https://spnfa.ir/20230916/اجلاس-گروه-77-حقیقت-نظام-بین-المللی-را-بیش-از-پیش-نمایان-می-کند-17755583.html
اجلاس گروه 77 حقیقت نظام بین المللی را بیش از پیش نمایان می کند
اجلاس گروه 77 حقیقت نظام بین المللی را بیش از پیش نمایان می کند
اسپوتنیک ایران
اخیرا اجلاس سران گروه 77 و چین در هاوانا پایتخت کشور کوبا در سایه شرایط برزخی کنونی تحولات گسترده نظام بین المللی برگزار شد. 16.09.2023, اسپوتنیک ایران
2023-09-16T14:12+0430
2023-09-16T14:12+0430
2023-09-16T14:35+0430
گزارش و تحلیل
سیاسی
جهان
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e7/09/10/17758313_0:173:3025:1875_1920x0_80_0_0_741422da6afdfb0194d81dc5c9e16ee0.jpg
این مجموعه که در سال 1964 در الجزایر تاسیس شد تاز همان ابتدا تلاش داشت تا از حقوق اکثریت جهان در حال توسعه دفاع کند.این تجمع بزرگترین تجمع جهانی است که تقریبا همه کشورهای در حال توسعه جنوب را در بر می گیرد. این تجمع را می توان صدا و فریاد اکثریت جهانی شمرد و خواست های آنان را خواست اکثریت جهانی دانست. از مجموع سخنرانیهای سران و نمایندگان کشورهای در حال توسعه می توان نتیجه گرفت که نگاه اکثریت کشورهای جهان به تحولات جاری جهان چگونه است و پیشنهادات آنها بر چه محورهایی تاکید دارد.1- این اجلاس که نمایندگان حدود دو سوم جمعیت جهان و کشورهای آن را در بر می گیرد کاملا نشان می دهد که نظام بین المللی بر اساس دمکراسی جهانی بنا نشده و اکثریت جهانی نه در فرایند تصمیم گیری و نه در سطوح زندگی نقشی ایفا نمی کنند و بر خواسته های آنها وقعی گذاشته نمی شود و جهان همچنان توسط اقلیت ثروتمند کشورهای غربی اداره می شود که بر سازمانهای بین المللی و اقتصاد جهانی سلطه دارند. این نابرابری جایگاه، مقوله دمکراسی جهانی را به یک جوک تبدیل می کند که هر از چند گاه از سوی غرب به عنوان اجماع جهانی علم می شود.2- این تجمع عظیم کشورهای جهان که به آن کشورهای جنوب گفته می شود در شرایط بسیار متفاوت و آپارتاید گونه در ابعاد توسعه در قیاس با کشورهای شمال زندگی می کنند و این شکاف میان شمال و جنوب که یک نظام تبعیضی پدید آورده هر روز بیشتر از دیروز تعمیق شده و این نشان می دهد که غرب حاضر به پر کردن این شکاف نیست و از این نظام ظالمانه که در آن با تجمیع عناصر قدرت، ثروت و تزویر رسانه ای و گفتمانی صورت گرفته به شدت دفاع می کند و اصرار دارد تا رفاه در انحصار برخی کشورها باقی بماند.3- غرب که روزی با نظام ظالمانه استعماری بر جهان سلطه پیدا کرد امروزه با دستکشهای مخملی همان کار را با روشهای متفاوت دنبال می کند و با ابزارهای سازمانهای بین المللی و احتکار حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل، سلطه بر صندوق و بانک بین المللی پول، و داشتن قدرت نظامی و تکنولوژی، شرایط استعماری را با شدت بیشتری