بریکس - نشستی که جهان را تغییر داد
© CC0 / Unsplash
اشتراک
ستون نویس اسپوتنیک هند "اس.ال. کانتان" توضیح می دهد که چرا پانزدهمین اجلاس سران بریکس ممکن است به عنوان رویدادی که قرن بیست و یکم را تغییر داد و جهان چندقطبی را منادی کرد در تاریخ ثبت شود.
اسپوتنیک - در سال 1955، کشورهای آسیایی و آفریقایی که نیمی از جمعیت جهان را نمایندگی می کنند، در باندونگ، اندونزی گرد هم آمدند تا چارچوبی پسااستعماری برای توسعه و صلح طراحی کنند. این لحظه الهام‌بخش بود، اما به لطف کودتاها، ترورها و جنگ‌های امپریالیست‌های غربی، جاه‌طلبی‌ها به زودی از بین رفت.
با این حال، تقریباً 70 سال بعد، روح باندونگ در ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی، در اجلاس سران بریکس هفته گذشته احیا شد.
این بار، جنوب جهانی بسیار قدرتمندتر، متحدتر و مصمم تر است. اجلاس متحول کننده بریکس ممکن است به عنوان رویدادی که قرن بیست و یکم را تغییر و با خبر از ایجاد جهان چندقطبی دوره ای از عدالت و انصاف، رفاه و صلح را آغاز کرد، در تاریخ ثبت شود.
نکات برجسته اجلاس بریکس
معمولاً اجلاس سالانه بریکس (مجموعه‌ای از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) ارزش خبری ندارد. با این حال، امسال، یک اتفاق خیره کننده رخ داد: بیش از 40 کشور برای پیوستن به این گروه درخواست دادند! و نمایندگان بیش از 60 کشور در آن شرکت کردند. حتی ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه نیز می‌خواست در این مراسم شرکت کند، اگرچه درخواست او رد شد.
گسترش بریکس آسان نبود، زیرا ملاحظات عملی و ژئوپلیتیک زیادی وجود داشت. چین می خواست 10 عضو جدید وارد کند، در حالی که هند 3 عضو را می خواست. در نهایت، روسیه به دستیابی به مصالحه کمک کرد. شش عضو جدید - عربستان سعودی، ایران، امارات متحده عربی، آرژانتین، مصر و اتیوپی پذیرفته شدند.
شش انتخاب استراتژیک
عربستان سعودی و ایران نه تنها دو غول منابع طبیعی، بلکه پیروزی بر بینش بازی "تفرقه بینداز و حکومت کن امپریالیسم" را نمایندگی می کنند. غرب برای چندین دهه به شکاف سنی - شیعه و عرب - فارس دامن زده بود. سپس به لطف چین، هر دو کشور توانستند به نزدیکی برسند و مسیر جدیدی از همکاری و دیپلماسی را در پیش بگیرند. اضافه شدن ایران نیز سیلی بر صورت تحریم های امپریالیستی و غیراخلاقی غرب است.
علاوه بر این، به لطف امارات متحده عربی یکی دیگر از بازیگران مهم در خاورمیانه "بریکس پلاس" جدید 45 درصد از تولید نفت جهان و 50 درصد از ذخایر گاز طبیعی جهان را به خود اختصاص داده است.
تصور کنید اگر این کشورهای نفت خیز شروع به تجارت نفت با ارزهایی غیر از دلار آمریکا کنند. این پایان پترودلار خواهد بود که زیربنای هژمونی آمریکاست. حتی تجارت جزئی با سایر ارزها به ویژه یوان چین تأثیر عمیقی خواهد داشت. با توجه به اینکه تجارت عربستان سعودی با چین 3 برابر بیشتر از ایالات متحده است، پذیرش گسترده "پترویوان" فقط موضوع زمان است.
آرژانتین، عضو جدید بریکس، دومین اقتصاد بزرگ در آمریکای لاتین است و از نظر منابع طبیعی (لیتیوم) و محصولات کشاورزی (ذرت) غنی است. علاوه بر این، برزیل گفته است که رنمینبی چین را برای صادرات خود به آرژانتین می پذیرد. و هند اولین تجارت خود را با امارات به روپیه و درهم انجام داد.
دو عضو جدید دیگر - مصر و اتیوپی - نیز اهمیت ژئوپلیتیکی زیادی دارند. مصر بزرگترین ارتش آفریقا را دارد. اتیوپی دومین کشور پرجمعیت آفریقا است، در دو دهه گذشته اقتصاد خود را 15 برابر کرده است و دارای موقعیت استراتژیک در شاخ آفریقا است.
