گزارش و تحلیل

سالانه هزار اهدای عضو در ایران

© Photo / LLC Production Association "Zarnitsa"Интерактивный анатомический стол "Пирогов"
Интерактивный анатомический стол Пирогов - اسپوتنیک ایران  , 1920, 13.06.2024
اشتراک
اهدای عضو یا نام دیگر اهدای زندگی عملی است که فرد یا ولی دم او اجازه می‌دهد تا اعضای سالم وی برای پیوند به فرد دیگری اهدا شود، هر فرد مرگ مغزی می‌تواند با اهدای ارگان‌های حیاتی خود جان 1 تا 8 نفر را از مرگ حتمی نجات داده و با اهدای بافت و نسوج خود 1 تا 53 نفر را از معلولیت رهایی بخشد.
در ایران سالانه 3 تا 4 هزار مورد مرگ مغزی مناسب جهت پیوند اعضا وجود دارد که از این رقم 1000 نفر رضایت اهدای اعضا را انجام می‌دهند، اما این در حالیست که حتی با وجود کارت اهدای عضو رضایت خانواده بیمار مرگ مغزی جهت اهدای اعضای وی اخذ می‌شود و در صورت عدم رضایت عمل اهدای عضو صورت نمی‌گیرد.
آهنگ اهدای عضو سالیان طولانی است که در میان ایرانیان در حال رشد و بهبود است و پیش بینی می‌شود این فرهنگ در طول سالیان آینده رواج چشمگیری پیدا کند.
دکتر کتایون نجفی زاده، مدیر عامل انجمن اهدای عضو ایرانیان در این زمینه به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت:
تعداد اهدای عضو در ایران به این صورت است که موارد مرگ مغزی مناسب اهدا در ایران 3 تا 4 هزار نفر در سال هستند چیزی نزدیک به دو برابر این رقم افراد مرگ مغزی هستند اما قابلیت اهدا ندارند، از این تعداد فقط متاسفانه 1000 نفر اهدای عضو می‌کنند و بقیه اهدای عضو انجام نمی‌دهند.
وی افزود:
بیشترین عضو بدن که اهدا می‌شود و بیشترین نیاز به اهدای عضو در ایران کلیه است.
مدیر عامل انجمن اهدای عضو ایرانیان در ادامه از لیست بلند انتظار برای اهدای عضو گفت:
طبق آمار جهانی حدود 10 درصد کسانی که نیاز به پیوند دارند موفق می‌شوند که عضو اهدایی دریافت کنند و بقیه افراد متاسفانه یا موفق نمی‌شوند یا مدت طولانی در لیست اهدا باقی می‌مانند.
فرهنگ اهدای عضو همانطور که در جریان هستیم مربوط به مرده‌ای است که به واسطه دستگاه‌ها و داروها برای چند روز قلب ادامه تپش انجام می‌دهد، در این چند روز است که پیش از از بین رفتن اعضای بدن توسط سموم مغز می‌توان از این اعضا استفاده کرد.
دکتر کتایون نجفی زاده در ادامه فرهنگ اهدای عضو در جهان را اینگونه توصیف کرد:
در تمام دنیا اهدای عضو مقوله ‌ای است که به دلایل ذکر شده فقط از نظر پزشکی کافی نیست بلکه لازمه فرهنگ سازی دارد چرا که لازم است آن فرد یا خانواده با اهدای عضو موافقت داشته باشند تا این عمل صورت بگیرد.
در بسیاری از کشورها مانند اسپانیا که بالاترین رتبه اهدای عضو را در دنیا دارد قوانینی مبنی بر آنکه همه افراد اهدا کننده محسوب می‌شوند مگر آنکه ارت عدم تمایل به اهدای عضو را گرفته‌اند مصوب می‌شود نابراین اگر کسی وقت نمی‌کند کارت عدم تمایل به اهدای عضو را دریافت کند در صورت مرگ مغزی اعضا اهدا می‌شود در تمام این کشورها اعضای بیمار مرگ مغزی سرمایه ملی محسوب می‌شود و جازه داده نمی‌شود تا بیهوده زیر خاک برود البته که تمام این کشورها از اعضای خانواده بیمار اجازه دریافت می‌کنند و اگر اجازه داده نشود اهدا صورت نمی‌گیرد چرا که مرگ مغزی مرده‌ای است که پش قلب کماکان انجام می‌شود بنابراین اگر اهدای عضو برای آن فرد انجام شود بعدها اعضای خانواده اعلام می‌کنند که ما مشاهده کردیم که تپش قلب وجود داشت و تنفس انجام می‌شد اما توجه نمی‌کنند که تپش و قلب و تنفس صرفاً به واسطه دستگاه‌ها در حال صورت‌گیری است به همین دلیل در اکثر کشورهای جهان رضایت خانواده اخذ می‌شود و در صورت عدم رضایت اهدای عضو انجام نمی‌شود
نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала