https://spnfa.ir/20230226/آیا-این-همه-سرمایه-گذاری-برای-اقتدار-لازم-است-14768902.html
آیا این همه سرمایه گذاری برای اقتدار لازم است؟
آیا این همه سرمایه گذاری برای اقتدار لازم است؟
اسپوتنیک ایران
امروزه کشورهایی که تصور می کردند بدون اقتدار نظامی هم میتوانند اقتدار و نفوذ اقتصادی و یا سیاسی کسب کنند هم به این نتیجه رسیده اند در جهان امروزی این غیر ممکن... 26.02.2023, اسپوتنیک ایران
2023-02-26T10:48+0330
2023-02-26T10:48+0330
2023-02-26T13:01+0330
گزارش و تحلیل
ایران
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/0b/02/13133936_0:0:1920:1080_1920x0_80_0_0_9db13075f31b574d38d99525cac9fdac.jpg
اسپوتنیک - بسیاری تحلیلگران اقتدار کشورها را به چند نوع اقتدار یعنی نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، رسانه ای و... تقسیم می کنند.تا مدت ها بسیاری باور داشتند نفوذ سیاسی و یا اقتصادی و یا رسانه ای می تواند به همان نسبت اقتدار نظامی برای کشوری امنیت ایجاد کند.برخی کشورها مثل چین، یا امارات و... به سمت تلاش برای کسب اقتدار اقتصادی رفتند و تلاش داشتند نفوذ خود را از طریق اقتدار اقتصادی گسترش دهند.برخی دیگر مثل مثلا قطر اقتدار اقتصادی و رسانه ای را الگوی خود قرار دادند و تلاش داشتند و دارند از طریق اقتدار اقتصادی و رسانه ای نفوذ خود را گسترش دهند.برخی هم مانند ایالات متحده آمریکا اقتدار خود را در اقتدار نظامی و اقتصادی می بینند و نفوذ سیاسی خود را بر مبنای گسترش اقتدار نظامی و اقتصادی تعریف می کنند.در واقع اقتدار اقتصادی و نفوذ سیاسی آمریکا وابسته به اقتدار نظامی آن است و بدون آن اقتدار نظامی امکان ندارد آمریکا نفوذ سیاسی و اقتدار اقتصادی داشته باشد.امروزه دیگر کشورهایی که تصور می کردند بدون اقتدار نظامی هم میتوانند اقتدار و نفوذ اقتصادی و یا سیاسی کسب کنند هم به این نتیجه رسیده اند در جهان امروزی این غیر ممکن است.به همین دلیل هم هست که می بینیم چین به سمت تقویت بنیه نظامی خود می رود و تلاش دارد با ارتباط گیری با دیگر کشورها نفوذ سیاسی خود را گسترش دهد و یا مثلا قطر پس از محاصره ای که توسط برخی کشورها با آن مواجه شد به سمت تقویت نفوذ سیاسی خود برای ایجاد موازنه قدرت رفته، اگر می توانست اقتدار نظامی خود را گسترش دهد قطعا این کار را می کرد.شاید برخی متوجه باشند و برخی دیگر متوجه جریان نباشند اما می بینیم در برخی اعتراضات داخلی شعارهایی مطرح می گردد که با منافع ملی کشور در تناقض است و به هیچ وجه ربطی به آن اعتراضات ندارد.مثلا می بینیم شعاری مثل "نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران" مطرح می شود.بخش دوم این شعار یعنی "جانم فدای ایران" به قول امام علی (ع) "کلام حق یراد به الباطل" است.عبارت حقی که با آن به دنبال باطل می باشند.کدام ایرانی وطن پرستی هست که جانش فدای ایران نباشد که اینها چنین چیزی را مدعی می باشند.اما آیا جانم فدای ایران با بخش اول شعار یعنی "نه غزه نه لبنان" همخوانی دارد؟