به غیر از گسترش گروه و تجارت با ارزهای محلی، یک موضوع مهم دیگر وجود دارد: بانک توسعه جدید با نام مستعار "بانک بریکس". در حال حاضر اعضای غیر بریکس مانند بنگلادش وجود دارند. ایده تغییر دهنده بازی این است که به جای دلار آمریکا وام با ارزهای محلی آغاز شود و بدین ترتیب کشورهای در حال توسعه از تله دلار رها شوند.
این بانک که در سال 2015 تأسیس شد، در خارج از شانگهای مستقر است. جالب اینجاست که رئیس آن دیلما روسف، رئیس جمهور سابق برزیل است.
در طول جنگ سرد، ایالات متحده دیکتاتورهای نظامی وحشی را در سراسر جهان، از آسیا گرفته تا آفریقا و آمریکای لاتین، منصوب کرد. زنی که در سال 1970 توسط دیکتاتوری تحت حمایت ایالات متحده در برزیل زندانی و شکنجه شد، کسی نبود جز دیلما روسف جوان! چندین دهه بعد، زمانی که او رئیس جمهور برزیل بود، ایالات متحده از او جاسوسی کرد، تماس های تلفنی گمراه کننده ای را منتشر کرد و او را از قدرت برکنار کرد.
شی جین پینگ چین همچنین بر نقش بانک توسعه ملی تاکید کرد: "ما باید به طور کامل از نقش بانک توسعه جدید استفاده کنیم، اصلاحات سیستم های مالی و پولی بین المللی را پیش ببریم، و نمایندگی و صدای کشورهای در حال توسعه را افزایش دهیم."
نقل قول هایی از اجلاس سران
در اینجا چند نقل قول از اجلاس سران بریکس وجود دارد که تغییرات تاریخی را که در سراسر جهان در حال گسترش است روشن می کند:
پوتین رئیس جمهور روسیه:" دلارزدایی در حال شتاب گرفتن است. دلار آمریکا در حال از دست دادن جایگاه جهانی خود در یک فرآیند عینی و غیرقابل برگشت است. ایجاد ارز برای معاملات تجاری و سرمایه گذاری بین اعضای بریکس گزینه های پرداخت ما را افزایش می دهد و آسیب پذیری های ما را کاهش می دهد."
لولا داسیلوا رئیس جمهور برزیل نیز قبلا گفته بود:" هر شب از خودم می‌پرسم چرا همه کشورها باید تجارت خود را بر مبنای دلار قرار دهند. چرا نمی‌توانیم بر اساس ارزهای خود معامله کنیم؟ ما باید روند توسعه را تسریع کنیم تا کشورهای بیشتری بتوانند به برجام بپیوندند. ما چندقطبی جهانی را ترویج خواهیم کرد و به نظم بین المللی عادلانه تر و عادلانه تر کمک خواهیم کرد."
شی در سخنان خود گفت: "تغییرات در جهان به گونه‌ای پیش می‌رود که هرگز پیش از این نبوده و جامعه بشری را به یک مقطع حساس می‌رساند. قواعد بین‌المللی باید توسط همه کشورها نوشته و به طور مشترک مورد حمایت قرار گیرند."
چرا بریکس پلاس اهمیت دارد؟
1. صدای کشورهای در حال توسعه باشید. 151 کشور در حال توسعه وجود دارد. و بریکس پلاس اکنون 11 عضو دارد. بنابراین، 140 باقی مانده است. گسترش عضویت در بریکس یک پدیده تعیین کننده خواهد بود، زیرا همه نهادهای اصلی اکنون تحت تسلط غرب هستند - از صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و سوئیفت گرفته تا ناتو و G7 تا حتی سازمان های جهانی برای علم و ورزش. با سازمانی از کشورهای نوظهور، برای کشورهای نوظهور و توسط کشورهای در حال ظهور، بریکس می تواند بر نیازهای منحصر به فرد اعضا تمرکز کند. همچنین هم افزایی زیادی بین بریکس و BRI (ابتکار کمربند و جاده) وجود دارد. BRI دارای 152 عضو است و بزرگترین پروژه زیرساختی در تاریخ بشر است. زیر چتر BRI، چین 1 تریلیون دلار برای بنادر دریایی، فرودگاه ها، بزرگراه ها، راه آهن، سدهای برق آبی، مدارس، بیمارستان ها، خانه ها و غیره هزینه کرده است.
2. از آزادی از تحریم های غیرقانونی و اجبار اقتصادی لذت ببرید. هر بار که کشوری از اطاعت از دستورات آمریکا سر باز می زند، با تحریم های کوبنده ای مواجه می شود که دسترسی آن کشور را به دلار آمریکا و بانک هایی که برای تجارت ضروری هستند، سلب می کند. بدتر از آن، دست نشاندگان آمریکایی (از جمله اروپا) تقریباً همیشه از تحریم های ایالات متحده تبعیت می کنند. به عنوان مثال، اگر ایالات متحده تحریم هایی را علیه شرکت های چینی اعمال کند، شرکت های نیمه هادی ژاپنی و هلندی فروش تجهیزات نیمه هادی به چین را متوقف می کنند. یا اگر پاکستان بخواهد با ایران خط لوله بسازد، می توان با تهدیدهای آمریکا جلوی آنها را گرفت. این استبداد مطلق و دیکتاتوری جهانی است. اگر کشورهای بریکس بتوانند با ارزهای محلی خود معامله کنند و سیستم خود را برای دور زدن سوئیفت داشته باشند، می توانند تحریم های ایالات متحده و اتحادیه اروپا را نادیده بگیرند و به دنبال منافع خود باشند.
3. دموکراتیک کردن تجارت جهانی. بدون رژیم توتالیتر آمریکا، کشورهای در حال توسعه می توانند کالاها و خدمات را با هر کسی معامله کنند. هر کشوری می تواند از ایران، ونزوئلا یا روسیه نفت بخرد. هر کشوری می تواند از هواوی استفاده کند و از ارتباطات عاری از جاسوسی CIA/NSA لذت ببرد. هر کشور آفریقایی می‌تواند منابع طبیعی خود را بدون اینکه تحت فشار ایدئولوژی تغییرات آب و هوایی (کلاهبرداری) بانک جهانی قرار بگیرد، توسعه دهد.
4. دموکراتیزه کردن مالی جهانی. استعمار نو که ما در جهان تحمل می کنیم، اساساً مبتنی بر امور مالی است. شاخک های جهانی کشورهای غربی ناشی از صندوق بین المللی پول و بانک جهانی است که مقر هر دو در واشنگتن دی سی است. این "بانک ها" از تله بدهی برای غارت کشورهای در حال توسعه استفاده می کنند. این وام ها به ندرت به نفع کشورهاست و در عوض آنها را به نکول دائمی سوق می دهد - همانطور که در پاکستان، سریلانکا و غیره دیده می شود. سپس، شرکت های غربی (کرکس ها) وارد می شوند و منابع طبیعی، بانک ها، شرکت ها و رسانه ها را با تخفیف های سودآور تصاحب می کنند. اینها مشکلاتی هستند که بریکس جدید توسعه یافته می تواند به آنها رسیدگی کند.
5. بازگشایی دلار بزرگ: سیستم مالی که ایالات متحده تحمیل کرد
کنفرانس برتون وودز در سال 1944 علت اصلی بسیاری از مشکلات در جهان است. اگرچه طلای آمریکا در سال 1971 تمام شد، اما دلار با معامله با سعودی ها از طریق ایجاد "پترودلار" نجات یافت. زمانی که کالاهای اساسی فقط با دلار آمریکا فروخته و خریداری می شوند، این امر به ایالات متحده مزایای بسیار و غیرمنصفانه می دهد. بانک فدرال رزرو می تواند تقریباً به مقدار نامحدود دلار چاپ کند، در حالی که همه در سراسر جهان باید برای به دست آوردن دلار بسیار سخت تلاش کنند. این پول جعلی آمریکایی سپس برای راه اندازی جنگ های دائمی، خرید (سرقت) دارایی ها و رشوه دادن به رهبران در سراسر جهان و گسترش تبلیغات استفاده می شود. تنها در سال جاری، دولت آمریکا کسری مالی 2 تریلیون دلاری و کسری تجاری 1 تریلیون دلاری خواهد داشت. این اقتصاد وودوی و نئوفئودالیسم تنها به این دلیل امکان پذیر است که جهان اجازه داده این سیستم مسخره ادامه یابد. از این رو جهان باید از دلارزدایی استقبال کند. بدون اینکه کالاها به دلار مبادله شوند، وضعیت ارز ذخیره جهانی به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت و این آغاز پایان سلطه تک قطبی آمریکا خواهد بود.
