https://spnfa.ir/20240723/اهمیت-توافقنامه-های-همکاری-جامع-20891259.html
اهمیت توافقنامه های همکاری جامع
اهمیت توافقنامه های همکاری جامع
اسپوتنیک ایران
اخیرا وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرده که فدراسیون روسیه و جمهوری اسلامی ایران یک توافقنامه همکاری های جامع طولانی مدت تاریخی بین دو کشور را به امضا خواهند... 23.07.2024, اسپوتنیک ایران
2024-07-23T13:24+0430
2024-07-23T13:24+0430
2024-07-23T13:24+0430
گزارش و تحلیل
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/0b/1e/13569214_0:0:601:338_1920x0_80_0_0_475e8bdb4cf8142a3ef6ab56a01c53f2.jpg
البته ایران و روسیه قبلتر هم توافقنامه همکاری ای را با هم در زمان مرحوم هاشمی رفسنجانی به امضا رسانده اند ولی امروزه بحث بر سر یک توافقنامه جامع است.در دوران ریاست جمهوری آقای روحانی، ایران و چین هم توافقنامه همکاری های جامع 25 ساله به امضا رسانده اند.در دوران ریاست جمهوری مرحوم آیت الله رئیسی ایران با تعداد زیادی از کشورها مذاکراتی را انجام داد تا توافقنامه های جامع همکاری های طولانی مدت فیما بین ایران و این کشورها به امضاء برسد.حال ممکن است برخی سوال کنند که چنین توافقنامه هایی چه فایده ای دارند.باید گفت اگر توافقنامه ها اجرا شوند قطعا برای هر دو طرف فایده های زیادی خواهند داشت.در برخی موارد مشکل در این است که با دخالت های برخی طرفهای داخلی یا خارجی که عموما دشمنان دو کشور امضا کننده هستند در اجرای این توافقها سنگ اندازی می شود.به عنوان مثال می گویم یکی از بخش های توافق ایران و چین اعزام توریست چینی به ایران بود که می توانست درآمد بسیار زیادی را برای ایران ایجاد کند.یکی از خواسته های چینی ها این بود که توریست های چینی خدمات ویژه خود را دریافت کنند و محل های خاصی برای اسکان آنها اختصاص داده شود.مثل زمانی که حجاج ایرانی به مکه می روند و ما برای آنها هتل های مخصوص اجاره می کنیم و غذا و دکتر و... اختصاصی برای حجاج خودمان می فرستیم.در ایران قرار شد به عنوان نمونه (پایلوت) در کیش چند هتل به توریست های چینی اختصاص داده شود تا در آنجا غذای مخصوص توسط سر آشپز چینی تهیه شود و خدمات به زبان چینی به توریست ها داده شود.به یکباره دیدیم که رسانه های وابسته به دشمنان ملت ایران هیاهو راه انداختند که دولت ایران کیش را به چینی ها فروخته و فضاسازی آنها موجب آن شد که همه برنامه ریزی ها برای این کار به هم بخورد.متاسفانه بسیاری از مردم که گول این رسانه های دشمن که به زبان فارسی برنامه پخش می کنند را خوردند و متوجه نبودند که استقبال از این توریست ها می تواند چه درآمدی را برای کشور ایجاد کند و چه تعدادی از جوانان ایرانی را مشغول به کار کند و چه قدر می تواند برای مقابله با تحریم های آمریکا بر علیه ایران موثر باشد.این را مثال زدم تا خواننده متوجه شود اگر فردا روزی تبلیغات بر علیه هر گونه توافق جامعی میان ایران وهر کشور دیگری راه افتاد هدف چیست.این نکته را آویزه گوشتان کنید، هیچ وقت دشمنان درباره مساله ای که به ضرر ملت ایران است تبلیغات راه نمی اندازند.به هر حال نکته مهم در توافق های جامع این است که دو کشور برای همکاری های طولانی مدت درباره مسایل مختلف توافق می کنند.مثلا اگر احیانا بخواهند درباره ایجاد یک خط راه آهن و یا جاده توافق کنند دیگر خیالشان راحت است که مثلا تا 25 سال دیگر شرایط تغییر نخواهد کرد و احتمال تمدید شرایط هم وجود خواهد داشت و به همین دلیل سرمایه گذاران دو کشور می توانند با خیال راحت برنامه ریزی کنند.یا مثلا اگر کشوری بخواهد کشت فرازمینی در کشور دیگری انجام دهد (که امروزه ایرانی ها به دنبال توسعه آن هستند) نیاز دارد مطمئن شود که تا زمانی که مثلا درخت محصول می دهد و بعد از آن این زمین در اختیار اش است و محصول اش را برداشت می کند.