مخصوصا زمانی که مثلا بخشی می آیند مثلا اعتراضاتی در باره برخی برای مسایل اجتماعی مطرح می کنند.یا مثلا طرف با کارفرمای خود درگیر شده و یا مشکل اختلافات درباره منابع آبی میان دو استان وجود دارد یا ...البته این شعار را به عنوان نمونه مطرح کردم، بسیاری شعارهای دیگر هم هست که می توان درباره آن نیز بحث کرد.به نظر نمی آید حتی بسیاری از آنهایی که چنین شعارهایی را طوطی وار تکرار می کنند خودشان متوجه اصل ماجرا باشند.اصل ماجرا این است که برخی عوامل مزدور مجامع امنیتی خارجی می آیند ورود می کنند و برای محقق کردن اهداف خود برخی شعارها را ورد زبان مردم می کنند تا از آن شعارها به مقاصد دیگری برسند و فضای جامعه را به سمت فشار آوردن به حکومت جهت محقق کردن اهداف دشمنان ملت بکشانند.بگذارید بحث را ساده تر بیان کنم.چون ایران بعد از انقلاب اسلامی عمق نفوذ بسیار زیادی در سرتاسر جهان پیدا کرده، مخصوصا در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، به گفته سردار سلامی امروزه دیگر دشمنان ملت ایران اگر بخواهند با ایران وارد جنگ شوند دیگر در اروند رود نمی توانند با ایران بجنگند مجبور هستند سمت دریای مدیترانه و دریای سرخ و... با ایران به مقابله بپردازند.توجه داشته باشید غزه و لبنان هم مرز همان دریای مدیترانه هستند.بیشترین تهدیدات امنیتی بر علیه ایران هم امروزه از طرف اسرائیل انجام می شود، اسرائیلی که روزی نیست مقامات اش درباره برنامه ریزی برای حمله به ایران صحبت نمی کنند.دشمنی اسرائیلی ها با ملت ایران هم دشمنی موردی نیست بلکه دشمنی تاریخی صهیونیست ها با ملت ایران است و بیش از دو هزار سال است اینها انتظار نابودی ایران را می کشند، گواه آن هم جشن های پوریم است که هر ساله برگزار می شود تا دشمنی اسرائیلی ها با ملت ایران یادآوری گردد وفراموش نشود.پاشنه آشیل اسرائیل هم غزه و لبنان هستند.یعنی همان غزه و لبنان هستند که بسیاری امروزه در ایران نیاز ندارند جانشان را فدا کنند.وقتی که بحث اختلافات فیما بین ایران و آمریکا مطرح می شود هم می بینیم آمریکایی ها روی دو محور بحث دارند، نفوذ منطقه ای ایران و قدرت موشکی ایران، بحث دارند.مشکل اصلی بسیاری از مردم ما هم این است که حوصله مطالعه کردن ندارند و نمی روند تاریخ را مطالعه کنند.همین تاریخ ایران را اگر بخوانید متوجه می شوید چه لزوم دارد ایران تلاش کند تا اقتدار نظامی و نفوذ سیاسی کسب کند، البته اگر تاریخ مرتبط با دیگر کشورهای جهان را نیز مطالعه کنید بیشتر متوجه این ماجرا می شوید.تصور کنید شما کلی پول و اموال دست خود دارید و بدون محافظ و یا پنهان کردن این اموال در خیابان قدم می زنید، آیا تصور می کنید چه قدر شانس دارید که مورد حمله دزدان قرار نگیرید؟هر دله دزدی به شما حمله خواهد کرد.حال هر چه قدر هم آدم خوبی باشید و کاری به کار کس دیگری نداشته باشید، دیگران با شما کار دارند و تا وقتی که کل ما یملک شما را به سرقت نبرند دست از سر شما بر نخواهند داشت.حال اگر مسلح باشید و چند نفر محافظ همراه داشته باشید چه؟باز هم ممکن است مورد حمله قرار گیرید اما اینبار قطعا دیگر دله دزد ها جسارت حمله به شما را نخواهند داشت.ماجرای ایران هم همین است.ایران کشور ثروتمندی هست و شرایط ژئوپولیتیک خاصی برای خود دارد که همیشه مورد طمع بیگانگان است.اینگونه نیست که تصور کنیم اگر ما کاری به کار دیگری نداشته باشیم و آنها با ما کاری نخواهند داشت.این تصور تصور بسیار ساده لوحانه است.شاید بهترین نمونه پاسخ به این جریان هم همان برجام باشد که ما ایرانی ها امضا کردیم و بند بند آن را اجرا کردیم اما در نهایت آمریکا از آن خارج شد و همه تحریم ها را برگرداند و اروپایی ها با آمریکایی ها همراهی کردند.قبل از آن هم آنها رفتند تحریم های شورای امنیت را بر علیه ایران اعمال کردند و امروزه در همان برجام بندی به نام بند ماشه وجود دارد که می توانند بر اساس آن همه تحریم های شورای امنیت را برگردانند اما فعلا جسارت آن را ندارند.چرا؟خیلی ساده، به دلیل اقتداری که ایران موفق شده کسب کند.آنها به خوبی می دانند با توجه به تحریم هایی که آمریکا وضع کرده آن تحریم ها دیگر واهمه ای برای ایران ایجاد نمی کنند و در مقابل ایران ممکن است در صورتی که بند ماشه اجرا شود اقداماتی را انجام دهد که پیش بینی نشده بوده.پس در جهان امروز چیزی به عنوان بچه خوب وجود ندارد، همه چیز وابسته به توانمندی و اقتدار کشورها است.اگر شما قدرت دارید همه به شما احترام می گذارند و کسی جسارت حمله به شما را ندارد و حرف شما قابل شنیدن است، اگر اقتدار نداشته باشید هر دله دزدی به شما حمله خواهد کرد وهیچ کس برای حرف شما ارزشی قایل نخواهد شد.همین و بس.مقایسه ایران با برخی کشورهایی که هیچ منابع یا موقعیتی ژئوپولیتیک ندارند مقایسه بی اساس به شمار می آید چرا که شرایط ایران با شرایط اینها متفاوت هست.ایران در جنگ های جهانی اول و دوم اعلام بی طرفی کرد اما درهر دو جنگ مورد تعرض بیگانگان قرار گرفت و اگر هم ایران را ترک کردند به دلیل اقتدار ایران نبود بلکه به دلیل معادلات بین المللی فیما بین قدرت های بزرگ جهان بود.برای اولین بار طی چندین قرن اخیر ایران امروزه به جایگاهی رسیده که دشمنان نه به دلیل معادلات بین المللی بلکه به دلیل معادلاتی که ایران ایجاد کرده جسارت حمله به ایران را ندارند.طبیعی است دشمنان همه تلاش خود را انجام دهند تا جلوی پیشرفت ایران در این زمینه را بگیرند چون می دانند ایران پتانسیل تبدیل شدن به یک قدرت جهانی را دارد.ما کلا در جهان سه کشور داریم که هر آنچه مردمشان نیاز دارند درون کشور خود دارند ایالات متحده آمریکا، ایران و برزیل.بدیهی است فقط در صورتی که ایران اقتدار کافی برای حفاظت از مرز و بوم خود را داشته باشد میتواند در مرحله بعدی قدم برای پیشرفت و کسب اقتدار اقتصادی را بردارد و در واقع ترس دشمنان ایران از این مرحله است.در پایان می توان گفت همه کشورهای جهان امروزه به این نتیجه رسیده اند که هر چه قدر برای کسب اقتدار سرمایه گذاری کنند باز هم کم است و به هر ترتیبی شده باید تلاش کنند اقتدار خود را افزایش دهند.