به طور خلاصه، دو چیز باید اتفاق بیفتد: حذف امتیازات تقلبی دلار و پایان دادن به سلاح‌سازی دلار. این پارادایم های جدید برای رشد و امنیت نه تنها کشورهای نوظهور بلکه برای اقتصادهای پیشرفته مانند اروپا، ژاپن و کره جنوبی که هنوز تحت استعمار ایالات متحده هستند، ضروری است.
خداحافظ قرن آمریکایی
هژمونی دلار آمریکا با کاهش مواجه است. چیزی که رسانه ها و اقتصاددانان آمریکایی نمی دانند این است که دلارزدایی یک رویداد واحد نیست، بلکه یک فرآیند تدریجی است.
با افزایش عضویت در بریکس، انقلاب صلح آمیز علیه دلار آمریکا از طریق تورم و هزینه های بالاتر برای واردات توسط آمریکایی ها احساس می شود. شوک اقتصادی دکترین ریاضت اقتصادی که صندوق بین‌المللی پول برای دهه‌ها بر کشورهای در حال توسعه تحمیل کرده است در انتظار آمریکایی‌هایی است که به طرز خطرناکی از تغییرات زمین ساختی در ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک بی‌اطلاع هستند. در حالی که ائتلاف جدید جنوب جهانی واشنگتن را بمباران نخواهد کرد، کاملاً ممکن است که آمریکایی ها کشور خود را به آتش بکشند وقتی سبک زندگی اشرافی آنها شروع به از بین رفتن کرد.
نظم نوین جهانی چندجانبه گرایی
مشکل اصلی که کشورهای در حال توسعه از زمان جنگ جهانی دوم با آن مواجه بوده اند، ناتوانی در اتحاد برای به چالش کشیدن هژمونی غرب است. اما سرانجام، بریکس آماده است تا فرآیند استعمارزدایی را آغاز کند. جنوب جهانی اکنون از عقل و قدرت اقتصادی کافی برخوردار است تا جهان چند قطبی را به واقعیت تبدیل کند.
هنری کیسینجر یک بار گفت: "نفت را کنترل کنید، شما کشورها را کنترل می کنید. غذا را کنترل کنید، شما مردم را کنترل می کنید."
خوب، بریکس جدید 45 درصد از تولید نفت جهان، 50 درصد از ذخایر گاز طبیعی، 65 درصد زغال سنگ، و 50 درصد از غلات حیاتی مانند گندم، برنج، ذرت و سویا را در اختیار دارد. علاوه بر این، چین به تنهایی 85 درصد از ظرفیت جهانی برای پردازش مواد معدنی کمیاب خاکی - بدون آن هیچ گوشی هوشمند، رایانه، موشک یا جت جنگنده ای نمی تواند کار کند - و 90 درصد از زنجیره تامین باتری را در اختیار دارد.
بنابراین، تنها ابزار غیرخشونت‌آمیز باقی‌مانده برای امپریالیست‌ها تحریم‌هاست، اما این تحریم‌ها نیز به زودی به پایان می‌رسد - همانطور که با شکست حماسی تحریم‌های آمریکا/اتحادیه اروپا علیه روسیه مشهود است.
شاید بریکس روزی ارز تجاری خود را پیدا کند که حتی ممکن است توسط طلا یا کالاها نیز پشتیبانی شود. تا آن زمان، یوان چین به عنوان "ارز بریکس" عمل خواهد کرد. با این حال، کشورهای عضو می‌توانند بسته به تراز تجاری، به درجات مختلف به ارزهای محلی تجارت و استقراض کنند. گزینه هایی نیز برای مبادله کالایی وجود دارد – به عنوان مثال، ایران و چین به تازگی قراردادی را بسته اند که در آن چینی ها فرودگاهی در ایران بسازند و نفت ایران را به عنوان پول دریافت کنند.
در نتیجه، ظهور یک چند قطبی اجتناب ناپذیر است. دلگرم‌کننده‌ترین جنبه این جنبش این است که رهبران و مردم در سطح مردم از فلسفه درستی برخوردار باشند. تفاوت بین جامعه بریکس و غرب زمانی آشکار می شود که به انتخاب کلمات در اجلاس گوش می دهیم؛ "همکاری"، "توسعه"، "همیاری"، "گفتگو"، "مشارکت"، "اعتماد"، "صلح"، "احترام"، "اخلاق" و غیره.
