به آمریکایی یه گفتند شاهدت کیست گفت دمم
اشتراک
سال 1398 جیمی کارتر رئیس جمهوری اسبق آمریکا در مصاحبه با رادیو WAPE اظهار داشته بود آمریکا طی 242 سال از زمان تاسیسش فقط 16 سال در جنگ نبوده است.
امکان ندارد امروزه جایی در جهان پیدا کنید که آمریکایی ها به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم در آن درگیر نباشند و یا نشده باشند.
میلیون ها انسان بی گناه به دستور مقامات سیاسی خونخوار آمریکایی و به دست سربازان آمریکایی در سرتاسر جهان کشته و یا زخمی شده اند.
نه به دلیل اینکه تهدیدی بر علیه مردم آمریکا و موجودیت آمریکا ایجاد می کردند، بلکه چون مقامات آمریکایی تشخیص داده اند که اینها تهدیدی برای منافع ملی آنها به حساب می آیند.
حال یکی اگر سوال کند خب این منافع ملی شما چیست که شما مثلا به خاطر آن صدها هزار انسان بی گناه را در سرتاسر جهان قتل عام کرده و می کنید، جوابی نمی دهند.
در واقع منافع ملی شان همانا بحث منافع اقتصادی یک تعدادی انگشت شمار ثروتمند آمریکایی هستند.
اگر روزی دادگاهی تشکیل شود که در آن روسای جمهوری ایالات متحده و مقامات سیاسی این کشور به جرم جنایات جنگی که بر علیه بشریت انجام داده اند محاکمه شوند بدون شک بدون استثنا همه آنها چند نوبت زندان ابد دریافت خواهند کرد.
همین که ایالات متحده تنها کشوری در جهان و تاریخ بشریت است که به خود اجازه داده از بمب هسته ای بر علیه انسان های بی گناه استفاده کند، به هر بهانه ای که باشد، کافی است تا ببینیم با چه طرف های خون خواهی طرف می باشیم.
علاوه بر این مسئله طی هفتاد سال پس از پایان جنگ جهانی دوم ایالات متحده و برخی متحدانش از انواع و اقسام تسلیحات کشتار جمعی و همچنین تحریم شده و... استفاده کرده اند که خمپاره هایی مثل خمپاره های ناپالم، خمپاره های خوشه ای، تسلیحات دارای اورانیوم ضعیف شده مانند گلوله و خمپاره و... و تسلیحات هسته ای و بیولوژیک و... همه نمونه هایی از این تسلیحات می باشند.
متحدان آمریکا مانند اسرائیل حتی پایگاه نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در شهر قانا در جنوب لبنان را با بمب های خوشه ای هدف قرار دادند و ایالات متحده به شورای امنیت حتی اجازه واکنش نشان دادن نداد.
خلاصه، آمریکایی ها و متحدان شان از انجام هیچ جنایتی بر علیه بشریت کوتاهی نکرده اند و به نظر می رسد آخرین کشورهایی که حق دارند در این باره صحبت کنند همان کشورها می باشند.
علیرغم همه تلاش های جهانیان برای مقابله با تولید و گسترش تسلیحات هسته ای و تسلیحات کشتار جمعی، ایالات متحده از این تسلیحات استفاده کرده است.
بحث تسلیحات هسته ای شد به یاد مصاحبه دکتر اکبر اعتماد، پدر صنعت هسته ای ایران، با تلویزیون بی بی سی فارسی افتادم.
علیرغم اینکه مصاحبه کننده از حرفه ای ترین مصاحبه کنندگان این شبکه بود و بسیار تلاش کرد موضع غرب بر علیه ایران را جا بیاندازد اما آقای اعتماد که حتی پس از انقلاب ایران را ترک کرده، شدیدا به غرب حمله کرد و علنا اعلام کرد که غرب دروغگو و غیر قابل اعتماد است و ایران نه فقط باید برنامه هسته ای خود را با شدت و سرعت ادامه دهد بلکه حتی باید از معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای و آژانس بین المللی انرژی هسته ای خارج شود چون غربی ها اینها را برای مهار کشورهای دیگر ایجاد کرده اند و نه برای کمک به کشورهای دیگر جهت داشتن برنامه صلح آمیز هسته ای.