https://spnfa.ir/20210901/حزب-الله-با-رسیدن-کشتی-ایرانی-به-لبنان-محبوب-تر-می-شود-8230379.html
https://spnfa.ir/20230113/امیر-عبداللهیان-ایران-از-ثبات-لبنان-حمایت-میکند-14210737.html
https://spnfa.ir/20221123/چنگهای-خارجی-در-اعتراضات-و-اغتشاشات-ایران-13459558.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
ایران
آیا این همه سرمایه گذاری برای اقتدار لازم است؟
10:48 26.02.2023 (بروز رسانی شده: 13:01 26.02.2023) امروزه کشورهایی که تصور می کردند بدون اقتدار نظامی هم میتوانند اقتدار و نفوذ اقتصادی و یا سیاسی کسب کنند هم به این نتیجه رسیده اند در جهان امروزی این غیر ممکن است.
اسپوتنیک - بسیاری تحلیلگران اقتدار کشورها را به چند نوع اقتدار یعنی نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، رسانه ای و... تقسیم می کنند.
تا مدت ها بسیاری باور داشتند نفوذ سیاسی و یا اقتصادی و یا رسانه ای می تواند به همان نسبت اقتدار نظامی برای کشوری امنیت ایجاد کند.
برخی کشورها مثل چین، یا امارات و... به سمت تلاش برای کسب اقتدار اقتصادی رفتند و تلاش داشتند نفوذ خود را از طریق اقتدار اقتصادی گسترش دهند.
برخی دیگر مثل مثلا قطر اقتدار اقتصادی و رسانه ای را الگوی خود قرار دادند و تلاش داشتند و دارند از طریق اقتدار اقتصادی و رسانه ای نفوذ خود را گسترش دهند.
برخی هم مانند ایالات متحده آمریکا اقتدار خود را در اقتدار نظامی و اقتصادی می بینند و نفوذ سیاسی خود را بر مبنای گسترش اقتدار نظامی و اقتصادی تعریف می کنند.
در واقع اقتدار اقتصادی و نفوذ سیاسی آمریکا وابسته به اقتدار نظامی آن است و بدون آن اقتدار نظامی امکان ندارد آمریکا نفوذ سیاسی و اقتدار اقتصادی داشته باشد.
امروزه دیگر کشورهایی که تصور می کردند بدون اقتدار نظامی هم میتوانند اقتدار و نفوذ اقتصادی و یا سیاسی کسب کنند هم به این نتیجه رسیده اند در جهان امروزی این غیر ممکن است.
به همین دلیل هم هست که می بینیم چین به سمت تقویت بنیه نظامی خود می رود و تلاش دارد با ارتباط گیری با دیگر کشورها نفوذ سیاسی خود را گسترش دهد و یا مثلا قطر پس از محاصره ای که توسط برخی کشورها با آن مواجه شد به سمت تقویت نفوذ سیاسی خود برای ایجاد موازنه قدرت رفته، اگر می توانست اقتدار نظامی خود را گسترش دهد قطعا این کار را می کرد.
شاید برخی متوجه باشند و برخی دیگر متوجه جریان نباشند اما می بینیم در برخی اعتراضات داخلی شعارهایی مطرح می گردد که با منافع ملی کشور در تناقض است و به هیچ وجه ربطی به آن اعتراضات ندارد.
مثلا می بینیم شعاری مثل "نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران" مطرح می شود.
بخش دوم این شعار یعنی "جانم فدای ایران" به قول امام علی (ع) "کلام حق یراد به الباطل" است.
عبارت حقی که با آن به دنبال باطل می باشند.
کدام ایرانی وطن پرستی هست که جانش فدای ایران نباشد که اینها چنین چیزی را مدعی می باشند.
اما آیا جانم فدای ایران با بخش اول شعار یعنی "نه غزه نه لبنان" همخوانی دارد؟
مخصوصا زمانی که مثلا بخشی می آیند مثلا اعتراضاتی در باره برخی برای مسایل اجتماعی مطرح می کنند.
