https://spnfa.ir/20250820/هر-آنکه-با-ایران-در-افتاد-ور-افتاد-24758532.html
"هر آنکه با ایران در افتاد ور افتاد"
"هر آنکه با ایران در افتاد ور افتاد"
اسپوتنیک ایران
امروز سالروز پایان جنگ ایران و عراق است. 20.08.2025, اسپوتنیک ایران
2025-08-20T19:42+0430
2025-08-20T19:42+0430
2025-08-20T20:56+0430
گزارش و تحلیل
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e9/08/14/24757745_0:54:801:504_1920x0_80_0_0_6adc78d79ef1ba50fc6565a5f3a7c138.jpg
پس از انقلاب اسلامی در ایران اوضاع ارتش و نیروهای مسلح این کشور به هم ریخته بود، بسیاری از فرماندهان ارتش یا فرار کرده بودند ویا اعدام شده بودند، تسلیحات این کشور آمریکایی و غربی بود و ایران و این کشور به شدت وابسته به قطعات یدکی از غرب بود، غربی که دشمن تلقی می شد و امکان نداشت این قطعات یدکی را به ایران بدهد و عملا شرایط به هم ریختگی کشور به شکلی بود که برای یک حمله نظامی مساعد بود.کشورهای همجوار ایران هم که قرن ها طمع به خاک ایران داشتند و مترصد فرصت برای حمله و تجزیه این کشور بودند.برخی کشورها از روی خصومت ایدئولوژیک با شیعیان ایرانی و برخی از لحاظ خصومت قومی با ایرانی ها و برخی دیگر به دلیل طمع به منابع خدادادی و موقعیت استراتژیک ایران، هر کدام به دلیلی خواهان مشارکت در جنگ با ایران بودند و خوب در این بین صدام حسین بهترین گزینه برای انجام این ماموریت بود و همه کنار او جمع شدند تا جنگ بر علیه ایران را راه بیاندازد.عراق در تاریخ 22 سپتامبر 1980 به ایران اعلام جنگ کرد و با حمله ای گسترده بر علیه این کشور امیدوار بود ظرف دو هفته تهران را فتح کند و صدام حسین "قادسیه دوم" را محقق کند.انتخاب عنوان "قادسیه" برای این جنگ معانی زیادی داشت.نبرد "قادسیه" میان عرب ها و ایرانی ها در تاریخ 636 رخ داد و در آن جنگ ایرانی ها شکست خوردند و خلیفه دوم مسلمانان عمر بن الخطاب موفق شد فارس را فتح کند.صدام حسین تلاش داشت خود را رهبر عربها معرفی کند و انتخاب این عنوان به نوعی به دلیل این بود که علیرغم گذشت چندین قرن از نبرد قادسیه عربها هنوز نسبت به ایرانی ها کینه به دل داشتند و صدام حسین می خواست بگوید که وی انتقام شکست عرب ها را خورده.حال برخی ممکن است سوال کنند که عربها در جنگ قادسیه ساسانیان را شکست دادند و ایران را فتح کردند و چطور است که من می گویم شکست آنها.بله آنها موفق شدند در نبرد قادسیه ایرانی ها را شکست دهند اما اولا دلیل شکست ایرانی ها این بود که موبدان زرتشتی با سوء استفاده از دین مظالم زیادی را بر علیه ایرانی ها روا می داشتند و عملا ایرانی ها از این بابت ناراضی بودند و عملا با عرب ها نجنگیدند و می خواستند که حکومتی که بر اساس دین زرتشتی استوار بود سرنگون شود.دوم اینکه شاید عرب ها در نبرد قادسیه ایرانی ها را شکست داده بودند اما ایرانی ها با فرهنگ و تمدن خود موفق شدند در نهایت بر عرب ها چیره شوند.واقعیت امر این بود که عرب ها موفق شدند طی حدود یک قرن سرزمین هایی از مرزهای هند و چین گرفته تا اندلس در اسپانیا را فتح کنند اما مشکل اصلی آنها این بود که توان اداره این سرزمین را نداشتند و مجبور بودند برای اداره این سرزمین وسیع وابسته به ایرانی ها شوند.در نهایت هم ایرانی ها حکومت اموی را سرنگون کردند و حکومت عباسی را با فرماندهی ابو مسلم خراسانی (فردی از مشهد امروزی) به قدرت برسانند و در حکومت عباسیان علیرغم اینکه به دلایل متعدد خلیفه باید یک عرب می بود اما حکومت کاملا دست نخست وزیر یا وزیر اعظم که ایرانی تبار بود قرار داشت.اوج اقتدار مسلمانان هم در واقع در همان دوره عباسیان بود، زمانی که وزیر اعظم ایرانی حکومت را اداره می کرد و می توان گفت بخش اعظم دست آوردهای ثبت شده به نام حکومت اسلامی مربوط به آن زمان می باشد.