گزارش و تحلیل

آیا تصور می کنید سفارت های غربی در تهران کور هستند؟

© Photo / IRNAراهپیمایی ۲۲ بهمن
راهپیمایی ۲۲ بهمن  - اسپوتنیک ایران  , 1920, 11.02.2023
اشتراک
اگر در محافل دیپلماتیک شرکت داشته باشید می بینید که همه شان، بدون استثنا، درباره این حرف می زنند که دیگر در ایران خبری نیست.
امروز مراسم 22 بهمن در ایران برگزار شد و ملیون ها ایرانی در راهپیمایی های مربوط به این مراسم شرکت کردند.
این در حالی است که طی چند ماه اخیر آمریکا و اروپایی ها و اسرائیل و دشمنان عرب ملت ایران تلاش مذبوحانه ای انجام دادند به هر ترتیبی شده اوضاع داخلی ایران را به هم بریزند.
آنها همزمان با جنگ اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، تبلیغاتی و رسانه ای و فضاسازی روانی و... حتی عوامل تجزیه طلب وتروریست ها و مزدوران خود در سرتاسر ایران راه فعال کردند تا همزمان نیروهای امنیتی در جاهای مختلف کشور درگیر مقابله با اشرار شوند و امکان آرام کردن اوضاع داخلی را نداشته باشند.
آنقدر فضاسازی رسانه ای و روانی سنگین بود که برخی درون کشور به شدت تحت تاثیر فضاسازی های رسانه ای و روانی دشمنان مخصوصا در رسانه های گروهی قرار گرفتند و جوگیر شدند، در خارج که جای خود.
راهپیمایی ۲۲ بهمن - اسپوتنیک ایران  , 1920, 11.02.2023
نمایش دستاوردهای نظامی ایران به مناسبت ۲۲ بهمن + عکس
اینجا وقتی که منظور از جوگیر شدن افراد صحبت می کنیم در این است که بسیاری مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی و... دارند و تصور می کنند که دلشان پر است و می خواهند بروند جایی داد بزنند و فریاد بزنند بلکه کسی صدای آنها را بشنود.
اینها به دنبال سرنگونی نظام و یا مخالفت با حکومت نیستند، فقط می خواهند صدایشان را برسانند، اما متاسفانه دشمنان بلد هستند از اینها وخواسته هایشان سوء استفاده کنند.
کما اینکه مشاهده کردیم اخیرا رهبری در رفتاری شایسته رهبر یک حکومت اسلامی پدری خود را نسبت به اینهایی که گول خوردند نشان داد و هزاران نفر را عفو عمومی کرد تا فرصت پیدا کنند از اشتباهات خود درس عبرت بگیرند و بروند از اول شروع کنند.
بسیار مهم است که توجه داشته باشیم رهبری علاوه بر اینکه عفو عمومی صادر کرد به مقامات ذیربط دستور دادند تا پرونده این افراد را ببندند و جزو سوابق آنها به حساب نیاورند.
چرا که اگر این رفتار آنها در سوابقشان ثبت می شد احتمالا بسیاری در آینده برای کار و زندگی وتحصیل و... با مشکلات عدیده مواجه می شدند.
چنین رفتاری نشان از اقتدار بزرگ یک نظام دارد.
امکان ندارد شما در کشورهای دیگر منطقه و یا حتی جهان چنین رفتاری را مشاهده کنید.
دلیل اش هم این است که در این کشورها هنوز تفکر غالب تفکر ارباب رعیتی است و حاکمان خود را ارباب آن رعیت می دانند.
اما در ایران ماجرا متفاوت است، رهبری به این افراد به عنوان فرزندان خود نگاه می کند و باور دارند که اینها اشتباهی مرتکب شده اند و تنبیه شده اند، حالا باید یک فرصت به آنها داد تا جبران کنند.
در برخی کشورهای همجوار ایران که مورد حمایت غرب هم هستند اگر کسی مرتکب عملی بسیار سبک تر از این اعمال شود کمترین مجازات برایش گردن زدن است.
جالب اینکه در این کشورها حتی اگر شما بروید و سراغ بازداشت شده ای را بگیرید که بر علیه نظام حاکم آن کشور اعتراضی سیاسی کرده خود شما را هم بازداشت می کنند و معمولا اگر کسی برای یک مساله سیاسی بازداشت شود دیگر باید فراموش شود و به عنوان مفقود الاثر تلقی می گردد.
بحث مشارکت در اغتشاش که جای خود دارد.