البته مثال کشت فرازمینی را زدم چون بقیه مسایل وابسته به توافقهای جامع مشابه آن هست، مثلا شما کارخانه می خواهید ایجاد کنید باید مطمئن شوید که محصول کارخانه را می توانید بعد از چندین سال تولید استفاده کنید و...وقتی که همکاری های جامع میان کشورها ایجاد می شود این مساله به همکاری های بین المللی میان آنها نیز کشیده می شود.یکی از اصول سیاست بین الملل مبنی بر آن است که خود به خود وقتی کشورها با یکدیگر رابطه اقتصادی دارند رابطه سیاسی هم تقویت می شود.حتی در مواردی که با هم اختلافات سیاسی پیدا می کنند به دلیل وجود منافع اقتصادی سعی می کنند اختلافاتشان را حل کنند.مثلا ایران اختلافات زیادی با امارات و یا ترکیه دارد ولی چون روابط اقتصادی بین طرفین وجود دارد روابط سیاسی هم ادامه پیدا می کند.مضاف بر آن وقتی که کشورها توافق همکاری جامع با هم دارند اگر در سطح بین المللی اتفاقی رخ دهد که به این توافق جامع لطمه می زند در کنار هم می ایستند.به عنوان مثال می گویم، مثلا ایران با روسیه یا چین یا ... توافق جامع دارد و بعد آمریکا می آید می خواهد تحریم هایی را بر علیه ایران و یا روسیه ویا چین و یا ... وضع کند که به این همکاری جامع لطمه می زند، بدیهی است که این بار آمریکا با ایران تنها و یا روسیه تنها و یا چین تنها و یا... مواجه نخواهد بود و طرف های مرتبط همه در مقابل اش می ایستند.یا مثلا می گویم، اگر توافق همکاری های جامع میان ایران و روسیه و چین قبل از سال 2010 وجود داشت و فعال بود احتمال اینکه آمریکا بتواند در شورای امنیت تحریم های بین المللی بر علیه ایران وضع کند بسیار ضعیف می بود چون شانس آن وجود داشت که روسیه و چین آن را وتو کنند.به همین ترتیب می توان گفت وقتی که توافق همکاری های جامع میان کشورها وجود دارد اگر طرفی مثل آمریکا بیاید مثلا ایران را تحریم کند، ایران خیال اش راحت است که از نظر اقتصادی با کشورهای دیگری همکاری دارد که می توانند در مقابله با تحریم ها به او کمک کنند.مثل شرایط حاضر که ایران تحریم است اما نفت خود را به چین می فروشد و یا اینکه به هاب انتقال کالا برای روسیه تبدیل شده و یا هند به دلیل وجود بندر چابهار حاضر نیست به تحریم های آمریکا تمکین کند و در نهایت آمریکا است که مجبور شده برای رضایت خاطر هند چابهار را از تحریم ها مستثنی کند.کلا هر چه قدر که کشوری عضو مجامع بین المللی اقتصادی باشد و هر چه قدر با کشورهای دیگر توافقنامه ها و تفاهم نامه های همکاری بیشتر داشته باشد، در عرصه بین المللی قدرت چانه زنی بیشتری دارد.امروزه ایران با داشتن این توافق ها و همچنین عضویت در سازمان هایی مثل سازمان همکاری های شانگهای و بریکس قطعا قدرت چانه زنی بیشتر با غرب حتی در مواردی مانند برجام را دارد.تصور اینکه روزی آمریکایی ها قرار است تحریم های خود بر علیه ایران را لغو کنند بسیار تصور ساده ای است، همه تحریم هایی که آمریکایی ها وضع کرده اند را نگاه کنید، حتی یک جمله مبنی بر اینکه اگر ایران فلان کار را کرد این تحریم لغو می شود را نمی توانید پیدا کنید.این تحریم ها برای آن وضع نشده که روزی برداشته شود.همیشه این مثال را می زنم، اولین تحریم های انگلیس بر علیه ایران زمان قاجار و بر سر قرارداد دارسی وضع شد و اولین تحریم های آمریکا زمان مصدق و پس از ملی شدن صنعت نفت وضع شد، علیرغم اینکه شاه متحد استراتژیک آمریکا و انگلیس در منطقه بود اما هیچ کدام از این تحریم ها تا به امروز لغو نشده.همین را بگیرید و تا آخر خط بروید.تنها راه مقابله با این تحریم ها است و این است که کاری کنیم تحریم ها خنثی و بی اثر شود.برای اینکه چنین شود هم نیاز داریم که سطح همکاری های خود با دیگر کشورها را بالا ببریم مخصوصا در زمینه همکاری های جامع دوجانبه.قطعا امضای توافق همکاری های جامع با روسیه این قدرت چانه زنی را بسیار بیشتر خواهد کرد.
https://spnfa.ir/20240708/کارت-های-بانکی-ایران-در-خود-پرداز-های-روسیه-کار-میکنند-20865040.html
https://spnfa.ir/20240714/کشورهای-بریکس-به-مانع-تراشی-های--fatf-پایان-میدهند-20879743.html
https://spnfa.ir/20240607/کرملین-فعلا-نمی-دانیم-ایران-در-چه-سطحی-در-اجلاس-سازمان-همکاری-شانگهای-شرکت-میکند-20722380.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2024
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
سیاسی
اهمیت توافقنامه های همکاری جامع
اخیرا وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرده که فدراسیون روسیه و جمهوری اسلامی ایران یک توافقنامه همکاری های جامع طولانی مدت تاریخی بین دو کشور را به امضا خواهند رساند.
البته ایران و روسیه قبلتر هم توافقنامه همکاری ای را با هم در زمان مرحوم هاشمی رفسنجانی به امضا رسانده اند ولی امروزه بحث بر سر یک توافقنامه جامع است.
در دوران ریاست جمهوری آقای روحانی، ایران و چین هم توافقنامه همکاری های جامع 25 ساله به امضا رسانده اند.
در دوران ریاست جمهوری مرحوم آیت الله رئیسی ایران با تعداد زیادی از کشورها مذاکراتی را انجام داد تا توافقنامه های جامع همکاری های طولانی مدت فیما بین ایران و این کشورها به امضاء برسد.
حال ممکن است برخی سوال کنند که چنین توافقنامه هایی چه فایده ای دارند.
باید گفت اگر توافقنامه ها اجرا شوند قطعا برای هر دو طرف فایده های زیادی خواهند داشت.
در برخی موارد مشکل در این است که با دخالت های برخی طرفهای داخلی یا خارجی که عموما دشمنان دو کشور امضا کننده هستند در اجرای این توافقها سنگ اندازی می شود.
به عنوان مثال می گویم یکی از بخش های توافق ایران و چین اعزام توریست چینی به ایران بود که می توانست درآمد بسیار زیادی را برای ایران ایجاد کند.
یکی از خواسته های چینی ها این بود که توریست های چینی خدمات ویژه خود را دریافت کنند و محل های خاصی برای اسکان آنها اختصاص داده شود.
مثل زمانی که حجاج ایرانی به مکه می روند و ما برای آنها هتل های مخصوص اجاره می کنیم و غذا و دکتر و... اختصاصی برای حجاج خودمان می فرستیم.
در ایران قرار شد به عنوان نمونه (پایلوت) در کیش چند هتل به توریست های چینی اختصاص داده شود تا در آنجا غذای مخصوص توسط سر آشپز چینی تهیه شود و خدمات به زبان چینی به توریست ها داده شود.
به یکباره دیدیم که رسانه های وابسته به دشمنان ملت ایران هیاهو راه انداختند که دولت ایران کیش را به چینی ها فروخته و فضاسازی آنها موجب آن شد که همه برنامه ریزی ها برای این کار به هم بخورد.
متاسفانه بسیاری از مردم که گول این رسانه های دشمن که به زبان فارسی برنامه پخش می کنند را خوردند و متوجه نبودند که استقبال از این توریست ها می تواند چه درآمدی را برای کشور ایجاد کند و چه تعدادی از جوانان ایرانی را مشغول به کار کند و چه قدر می تواند برای مقابله با تحریم های آمریکا بر علیه ایران موثر باشد.
این را مثال زدم تا خواننده متوجه شود اگر فردا روزی تبلیغات بر علیه هر گونه توافق جامعی میان ایران وهر کشور دیگری راه افتاد هدف چیست.
این نکته را آویزه گوشتان کنید، هیچ وقت دشمنان درباره مساله ای که به ضرر ملت ایران است تبلیغات راه نمی اندازند.
به هر حال نکته مهم در توافق های جامع این است که دو کشور برای همکاری های طولانی مدت درباره مسایل مختلف توافق می کنند.
مثلا اگر احیانا بخواهند درباره ایجاد یک خط راه آهن و یا جاده توافق کنند دیگر خیالشان راحت است که مثلا تا 25 سال دیگر شرایط تغییر نخواهد کرد و احتمال تمدید شرایط هم وجود خواهد داشت و به همین دلیل سرمایه گذاران دو کشور می توانند با خیال راحت برنامه ریزی کنند.
یا مثلا اگر کشوری بخواهد کشت فرازمینی در کشور دیگری انجام دهد (که امروزه ایرانی ها به دنبال توسعه آن هستند) نیاز دارد مطمئن شود که تا زمانی که مثلا درخت محصول می دهد و بعد از آن این زمین در اختیار اش است و محصول اش را برداشت می کند.
