https://spnfa.ir/20230212/حق-با-اقتدار-گرفته-می-شود-14586206.html
حق با اقتدار گرفته می شود
حق با اقتدار گرفته می شود
اسپوتنیک ایران
به دلایل مختلف برخی ملت ها که تاریخ تمدن به نام آنها ثبت شده طی چند قرن اخیر افول کردند و اقتدار خود را از دست دادند. 12.02.2023, اسپوتنیک ایران
2023-02-12T17:31+0330
2023-02-12T17:31+0330
2023-02-12T17:29+0330
گزارش و تحلیل
ایران
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/526/23/5262357_0:60:1428:863_1920x0_80_0_0_ad1f377a6035ee60dfb24f91c4f7bda3.jpg
طبق نظر همه مورخان دلیل اصلی از دست دادن این جایگاه تاریخی همیشه اختلافاتی بوده که موجب تفرقه بین ملت ها بوده وتصورات واهی ای بوده که بسیاری از رهبران از اقتدار خود داشته اند و هیچ وقت نه به فکر بوده اند ببینند رقبا چه کار می کنند و به کجا رسیده اند و نه به فکر سر و سامان دادن به اوضاع داخلی و اقتدار خود بوده اند.نمونه بسیار واضح اش در همین ایران خودمان است که شاهانی حکومت می کردند که هیچ ارتباطی با مردم نداشتند و به تنها چیزی که فکر می کردند عیش و نوش خود بوده و تصور می کردند چون به صورت تاریخی ایران یک ابر قدرت است پس دیگران از آن می ترسند و حساب می برند و...خوب همین تصورات اشتباه ونادانی موجب آن شد که در برهه هایی ایران صدها سال نسبت به جهان عقب بیافتد ومی توان گفت در این راستا کشورهای استعماری نقش بسیار مهمی در تلقین توهمات به شاهان بازی می کردند.البته این ماجرا فقط مربوط به ایران نیست و ما مشاهده می کنیم تمدن هایی مانند چین و هند و ژاپن و مصر و یونان و... همه به همین شکل نابود شدند و استعمار گران موفق شدند بر آنها چیره شوند.در برهه هایی برخی شاهد حضور رهبرانی بودند که به فکر بازگرداندن اقتدار تاریخی ملت های خود بوده اند و همزمان ما هم پادشاهانی داشتیم که به فکر گسترش حرمسرا و تفریح خود بودند.البته همه حکام ایران اینگونه نبوده اند و برخی در دوره هایی تلاش کردند اقتدار ایرانزمین را پس بگیرند و احیا کنند ولی خوب فرزندان و نوادگان آنها همت پدران را نداشتند.به عنوان مثال می گویم ما پادشاهانی مانند نادر شاه افشار داشته ایم که در اوج انحطاط ایران به قدرت رسیدند و موفق شدند پرچم ایران را بالا ببرند و پادشاهانی مانند ناصر الدین شاه قاجار داشته ایم که هر وقت صحبتی از او می شود ذهن همه به سمت تعداد زیاد همسران و عیاشی های او می رود.در همان دوران ناصر الدین شاه قاجار هم می بینیم فردی مانند امیر کبیر ظهور می کند، اما حسادت اطرافیان ناصر الدین شاه از یک طرف و توطئه چینی های مستشاران خارجی از طرف دیگر موجب آن می شود که در نهایت شاه دستور کشتن صدر اعظم خود را بدهد.اگر به تاریخ ایران برگردیم می بینیم در اکثر موارد حکام موفق ایران ضربه ها را از دشمن خارجی نخورده اند بلکه از دشمن داخلی و عوامل دشمن خارجی درون ایرانزمین خورده اند.نمونه اش هم نادر شاه افشار است که توسط اطرافیانش ترور شد.به هر صورت ماجرای ناصر الدین شاه قاجار و امیر کبیر نشان می دهد که هر زمانی که در ایران فردی به قدرت رسید که می توانست برای اعتلای ایران کاری کند مزدوران و عوامل داخلی دشمنان در کنار نادانان داخلی وی را زمین زده اند.دلیل دشمنی خارجی ها با افرادی مانند امیر کبیر را می توان در آن دانست که وی برای پیشرفت ایران و خروج مردم اش از تاریکی برنامه ریزی کرده بود و بالطبع آنها نمی خواستند ایران از آن شرایط تاریخ بیرون بیاید.