https://spnfa.ir/20240627/فردا-رای-تک-تک-ما-مهم-است-20833046.html
فردا رای تک تک ما مهم است
فردا رای تک تک ما مهم است
اسپوتنیک ایران
روز جمعه 8 خرداد ماه را میتوان یک روز محوری برای آتیه مملکت و ملت ایران دانست، روزی که انتخابات در آن نتیجه آتیه ما ایرانی ها وفرزندانمان را رقم خواهد زد. 27.06.2024, اسپوتنیک ایران
2024-06-27T18:56+0430
2024-06-27T18:56+0430
2024-06-27T18:56+0430
گزارش و تحلیل
ایران
اجتماعی
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e8/06/18/20817149_0:160:3072:1888_1920x0_80_0_0_4c21c2e29b99180b58e371f8ef9aa7b5.jpg
رسانه های دشمن ملت ایران و مخالف نظام جمهوری اسلامی کمپین بسیار بزرگی راه انداخته اند تا ملت ایران را از رای دادن منصرف کنند.نه به دلیل اینکه آنها به مردم و آتیه آنها علاقه دارند یا اینکه حتی برنامه ای برای آتیه مردم به عنوان مخالفان نظام دارند بلکه چون به دنبال هر راهکاری که می تواند زندگی مردم ایران را بدتر کند هستند.بنده نمی خواهم در باره کاندیدایی از کاندیداها صحبت کنم چون همه کاندیداهای موجود هر کدام یک سری ویژگی ها دارند که هم قشری از اقشار ملت ایران و افکار و عقاید و خواسته هایش را نمایندگی می کنند هم اینکه خط و مشی فکری خاص خود را دارند.این ملت هستند که باید رای بدهند که کدام یک را میخواهند و پای رای خودشان بایستند.من در تاریخ بشریت هیچ جای تاریخ نتوانستم ببنیم ملتی توانسته اند تغییری در اوضاع خودشان ایجاد کنند مگر اینکه خودشان دست روز زانوی خود گذاشته باشند و به دنبال تغییر باشند.خداوند متعال در سوره رعد آیه 11 می گوید:" إنَّ اللهَ لایُغَیّرُ ما بقومٍ حتّی یُغیّروا ما بأنفُسهم "خداوند سرنوشت هیچ ملتی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه آنان خود را تغییر دهند.بزرگترین مشکل ملت ما همیشه این بوده که خواهان تغییر و اصلاح مشکلات و امور متعلقه به خودمان هستیم اما منتظر می باشیم که دیگری برود و اقدام کند و مشکل ما را حل کند.آیا می دانید منظور چیست؟خیلی وقت ها می شود که بسیاری می آیند و شرایط کشور را با شرایط کشورهای دیگر مقایسه می کنند مثلا یکی می گوید کشوری با این همه امکانات داریم اما مثلا از نظر اقتصادی فلان کشور از ما جلو زده یا از نظر سیاسی در فلان کشور اینجوری است در ایران آنجوری یا....راحت ترین کار این است که بنشینیم مشکلاتمان را مطرح کنیم و به دلیل وجود آن غصه بخوریم.راه درست و سخت آن است که مشکلات را ببینیم اما با خرد دست جمعی به فکر حل آن و ایجاد تغییر باشیم.از زمانی که پیش قراول دانشجویان ایرانی شروع کردند به کشورهای مختلف سفر کردن، چند قرن می گذرد، امید بر این بود که اینها بروند و علوم کشورهای دیگر را به ایران بیاورند و به فکر پیشرفت کشور باشند اما اتفاقی که افتاد این بود که بسیاری از اینها رفتند و تحت تاثیر فرهنگ و سیاست کشورهای دیگر قرار گرفتند و با خود آن فرهنگ و سیاست را نیز به کشور آوردند و به جای اینکه بخواهند علوم و فناوری دیگر کشورها را در کشور جا بیاندازند به دنبال آن بودند که فرهنگ فکری و سیاسی آن کشورها را در کشورما جا بیاندازند.اکثر اینها تحصیلات علوم اجتماعی یا سیاسی نداشتند وفقط تحت تاثیر قرار گرفته بودند.یکی فکر می کرد که ساختار سیاسی مشابه انگلیس، همانا پادشاهی مشروطه خوب است و دیگر جمهوری مانند فرانسه و یا صدر اعظمی مانند آلمان و یا کمونیستی مانند شوروی سابق و یا شاهنشاهی مطلقه ویا نظام پارلمانی و یا....هیچ کدام متوجه نبودند که اگر یک ساختار سیاسی برای همه کشورها خوب بود همه کشورها یک ساختار سیاسی داشتند و دلیل اینکه هر کشوری یک ساختار سیاسی مختلف از دیگری دارد دلیل اش آن است که مردم آن کشور تلاش کرده اند و متوجه شده اند آن ساختار برای کشورشان مناسب است.