https://spnfa.ir/20231102/رویکرد-دوگانه-غرب-در-رابطه-با-جنگ-غزه-و-سایر-درگیریها-18460127.html
رویکرد دوگانه غرب در رابطه با جنگ غزه و سایر درگیریها
رویکرد دوگانه غرب در رابطه با جنگ غزه و سایر درگیریها
اسپوتنیک ایران
منظور نماینده روسیه در سازمان ملل در این باره که اسرائیل حق دفاع از خود را ندارد چه بود؟ 02.11.2023, اسپوتنیک ایران
2023-11-02T22:12+0330
2023-11-02T22:12+0330
2023-11-02T23:20+0330
سیاسی
دیدگاه بین المللی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/410/53/4105390_0:190:2965:1858_1920x0_80_0_0_5081f7caab555ad6d365dc2611a19f13.jpg
به گزارش اسپوتنیک، واسیلی نبنزیا، نماینده دائم روسیه در سازمان ملل در نشست ویژه مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره بحران فلسطین و اسرائیل اظهار داشت که قدرت‌های غربی رویکردی دوگانه نسبت به جنگ غزه و سایر درگیریها اتخاذ کرده‌اند.واسیلی نبنزیا روز اول نوامبر، گفت که ایالات متحده و متحدانش به ریاکاری مطلق دست می‌زنند. به گفته سفیر روسیه، در شرایط بحرانی، کشورهای غربی فورا از دیگران می خواهند تا قوانین بشردوستانه را رعایت کنند و کمیسیون های تحقیقاتی تشکیل دهند. آنها همچنین در اعمال "تحریم هایی علیه کسانی که از زور تنها به عنوان یک اقدام افراطی برای توقف خشونت چند ساله استفاده می کنند، شتاب بخرج می دهند.وی در ادامه گفت: "با این حال، در مورد غزه، ایالات متحده توجهی به "ویرانگری هولناک غزه، که فراتر از هر چیزی است که آنها در سایر زمینه های منطقه ای مورد انتقاد قرار می دهند، حملات به تاسیسات غیرنظامی، مرگ هزاران کودک و رنج هولناک غیرنظامیان در بحبوحه غزه، و محاصره کامل غزه نمی کنند. تنها توجه آمریکا و متحدانش، برحق اسرائیل در دفاع از خود متمرکز شده است".به گفته وی: طبق قوانین بین المللی، اسرائیل به عنوان یک "قدرت اشغالگر" طبق حکم مشورتی دیوان بین المللی در سال 2004 "حق دفاع از خود" را ندارد. روسیه با تاکید بر ضرورت حل عادلانه مشکل فلسطین بر اساس قطعنامه های شناخته شده شورای امنیت سازمان ملل متحد، حق اسرائیل برای تضمین امنیت خود را به رسمیت می شناسد".پروفسور آلفرد دی زایاس، کارشناس مستقل سابق سازمان ملل در نظم بین الملل، به اسپوتنیک گفت: " واسیلی نبنزیا، سفیر روسیه، در بیان اینکه اسرائیل یک کشور اشغالگر است که اشغال فلسطین در قطعنامه های بی شمار سازمان ملل غیرقانونی اعلام شده است، درست است.منظور، "تعهد اسرائیل بر اساس قطعنامه 242 شورای امنیت مورخ 22 نوامبر 1967، عقب نشینی از سرزمین های اشغالی و اجازه اجرای عملی حق تعیین سرنوشت ملت فلسطین است که حق مسلمی است که در مواد 1,55, فصل یازدهم و یازدهم و دوازدهم منشور ملل متحد و همچنین در ماده 1 مشترک میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قید شده است".یادآوری حکم نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری در تاریخ 9 ژوئیه 2004 که بار دیگر بر حق تعیین سرنوشت ملت فلسطین تأکید می‌کند و نقض زنجیره‌ای منشور سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی توسط اسرائیل را مستند می‌کند، نیز حائز اهمیت است.با وجود زبان صریح دیوان بین المللی دادگستری، اسرائیل هیچ یک از احکام خاص نامبرده را اجرا نکرده است و توانسته است بارها و بارها قطعنامه های سازمان ملل را زیر پا بگذارد زیرا ایالات متحده از حق وتوی خود در شورای امنیت (تقریبا 80 بار!) سوء استفاده کرده است تا از اسرائیل در برابر محکومیت و تحریم های سازمان ملل حفاظت کند".