البته غربی ها معمولا در این کشورها چنین چیز هایی را نمی بینند چون آنجا فقط دیپلمات های کر وکور و لال می توانند ماموریت بگیرند.
اگر در محافل دیپلماتیک شرکت داشته باشید می بینید که همه شان، بدون استثنا، درباره این حرف می زنند که دیگر در ایران خبری نیست.
طی چند ماه گذشته مشکل اصلی دیپلمات های آنها در این بود که وقتی به مراکز خود گزارش می دادند که دیگر خبری نیست آنها اینها را باور نمی کردند چون فضاسازی رسانه ای که انجام شده بود ذهن دیپلمات های ارشد را نیز آلوده کرده بود.
به همین دلیل هم می باشد که برخی از این کشورها به حمایت علنی خود از مخالفین ادامه می دهند و برخی دیگر هم هنوز درگیر فضا سازی می باشند.
اما نکته ای که امروزه برای همه اینها مطرح می باشد این است که اگر آن اخبار که اینها باور دارند صحیح می باشد پس این همه جمعیت از کجا آمده اند در راهپیمایی های 22 بهمن شرکت کنند؟
گو اینکه رسانه های وابسته به اینها همیشه تلاش دارند بهانه بیاورند و دروغ پردازی کنند اما نباید فراموش کرد که این کشورها در ایران سفارت دارند و درون سفارت هایشان هم ماموران اطلاعاتی هستند که به هر حال این چیز ها را می بینند و گزارش می کنند و امروزه کم کم مزدوران آنها زیر سوال رفته اند که اینهمه دروغ را از کجا می آورند.
علیرغم همه مشکلاتی که مردم در ایران با آن مواجه می باشند، هر چه قدر اینها زور زدند آدم بیاورند در خیابان ها، نهایتا جمع همه اینهایی که به خیابان آمدند، در سرتاسر ایران، به چند ده هزار نفر نرسید.
حالا به یکباره چندین ملیون ایرانی برای حمایت از نظام و رهبری خود به خیابان می آیند.
راهپیمایی ۲۲ بهمن  - اسپوتنیک ایران  , 1920, 11.02.2023
آغاز جشن ۲۲ بهمن در ایران
تصور اینکه نظامی بتواند چند ده هزار نفر را بسیج کند و به خیابان ها بیاورد شاید تصور معقولی باشد اما وقتی که بحث به چندین ملیون نفر می رسد دیگر بسیج کردن به حساب نمی آید بلکه خواست مردمی به حساب می آید.
همچنین باید توجه داشت ایران حدود 90 ملیون نفر جمعیت دارد، اینکه چند ده هزار نفر و یا حتی چند صد هزار نفر به خیابان بیاید نشان از رای اکثریت ندارد.
برخی که دوره انقلاب را همراهی کرده اند به یاد دارند در آن زمان که ایران چیزی حدود سی ملیون نفر جمعیت داشت در برخی راهپیمایی ها بر علیه شاه ملیون ها نفر شرکت می کردند و طبق آمار و ارقام رسانه های بین المللی بیش از شش ملیون ایرانی فقط برای استقبال از امام خمینی (ره) رفته بودند، یعنی حدود بیست درصد کل جمعیت آن زمان ایران.
آن هم زمانی که هنوز حکومت شاه سر کار بود.
در خارج ایران هم که می بینیم درگیری میان مخالفان بر سر گرفتن بودجه از دشمنان ملت ایران به اوج رسیده و علیرغم اینکه غربی ها تلاش کردند تا با جمع کردن هفت هشت نفر چیزی به عنوان شورای رهبری ایجاد کنند و بعد رهبر برای مخالفان تعیین کنند اما همان هشت نفر را هم نتوانستند جمع کنند.
آیا تصور می کنید دیپلمات های غربی که برخی مخالفان چشم انتظار کشورهای آنها هستند تا فرش قرمز برایشان پهن کنند و آنها را به قدرت برسانند، این چیز ها را نمی بینند؟
شاید این حرف ها را به زبان نیاورند اما مطمئن باشید آنها با دقت همه این چیز ها را می بینند و سبک و سنگین می کنند و برای هر کس اندازه وزن اش اعتبار قائل می شوند.
گواه این حرف ها هم تماس های فشرده ای است که کشورهای غربی و کشورهای عرب راه انداخته اند تا جبران ما فات کنند و پیغام های عذر خواهی و عقب نشینی از مواضعی است که هر روز از کانال های مختلف برای "جمهوری اسلامی ایران" ارسال می کنند.
نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала