https://spnfa.ir/20231115/سی-پنج-سال-پس-از-پرواز-بوران-دلایل-رهایی-پروژه-شاتل-فضایی-آمریکا-18625142.html
سی پنج سال پس از پرواز "بوران"؛ دلایل رهایی پروژه شاتل فضایی آمریکا
سی پنج سال پس از پرواز "بوران"؛ دلایل رهایی پروژه شاتل فضایی آمریکا
معاون پروژه پرواز کشتی مداری بوران برای سیستم کنترل پرواز خودکار به اسپوتنیک گفت، ایالات متحده فضاپیماهای قابل استفاده مجدد را رها کرد زیرا جریان محموله بزرگی... 15.11.2023, اسپوتنیک ایران
2023-11-15T09:49+0330
2023-11-15T09:49+0330
2023-11-15T09:49+0330
روسیه
آمریکا
/html/head/meta[@name='og:title']/@content
/html/head/meta[@name='og:description']/@content
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/0b/0f/18625128_0:272:2879:1891_1920x0_80_0_0_0da428fd49f4891f807e92eacca6f711.jpg
معاون پرواز کشتی مداری بوران به ریانو گفت که ایالات متحده فضاپیماهای قابل استفاده مجدد را رها کرد زیرا جریان محموله بزرگی به ایستگاه های مداری و بازگشت به زمین شکل نگرفت و پروازهای آنها به اندازه کافی سودآور و ایمن نبود، همانطور که در ابتدا انتظار می رفت. نووستی در یک سیستم خودکار کنترل پرواز (ACS) سرگئی تسایبین.به گزارش اسپوتنیک، 15 نوامبر 35 سال از اولین و تنها پرواز خودکار فضاپیمای قابل استفاده مجدد شوروی "بوران" گذشت.سرگئی تسایبین در افتتاحیه نمایشگاه "آدم های بوران" در خانه مرکزی هوانوردی و کیهان نوردی روسیه که به سی و پنجمین سالگرد پرتاب فضاپیمای بوران اختصاص داشت، گفت:" دلیل آن بسیار ساده است: هم شاتل و هم بوران نه برای قرار دادن محموله ها در مدار، بلکه برای خارج کردن محموله از مدار ساخته شده اند و برای این کار باید یک جریان محموله در ایستگاه های مداری وجود داشته باشد. به ما قول کریستال‌های فوق‌العاده خالص، مواد بیولوژیکی فوق‌العاده خالص و مواردی از این قبیل داده شد. این همه کجاست؟ چیزی نیست".وی دلیل دیگری برای "نابودی" برنامه شاتل فضایی را اشتباه محاسباتی اقتصاددانان عنوان کرد. معلوم شد فضاپیمای قابل استفاده مجدد آنطور که انتظار می رفت سودآور نبود.این مهندس ادامه داد:" زمانی که آمریکایی ها برای این برنامه پول درخواست کردند، یک طرح تجاری ارائه کردند که بر اساس آن در اولین پرتاب، هزینه قرار دادن یک کیلوگرم محموله در مدار تقریباً 3.5 هزار دلار و پس از پنج سال 330 دلار هزینه داشت. وقتی پروازهای دائمی شاتل شروع شد، ناسا متوجه شد که نمی تواند از عهده آن برآید و از لاکهید دعوت کرد تا برون سپاری کند، این شرکت همه چیز را صادقانه محاسبه کرد و مبلغ 500 میلیون دلار برای پرتاب با محموله شاتل 20 تن تعیین کرد، یعنی به ازای هر یک کیلوگرم 25 هزار دلار".وی دلیل سوم کنار گذاشتن فضاپیماهای قابل استفاده مجدد را دو تصادف شاتل فضایی چلنجر در سال 1986 و کلمبیا در سال 2003 نام برد که جان 14 فضانورد آمریکایی را گرفت.شاتل فضایی چلنجر در دهمین پرتاب خود در 28 ژانویه 1986، 73 ثانیه پس از پرواز سقوط کرد. یکی از بوسترها از فضاپیما خارج شد و مخزن سوخت را سوراخ و سوخت را مشتعل و شاتل را از بین برد. هفت فضانورد جان باختند.در 1 فوریه 2003، شاتل فضایی کلمبیا هنگام بازگشت به زمین سقوط کرد. هر هفت خدمه کشته شدند. این صد و سیزدهمین پرواز مداری شاتل فضایی بود. پس از این حادثه، شاتل های آمریکایی قبل از تعطیل شدن برنامه در سال 2011، 22 پرواز دیگر انجام دادند. در مجموع پنج فضاپیما از این نوع برای پروازهای فضایی ساخته شد.
