دفتر مطبوعاتی ارتش اسرائیل خبر داد که نیروهای دفاعی اسرائیل حملات خود را علیه اهداف شبه نظامیان جهاد اسلامی در نوار غزه از سر گرفتند.
پیرامون از سرگیری حملات اسرائیل به اهداف جهاد اسلامی در غزه، آقای دکتر حسین رویوران، کارشناس خاورمیانه و علوم سیاسی در کشورهای عربی، استاد دانشگاه تهران به خبرگزاری اسپوتنیک گفت:
حمله چند روز پیش چهل فروند هواپیمای جنگی اسرائیلی به منطقه نوارغزه و ترور سه تن از فرماندهان نظامی جنبش جهاد اسلامی فلسطین همراه با 15 تن از مردم غیر نظامی فلسطینی، موج جدیدی از درگیری میان مقاومت فلسطین و ارتش اسرائیل را موجب شد که تاکنون دهها نفر از فلسطینیان به خاک و خون غلطیدند و صدها نفر دیگر مجروح شدند و صدها خانه و ساختمان ویران گردید.
اعلام بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در اینکه اسرائیل باید دشمنان خود را نابود می کرد نشان داد که اسرائیل آغازگر این دور از جنگ بود و طبیعی است که این تجاوزات بی پاسخ نماند و مقاومت فلسطین با شلیک صدها موشک به شهرهای اسرائیلی نشین به این تجاوز پاسخ دهد.
پرسش اصلی که در اینجا مطرح می گردد اینکه چرا هرچند وقت در نوار غزه درگیری میان اسرائیل و فلسطینیان اتفاق می افتد و در هر بار صدها انسان بی گناه کشته و زخمی می شوند.
در پاسخ به این سئوال چند مطلب باید گفته شود:
اول اینکه اسرائیل در پی مبارزات بی امان مردم فلسطین در غزه در سال 2005 از این منطقه عقب نشینی کرد اما از آن زمان تاکنون به صورت غیر قانونی این منطقه را محاصره کرده و در زمینه ورود کالا، غذا و سوخت محدودیت هایی اعمال می کند که این رفتار مغایر با مقررات بین المللی است و این محاصره نظامی یک نوع جنگ مستقیم بر ضد غزه به شمار می آید.
دوم اینکه مردم غزه بخشی از جامعه تحت اشغال فلسطین اند و طبیعی است که نسبت به برادران فلسطینی تحت اشغال در سرزمین های اشغالی دیگر نمی توانند بی تفاوت باشند و گاهی تجاوزات اسرائیل در کرانه باختری و تعرض به مقدسات اسلامی از جمله مسجد الاقصی در آنجا موجب بروز درگیری ها می گردد.
اسرائیل بر خلاف قطعنامه های سازمان ملل و قواعد آمره بین المللی بر ضد فلسطینیان وارد عمل می شود و غرب در 75 سال گذشته همیشه با حمایت مطلق از این رفتارهای ضد قانونی زمینه استمرار این بحران و تجاوزات بر ضد فلسطینیان را فراهم کرده است.
البته علاوه بر شرایط فوق در این دور از درگیری در غزه، نتانیاهو نخست وزیراسرائیل اهداف سیاسی و نظامی دیگری نیز دنبال می کرد. در حال حاضر و از زمان تشکیل دولت راست افراطی به رهبری نتانیاهو، جامعه اسرائیل درگیر شکاف عمیق سیاسی شده و بخش وسیعی از مردم با تلاش این دولت برای تغییر قوانین قضایی مخالف اند و بر ضد دولت نتانیاهو از 14 هفته پیش تا کنون تظاهرات می کنند و حکومت ائتلاف راست افراطی تلاش دارد با این حمله نظامی به غزه و امنیتی کردن شرایط در جامعه اسرائیل نوعی وحدت در سایه به اصطلاح تهدید بیرونی ایجاد کند.
همچنین این رژیم با آغاز این دور از جنگ تلاش داشت با ترور فرماندهان جنبش جهاد اسلامی بر خلاف تضمین های پیشین از یک طرف میان گروه های مقاومت فلسطین تفرقه ایجاد کند و از طرف دیگر همه گروه های مقاوم را در یک برنامه دراز مدت از بین ببرد.