دی زایاس خاطرنشان نمود که در چارچوب احکام دادگاه، اسرائیل حق دفاع از خود را ندارد، اما باید بر اساس مقررات بین المللی برای یک "قدرت اشغالگر" با آن رفتار شود. این موضوع بارها توسط دیپلمات های فلسطینی در سازمان ملل مطرح شده است.در 21 مه 2021، ریاض منصور ناظر دائمی سازمان ملل متحد در دولت فلسطین در نامه خود به این نهاد بین المللی تاکید کرد که "اصل دفاع از خود را نمی توان توسط اسرائیل در مورد خود آن کشور در سرزمین های اشغالی فلسطین اعمال کرد.همانطور که شورای امنیت در قطعنامه 1860 (2009) مجدداً تأیید کرد، نوار غزه بخشی جدایی ناپذیر از اراضی اشغالی فلسطین از جمله قدس شرقی است که از سال 1967 توسط اسرائیل اشغال شده است.منصور استدلال کرد که اسرائیل به عنوان یک "قدرت اشغالگر" " ملزم به رعایت مفاد مربوطه کنوانسیون چهارم ژنو و سایر مقررات مرتبط حقوق بین‌الملل، از جمله قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، است.حقوق بین‌الملل تصریح می‌کند که "دولت‌های اشغالگر" مسئولیت‌های خود را برای حفاظت از جمعیت محلی افزایش داده و موظف به تأمین تجهیزات اولیه بهداشت و ایمنی برای آنها هستند.با این حال، از دیدگاه اسرائیل، با توجه به اینکه کشور فلسطین یک کشور تا حدی به رسمیت شناخته شده است و توسط سازمان ملل متحد به عنوان یک "دولت ناظر غیرعضو" طبقه بندی می شود، اسرائیل را نباید یک "قدرت اشغالگر" دانست.تل آویو با این مفهوم که از سال 1967 نوار غزه را "اشغال" کرده است موافق نیست و استدلال می کند که در سال 2005 به طور کامل از منطقه خارج شده است و از آن زمان تاکنون منطقه توسط گروه های فلسطینی اداره می شود.پروفسور آلفرد دی زایاس، کارشناس مستقل سابق سازمان ملل در نظم بین الملل، در ادامه به اسپوتنیک گفت: "ما در "غرب" فرهنگ معافیت از مجازات را داریم. جنایت های ایالات متحده در ویتنام، افغانستان، عراق، لیبی، سوریه و غیره بدون مجازات مانده است.تعجب آور نیست که ما حملات نظامی اسرائیل را محکوم نمی کنیم، همچنین به این دلیل که در آنها شریک هستیم، زیرا ما کمک های نظامی و مالی عظیمی به اسرائیل می رسانیم و این امکان را به اسرائیل می دهیم که به استعمار خود در فلسطین ادامه دهد و "دفاع از خود" فلسطینی ها سرکوب شود."غرب جمعی" نیز دارای "فرهنگ تقلب" است و در حالی که ما در حرف به فلسطینی ها می گوییم که حق تعیین سرنوشت آنها را به رسمیت می شناسیم، در عین حال از غصب اراضی در سرزمین های فلسطین توسط اسرائیل و شهرک سازی های جدید اسرائیل حمایت می کنیم و از کمک مالی به اسرائیل دریغ نمی ورزیم".به گفته کریستوفر سی بلک، وکیل جنایی بین‌المللی با 20 سال تجربه در جنایات جنگی و روابط بین‌الملل، و مفسر امور بین‌الملل، سکوت غرب در مورد رنج‌های هولناک در غزه شرم‌آور است.او در ادامه به اسپوتنیک گفت:"کشورهایی که از محکوم کردن حمله اسرائیل به غزه که تنها می‌توان آن را اردوگاه کار اجباری اسرائیل برای فلسطینیان نامید، خودداری می‌کنند، از این کار خودداری می کنند، زیرا اسرائیل بخش مهمی از ساختار هژمونی جهانی ایالات متحده آمریکا است. آمریکا و متحدانش در تلاش برای استقرار قدرت خود هستند، اما شکست می خورند. اسرائیل، پنجه گربه آنها در خاورمیانه است."وی تصریح کرد: "مردم یهود بار دیگر به مهره های سیاست قدرت تبدیل شده‌اند. در واقع می توان گفت که هم یهودیان و هم فلسطینی ها به نفع ایالات متحده، انگلیس و فرانسه و بقیه، به جان یکدیگر انداخته شده‌اند. آنها به جای اینکه در یک سرزمین در صلح در کنار یکدیگر زندگی کنند، مجبور به جنگ مداوم شده اند که عواقب آن برای هر دو ملت بسیار غم انگیز است".
https://spnfa.ir/20231031/محاسبه-سود-ناشی-از-درگیری-خاورمیانه-در-غرب-18406133.html
https://spnfa.ir/20221128/روسیه-حل-وفصل-بحران-میان-فلسطین-و-اسرائیل-دیگر-در-دستور-کار-غرب-نیست-13550154.html
https://spnfa.ir/20231031/ترکیه-اسرائیل-در-غزه-در-حال-جنایت-علیه-بشریت-می-باشد-18419760.html
https://spnfa.ir/20231101/ایران-اسرائیل-با-طرح-اتهامات-بیاساس-سعی-در-کتمان-اعمال-خود-دارد-18423190.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
سیاسی, دیدگاه بین المللی
رویکرد دوگانه غرب در رابطه با جنگ غزه و سایر درگیریها
22:12 02.11.2023 (بروز رسانی شده: 23:20 02.11.2023) منظور نماینده روسیه در سازمان ملل در این باره که اسرائیل حق دفاع از خود را ندارد چه بود؟
به گزارش اسپوتنیک، واسیلی نبنزیا، نماینده دائم روسیه در سازمان ملل در نشست ویژه مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره بحران فلسطین و اسرائیل اظهار داشت که قدرت‌های غربی رویکردی دوگانه نسبت به جنگ غزه و سایر درگیریها اتخاذ کرده‌اند.
واسیلی نبنزیا روز اول نوامبر، گفت که ایالات متحده و متحدانش به ریاکاری مطلق دست می‌زنند. به گفته سفیر روسیه، در شرایط بحرانی، کشورهای غربی فورا از دیگران می خواهند تا قوانین بشردوستانه را رعایت کنند و کمیسیون های تحقیقاتی تشکیل دهند. آنها همچنین در اعمال "تحریم هایی علیه کسانی که از زور تنها به عنوان یک اقدام افراطی برای توقف خشونت چند ساله استفاده می کنند، شتاب بخرج می دهند.
وی در ادامه گفت: "با این حال، در مورد غزه، ایالات متحده توجهی به "ویرانگری هولناک غزه، که فراتر از هر چیزی است که آنها در سایر زمینه های منطقه ای مورد انتقاد قرار می دهند، حملات به تاسیسات غیرنظامی، مرگ هزاران کودک و رنج هولناک غیرنظامیان در بحبوحه غزه، و محاصره کامل غزه نمی کنند. تنها توجه آمریکا و متحدانش، برحق اسرائیل در دفاع از خود متمرکز شده است".
به گفته وی: طبق قوانین بین المللی، اسرائیل به عنوان یک "قدرت اشغالگر" طبق حکم مشورتی دیوان بین المللی در سال 2004 "حق دفاع از خود" را ندارد. روسیه با تاکید بر ضرورت حل عادلانه مشکل فلسطین بر اساس قطعنامه های شناخته شده شورای امنیت سازمان ملل متحد، حق اسرائیل برای تضمین امنیت خود را به رسمیت می شناسد".
پروفسور آلفرد دی زایاس، کارشناس مستقل سابق سازمان ملل در نظم بین الملل، به اسپوتنیک گفت: " واسیلی نبنزیا، سفیر روسیه، در بیان اینکه اسرائیل یک کشور اشغالگر است که اشغال فلسطین در قطعنامه های بی شمار سازمان ملل غیرقانونی اعلام شده است، درست است.
منظور، "تعهد اسرائیل بر اساس قطعنامه 242 شورای امنیت مورخ 22 نوامبر 1967، عقب نشینی از سرزمین های اشغالی و اجازه اجرای عملی حق تعیین سرنوشت ملت فلسطین است که حق مسلمی است که در مواد 1,55, فصل یازدهم و یازدهم و دوازدهم منشور ملل متحد و همچنین در ماده 1 مشترک میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قید شده است".
یادآوری حکم نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری در تاریخ 9 ژوئیه 2004 که بار دیگر بر حق تعیین سرنوشت ملت فلسطین تأکید می‌کند و نقض زنجیره‌ای منشور سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی توسط اسرائیل را مستند می‌کند، نیز حائز اهمیت است.
با وجود زبان صریح دیوان بین المللی دادگستری، اسرائیل هیچ یک از احکام خاص نامبرده را اجرا نکرده است و توانسته است بارها و بارها قطعنامه های سازمان ملل را زیر پا بگذارد زیرا ایالات متحده از حق وتوی خود در شورای امنیت (تقریبا 80 بار!) سوء استفاده کرده است تا از اسرائیل در برابر محکومیت و تحریم های سازمان ملل حفاظت کند".