استمرار بخشیده و از استقلال و توسعه کشورهای دیگر و ایجاد نظام عادلانه تر بین المللی جلوگیری می کند.4- مجموعه 77 از چین به عنوان عضو مؤسس این مجموعه که موفق به توسعه پایدار شده و اکنون 15% از تجارت جهانی را در اختیار دارد خواسته است که در ایجاد نهادهای مستقل مالی، انتقال تکنولوژی به کشورهای جنوب و اتخاذ روش انسانی تر در تعاملات اقتصادی کمک کند. این کشورها از چین خواستند تا در فرایند توسعه این کشورها و بومی سازی تجربه خود کمک کند. این مجموعه از دیگر کشورهای توسعه یافته غیر غربی خواستند تا با سرمایه گذاری در کشورهای جنوب به آنها کمک کنند تا در امر توسعه پیش روند و همه جامعه جهانی و نه بخشی از آن به یک خود کفایی و رفاه برسند.5- کشورهای در حال توسعه روشها و سیاستهای محاصره و تحریم مالی و اقتصادی غرب بر ضد برخی کشورهای در حال توسعه را به شدت محکوم کردند و این روشها را ابزاری ظالمانه و غیر قانونی و ضد انسانی شمردند که به صورت سیستماتیک بر ضد ده ها کشور جهان اعمال کرده و موجب زیانهای اقتصادی متعدد برای ملت ها شده است.6- کشورهای در حال توسعه این مجموعه بر دو محور اصلی تاکید کردند که برای این مجموعه یک اولویت شمرده می شود یکی مبادله نا همطراز و دومی توسعه نا همگون است. نمایندگان این مجموعه شرایط تجاره جهانی را ناعادلانه اعلام کردند که بر ضد توسعه کشورهای جنوب عمل می کند. به عبارت دیگر کشورهای غربی به علت انحصار تکنولوژی و ابزارهای تولید پیشرفته به تولید کالاهای ارزان و انحصاری می پردازد و آزادانه به صدور آنها به جنوب می پردازد در حالیکه مانع از ورود آزاد کالاهای جنوب به غرب می شود و تلاش دارد تا کشورهای جنوب را در محدوده صدور مواد خام نگاه دارد. این نوع از توسعه نه تنها شکافها را کمتر نمی کند که متاسفانه توسعه می دهد و به اهداف ضد توسعه خدمت می کند. هرگونه توسعه دو بعد جغرافیایی و جمعیتی را باید در نظر بگیرد تا یک توسعه پایدار و همه گیر ایجاد شود. غرب به علت خصوصیت سود جویی خود با دادن وام های مشروط عملا مکان، جمعیت هدف و عرصه توسعه را در کشورهای جنوب محدود می کند و مانع از توسعه پایدار و همه گیر در این کشورهای می شود. اساسا نظم اقتصادی ناعادلانه کنونی جهان نتیجه این نوع رفتارها بوده و این زنجیره رفتارها باید از بین برود. آنچه مسلم است کشورهای شمال تاکنون به صدای اکثریت جهان وقعی ننهاده و این رفتار کشورهای جنوب را از هرگونه تغییر در نظام جهانی با مشارکت غرب نا امید ساخته است. تشدید تغییرات نظام بین المللی بعد از جنگ اوکراین، امکان فروپاشی نظام تک قطبی غربی به رهبری امریکا را مطرح ساخته است و این تحول بزرگ جهانی زمینه های همکاری میان کشورهای جنوب با کشورهایی مانند چین، روسیه، هند را فراهم ساخته تا یک نظام عادلانه تر در جهان پدید آورند و به نظام پوسیده استعماری غرب پایان دهند.
https://spnfa.ir/20230825/گسترش-بریکس-پایان-نظم-جهانی-آمریکایی-است-17470670.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
حسین رویوران
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/0c/09/13716092_59:0:409:350_100x100_80_0_0_a53fdef36f9420a9dd9999dc44667a61.jpg
حسین رویوران
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/0c/09/13716092_59:0:409:350_100x100_80_0_0_a53fdef36f9420a9dd9999dc44667a61.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
حسین رویوران
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/0c/09/13716092_59:0:409:350_100x100_80_0_0_a53fdef36f9420a9dd9999dc44667a61.jpg
سیاسی, جهان
اجلاس گروه 77 حقیقت نظام بین المللی را بیش از پیش نمایان می کند
14:12 16.09.2023 (بروز رسانی شده: 14:35 16.09.2023) حسین رویوران
استاد دانشگاه تهران دانشکده مطالعات جهان گرایش فلسطین شناسی
اخیرا اجلاس سران گروه 77 و چین در هاوانا پایتخت کشور کوبا در سایه شرایط برزخی کنونی تحولات گسترده نظام بین المللی برگزار شد.
این مجموعه که در سال 1964 در الجزایر تاسیس شد تاز همان ابتدا تلاش داشت تا از حقوق اکثریت جهان در حال توسعه دفاع کند.
در این اجلاس در روز اول نمایندگان 114 کشور جهان شرکت کردند و احتمال می رود تا روز آخر به 134 کشور برسد. پس از افتتاح اجلاس نمایندگان 114 کشور برای سخنرانی ثبت نام کردند.
این تجمع بزرگترین تجمع جهانی است که تقریبا همه کشورهای در حال توسعه جنوب را در بر می گیرد. این تجمع را می توان صدا و فریاد اکثریت جهانی شمرد و خواست های آنان را خواست اکثریت جهانی دانست. از مجموع سخنرانیهای سران و نمایندگان کشورهای در حال توسعه می توان نتیجه گرفت که نگاه اکثریت کشورهای جهان به تحولات جاری جهان چگونه است و پیشنهادات آنها بر چه محورهایی تاکید دارد.
1- این اجلاس که نمایندگان حدود دو سوم جمعیت جهان و کشورهای آن را در بر می گیرد کاملا نشان می دهد که نظام بین المللی بر اساس دمکراسی جهانی بنا نشده و اکثریت جهانی نه در فرایند تصمیم گیری و نه در سطوح زندگی نقشی ایفا نمی کنند و بر خواسته های آنها وقعی گذاشته نمی شود و جهان همچنان توسط اقلیت ثروتمند کشورهای غربی اداره می شود که بر سازمانهای بین المللی و اقتصاد جهانی سلطه دارند. این نابرابری جایگاه، مقوله دمکراسی جهانی را به یک جوک تبدیل می کند که هر از چند گاه از سوی غرب به عنوان اجماع جهانی علم می شود.
2- این تجمع عظیم کشورهای جهان که به آن کشورهای جنوب گفته می شود در شرایط بسیار متفاوت و آپارتاید گونه در ابعاد توسعه در قیاس با کشورهای شمال زندگی می کنند و این شکاف میان شمال و جنوب که یک نظام تبعیضی پدید آورده هر روز بیشتر از دیروز تعمیق شده و این نشان می دهد که غرب حاضر به پر کردن این شکاف نیست و از این نظام ظالمانه که در آن با تجمیع عناصر قدرت، ثروت و تزویر رسانه ای و گفتمانی صورت گرفته به شدت دفاع می کند و اصرار دارد تا رفاه در انحصار برخی کشورها باقی بماند.
3- غرب که روزی با نظام ظالمانه استعماری بر جهان سلطه پیدا کرد امروزه با دستکشهای مخملی همان کار را با روشهای متفاوت دنبال می کند و با ابزارهای سازمانهای بین المللی و احتکار حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل، سلطه بر صندوق و بانک بین المللی پول، و داشتن قدرت نظامی و تکنولوژی، شرایط استعماری را با شدت بیشتری استمرار بخشیده و از استقلال و توسعه کشورهای دیگر و ایجاد نظام عادلانه تر بین المللی جلوگیری می کند.