البته جنبش جهاد اسلامی فلسطین در این دور درگیری از پاسخ دادن فوری و مستقیم خودداری کرد و تصمیم در پاسخ به جنایات اسرائیل را به اتاق مشترک گروه های مقاومت واگذار کرد و اینگونه اهداف نتانیاهو عملا تحقق نیافت. همچنین تلاش ائتلاف حاکم در تل اویو برای تغییر قواعد درگیری که نتیجه جنگ های متوالی میان این رژیم و مقاومت فلسطین در غزه پدید آمده بود با شکست مواجه شد و به علت هدف قرار گرفتن شهرهای اسرائیل از سوی واحدهای آتش باری مقاومت ناچار به پذیرش مجدد این قواعد برای پایان دادن به درگیری است.
به اعتقاد کارشناسان سیاسی پایان دادن به این رویارویی و یافتن راه حل سیاسی برای بحران فلسطین ناممکن است چرا که یک سرزمین وجود دارد با دو مدعی .
فلسطینیان می گویند که در طول پنج هزار سال گذشته این سرزمین متعلق به آنها بوده و اسرائیلی ها در چارچوب یک برنامه استعمار اسکانی انگلیس در اوایل قرن گذشته با کمک غرب به اشغال فلسطین دست زده و فلسطینیان تا آزادسازی سرزمینشان از دست اشغالگران کوتاه نخواهند آمد.
فلسطینیان می گویند که اسرائیلی ها به دنیا دروغ می گوید که فلسطین سرزمین بدون ملت برای ملت بدون سرزمین و طرح مسائل دیگر مانند هولوکاست و اینکه آلمان نازی تعدادی از آنها را در جنگ جهانی دوم قتل عام کرده دلیل محکمی برای قتل عام یک ملت دیگر و اشغال سرزمین آنها نمی تواند باشد.
اسرائیل ها نیز مدعی اند که اینها پس از فرار از مصر هفتاد سال در فلسطین حضور داشتند ولی به علت حمله بخت النصر به فلسطین آنها به اسارت بابلیان درآمدند و پس از آن به علت حمله کوروش به بابل آزاد و به سرزمین فارس مهاجرت کردند و از آنجا به خزر و قاره اروپا پراکنده شدند و اکنون آنها بر اساس تئوری اسرائیل به یک دولت ملی نیاز دارند و به دلایل تعلقات دینی و زد و بند با انگلیس، فلسطین را انتخاب کردند.
اسرائیلی ها بر اساس این ادعای تاریخی می گویند این سرزمین متعلق به آنهاست و بر اساس این ادعا نیمی از جامعه فلسطین را در 1948 با کشتار و جنگ از این سرزمین بیرون کرده و اکنون برخی از احزاب ائتلاف حاکم در اسرائیل با صراحت می گویند که باید بقیه فلسطینیان را نیز به سمت اردن باید کوچ داد تا آزادسازی سرزمین تکمیل گردد.
در حال حاضر بیش از نیمی از جامعه فلسطینی (8 میلیون نفر) در دهها کشور جهان آواره و پراکنده شدند و بخش دیگری (7 میلیون نفر) در سرزمینهای اشغالی 1948 تحت شرایط تبعیض نژادی قرار دارند و نیز نوار غزه که در محاصره کامل است و کرانه باختری که تحت اشغال قرار دارد.
اسرائیل بر اساس قطعنامه 242 و 338 شورای امنیت حاضر به عقب نشینی از سرزمین های اشغالی در جنگ 1967 و تاسیس دولت فلسطینی بر اسای موافقتنامه اسلو(1993) در کرانه باختری و نوار غزه نیست که تنها 22% از سرزمین فلسطین است. اصرار اسرائیل بر ادامه سیاست های استعماری و اسکان نزدیک به هفتصد هزار اسرائیلی در کرانه باختری بر خلاف قطعنامه های بین المللی و حمایت غرب از این سیاست های غیر قانونی علت اصلی جنگ ها و نا امنی ها در فلسطین و منطقه خاورمیانه است.