یا مثلا طرف با کارفرمای خود درگیر شده و یا مشکل اختلافات درباره منابع آبی میان دو استان وجود دارد یا ...
البته این شعار را به عنوان نمونه مطرح کردم، بسیاری شعارهای دیگر هم هست که می توان درباره آن نیز بحث کرد.
به نظر نمی آید حتی بسیاری از آنهایی که چنین شعارهایی را طوطی وار تکرار می کنند خودشان متوجه اصل ماجرا باشند.
اصل ماجرا این است که برخی عوامل مزدور مجامع امنیتی خارجی می آیند ورود می کنند و برای محقق کردن اهداف خود برخی شعارها را ورد زبان مردم می کنند تا از آن شعارها به مقاصد دیگری برسند و فضای جامعه را به سمت فشار آوردن به حکومت جهت محقق کردن اهداف دشمنان ملت بکشانند.
بگذارید بحث را ساده تر بیان کنم.
چون ایران بعد از انقلاب اسلامی عمق نفوذ بسیار زیادی در سرتاسر جهان پیدا کرده، مخصوصا در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، به گفته سردار سلامی امروزه دیگر دشمنان ملت ایران اگر بخواهند با ایران وارد جنگ شوند دیگر در اروند رود نمی توانند با ایران بجنگند مجبور هستند سمت دریای مدیترانه و دریای سرخ و... با ایران به مقابله بپردازند.
توجه داشته باشید غزه و لبنان هم مرز همان دریای مدیترانه هستند.
بیشترین تهدیدات امنیتی بر علیه ایران هم امروزه از طرف اسرائیل انجام می شود، اسرائیلی که روزی نیست مقامات اش درباره برنامه ریزی برای حمله به ایران صحبت نمی کنند.
دشمنی اسرائیلی ها با ملت ایران هم دشمنی موردی نیست بلکه دشمنی تاریخی صهیونیست ها با ملت ایران است و بیش از دو هزار سال است اینها انتظار نابودی ایران را می کشند، گواه آن هم جشن های پوریم است که هر ساله برگزار می شود تا دشمنی اسرائیلی ها با ملت ایران یادآوری گردد وفراموش نشود.
پاشنه آشیل اسرائیل هم غزه و لبنان هستند.
یعنی همان غزه و لبنان هستند که بسیاری امروزه در ایران نیاز ندارند جانشان را فدا کنند.
وقتی که بحث اختلافات فیما بین ایران و آمریکا مطرح می شود هم می بینیم آمریکایی ها روی دو محور بحث دارند، نفوذ منطقه ای ایران و قدرت موشکی ایران، بحث دارند.
مشکل اصلی بسیاری از مردم ما هم این است که حوصله مطالعه کردن ندارند و نمی روند تاریخ را مطالعه کنند.
همین تاریخ ایران را اگر بخوانید متوجه می شوید چه لزوم دارد ایران تلاش کند تا اقتدار نظامی و نفوذ سیاسی کسب کند، البته اگر تاریخ مرتبط با دیگر کشورهای جهان را نیز مطالعه کنید بیشتر متوجه این ماجرا می شوید.
تصور کنید شما کلی پول و اموال دست خود دارید و بدون محافظ و یا پنهان کردن این اموال در خیابان قدم می زنید، آیا تصور می کنید چه قدر شانس دارید که مورد حمله دزدان قرار نگیرید؟
هر دله دزدی به شما حمله خواهد کرد.
حال هر چه قدر هم آدم خوبی باشید و کاری به کار کس دیگری نداشته باشید، دیگران با شما کار دارند و تا وقتی که کل ما یملک شما را به سرقت نبرند دست از سر شما بر نخواهند داشت.