اگر به تاریخ برگردیم این اتفاق در دوره های مختلف بسیار رخ داده.به تاریخ برگردید، ملت هایی مانند ملت ژاپن برای اینکه بتواند از تاریکی بیرون آیند مجبور شدند تن به معاهدات بسیار سختی را با آمریکایی ها و اروپایی ها امضا کنند و همزمان ملت ژاپن با هم همکاری کردند تا بتوانند کشور خود را دوباره بسازند.اینگونه نبوده که همه چیز حاضر و آماده در اختیار ژاپنی ها باشد و یا اینکه ژاپنی ها راحت همه چیز را به دست آورده باشند.اما مقاومت آنها در مقابل مظالم دشمنان موجب موفقیت آنها شد.توجه داشته باشید که پس از جنگ جهانی دوم ژاپن کاملا نابود شد و ژاپنی ها دوباره کشور را از نو ساختند، آن هم در شرایطی که کشورشان تحت اشغال آمریکا بود و هنوز هم هست.آنهایی که با تاریخ ژاپن آشنایی دارند به خوبی می دانند که ژاپنی ها صد سال قبل تر از جنگ جهانی دوم کشوری بسیار عقب افتاده تر از دیگر رقبا بودند اما با تحمل سختی ها و مشقت های فراوان کشور خود را به آنها رساندند و در این دوره ضربه های زیادی را خوردند و در زمان جنگ جهانی دوم بمب های اتمی که بر سر ژاپنی ها افتاد نتیجه کینه دیرینه آمریکایی ها نسبت به ژاپنی ها به دلیل پیشرفتشان بود.شما اگر به آلمان هم نگاه کنید می بینید ملت آلمان هم متحمل چنین فشارهایی شدند.حتی به چین و روسیه وهند نگاه کنید، می بینید که ملت های این کشورها هم سختی های زیادی را متحمل شده اند تا بتوانند راه خود را باز کنند.در این کشورها هم می بینیم که آمریکایی ها و استعمارگران اروپایی انواع و اقسام فشارهای سیاسی و اقتصادی را بر علیه این ملت ها وادار کردند و در برخی موارد این ملت ها با فجایع انسانی عظیمی به دلیل نبود امکانات و مواد غذایی مواجه شدند.امروزه چهل و چهار سال از انقلاب اسلامی در ایران می گذرد.یک مقایسه ساده درباره شرایط ایران قبل از انقلاب و ایران بعد از انقلاب کافی است تا متوجه شد ملت ایران طی چهار دهه توانسته چه پیشرفت هایی داشته باشد و طبیعی است که هر چه قدر پیشرفت ملت ایران بیشتر شود خصومت و دشمنی ابرقدرتهای جهانی هم بیشتر می شود.امروزه ایران تحت شدید ترین تحریم های بین المللی قرار گرفته و خوب طبیعی است وقتی که دهها ملیارد دلار از درآمد های کشور قطع شود فشار اقتصادی هم بر دولت و هم بر مردم زیاد شود.قصد آمریکایی ها و غربی ها از تحمیل تحریم های ظالمانه بر علیه ملت ایران هم در واقع همین است.آنها می خواهند مردم درد بکشند تا حکومت را تحت فشار قرار دهند پیشرفت نکند.آنها کشوری را می خواهند تابع که همه امکاناتش در اختیار آنها باشد و به راحتی بتوانند همه ارزاق کشور را ببرند و حاکمانی می خواهند که آنقدر اعتبار نداشته باشند که اگر به یکباره سران چند کشور تصمیم گرفتند جلسه ای در ایران برگزار کنند و حاکم کشور را آدم حساب نکنند بتوانند راحت کار خود را انجام دهند.یعنی ایرانی می خواهند که در حدی استقلال داشته باشد که نامش در مجمع عمومی سازمان ملل باشد و بس اما دیگر مسایل مربوط به استقلال و اقتدار را برای ایران نمی خواهند.برخی به دلیل بی اطلاع بودن از واقعیت ها تصور می کنند که مثلا در دوران قبل از انقلاب ایران ابر قدرت منطقه بود و انواع و اقسام تسلیحات را داشت.اشتباه بزرگ این افراد در این است که متوجه نیستند این اقتدار مربوط به ایران نبود و این تسلیحات هم مربوط به ایران نبود بلکه مربوط به آمریکایی ها بود که به حساب ایرانی ها خریداری شده بود و ارتش ایران هم فقط دستورات آنها را اجرا می کرد و بس.