آمریکا
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
روسیه, آمریکا
سی پنج سال پس از پرواز "بوران"؛ دلایل رهایی پروژه شاتل فضایی آمریکا
معاون پروژه پرواز کشتی مداری بوران برای سیستم کنترل پرواز خودکار به اسپوتنیک گفت، ایالات متحده فضاپیماهای قابل استفاده مجدد را رها کرد زیرا جریان محموله بزرگی به ایستگاه های مداری و بازگشت به زمین شکل نگرفت و پروازهای آنها همانطور که در ابتدا انتظار می رفت سودآور و ایمن نبود.
معاون پرواز کشتی مداری بوران به ریانو گفت که ایالات متحده فضاپیماهای قابل استفاده مجدد را رها کرد زیرا جریان محموله بزرگی به ایستگاه های مداری و بازگشت به زمین شکل نگرفت و پروازهای آنها به اندازه کافی سودآور و ایمن نبود، همانطور که در ابتدا انتظار می رفت. نووستی در یک سیستم خودکار کنترل پرواز (ACS) سرگئی تسایبین.
به گزارش اسپوتنیک، 15 نوامبر 35 سال از اولین و تنها پرواز خودکار فضاپیمای قابل استفاده مجدد شوروی "بوران" گذشت.
سرگئی تسایبین در افتتاحیه نمایشگاه "آدم های بوران" در خانه مرکزی هوانوردی و کیهان نوردی روسیه که به سی و پنجمین سالگرد پرتاب فضاپیمای بوران اختصاص داشت، گفت:" دلیل آن بسیار ساده است: هم شاتل و هم بوران نه برای قرار دادن محموله ها در مدار، بلکه برای خارج کردن محموله از مدار ساخته شده اند و برای این کار باید یک جریان محموله در ایستگاه های مداری وجود داشته باشد. به ما قول کریستال‌های فوق‌العاده خالص، مواد بیولوژیکی فوق‌العاده خالص و مواردی از این قبیل داده شد. این همه کجاست؟ چیزی نیست".
وی دلیل دیگری برای "نابودی" برنامه شاتل فضایی را اشتباه محاسباتی اقتصاددانان عنوان کرد. معلوم شد فضاپیمای قابل استفاده مجدد آنطور که انتظار می رفت سودآور نبود.
این مهندس ادامه داد:" زمانی که آمریکایی ها برای این برنامه پول درخواست کردند، یک طرح تجاری ارائه کردند که بر اساس آن در اولین پرتاب، هزینه قرار دادن یک کیلوگرم محموله در مدار تقریباً 3.5 هزار دلار و پس از پنج سال 330 دلار هزینه داشت. وقتی پروازهای دائمی شاتل شروع شد، ناسا متوجه شد که نمی تواند از عهده آن برآید و از لاکهید دعوت کرد تا برون سپاری کند، این شرکت همه چیز را صادقانه محاسبه کرد و مبلغ 500 میلیون دلار برای پرتاب با محموله شاتل 20 تن تعیین کرد، یعنی به ازای هر یک کیلوگرم 25 هزار دلار".
وی دلیل سوم کنار گذاشتن فضاپیماهای قابل استفاده مجدد را دو تصادف شاتل فضایی چلنجر در سال 1986 و کلمبیا در سال 2003 نام برد که جان 14 فضانورد آمریکایی را گرفت.
شاتل فضایی چلنجر در دهمین پرتاب خود در 28 ژانویه 1986، 73 ثانیه پس از پرواز سقوط کرد. یکی از بوسترها از فضاپیما خارج شد و مخزن سوخت را سوراخ و سوخت را مشتعل و شاتل را از بین برد. هفت فضانورد جان باختند.
در 1 فوریه 2003، شاتل فضایی کلمبیا هنگام بازگشت به زمین سقوط کرد. هر هفت خدمه کشته شدند. این صد و سیزدهمین پرواز مداری شاتل فضایی بود. پس از این حادثه، شاتل های آمریکایی قبل از تعطیل شدن برنامه در سال 2011، 22 پرواز دیگر انجام دادند. در مجموع پنج فضاپیما از این نوع برای پروازهای فضایی ساخته شد.
