https://spnfa.ir/20250508/جنگهای-جهانی-عبرتی-برای-استعمارگران-22224187.html
جنگهای جهانی عبرتی برای استعمارگران
جنگهای جهانی عبرتی برای استعمارگران
اسپوتنیک ایران
این روزها می توان کشورهای جهان را به دو مجموعه تقسیم کرد یکی گروهی هستند که هنوز تفکرات استعماری قدیم را دارند و چشم به خاک و مال دیگر کشورها دارند و گروه دوم... 08.05.2025, اسپوتنیک ایران
2025-05-08T15:30+0430
2025-05-08T15:30+0430
2025-05-08T15:30+0430
گزارش و تحلیل
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e9/05/06/22173186_0:3:3630:2045_1920x0_80_0_0_dec24a2874a7b51343ef8edb2b4d7823.jpg
در چند قرن اخیر بسیاری کشورهای اروپایی با سرقت ما یملک دیگر کشورها به ثروت های باد آورده رسیدند ومثلا طبق آمار انگلیسی ها چیزی حدود دویست ترلیون دلار از اموال مردم چین و هند و... را به سرقت بردند تا به ابر قدرت جهانی تبدیل شوند.این ماجرا به بسیاری از کشورهای اروپایی مزه داد و دیدیم در قرن 18 و 19 میلادی رقابت میان کشورهای اروپایی برای استعمار سرزمین های دیگر و سرقت منابع خدادادی و ما یملک مردم این کشورها به اوج رسید و کار به جنگ و درگیری شدید فیما بین آنها کشید.اگر به تاریخ برگردید می بینید دلیل اصلی وقوع جنگ جهانی اول این بود که آلمانی ها برای رسیدن به منابع انرژی خاورمیانه تلاش کردند تا خط راه آهن برلین بغداد را راه بیاندازند و انگلیسی ها با آنها درگیر شدند، در آن زمان بخش های بزرگی از خاورمیانه در اختیار امپراتوری عثمانی بود.دولت عثمانی هم در شرایطی قرار داشت که فاصله طبقاتی میان حاکمیت و مردم به شدت زیاد شده بود و این امر موجب آن شد تا انگلیسی ها و فرانسوی ها بتوانند از این فاصله طبقاتی سوء استفاده کنند و عواملی را در خاک عثمانی، عموما در کشورهای عربی که به شدت توسط عثمانی ها در تحقیر بودند، پیدا کنند و عثمانی را زمین بزنند.البته بقیه کشورهای استعماری هم به نوبت وارد درگیری شدند تا بلکه بتوانند سهمی از گوشت گاوی که زمین خورده به دست بیاورند.جنگ جهانی دوم هم به این دلیل رخ داد که کشورهای انگلیس و فرانسه به شدت مردم آلمانی را تحقیر کرده بودند و آلمانی ها تحمل این تحقیر را نداشتند و البته انگلیسی ها با راه انداختن تروریسم اقتصادی بر علیه آلمان از طریق بازی کردن با پوند انگلیس که در آن زمان ارز مرجع جهانی بود تلاش داشتند تا آلمان را ضعیف نگه دارند و از سوی دیگر آلمان برای تولید کالا مجبور بود هزینه های بالایی را انجام دهد در حالی که انگلیس و فرانسه و دیگر کشورهای استعماری منابع را از طریق سرقت آن از کشورهای دیگر مفت به دست می آوردند و عملا می توانستند رقابت اقتصادی را به نفع خود تمام کنند.به هر حال آمریکایی ها با زیرکی بسیار زیاد موفق شدند اروپایی ها را متقاعد کنند هر آنچه اشیاء ارزشمند از کشورهای دیگر به سرقت برده بودند را به آمریکا منتقل کنند تا از جنگ دور بمانند و اروپایی ها هر چه طلا و جواهر داشتند را به آمریکا منتقل کردند به امید اینکه بعد از جنگ پس بگیرند اما پس از جنگ آنقدر ضعیف و ذلیل شده بودند که آمریکا صلاح ندانست این اموال را به آنها پس بدهد و دیگر اروپایی ها رنگ طلا و جواهراتی که به آمریکا فرستادند را ندیدند.امروزه می بینیم که ایالات متحده دوباره شروع کرده دیدگاه های استعماری را عنوان کردن.از ماجرای اصرار بر ضمیمه کردن خاک کانادا و گرینلند گرفته تا اصرار بر معافیت کامل عبور کشتی هایش از کانال های پاناما و سوئز تا حمایت از اسرائیل جهت اشغال خاک غزه ودیگر کشورهای خاورمیانه.تصور اینکه این سیاست فقط مربوط به ترامپ است تصوری ساده لوحانه بیش نیست، ترامپ و دیگر روسای جمهوری این کشور فقط انعکاس دهنده خواست دولت عمیق آمریکا می باشند.آنها همچنین به خاک روسیه نیز طمع داشتند که با واکنش روسیه مواجه شدند و امروزه می بینیم که آمریکا به دنبال آن است که ما یملک مردم اوکراین را از آنها سلب کند.مگر اوکراین برای منافع آمریکا نجنگید، پس چرا حالا باید هزینه جنگ را با سود چند برابری به آمریکا پس دهد؟جنگ اقتصادی که آمریکا بر علیه چین و دیگر کشورهای جهان راه انداخته هم در همین راستا است.آمریکایی ها نمی توانند به توان منابع خدادادی اکتفا کنند و با حرص و طمع به دنبال آن هستند که منابع خدادادی دیگران را بدزدند.حتی اگر به روابط امریکا با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس نگاهی گذرا بیاندازید می بینید که ترامپ شرط کرده که هر کدام این کشورها چیزی حدود یک هزار ملیارد دلار از ثروت های مردم خود و یا پس اندازهای آتیه خود را در آمریکا سرمایه گذاری کنند تا اقتصاد آمریکا بچرخد و ماجرا این پولها هم مثل ثروت هایی است که اروپایی ها روزی روزگاری در آمریکا ودیعه گذاشتند.مالی که وارد آمریکا شود دیگر کسی رنگ اش را نخواهد دید.حتی ببینید، کل دعواهایی که با ایرانی ها راه انداخته اند به سرمایه گذاری انها در خاک ایران گره خورده، اگر ایران بپذیرد آنها وارد اقتصاد ایران شود دیگر همه مشکلات حل می شود.آنهایی که تصور می کنند اگر مثلا ایران بیاید با آمریکا ویا با اسرائیل مصالحه کند دیگر همه مشکلاتش حل خواهد شد بد نیست به شرایط سوریه امروزی نگاهی گذرا داشته باشند.حاکمان سوریه بارها و بارها اعلام کردند که تمایل به صلح با اسرائیل دارند و به دنبال جنگ و یا مبارزه با اسرائیل نیستند اما اسرائیل هر روز جای جای سوریه را بمباران می کند و بخش های بزرگی از جنوب سوریه را اشغال کرده و هر روز جلوتر می رود.مگر بهانه شان این نبود که ایران در سوریه حضور دارد؟حالا که ایران نیست، پس چرا سوریه را بمباران می کنند؟گویند نیش عقرب نه از ره کین است، اقتضای طبیعتش این است.مساله اصلی و مشکل اصلی در این است که حرص و طمع هیچ وقت حد و مرز ندارد و امروزه جهان بر سر دوراهی قرار گرفته، یا باید در مقابل این حرص و طمع بایستند و تک قطبی در جهان را به هم بزند و یا اینکه برای سالیان سال آمریکایی ها همه منابع کشورهای دیگر را به سرقت ببرند، مانند کاری که زمانی انگلیسی ها و دیگر استعمار گران اروپایی انجام می دادند.
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
سیاسی
جنگهای جهانی عبرتی برای استعمارگران
این روزها می توان کشورهای جهان را به دو مجموعه تقسیم کرد یکی گروهی هستند که هنوز تفکرات استعماری قدیم را دارند و چشم به خاک و مال دیگر کشورها دارند و گروه دوم گروهی هستند که تلاش دارند به آنچه دارند قناعت کنند و تلاش کنند بهترین بهره را از آنچه دارند ببرند.
در چند قرن اخیر بسیاری کشورهای اروپایی با سرقت ما یملک دیگر کشورها به ثروت های باد آورده رسیدند ومثلا طبق آمار انگلیسی ها چیزی حدود دویست ترلیون دلار از اموال مردم چین و هند و... را به سرقت بردند تا به ابر قدرت جهانی تبدیل شوند.
این ماجرا به بسیاری از کشورهای اروپایی مزه داد و دیدیم در قرن 18 و 19 میلادی رقابت میان کشورهای اروپایی برای استعمار سرزمین های دیگر و سرقت منابع خدادادی و ما یملک مردم این کشورها به اوج رسید و کار به جنگ و درگیری شدید فیما بین آنها کشید.
اگر به تاریخ برگردید می بینید دلیل اصلی وقوع جنگ جهانی اول این بود که آلمانی ها برای رسیدن به منابع انرژی خاورمیانه تلاش کردند تا خط راه آهن برلین بغداد را راه بیاندازند و انگلیسی ها با آنها درگیر شدند، در آن زمان بخش های بزرگی از خاورمیانه در اختیار امپراتوری عثمانی بود.
دولت عثمانی هم در شرایطی قرار داشت که فاصله طبقاتی میان حاکمیت و مردم به شدت زیاد شده بود و این امر موجب آن شد تا انگلیسی ها و فرانسوی ها بتوانند از این فاصله طبقاتی سوء استفاده کنند و عواملی را در خاک عثمانی، عموما در کشورهای عربی که به شدت توسط عثمانی ها در تحقیر بودند، پیدا کنند و عثمانی را زمین بزنند.
البته بقیه کشورهای استعماری هم به نوبت وارد درگیری شدند تا بلکه بتوانند سهمی از گوشت گاوی که زمین خورده به دست بیاورند.