البته مثال کشت فرازمینی را زدم چون بقیه مسایل وابسته به توافقهای جامع مشابه آن هست، مثلا شما کارخانه می خواهید ایجاد کنید باید مطمئن شوید که محصول کارخانه را می توانید بعد از چندین سال تولید استفاده کنید و...
وقتی که همکاری های جامع میان کشورها ایجاد می شود این مساله به همکاری های بین المللی میان آنها نیز کشیده می شود.
یکی از اصول سیاست بین الملل مبنی بر آن است که خود به خود وقتی کشورها با یکدیگر رابطه اقتصادی دارند رابطه سیاسی هم تقویت می شود.
حتی در مواردی که با هم اختلافات سیاسی پیدا می کنند به دلیل وجود منافع اقتصادی سعی می کنند اختلافاتشان را حل کنند.
مثلا ایران اختلافات زیادی با امارات و یا ترکیه دارد ولی چون روابط اقتصادی بین طرفین وجود دارد روابط سیاسی هم ادامه پیدا می کند.
مضاف بر آن وقتی که کشورها توافق همکاری جامع با هم دارند اگر در سطح بین المللی اتفاقی رخ دهد که به این توافق جامع لطمه می زند در کنار هم می ایستند.
به عنوان مثال می گویم، مثلا ایران با روسیه یا چین یا ... توافق جامع دارد و بعد آمریکا می آید می خواهد تحریم هایی را بر علیه ایران و یا روسیه ویا چین و یا ... وضع کند که به این همکاری جامع لطمه می زند، بدیهی است که این بار آمریکا با ایران تنها و یا روسیه تنها و یا چین تنها و یا... مواجه نخواهد بود و طرف های مرتبط همه در مقابل اش می ایستند.
یا مثلا می گویم، اگر توافق همکاری های جامع میان ایران و روسیه و چین قبل از سال 2010 وجود داشت و فعال بود احتمال اینکه آمریکا بتواند در شورای امنیت تحریم های بین المللی بر علیه ایران وضع کند بسیار ضعیف می بود چون شانس آن وجود داشت که روسیه و چین آن را وتو کنند.
به همین ترتیب می توان گفت وقتی که توافق همکاری های جامع میان کشورها وجود دارد اگر طرفی مثل آمریکا بیاید مثلا ایران را تحریم کند، ایران خیال اش راحت است که از نظر اقتصادی با کشورهای دیگری همکاری دارد که می توانند در مقابله با تحریم ها به او کمک کنند.
مثل شرایط حاضر که ایران تحریم است اما نفت خود را به چین می فروشد و یا اینکه به هاب انتقال کالا برای روسیه تبدیل شده و یا هند به دلیل وجود بندر چابهار حاضر نیست به تحریم های آمریکا تمکین کند و در نهایت آمریکا است که مجبور شده برای رضایت خاطر هند چابهار را از تحریم ها مستثنی کند.
کلا هر چه قدر که کشوری عضو مجامع بین المللی اقتصادی باشد و هر چه قدر با کشورهای دیگر توافقنامه ها و تفاهم نامه های همکاری بیشتر داشته باشد، در عرصه بین المللی قدرت چانه زنی بیشتری دارد.
امروزه ایران با داشتن این توافق ها و همچنین عضویت در سازمان هایی مثل سازمان همکاری های شانگهای و بریکس قطعا قدرت چانه زنی بیشتر با غرب حتی در مواردی مانند برجام را دارد.
تصور اینکه روزی آمریکایی ها قرار است تحریم های خود بر علیه ایران را لغو کنند بسیار تصور ساده ای است، همه تحریم هایی که آمریکایی ها وضع کرده اند را نگاه کنید، حتی یک جمله مبنی بر اینکه اگر ایران فلان کار را کرد این تحریم لغو می شود را نمی توانید پیدا کنید.
این تحریم ها برای آن وضع نشده که روزی برداشته شود.
همیشه این مثال را می زنم، اولین تحریم های انگلیس بر علیه ایران زمان قاجار و بر سر قرارداد دارسی وضع شد و اولین تحریم های آمریکا زمان مصدق و پس از ملی شدن صنعت نفت وضع شد، علیرغم اینکه شاه متحد استراتژیک آمریکا و انگلیس در منطقه بود اما هیچ کدام از این تحریم ها تا به امروز لغو نشده.
همین را بگیرید و تا آخر خط بروید.
تنها راه مقابله با این تحریم ها است و این است که کاری کنیم تحریم ها خنثی و بی اثر شود.
برای اینکه چنین شود هم نیاز داریم که سطح همکاری های خود با دیگر کشورها را بالا ببریم مخصوصا در زمینه همکاری های جامع دوجانبه.
قطعا امضای توافق همکاری های جامع با روسیه این قدرت چانه زنی را بسیار بیشتر خواهد کرد.