تا زمانی که امام خمینی (ره) ساختار سیاسی نظام جمهوری اسلامی را مطرح نکرده بود هیچ یک از سیاستمداران دیگر به خود زحمت نداده بودند طرح نظام سیاسی ای که متناسب با شرایط کشور ایران باشد، از نظر خودشان، روی کاغذ بیاورند و همه فقط دنبال راهکار ساده کپی کردن ساختار سیاسی دیگر کشورها بودند.البته هنوز هم که هنوز هست می بینیم که بسیاری افراد که خود را مخالف نظام جمهوری اسلامی می دانند حتی به خود زحمت نداده اند که بنشینند طرحی برای نظامی که فکر می کنند برای ایران مناسب تر است روی کاغذ بیاورند.امروزه در میان سیاستمداران موجود در انتخابات اختلاف نظر بر نوع ساختار سیاسی نیست بلکه اختلاف نظر بر روش اداره کشور و پیشبرد اهداف و تفسیر روش های رسیدن به راهبردهای نظام و کشور است.هم روش وهم حتی راهبرد را نیز مردم با رای دادن خود می توانند تعیین کنند.با انتخاب خود مردم می توانند به دولت مردان بگویند خواست اکثریت جامعه انتخاب این مسیر یا آن مسیر است.آنهایی هم که رای نمی دهند حق آن را ندارند که در آینده بیایند و بگویند چرا فلان اتفاق رخ داده و یا چرا دولت مردان فلان مسیر را انتخاب کردند، چون رای نداده اند.بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی می گذرد تقریبا همه سوابق همه کاندیداهای موجود برایمان معلوم است کی چه توانمندی مدیریتی دارد، چه موفقیت ها یا ناکامی هایی دارد، پاکدستی و ایمان و مدیر و مدبر و مردمی بودن کاندیداها و اینکه آیا به اقوام و اقشار مختلف و مشکلات مردم دور است یا نزدیک و چه قدر با مشکلات مردم آشنایی دارد، به قول معروف آخرین بار که رفته بقالی سر کوچه خرید و یا برای درمان به بیمارستانی رفته و یا... کی بوده و یا مثلا در شرایط مختلف سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و... که مملکت و مردم با آن مواجه بودند چه موضعی داشته و یا چه موضع گیری ای کرده.هر کدام از کاندیداها معیارهایی دارد که ما به عنوان شهروند باید اینها را جلو خودمان قرار بدهیم و با سبک و سنگین کردن ببینیم کدام به خواسته های ما نزدیک تر است و کدام یک از این کاندیداها می تواند آنچه ما می خواهیم را بهتر از دیگران محقق کند.آنچه مسلم است این می باشد که رای ما است که آینده و سرنوشت چهارسال آینده ما را مشخص می کند.
ایران
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2024
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
ایران, اجتماعی, سیاسی
فردا رای تک تک ما مهم است
روز جمعه 8 خرداد ماه را میتوان یک روز محوری برای آتیه مملکت و ملت ایران دانست، روزی که انتخابات در آن نتیجه آتیه ما ایرانی ها وفرزندانمان را رقم خواهد زد.
رسانه های دشمن ملت ایران و مخالف نظام جمهوری اسلامی کمپین بسیار بزرگی راه انداخته اند تا ملت ایران را از رای دادن منصرف کنند.
نه به دلیل اینکه آنها به مردم و آتیه آنها علاقه دارند یا اینکه حتی برنامه ای برای آتیه مردم به عنوان مخالفان نظام دارند بلکه چون به دنبال هر راهکاری که می تواند زندگی مردم ایران را بدتر کند هستند.
بنده نمی خواهم در باره کاندیدایی از کاندیداها صحبت کنم چون همه کاندیداهای موجود هر کدام یک سری ویژگی ها دارند که هم قشری از اقشار ملت ایران و افکار و عقاید و خواسته هایش را نمایندگی می کنند هم اینکه خط و مشی فکری خاص خود را دارند.
این ملت هستند که باید رای بدهند که کدام یک را میخواهند و پای رای خودشان بایستند.
من در تاریخ بشریت هیچ جای تاریخ نتوانستم ببنیم ملتی توانسته اند تغییری در اوضاع خودشان ایجاد کنند مگر اینکه خودشان دست روز زانوی خود گذاشته باشند و به دنبال تغییر باشند.
خداوند متعال در سوره رعد آیه 11 می گوید:
" إنَّ اللهَ لایُغَیّرُ ما بقومٍ حتّی یُغیّروا ما بأنفُسهم "
خداوند سرنوشت هیچ ملتی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه آنان خود را تغییر دهند.
بزرگترین مشکل ملت ما همیشه این بوده که خواهان تغییر و اصلاح مشکلات و امور متعلقه به خودمان هستیم اما منتظر می باشیم که دیگری برود و اقدام کند و مشکل ما را حل کند.
خیلی وقت ها می شود که بسیاری می آیند و شرایط کشور را با شرایط کشورهای دیگر مقایسه می کنند مثلا یکی می گوید کشوری با این همه امکانات داریم اما مثلا از نظر اقتصادی فلان کشور از ما جلو زده یا از نظر سیاسی در فلان کشور اینجوری است در ایران آنجوری یا....
راحت ترین کار این است که بنشینیم مشکلاتمان را مطرح کنیم و به دلیل وجود آن غصه بخوریم.
راه درست و سخت آن است که مشکلات را ببینیم اما با خرد دست جمعی به فکر حل آن و ایجاد تغییر باشیم.
از زمانی که پیش قراول دانشجویان ایرانی شروع کردند به کشورهای مختلف سفر کردن، چند قرن می گذرد، امید بر این بود که اینها بروند و علوم کشورهای دیگر را به ایران بیاورند و به فکر پیشرفت کشور باشند اما اتفاقی که افتاد این بود که بسیاری از اینها رفتند و تحت تاثیر فرهنگ و سیاست کشورهای دیگر قرار گرفتند و با خود آن فرهنگ و سیاست را نیز به کشور آوردند و به جای اینکه بخواهند علوم و فناوری دیگر کشورها را در کشور جا بیاندازند به دنبال آن بودند که فرهنگ فکری و سیاسی آن کشورها را در کشورما جا بیاندازند.
اکثر اینها تحصیلات علوم اجتماعی یا سیاسی نداشتند وفقط تحت تاثیر قرار گرفته بودند.
یکی فکر می کرد که ساختار سیاسی مشابه انگلیس، همانا پادشاهی مشروطه خوب است و دیگر جمهوری مانند فرانسه و یا صدر اعظمی مانند آلمان و یا کمونیستی مانند شوروی سابق و یا شاهنشاهی مطلقه ویا نظام پارلمانی و یا....
هیچ کدام متوجه نبودند که اگر یک ساختار سیاسی برای همه کشورها خوب بود همه کشورها یک ساختار سیاسی داشتند و دلیل اینکه هر کشوری یک ساختار سیاسی مختلف از دیگری دارد دلیل اش آن است که مردم آن کشور تلاش کرده اند و متوجه شده اند آن ساختار برای کشورشان مناسب است.
تا زمانی که امام خمینی (ره) ساختار سیاسی نظام جمهوری اسلامی را مطرح نکرده بود هیچ یک از سیاستمداران دیگر به خود زحمت نداده بودند طرح نظام سیاسی ای که متناسب با شرایط کشور ایران باشد، از نظر خودشان، روی کاغذ بیاورند و همه فقط دنبال راهکار ساده کپی کردن ساختار سیاسی دیگر کشورها بودند.
البته هنوز هم که هنوز هست می بینیم که بسیاری افراد که خود را مخالف نظام جمهوری اسلامی می دانند حتی به خود زحمت نداده اند که بنشینند طرحی برای نظامی که فکر می کنند برای ایران مناسب تر است روی کاغذ بیاورند.
امروزه در میان سیاستمداران موجود در انتخابات اختلاف نظر بر نوع ساختار سیاسی نیست بلکه اختلاف نظر بر روش اداره کشور و پیشبرد اهداف و تفسیر روش های رسیدن به راهبردهای نظام و کشور است.
هم روش وهم حتی راهبرد را نیز مردم با رای دادن خود می توانند تعیین کنند.
با انتخاب خود مردم می توانند به دولت مردان بگویند خواست اکثریت جامعه انتخاب این مسیر یا آن مسیر است.
آنهایی هم که رای نمی دهند حق آن را ندارند که در آینده بیایند و بگویند چرا فلان اتفاق رخ داده و یا چرا دولت مردان فلان مسیر را انتخاب کردند، چون رای نداده اند.
بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی می گذرد تقریبا همه سوابق همه کاندیداهای موجود برایمان معلوم است کی چه توانمندی مدیریتی دارد، چه موفقیت ها یا ناکامی هایی دارد، پاکدستی و ایمان و مدیر و مدبر و مردمی بودن کاندیداها و اینکه آیا به اقوام و اقشار مختلف و مشکلات مردم دور است یا نزدیک و چه قدر با مشکلات مردم آشنایی دارد، به قول معروف آخرین بار که رفته بقالی سر کوچه خرید و یا برای درمان به بیمارستانی رفته و یا... کی بوده و یا مثلا در شرایط مختلف سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و... که مملکت و مردم با آن مواجه بودند چه موضعی داشته و یا چه موضع گیری ای کرده.
هر کدام از کاندیداها معیارهایی دارد که ما به عنوان شهروند باید اینها را جلو خودمان قرار بدهیم و با سبک و سنگین کردن ببینیم کدام به خواسته های ما نزدیک تر است و کدام یک از این کاندیداها می تواند آنچه ما می خواهیم را بهتر از دیگران محقق کند.
آنچه مسلم است این می باشد که رای ما است که آینده و سرنوشت چهارسال آینده ما را مشخص می کند.