طبق گفته پروفسور اعتماد غربی ها از همان ابتدای شروع برنامه هسته ای ایران با دروغ و حقه و کلک با ایران تعامل کردند و از همان ابتدا هم نیت درستی برای تعامل با ایران نداشتند.
وی نمونه بسیار واضح این تعامل غرب با ایران را احداث نیروگاه هسته ای بوشهر توسط آلمانی ها و خودداری آنها از تکمیل آن به بهانه های مختلف برای مدت سی سال و به خودداری فرانسه از اعطای سهم ایران از بابت مشارکتش در پروژه غنی سازی اورانیوم در فرانسه اشاره کرد و تاکید کرد غربی ها فقط زمانی در قبال ایران کوتاه آمدند که ایرانی ها نشان دادند به آنها نیاز ندارند و خودشان می توانند کارشان را انجام دهند و در واقع هدف غربی ها سلب این توانمندی از ایران بوده و هست.
آقای اعتماد به سیاست دوگانه غرب در تعامل با کشورهای مختلف اشاره کرد و نمونه بسیار واضح این سیاست را اسرائیل نام برد که ده ها کلاهک هسته ای به کمک فرانسه تولید کرده و با همه کشورهای همجوار خود در جنگ است.
وی ایران و اسرائیل را مقایسه کرد، ایرانی که دویست سال است به هیچ کشوری حمله نکرده ولی مدام مورد حمله و تهدید به حمله نظامی بوده در حالی که اسرائیل هم با کشورهای اطراف خود درگیر بوده و هم با کشورهای فراتر از اطراف خود و سوال می کرد که از نظر منطقی تهدید کدام بیشتر است؟
آنهایی که پیگیر برنامه هسته ای ایران می باشند به خوبی می دانند آمریکایی ها و متحدان غربی شان حتی از زمان قبل از انقلاب دائما ایران را متهم می کردند که در صدد تولید تسلیحات هسته ای می باشد و در آن زمان از این بهانه برای باج گرفتن از شاه استفاده می کردند و شاه هم مجبور می بود برای اینکه سر و صدای آنها را بخواباند میلیون ها دلار قرض های بلا عوض به آنها بدهد.
بعد از انقلاب هم این رویه برای ایجاد فشار سیاسی بر علیه ایران ادامه یافت ولی عملا وقتی پروژه اصلی بر علیه ایران کلید خورد که آمریکا افغانستان و عراق را اشغال کرده بود و بوش تصور می کرد فرصت مناسبی برای تصرف ایران دارد و می تواند کار را تمام کند.
اگر به زمان جریان سازی ها بر علیه ایران دقت کنید می بینید که این جریان سازی ها حدودا سالهای نزدیک به سال 2003 یعنی دقیقا همزمان و بلافاصله پس از اشغال عراق توسط آمریکا شروع شد.
یعنی عملا بوش در حال فضا سازی برای حمله به ایران بود آن هم در زمانی که در ایران دولت اصلاحات سر کار بود و آقای خاتمی و دولتش تلاش داشتند روابط با آمریکا را بهبود ببخشند.
به استناد اسنادی که امروزه توسط آمریکایی ها فاش شده حتی دولت وقت ایران بسته ای از پیشنهادات بسیار اغوا کننده به دولت آمریکا ارائه داده بود تا با هم همکاری کنند اما دولت بوش جو گیر پیروزی های برق آسا در افغانستان و عراق شده بود و هیچ اهمیتی به پیشنهاد ها و یا حتی سیاست های اصلاح طلبانه دولت ایران نمی داد و فقط به دنبال ادامه اشغال نظامی کشورهای منطقه به بهانه های مختلف بود.
در واقع حکومت در سایه آمریکا به دنبال طرح موسوم به طرح برنارد لوئیس برای تجزیه منطقه بود و در این راستا بوش امیدوار بود با ادامه پیروزی های نظامی آمریکا بتواند ابتدا کل منطقه را اشغال نظامی کند و سپس به تجزیه آن بپردازد.