این مقدمه نیاز بود تا وارد اصل مطلب شویم.علیرغم اینکه عراق با پشتوانه ده ها کشور به ایران حمله کرد، و ایرانی ها به جز خدا هیچ یاری نداشتند، اما پس از 8 سال در تاریخ 20 اوگست عراق و متحدین اش مجبور شدند آتش بس اعلام کند و همه این کشورها با هم دیگر نتوانستند حتی یک وجب از خاک ایران را اشغال کنند.بعد از آن هم که دیدیم چه اتفاقی برای صدام حسین افتاد و امروزه بر عکس آنچه صدام حسین به دنبال اش بود متحدین ایران در عراق دست بالاتر را در این کشور دارند.این در حالی است که آمریکا عراق را اشغال کرد و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس حاضر می باشند ملیاردها دلار برای گسترش نفوذ خود در عراق هزینه کنند، هزینه های که ایران در خواب و خیال هم نمی تواند بپردازد.اگر به صورت تاریخی نگاه کنید هر ابر قدرتی به ایران حمله کرد پس از مدتی با فروپاشی عجیبی مواجه شد.از اسکندر مقدونی بگیرید که با لشکر خود تا هند هم رسید اما نتوانست لذت فتوحات خود را ببیند و در جوانی مرد وامپراتوری اش فروپاشید تا مغول ها وعرب ها تا برسیم به انگلیسی ها و عراقی ها.هر کشور و یا ابر قدرتی به ایران حمله کرد بعد از آن حمله فروپاشید ولی ایران باقی ماند.ایرانی ها بزرگترین تاریخ تمدن ثبت شده زنده در بشریت را دارند و در موارد زیادی با تمدن و فرهنگ خود موفق شدند که غازیان را شکست دهند، مثل ماجرای اسکندر و یا مغول ها و یا عرب ها.آنهایی هم که به ایران حمله کردند در نهایت به شکل فجیعی سرنگون شدند و یا جان خود را از دست دادند.از عاقبت اسکندر مقدونی بگیرید تا به عاقبت صدام حسین نگاه کنید.به نظر می رسد آنهایی که هنوز به خاک ایرانزمین طمع دارند و یا به آن حمله می کنند هم باید توجه داشته باشند که این نفرین تاریخی به آنها هم سرایت خواهد رسید.همه آنهایی که روزی روزگاری به ایران حمله کردند تصور می کردند ابر قدرت هستند و هیچ کس جلودارشان نیست اما نیست و نابود شدند.
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
سیاسی
"هر آنکه با ایران در افتاد ور افتاد"
19:42 20.08.2025 (بروز رسانی شده: 20:56 20.08.2025) امروز سالروز پایان جنگ ایران و عراق است.
پس از انقلاب اسلامی در ایران اوضاع ارتش و نیروهای مسلح این کشور به هم ریخته بود، بسیاری از فرماندهان ارتش یا فرار کرده بودند ویا اعدام شده بودند، تسلیحات این کشور آمریکایی و غربی بود و ایران و این کشور به شدت وابسته به قطعات یدکی از غرب بود، غربی که دشمن تلقی می شد و امکان نداشت این قطعات یدکی را به ایران بدهد و عملا شرایط به هم ریختگی کشور به شکلی بود که برای یک حمله نظامی مساعد بود.
کشورهای همجوار ایران هم که قرن ها طمع به خاک ایران داشتند و مترصد فرصت برای حمله و تجزیه این کشور بودند.
برخی کشورها از روی خصومت ایدئولوژیک با شیعیان ایرانی و برخی از لحاظ خصومت قومی با ایرانی ها و برخی دیگر به دلیل طمع به منابع خدادادی و موقعیت استراتژیک ایران، هر کدام به دلیلی خواهان مشارکت در جنگ با ایران بودند و خوب در این بین صدام حسین بهترین گزینه برای انجام این ماموریت بود و همه کنار او جمع شدند تا جنگ بر علیه ایران را راه بیاندازد.
عراق در تاریخ 22 سپتامبر 1980 به ایران اعلام جنگ کرد و با حمله ای گسترده بر علیه این کشور امیدوار بود ظرف دو هفته تهران را فتح کند و صدام حسین "قادسیه دوم" را محقق کند.
انتخاب عنوان "قادسیه" برای این جنگ معانی زیادی داشت.
نبرد "قادسیه" میان عرب ها و ایرانی ها در تاریخ 636 رخ داد و در آن جنگ ایرانی ها شکست خوردند و خلیفه دوم مسلمانان عمر بن الخطاب موفق شد فارس را فتح کند.