جنگ تحمیلی عراق و متحدان عرب و بین المللی اش بر علیه ایران نشان داد که همه این تسلیحات بدون اجازه آمریکا به درد ایران نخواهد خورد.همچنین نشان داد که آمریکایی ها به نوعی موازنه قوا میان ایران و کشورهای همجوار اش ایجاد کرده اند بگونه ای که اگر ایران جنگنده در اختیار داشته باشد آنها موشک دور برد در اختیار داشته باشند.وقتی هم جنگ شروع شد آنها قطعات یدکی مورد نیاز هواپیماها را در اختیار ایران قرار ندادند تا نیروی هوایی ایران فلج شود و فضا برای موشک هایی که در اختیار عراق قرار داده بودند باز شود و راحت بتوانند شهرهای ایران را هدف قرار دهند.در دوران رضا شاه کار ایران به جایی رسیده بود که انگلیسی ها یک سرجوخه و پنج سرباز می فرستند شاه مملکت را میبرند تا بندرعباس سوار کشتی می کنند می فرستند جزیره موریس.شاه آنقدر خوار وذلیل و نا محبوب است که مردم می ایستند تماشا و حتی یک نفر هم سوال نمی کند شاه مملکت را کجا می برید.ایران را هم خیلی راحت اشغال می کنند.جالب اینکه مردم آنقدر تحت تاثیر جنگ روانی انگلیسی ها قرار می گیرند که با دیگ و دیگچه صف می کشند که قرار است انگلیسی های اشغالگر به آنها برنج و گندم بدهند.شاید تصورش برای جوانان امروز مملکت ما سخت باشد اما این واقعیتی است که در تاریخ ثبت شده.انگلیسی ها نه فقط برنج و گندمی که وعده داده بودند را به مردم ایران نمی دهند بلکه به خانه های آنها حمله می کنند و هرچه در خانه های آنها بود را غصب می کنند و کاری می کنند بیش از یک سوم جمعیت وقت ایران از قحطی جان خود را از دست دهند آنهایی که به دلایل مریضی های مختلف جان خود را از دست دادند جای خود.توجه داشته باشید که در کل تاریخ به هیچ وجه کشوری نتوانسته اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم خود را بدون تامین امنیت و تضمین موجودیت تامین کند.حالا ایران کجا است؟پس از چهار دهه از انقلاب اسلام ایران از طریق همپیمانانش به دریای مدیترانه و باب المندب رسیده.آیا می دانید یعنی چه؟یعنی رویای تاریخی ایرانی ها برای رسیدن به دریای مدیترانه محقق گشته.یعنی قرن ها تلاش دشمنان ایران برای حضور در منطقه را ایران شکسته.در زمینه دفاعی ایران نه فقط به جایی رسیده که موازنه قوا با دشمنان خود برقرار کرده بلکه می تواند معادلات بین المللی قدرت در شرق اروپا را تحت تاثیر قرار دهد.همه اینها هم فقط با سیاست و تدبیر.شاید برخی از جوانان ما ندانند این یعنی چه اما آخرین بار که ایران به مرز اروپا رسید ومی توانست روی معادلات قدرت در اروپا تاثیر بگذارد بیش از دو هزار و پانصد سال پیش بود و از آن پس ایرانی ها آرزو داشتند که این اقتدار دوباره برگردد.در این شرایط بدیهی است که استعمارگران ناراحت باشند و سعی کنند با انواع و اقسام دشمنی و خصومت جلوی ایران را بگیرند.اگر این کار را نکنند عجیب هست.اگر ایرانی ها می خواستند منتظر باشند که استعمارگران نوین به آنها فرصت دهند تا نقش خود را در جهان بازی کنند و یا برخی تصور می کنند که استعمارگران نوین کلا حاضر می باشند نقشی برای کشوری که مردمش با دیگ و قابلمه صف می کشند تا به آنها گندم و برنج کاذب عطا کنند، قایل باشند، سخت در اشتباه هستند.در این دنیا هیچ کس به کسی از روی حسن نیت چیزی نمی دهند، شما باید خودتان حقتان را بگیرید و جمهوری اسلامی ایران با اقتدار تلاش دارد حق ملت ایران را از حلقوم دشمنان بیرون بکشد و در این چهار دهه ثابت کرده که توانش را دارد.