حال اگر مسلح باشید و چند نفر محافظ همراه داشته باشید چه؟
باز هم ممکن است مورد حمله قرار گیرید اما اینبار قطعا دیگر دله دزد ها جسارت حمله به شما را نخواهند داشت.
ماجرای ایران هم همین است.
ایران کشور ثروتمندی هست و شرایط ژئوپولیتیک خاصی برای خود دارد که همیشه مورد طمع بیگانگان است.
اینگونه نیست که تصور کنیم اگر ما کاری به کار دیگری نداشته باشیم و آنها با ما کاری نخواهند داشت.
این تصور تصور بسیار ساده لوحانه است.
شاید بهترین نمونه پاسخ به این جریان هم همان برجام باشد که ما ایرانی ها امضا کردیم و بند بند آن را اجرا کردیم اما در نهایت آمریکا از آن خارج شد و همه تحریم ها را برگرداند و اروپایی ها با آمریکایی ها همراهی کردند.
قبل از آن هم آنها رفتند تحریم های شورای امنیت را بر علیه ایران اعمال کردند و امروزه در همان برجام بندی به نام بند ماشه وجود دارد که می توانند بر اساس آن همه تحریم های شورای امنیت را برگردانند اما فعلا جسارت آن را ندارند.
خیلی ساده، به دلیل اقتداری که ایران موفق شده کسب کند.
آنها به خوبی می دانند با توجه به تحریم هایی که آمریکا وضع کرده آن تحریم ها دیگر واهمه ای برای ایران ایجاد نمی کنند و در مقابل ایران ممکن است در صورتی که بند ماشه اجرا شود اقداماتی را انجام دهد که پیش بینی نشده بوده.
پس در جهان امروز چیزی به عنوان بچه خوب وجود ندارد، همه چیز وابسته به توانمندی و اقتدار کشورها است.
اگر شما قدرت دارید همه به شما احترام می گذارند و کسی جسارت حمله به شما را ندارد و حرف شما قابل شنیدن است، اگر اقتدار نداشته باشید هر دله دزدی به شما حمله خواهد کرد وهیچ کس برای حرف شما ارزشی قایل نخواهد شد.
مقایسه ایران با برخی کشورهایی که هیچ منابع یا موقعیتی ژئوپولیتیک ندارند مقایسه بی اساس به شمار می آید چرا که شرایط ایران با شرایط اینها متفاوت هست.
ایران در جنگ های جهانی اول و دوم اعلام بی طرفی کرد اما درهر دو جنگ مورد تعرض بیگانگان قرار گرفت و اگر هم ایران را ترک کردند به دلیل اقتدار ایران نبود بلکه به دلیل معادلات بین المللی فیما بین قدرت های بزرگ جهان بود.
برای اولین بار طی چندین قرن اخیر ایران امروزه به جایگاهی رسیده که دشمنان نه به دلیل معادلات بین المللی بلکه به دلیل معادلاتی که ایران ایجاد کرده جسارت حمله به ایران را ندارند.
طبیعی است دشمنان همه تلاش خود را انجام دهند تا جلوی پیشرفت ایران در این زمینه را بگیرند چون می دانند ایران پتانسیل تبدیل شدن به یک قدرت جهانی را دارد.
ما کلا در جهان سه کشور داریم که هر آنچه مردمشان نیاز دارند درون کشور خود دارند ایالات متحده آمریکا، ایران و برزیل.
بدیهی است فقط در صورتی که ایران اقتدار کافی برای حفاظت از مرز و بوم خود را داشته باشد میتواند در مرحله بعدی قدم برای پیشرفت و کسب اقتدار اقتصادی را بردارد و در واقع ترس دشمنان ایران از این مرحله است.
در پایان می توان گفت همه کشورهای جهان امروزه به این نتیجه رسیده اند که هر چه قدر برای کسب اقتدار سرمایه گذاری کنند باز هم کم است و به هر ترتیبی شده باید تلاش کنند اقتدار خود را افزایش دهند.