جنگ جهانی دوم هم به این دلیل رخ داد که کشورهای انگلیس و فرانسه به شدت مردم آلمانی را تحقیر کرده بودند و آلمانی ها تحمل این تحقیر را نداشتند و البته انگلیسی ها با راه انداختن تروریسم اقتصادی بر علیه آلمان از طریق بازی کردن با پوند انگلیس که در آن زمان ارز مرجع جهانی بود تلاش داشتند تا آلمان را ضعیف نگه دارند و از سوی دیگر آلمان برای تولید کالا مجبور بود هزینه های بالایی را انجام دهد در حالی که انگلیس و فرانسه و دیگر کشورهای استعماری منابع را از طریق سرقت آن از کشورهای دیگر مفت به دست می آوردند و عملا می توانستند رقابت اقتصادی را به نفع خود تمام کنند.
به هر حال آمریکایی ها با زیرکی بسیار زیاد موفق شدند اروپایی ها را متقاعد کنند هر آنچه اشیاء ارزشمند از کشورهای دیگر به سرقت برده بودند را به آمریکا منتقل کنند تا از جنگ دور بمانند و اروپایی ها هر چه طلا و جواهر داشتند را به آمریکا منتقل کردند به امید اینکه بعد از جنگ پس بگیرند اما پس از جنگ آنقدر ضعیف و ذلیل شده بودند که آمریکا صلاح ندانست این اموال را به آنها پس بدهد و دیگر اروپایی ها رنگ طلا و جواهراتی که به آمریکا فرستادند را ندیدند.
امروزه می بینیم که ایالات متحده دوباره شروع کرده دیدگاه های استعماری را عنوان کردن.
از ماجرای اصرار بر ضمیمه کردن خاک کانادا و گرینلند گرفته تا اصرار بر معافیت کامل عبور کشتی هایش از کانال های پاناما و سوئز تا حمایت از اسرائیل جهت اشغال خاک غزه ودیگر کشورهای خاورمیانه.
تصور اینکه این سیاست فقط مربوط به ترامپ است تصوری ساده لوحانه بیش نیست، ترامپ و دیگر روسای جمهوری این کشور فقط انعکاس دهنده خواست دولت عمیق آمریکا می باشند.
آنها همچنین به خاک روسیه نیز طمع داشتند که با واکنش روسیه مواجه شدند و امروزه می بینیم که آمریکا به دنبال آن است که ما یملک مردم اوکراین را از آنها سلب کند.
مگر اوکراین برای منافع آمریکا نجنگید، پس چرا حالا باید هزینه جنگ را با سود چند برابری به آمریکا پس دهد؟
جنگ اقتصادی که آمریکا بر علیه چین و دیگر کشورهای جهان راه انداخته هم در همین راستا است.
آمریکایی ها نمی توانند به توان منابع خدادادی اکتفا کنند و با حرص و طمع به دنبال آن هستند که منابع خدادادی دیگران را بدزدند.
حتی اگر به روابط امریکا با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس نگاهی گذرا بیاندازید می بینید که ترامپ شرط کرده که هر کدام این کشورها چیزی حدود یک هزار ملیارد دلار از ثروت های مردم خود و یا پس اندازهای آتیه خود را در آمریکا سرمایه گذاری کنند تا اقتصاد آمریکا بچرخد و ماجرا این پولها هم مثل ثروت هایی است که اروپایی ها روزی روزگاری در آمریکا ودیعه گذاشتند.
مالی که وارد آمریکا شود دیگر کسی رنگ اش را نخواهد دید.
حتی ببینید، کل دعواهایی که با ایرانی ها راه انداخته اند به سرمایه گذاری انها در خاک ایران گره خورده، اگر ایران بپذیرد آنها وارد اقتصاد ایران شود دیگر همه مشکلات حل می شود.
آنهایی که تصور می کنند اگر مثلا ایران بیاید با آمریکا ویا با اسرائیل مصالحه کند دیگر همه مشکلاتش حل خواهد شد بد نیست به شرایط سوریه امروزی نگاهی گذرا داشته باشند.
حاکمان سوریه بارها و بارها اعلام کردند که تمایل به صلح با اسرائیل دارند و به دنبال جنگ و یا مبارزه با اسرائیل نیستند اما اسرائیل هر روز جای جای سوریه را بمباران می کند و بخش های بزرگی از جنوب سوریه را اشغال کرده و هر روز جلوتر می رود.
مگر بهانه شان این نبود که ایران در سوریه حضور دارد؟
حالا که ایران نیست، پس چرا سوریه را بمباران می کنند؟
گویند نیش عقرب نه از ره کین است، اقتضای طبیعتش این است.
مساله اصلی و مشکل اصلی در این است که حرص و طمع هیچ وقت حد و مرز ندارد و امروزه جهان بر سر دوراهی قرار گرفته، یا باید در مقابل این حرص و طمع بایستند و تک قطبی در جهان را به هم بزند و یا اینکه برای سالیان سال آمریکایی ها همه منابع کشورهای دیگر را به سرقت ببرند، مانند کاری که زمانی انگلیسی ها و دیگر استعمار گران اروپایی انجام می دادند.