https://spnfa.ir/20230211/وزیر-خارجه-قطر-تلاشهای-دیپلماتیک-درخصوص-مذاکرات-هستهای-با-ایران-باید-ادامه-یابد-14574118.html
https://spnfa.ir/20230209/14549683.html
https://spnfa.ir/20230211/نمایش-دستاوردهای-نظامی-ایران-به-مناسبت--بهمن--عکس-14576776.html
ایران
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2023
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
ایران
حق با اقتدار گرفته می شود
به دلایل مختلف برخی ملت ها که تاریخ تمدن به نام آنها ثبت شده طی چند قرن اخیر افول کردند و اقتدار خود را از دست دادند.
طبق نظر همه مورخان دلیل اصلی از دست دادن این جایگاه تاریخی همیشه اختلافاتی بوده که موجب تفرقه بین ملت ها بوده وتصورات واهی ای بوده که بسیاری از رهبران از اقتدار خود داشته اند و هیچ وقت نه به فکر بوده اند ببینند رقبا چه کار می کنند و به کجا رسیده اند و نه به فکر سر و سامان دادن به اوضاع داخلی و اقتدار خود بوده اند.
نمونه بسیار واضح اش در همین ایران خودمان است که شاهانی حکومت می کردند که هیچ ارتباطی با مردم نداشتند و به تنها چیزی که فکر می کردند عیش و نوش خود بوده و تصور می کردند چون به صورت تاریخی ایران یک ابر قدرت است پس دیگران از آن می ترسند و حساب می برند و...
خوب همین تصورات اشتباه ونادانی موجب آن شد که در برهه هایی ایران صدها سال نسبت به جهان عقب بیافتد ومی توان گفت در این راستا کشورهای استعماری نقش بسیار مهمی در تلقین توهمات به شاهان بازی می کردند.
البته این ماجرا فقط مربوط به ایران نیست و ما مشاهده می کنیم تمدن هایی مانند چین و هند و ژاپن و مصر و یونان و... همه به همین شکل نابود شدند و استعمار گران موفق شدند بر آنها چیره شوند.
در برهه هایی برخی شاهد حضور رهبرانی بودند که به فکر بازگرداندن اقتدار تاریخی ملت های خود بوده اند و همزمان ما هم پادشاهانی داشتیم که به فکر گسترش حرمسرا و تفریح خود بودند.
البته همه حکام ایران اینگونه نبوده اند و برخی در دوره هایی تلاش کردند اقتدار ایرانزمین را پس بگیرند و احیا کنند ولی خوب فرزندان و نوادگان آنها همت پدران را نداشتند.
به عنوان مثال می گویم ما پادشاهانی مانند نادر شاه افشار داشته ایم که در اوج انحطاط ایران به قدرت رسیدند و موفق شدند پرچم ایران را بالا ببرند و پادشاهانی مانند ناصر الدین شاه قاجار داشته ایم که هر وقت صحبتی از او می شود ذهن همه به سمت تعداد زیاد همسران و عیاشی های او می رود.
در همان دوران ناصر الدین شاه قاجار هم می بینیم فردی مانند امیر کبیر ظهور می کند، اما حسادت اطرافیان ناصر الدین شاه از یک طرف و توطئه چینی های مستشاران خارجی از طرف دیگر موجب آن می شود که در نهایت شاه دستور کشتن صدر اعظم خود را بدهد.
اگر به تاریخ ایران برگردیم می بینیم در اکثر موارد حکام موفق ایران ضربه ها را از دشمن خارجی نخورده اند بلکه از دشمن داخلی و عوامل دشمن خارجی درون ایرانزمین خورده اند.
نمونه اش هم نادر شاه افشار است که توسط اطرافیانش ترور شد.
به هر صورت ماجرای ناصر الدین شاه قاجار و امیر کبیر نشان می دهد که هر زمانی که در ایران فردی به قدرت رسید که می توانست برای اعتلای ایران کاری کند مزدوران و عوامل داخلی دشمنان در کنار نادانان داخلی وی را زمین زده اند.
دلیل دشمنی خارجی ها با افرادی مانند امیر کبیر را می توان در آن دانست که وی برای پیشرفت ایران و خروج مردم اش از تاریکی برنامه ریزی کرده بود و بالطبع آنها نمی خواستند ایران از آن شرایط تاریخ بیرون بیاید.
اگر به تاریخ برگردیم این اتفاق در دوره های مختلف بسیار رخ داده.
به تاریخ برگردید، ملت هایی مانند ملت ژاپن برای اینکه بتواند از تاریکی بیرون آیند مجبور شدند تن به معاهدات بسیار سختی را با آمریکایی ها و اروپایی ها امضا کنند و همزمان ملت ژاپن با هم همکاری کردند تا بتوانند کشور خود را دوباره بسازند.
اینگونه نبوده که همه چیز حاضر و آماده در اختیار ژاپنی ها باشد و یا اینکه ژاپنی ها راحت همه چیز را به دست آورده باشند.
اما مقاومت آنها در مقابل مظالم دشمنان موجب موفقیت آنها شد.
توجه داشته باشید که پس از جنگ جهانی دوم ژاپن کاملا نابود شد و ژاپنی ها دوباره کشور را از نو ساختند، آن هم در شرایطی که کشورشان تحت اشغال آمریکا بود و هنوز هم هست.
آنهایی که با تاریخ ژاپن آشنایی دارند به خوبی می دانند که ژاپنی ها صد سال قبل تر از جنگ جهانی دوم کشوری بسیار عقب افتاده تر از دیگر رقبا بودند اما با تحمل سختی ها و مشقت های فراوان کشور خود را به آنها رساندند و در این دوره ضربه های زیادی را خوردند و در زمان جنگ جهانی دوم بمب های اتمی که بر سر ژاپنی ها افتاد نتیجه کینه دیرینه آمریکایی ها نسبت به ژاپنی ها به دلیل پیشرفتشان بود.
شما اگر به آلمان هم نگاه کنید می بینید ملت آلمان هم متحمل چنین فشارهایی شدند.
حتی به چین و روسیه وهند نگاه کنید، می بینید که ملت های این کشورها هم سختی های زیادی را متحمل شده اند تا بتوانند راه خود را باز کنند.
در این کشورها هم می بینیم که آمریکایی ها و استعمارگران اروپایی انواع و اقسام فشارهای سیاسی و اقتصادی را بر علیه این ملت ها وادار کردند و در برخی موارد این ملت ها با فجایع انسانی عظیمی به دلیل نبود امکانات و مواد غذایی مواجه شدند.
امروزه چهل و چهار سال از انقلاب اسلامی در ایران می گذرد.
یک مقایسه ساده درباره شرایط ایران قبل از انقلاب و ایران بعد از انقلاب کافی است تا متوجه شد ملت ایران طی چهار دهه توانسته چه پیشرفت هایی داشته باشد و طبیعی است که هر چه قدر پیشرفت ملت ایران بیشتر شود خصومت و دشمنی ابرقدرتهای جهانی هم بیشتر می شود.
امروزه ایران تحت شدید ترین تحریم های بین المللی قرار گرفته و خوب طبیعی است وقتی که دهها ملیارد دلار از درآمد های کشور قطع شود فشار اقتصادی هم بر دولت و هم بر مردم زیاد شود.
قصد آمریکایی ها و غربی ها از تحمیل تحریم های ظالمانه بر علیه ملت ایران هم در واقع همین است.
آنها می خواهند مردم درد بکشند تا حکومت را تحت فشار قرار دهند پیشرفت نکند.
آنها کشوری را می خواهند تابع که همه امکاناتش در اختیار آنها باشد و به راحتی بتوانند همه ارزاق کشور را ببرند و حاکمانی می خواهند که آنقدر اعتبار نداشته باشند که اگر به یکباره سران چند کشور تصمیم گرفتند جلسه ای در ایران برگزار کنند و حاکم کشور را آدم حساب نکنند بتوانند راحت کار خود را انجام دهند.
یعنی ایرانی می خواهند که در حدی استقلال داشته باشد که نامش در مجمع عمومی سازمان ملل باشد و بس اما دیگر مسایل مربوط به استقلال و اقتدار را برای ایران نمی خواهند.
برخی به دلیل بی اطلاع بودن از واقعیت ها تصور می کنند که مثلا در دوران قبل از انقلاب ایران ابر قدرت منطقه بود و انواع و اقسام تسلیحات را داشت.
اشتباه بزرگ این افراد در این است که متوجه نیستند این اقتدار مربوط به ایران نبود و این تسلیحات هم مربوط به ایران نبود بلکه مربوط به آمریکایی ها بود که به حساب ایرانی ها خریداری شده بود و ارتش ایران هم فقط دستورات آنها را اجرا می کرد و بس.