4- مجموعه 77 از چین به عنوان عضو مؤسس این مجموعه که موفق به توسعه پایدار شده و اکنون 15% از تجارت جهانی را در اختیار دارد خواسته است که در ایجاد نهادهای مستقل مالی، انتقال تکنولوژی به کشورهای جنوب و اتخاذ روش انسانی تر در تعاملات اقتصادی کمک کند. این کشورها از چین خواستند تا در فرایند توسعه این کشورها و بومی سازی تجربه خود کمک کند. این مجموعه از دیگر کشورهای توسعه یافته غیر غربی خواستند تا با سرمایه گذاری در کشورهای جنوب به آنها کمک کنند تا در امر توسعه پیش روند و همه جامعه جهانی و نه بخشی از آن به یک خود کفایی و رفاه برسند.
5- کشورهای در حال توسعه روشها و سیاستهای محاصره و تحریم مالی و اقتصادی غرب بر ضد برخی کشورهای در حال توسعه را به شدت محکوم کردند و این روشها را ابزاری ظالمانه و غیر قانونی و ضد انسانی شمردند که به صورت سیستماتیک بر ضد ده ها کشور جهان اعمال کرده و موجب زیانهای اقتصادی متعدد برای ملت ها شده است.
6- کشورهای در حال توسعه این مجموعه بر دو محور اصلی تاکید کردند که برای این مجموعه یک اولویت شمرده می شود یکی مبادله نا همطراز و دومی توسعه نا همگون است. نمایندگان این مجموعه شرایط تجاره جهانی را ناعادلانه اعلام کردند که بر ضد توسعه کشورهای جنوب عمل می کند. به عبارت دیگر کشورهای غربی به علت انحصار تکنولوژی و ابزارهای تولید پیشرفته به تولید کالاهای ارزان و انحصاری می پردازد و آزادانه به صدور آنها به جنوب می پردازد در حالیکه مانع از ورود آزاد کالاهای جنوب به غرب می شود و تلاش دارد تا کشورهای جنوب را در محدوده صدور مواد خام نگاه دارد.
همچنین غرب از کمبود سرمایه گذاری در جنوب سوء استفاده می کند و با طرح شروط ظالمانه در دادن وام از طریق بانک بین المللی نه تنها اقتصاد این کشورها را تخریب می کند و شرایط سرمایه داری را تکثیر می نماید که این کشورها را در ورطه ورشکستگی کامل قرار می دهد. نکته دوم مورد تاکید گفتگوهای سران و نمایندگان مجموعه 77 بحث توسعه ناهمگون بود.
این نوع از توسعه نه تنها شکافها را کمتر نمی کند که متاسفانه توسعه می دهد و به اهداف ضد توسعه خدمت می کند. هرگونه توسعه دو بعد جغرافیایی و جمعیتی را باید در نظر بگیرد تا یک توسعه پایدار و همه گیر ایجاد شود. غرب به علت خصوصیت سود جویی خود با دادن وام های مشروط عملا مکان، جمعیت هدف و عرصه توسعه را در کشورهای جنوب محدود می کند و مانع از توسعه پایدار و همه گیر در این کشورهای می شود.
اساسا نظم اقتصادی ناعادلانه کنونی جهان نتیجه این نوع رفتارها بوده و این زنجیره رفتارها باید از بین برود.
آنچه مسلم است کشورهای شمال تاکنون به صدای اکثریت جهان وقعی ننهاده و این رفتار کشورهای جنوب را از هرگونه تغییر در نظام جهانی با مشارکت غرب نا امید ساخته است. تشدید تغییرات نظام بین المللی بعد از جنگ اوکراین، امکان فروپاشی نظام تک قطبی غربی به رهبری امریکا را مطرح ساخته است و این تحول بزرگ جهانی زمینه های همکاری میان کشورهای جنوب با کشورهایی مانند چین، روسیه، هند را فراهم ساخته تا یک نظام عادلانه تر در جهان پدید آورند و به نظام پوسیده استعماری غرب پایان دهند.