دی زایاس خاطرنشان نمود که در چارچوب احکام دادگاه، اسرائیل حق دفاع از خود را ندارد، اما باید بر اساس مقررات بین المللی برای یک "قدرت اشغالگر" با آن رفتار شود. این موضوع بارها توسط دیپلمات های فلسطینی در سازمان ملل مطرح شده است.
در 21 مه 2021، ریاض منصور ناظر دائمی سازمان ملل متحد در دولت فلسطین در نامه خود به این نهاد بین المللی تاکید کرد که "اصل دفاع از خود را نمی توان توسط اسرائیل در مورد خود آن کشور در سرزمین های اشغالی فلسطین اعمال کرد.
همانطور که شورای امنیت در قطعنامه 1860 (2009) مجدداً تأیید کرد، نوار غزه بخشی جدایی ناپذیر از اراضی اشغالی فلسطین از جمله قدس شرقی است که از سال 1967 توسط اسرائیل اشغال شده است.
منصور استدلال کرد که اسرائیل به عنوان یک "قدرت اشغالگر" " ملزم به رعایت مفاد مربوطه کنوانسیون چهارم ژنو و سایر مقررات مرتبط حقوق بین‌الملل، از جمله قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، است.
حقوق بین‌الملل تصریح می‌کند که "دولت‌های اشغالگر" مسئولیت‌های خود را برای حفاظت از جمعیت محلی افزایش داده و موظف به تأمین تجهیزات اولیه بهداشت و ایمنی برای آنها هستند.
با این حال، از دیدگاه اسرائیل، با توجه به اینکه کشور فلسطین یک کشور تا حدی به رسمیت شناخته شده است و توسط سازمان ملل متحد به عنوان یک "دولت ناظر غیرعضو" طبقه بندی می شود، اسرائیل را نباید یک "قدرت اشغالگر" دانست.
تل آویو با این مفهوم که از سال 1967 نوار غزه را "اشغال" کرده است موافق نیست و استدلال می کند که در سال 2005 به طور کامل از منطقه خارج شده است و از آن زمان تاکنون منطقه توسط گروه های فلسطینی اداره می شود.
پروفسور آلفرد دی زایاس، کارشناس مستقل سابق سازمان ملل در نظم بین الملل، در ادامه به اسپوتنیک گفت: "ما در "غرب" فرهنگ معافیت از مجازات را داریم. جنایت های ایالات متحده در ویتنام، افغانستان، عراق، لیبی، سوریه و غیره بدون مجازات مانده است.
تعجب آور نیست که ما حملات نظامی اسرائیل را محکوم نمی کنیم، همچنین به این دلیل که در آنها شریک هستیم، زیرا ما کمک های نظامی و مالی عظیمی به اسرائیل می رسانیم و این امکان را به اسرائیل می دهیم که به استعمار خود در فلسطین ادامه دهد و "دفاع از خود" فلسطینی ها سرکوب شود.
"غرب جمعی" نیز دارای "فرهنگ تقلب" است و در حالی که ما در حرف به فلسطینی ها می گوییم که حق تعیین سرنوشت آنها را به رسمیت می شناسیم، در عین حال از غصب اراضی در سرزمین های فلسطین توسط اسرائیل و شهرک سازی های جدید اسرائیل حمایت می کنیم و از کمک مالی به اسرائیل دریغ نمی ورزیم".
به گفته کریستوفر سی بلک، وکیل جنایی بین‌المللی با 20 سال تجربه در جنایات جنگی و روابط بین‌الملل، و مفسر امور بین‌الملل، سکوت غرب در مورد رنج‌های هولناک در غزه شرم‌آور است.
او در ادامه به اسپوتنیک گفت:"کشورهایی که از محکوم کردن حمله اسرائیل به غزه که تنها می‌توان آن را اردوگاه کار اجباری اسرائیل برای فلسطینیان نامید، خودداری می‌کنند، از این کار خودداری می کنند، زیرا اسرائیل بخش مهمی از ساختار هژمونی جهانی ایالات متحده آمریکا است. آمریکا و متحدانش در تلاش برای استقرار قدرت خود هستند، اما شکست می خورند. اسرائیل، پنجه گربه آنها در خاورمیانه است."
وی تصریح کرد: "مردم یهود بار دیگر به مهره های سیاست قدرت تبدیل شده‌اند. در واقع می توان گفت که هم یهودیان و هم فلسطینی ها به نفع ایالات متحده، انگلیس و فرانسه و بقیه، به جان یکدیگر انداخته شده‌اند. آنها به جای اینکه در یک سرزمین در صلح در کنار یکدیگر زندگی کنند، مجبور به جنگ مداوم شده اند که عواقب آن برای هر دو ملت بسیار غم انگیز است".