جنگ تحمیلی عراق و متحدان عرب و بین المللی اش بر علیه ایران نشان داد که همه این تسلیحات بدون اجازه آمریکا به درد ایران نخواهد خورد.
همچنین نشان داد که آمریکایی ها به نوعی موازنه قوا میان ایران و کشورهای همجوار اش ایجاد کرده اند بگونه ای که اگر ایران جنگنده در اختیار داشته باشد آنها موشک دور برد در اختیار داشته باشند.
وقتی هم جنگ شروع شد آنها قطعات یدکی مورد نیاز هواپیماها را در اختیار ایران قرار ندادند تا نیروی هوایی ایران فلج شود و فضا برای موشک هایی که در اختیار عراق قرار داده بودند باز شود و راحت بتوانند شهرهای ایران را هدف قرار دهند.
در دوران رضا شاه کار ایران به جایی رسیده بود که انگلیسی ها یک سرجوخه و پنج سرباز می فرستند شاه مملکت را میبرند تا بندرعباس سوار کشتی می کنند می فرستند جزیره موریس.
شاه آنقدر خوار وذلیل و نا محبوب است که مردم می ایستند تماشا و حتی یک نفر هم سوال نمی کند شاه مملکت را کجا می برید.
ایران را هم خیلی راحت اشغال می کنند.
جالب اینکه مردم آنقدر تحت تاثیر جنگ روانی انگلیسی ها قرار می گیرند که با دیگ و دیگچه صف می کشند که قرار است انگلیسی های اشغالگر به آنها برنج و گندم بدهند.
شاید تصورش برای جوانان امروز مملکت ما سخت باشد اما این واقعیتی است که در تاریخ ثبت شده.
انگلیسی ها نه فقط برنج و گندمی که وعده داده بودند را به مردم ایران نمی دهند بلکه به خانه های آنها حمله می کنند و هرچه در خانه های آنها بود را غصب می کنند و کاری می کنند بیش از یک سوم جمعیت وقت ایران از قحطی جان خود را از دست دهند آنهایی که به دلایل مریضی های مختلف جان خود را از دست دادند جای خود.
توجه داشته باشید که در کل تاریخ به هیچ وجه کشوری نتوانسته اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم خود را بدون تامین امنیت و تضمین موجودیت تامین کند.
پس از چهار دهه از انقلاب اسلام ایران از طریق همپیمانانش به دریای مدیترانه و باب المندب رسیده.
یعنی رویای تاریخی ایرانی ها برای رسیدن به دریای مدیترانه محقق گشته.
یعنی قرن ها تلاش دشمنان ایران برای حضور در منطقه را ایران شکسته.
در زمینه دفاعی ایران نه فقط به جایی رسیده که موازنه قوا با دشمنان خود برقرار کرده بلکه می تواند معادلات بین المللی قدرت در شرق اروپا را تحت تاثیر قرار دهد.
همه اینها هم فقط با سیاست و تدبیر.
شاید برخی از جوانان ما ندانند این یعنی چه اما آخرین بار که ایران به مرز اروپا رسید ومی توانست روی معادلات قدرت در اروپا تاثیر بگذارد بیش از دو هزار و پانصد سال پیش بود و از آن پس ایرانی ها آرزو داشتند که این اقتدار دوباره برگردد.
در این شرایط بدیهی است که استعمارگران ناراحت باشند و سعی کنند با انواع و اقسام دشمنی و خصومت جلوی ایران را بگیرند.
اگر این کار را نکنند عجیب هست.
اگر ایرانی ها می خواستند منتظر باشند که استعمارگران نوین به آنها فرصت دهند تا نقش خود را در جهان بازی کنند و یا برخی تصور می کنند که استعمارگران نوین کلا حاضر می باشند نقشی برای کشوری که مردمش با دیگ و قابلمه صف می کشند تا به آنها گندم و برنج کاذب عطا کنند، قایل باشند، سخت در اشتباه هستند.
در این دنیا هیچ کس به کسی از روی حسن نیت چیزی نمی دهند، شما باید خودتان حقتان را بگیرید و جمهوری اسلامی ایران با اقتدار تلاش دارد حق ملت ایران را از حلقوم دشمنان بیرون بکشد و در این چهار دهه ثابت کرده که توانش را دارد.