صدام حسین تلاش داشت خود را رهبر عربها معرفی کند و انتخاب این عنوان به نوعی به دلیل این بود که علیرغم گذشت چندین قرن از نبرد قادسیه عربها هنوز نسبت به ایرانی ها کینه به دل داشتند و صدام حسین می خواست بگوید که وی انتقام شکست عرب ها را خورده.
حال برخی ممکن است سوال کنند که عربها در جنگ قادسیه ساسانیان را شکست دادند و ایران را فتح کردند و چطور است که من می گویم شکست آنها.
بله آنها موفق شدند در نبرد قادسیه ایرانی ها را شکست دهند اما اولا دلیل شکست ایرانی ها این بود که موبدان زرتشتی با سوء استفاده از دین مظالم زیادی را بر علیه ایرانی ها روا می داشتند و عملا ایرانی ها از این بابت ناراضی بودند و عملا با عرب ها نجنگیدند و می خواستند که حکومتی که بر اساس دین زرتشتی استوار بود سرنگون شود.
دوم اینکه شاید عرب ها در نبرد قادسیه ایرانی ها را شکست داده بودند اما ایرانی ها با فرهنگ و تمدن خود موفق شدند در نهایت بر عرب ها چیره شوند.
واقعیت امر این بود که عرب ها موفق شدند طی حدود یک قرن سرزمین هایی از مرزهای هند و چین گرفته تا اندلس در اسپانیا را فتح کنند اما مشکل اصلی آنها این بود که توان اداره این سرزمین را نداشتند و مجبور بودند برای اداره این سرزمین وسیع وابسته به ایرانی ها شوند.
در نهایت هم ایرانی ها حکومت اموی را سرنگون کردند و حکومت عباسی را با فرماندهی ابو مسلم خراسانی (فردی از مشهد امروزی) به قدرت برسانند و در حکومت عباسیان علیرغم اینکه به دلایل متعدد خلیفه باید یک عرب می بود اما حکومت کاملا دست نخست وزیر یا وزیر اعظم که ایرانی تبار بود قرار داشت.
اوج اقتدار مسلمانان هم در واقع در همان دوره عباسیان بود، زمانی که وزیر اعظم ایرانی حکومت را اداره می کرد و می توان گفت بخش اعظم دست آوردهای ثبت شده به نام حکومت اسلامی مربوط به آن زمان می باشد.
این مقدمه نیاز بود تا وارد اصل مطلب شویم.
علیرغم اینکه عراق با پشتوانه ده ها کشور به ایران حمله کرد، و ایرانی ها به جز خدا هیچ یاری نداشتند، اما پس از 8 سال در تاریخ 20 اوگست عراق و متحدین اش مجبور شدند آتش بس اعلام کند و همه این کشورها با هم دیگر نتوانستند حتی یک وجب از خاک ایران را اشغال کنند.
بعد از آن هم که دیدیم چه اتفاقی برای صدام حسین افتاد و امروزه بر عکس آنچه صدام حسین به دنبال اش بود متحدین ایران در عراق دست بالاتر را در این کشور دارند.
این در حالی است که آمریکا عراق را اشغال کرد و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس حاضر می باشند ملیاردها دلار برای گسترش نفوذ خود در عراق هزینه کنند، هزینه های که ایران در خواب و خیال هم نمی تواند بپردازد.
اگر به صورت تاریخی نگاه کنید هر ابر قدرتی به ایران حمله کرد پس از مدتی با فروپاشی عجیبی مواجه شد.
از اسکندر مقدونی بگیرید که با لشکر خود تا هند هم رسید اما نتوانست لذت فتوحات خود را ببیند و در جوانی مرد وامپراتوری اش فروپاشید تا مغول ها وعرب ها تا برسیم به انگلیسی ها و عراقی ها.
هر کشور و یا ابر قدرتی به ایران حمله کرد بعد از آن حمله فروپاشید ولی ایران باقی ماند.
ایرانی ها بزرگترین تاریخ تمدن ثبت شده زنده در بشریت را دارند و در موارد زیادی با تمدن و فرهنگ خود موفق شدند که غازیان را شکست دهند، مثل ماجرای اسکندر و یا مغول ها و یا عرب ها.
آنهایی هم که به ایران حمله کردند در نهایت به شکل فجیعی سرنگون شدند و یا جان خود را از دست دادند.
از عاقبت اسکندر مقدونی بگیرید تا به عاقبت صدام حسین نگاه کنید.
به نظر می رسد آنهایی که هنوز به خاک ایرانزمین طمع دارند و یا به آن حمله می کنند هم باید توجه داشته باشند که این نفرین تاریخی به آنها هم سرایت خواهد رسید.
همه آنهایی که روزی روزگاری به ایران حمله کردند تصور می کردند ابر قدرت هستند و هیچ کس جلودارشان نیست اما نیست و نابود شدند.
