان های حاضر در ایران هم امروزه بسیار بیش از 6 ملیون نفر است و برخی بر آوردها حتی تعداد افغان های حاضر در ایران را حدود 10 ملیون هم تخمین می زنند.بخشی از پناهندگان افغان در ایران به صورت رسمی و قانونی در این کشور حضور دارند که کم و بیش از حمایت های تشکیلات پناهندگان سازمان ملل برخوردار هستند و تعداد افرادی که از این نوع حمایتها برخوردار می باشند به چند صد هزار نفر هم نمی رسد.اما بخش اعظم پناهندگان افغان حاضر در ایران که به ملیون ها نفر می رسد و بیش از 60 تا 70% آنها ثبت نشده هستند هیچ کمکی از مجامع بین المللی دریافت نمی کنند و ایران مجبور است که هزینه های حضور اینها به صورت مستقیم یا غیر مستقیم را تامین کند.منظور از هزینه های مستقیم کمک های دولتی است که دولت ایران معمولا برای پناهندگان تامین می کند و معمولا پناهندگانی که ثبت نام کرده اند می توانند از این کمک ها بهره ببرند مثل کمک های مالی و یا معیشتی.به نظر می رسد آنچه را که آقای ایروانی مطرح کرد بیشتر همان کمک های مستقیم دولت ایران می باشد.طبق قوانین بین المللی سازمان ملل موظف است به کشورهایی که میزبان پناهندگان می باشند بر اساس تعداد پناهندگان حاضر کمک کند اما متاسفانه به بهانه های مختلف سازمان ملل از تقدیم این کمک ها به پناهندگان افغان سر باز می زند که مهمترین آنها اصرار ایالات متحده و کشورهای غربی به تحریم تقدیم حتی کمک های بشر دوستانه سازمان ملل به ایران و افغان ها است و می دانیم به بخش بزرگی از بودجه های مجامع بین المللی توسط ایالات متحده و کشورهای غربی تامین می شود.حتی به یاد دارم زمانی که زلزله کرمانشاه اتفاق افتاد با نماینده وقت سازمان ملل در تهران گپ می زدیم و وی بسیار ناراحت بود و اظهار می داشت که سازمان ملل کمک هایی را برای حمایت از زلزله زده ها تامین کرده که بخشی از این کمک ها مانند دستگاه های استریل پزشکی در لیست تحریم های آمریکا بر علیه ایران قرار داشت و علیرغم اینکه سازمان ملل تعهد کرده بود که خود اینها را وارد کند و بعد خودش از ایران خارج کند، ایالات متحده جلوی ارسال آن کمک ها به ایران را گرفته بود.گویند مشت نمونه خروار این مثال را زدم تا مشخص شود که آمریکایی ها حتی جلوی چه کمک هایی را هم می گیرند.علیرغم اینکه طبق اصول حضور پناهندگان در همه جای جهان طبق اصول باید محدود به اماکن خاصی باشد اما در ایران می بینیم که افغان ها تقریبا در همه جای ایران حضور دارند و بخش اعظم این ماجرا به این دلیل است که بسیاری از ایرانیها افغان ها را هم خون خود می دانند و با مرزبندی هایی که دشمنان ملت های وارث تمدن ایرانی ایجاد کرده اند مخالف هستند.به هر حال هر چه قدر هم که بتوان به این پناهندگان کمک کرد باز هم هزینه معیشتی برایشان بسیار سنگین است مخصوصا آنهایی که به صورت غیر رسمی وارد ایران شده اند و به این دلیل اینها مشغول به کارهایی می شوند که عملا می شد شهروندان ایرانی مشغول به این کارها شوند.پس حضور اینها روی افزایش فشار بر بازار کار تاثیر گذار می باشد.از سوی دیگر اینها به مسکن نیاز دارند و بدیهی است این تعداد پناهنده به صورت میانگین حدود سه ملیون واحد مسکونی در ایران را تصرف می کنند و خوب به بازار مسکن فشار می آید و عملا موجب کمبود مسکن و افزایش اجاره خانه ها می شود.بچه های پناهندگان افغان نیاز به مدرسه دارند و با توجه به اینکه دولت ایران مدارس جداگانه ای برای اینها ایجاد نکرده و آنها را از شهروندان ایرانی جدا نکرده عملا بچه های این پناهندگان از صندلی های دانش آموزان و حتی دانشجویان ایرانی استفاده می کنند و این در حالی است که دولت ایران سالانه بودجه های کلانی را برای آموزش هزینه می کند.از سوی دیگر این پناهندگان به خورد و خوراک نیاز دارند و در ایران بخش اعظم مواد اولیه مثل نان و آرد و برنج و گوشت و روغن و... همه سوبسید شده است و عملا دولت ایران دارد به حدود ده ملیون نفر سوبسید اضافی پرداخت می کند.اینها همچنین از حمل و نقل عمومی استفاده می کنند و حتی ماشینهای شخصی آنها از بنزین سوبسید دار ایرانی برای تردد استفاده می کند.در منازل پناهندگان افغان مانند دیگر شهروندان ایرانی از آب و برق و گاز سوبسید دار استفاده می کنند، در حالی که متاسفانه برخی افغان ها در افغانستان آب هیرمند را بر شهروندان ایرانی قطع می کنند و حتی سهمیه آب ایران طبق توافقات بین دو طرف را نمی دهند.بیمارستان های دولتی، مخصوصا در شهرستان ها، مملوء از مریض های افغانی که از حمایت های دولت ایران برای درمان استفاده می کنند هستند و با توجه به زاد و ولد بسیار بالا میان زنان افغانی علاوه بر مسایل درمانی طبق قوانین ایران نوزادان و مادرانشان از کم هزینه و حمایت های دولتی نیز برخوردار می باشند.اگر بخواهیم یکی یکی بشمریم شاید بتوان ده ها مورد دیگر هم شمرد که ثابت می کند ایران حتی بسیار بیش از 10 ملیارد دلاری که آقای ایروانی به آن اشاره کرد دارد برای حضور مهاجرین افغان هزینه می کند.متاسفانه هم شاهد آن بودیم که در ماجرای جنگ دوازده روزه تعداد زیادی از مهاجرین افغان به مردم ایران خیانت کردند و با دشمن ملت ایران همکاری کردند امری که موجب آن شد حساسیت نسبت به حضور مهاجرین افغان در ایران بسیار زیاد شود.گو اینکه تعداد این خیانتکاران به یک هزارم مهاجرین افغان که اکثرا مردمانی ستم دیده و پاک هستند نمی رسد اما حد اقل توقع مردم ایران بابت این مهمان نوازی از آنها این بود که خیانتکاران را قبل از انجام خیانت هایشان شناسایی و معرفی می کردند، چرا که هر جامعه ای معمولا درون خود همدیگر را به خوبی می شناسند.

2025

خبرها

fa_FA

ایران