وقتی ایرانی ها می بینند که تلاش های دیپلماتیک و صلح آمیزشان نتیجه بخش نیست نیروهای میدانی را وارد عمل می کنند و آمریکا را در عراق و افغانستان زمین گیر می کنند.
اگر ورود ایرانی ها به میدان نبود قطعا دولت در سایه آمریکا در مرحله بعد طرح حمله نظامی به ایران را اجرا می کرد، حال چه ایران به سمت بمب هسته ای می رفت چه نمی رفت.
مگر کسی سوال کرد که پس از اشغال عراق و کشته شدن بیش از دویست هزار انسان بی گناه و نابودی زیر ساخت های این کشور و سرقت کل دار و ندار مردم عراق و... تسلیحات کشتار جمعی که آمریکا و انگلیس ادعا می کردند عراق در اختیار دارند کجاست؟ و اصلا مگر کسی آمد مقامات آمریکایی و انگلیسی دستور دهنده کشتار صدها هزار انسان بی گناه را محاکمه کند و یا حتی مورد مسائله قرار دهد؟
به هر صورت ایران موفق شد با تدبیر سیاست و میدان کاری کند آمریکایی ها نتوانند پروژه خود را ادامه دهند.
همه ناراحتی آمریکایی ها هم از همین بابت است.
در واقع به همین دلیل هم می باشد که آمریکایی ها و متحدان شان اینقدر از شهید سلیمانی و یارانش غیض دارند و یکی از سیاست های آنها در این است که توسط عوامل و مزدورانشان چهره وی را درون کشور تخریب کنند.
تاریخ را نمی توان تغییر داد و تاریخ ثبت کرده که سردار شهید سلیمانی و یارانش در بد ترین شرایط موفق شدند ایران را نجات دهند.
البته نباید تصور کرد آمریکایی ها از هدف خود یعنی تصرف کل منطقه و تجزیه آن دست برداشته اند، فقط روش را تغییر داده اند.
به هر حال امروزه ایران با کمک روسیه موفق شده صنعت هسته ای صلح آمیز خود را پیش ببرد و امروزه علیرغم همه خصومت های غرب ایران دروازه های باشگاه کشورهای هسته ای را برای خود باز کرده است.
دلیل ناراحتی آمریکایی ها و غربی ها از همکاری ایران و روسیه این است که آمریکایی ها به خوبی می دانند روس ها در تعاملات خود با ایرانی ها همیشه صداقت داشته اند و هر وقت ایرانی ها روی روس ها حساب باز کردند ضرر نکرده اند.
همه صنایعی که با کمک روس ها در ایران راه افتاد مثل صنعت فولاد ایران امروزه در اوج خود در حال فعالیت است، در حالی که حتی یک پروژه که توسط آمریکایی ها و کشورهای غربی در ایران انجام شد امروزه به ثمر نرسیده، مثل صنعت خودرو سازی ایران.
امروزه ایران با استفاده از صنعت هسته ای صلح آمیز خود توانسته در زمینه تولید داروهای بسیار مهم مثل رادیو دارو و یا صنایع بیولوژیک گیاهی و یا صنایع عالی پیشرفت های قابل توجهی داشته باشد.
کشوری که روزی روزگاری مجبور بود التماس کشورهای غربی کند تا به آن اجازه دهند طبق مقررات بین المللی حق غنی سازی اورانیوم داشته باشد، امروزه به کشوری تبدیل شده که می تواند توانمندی هسته ای خود را به رخ آنها بکشد و علنا بگوید همه توانمندی های مورد نیاز برای تولید تسلیحات هسته ای را دارد اما خودش نمی خواهد این کار را انجام دهد چون با اصول و مبادی او سازگار نیست.
بر عکس آمریکا و کشورهای غربی که به هیچ اصول و مبادی پایبند نیستند.
به هر حال آنچه مسلم است ذات سیاستمداران آمریکایی با دروغ و حقه و خون خواری گره خورده و اگر هم شاهد شان را بخواهید دم شان را پیش می کشند.
